Για Μια Φωτογραφία...

Γράφει ο Γιώργος Τσέκας

Μου λες τους φίλους τους διαλέγουμε, την οικογένεια μας την φορτώνουν

Τότε γιατί εγώ φαμίλια έκανα εσάς, που μας χωρίζουν χρόνια, τρεις θεοί και τόσα μίλια

Read more ...

«Όταν ήμουν έξι χρονών...» (Το όραμα του μπασίστα των Black Sabbath, Geezer Butler)

Απόσπασμα από την αυτοβιογραφία του μπασίστα των Black Sabbath, Geezer Butler (μτφρ. Γιάννης Καστανάρας)

Όταν ήμουν έξι χρονών, γύρω στο 1955, δέχτηκα μια επίσκεψη από το μέλλον. Ήμουν κουκουλωμένος στο κρεβάτι όταν με ξύπνησε μια παράξενη λάμψη. Άνοιξα τα μάτια μου και ακριβώς πάνω από το κεφάλι μου είδα να αιωρείται μια σφαίρα που στριφογύριζε. Μέσα από το σκοτάδι ανέβλυζε φως...

Read more ...

Η Marlene Dietrich και ο ζιγκολό David Bowie...


Το 1975 η Marlene είχε σπάσει το πόδι της και είχε αναγκαστεί να εγκαταλείψει οριστικά το αγαπημένο της «σανίδι», ενώ είχε περάσει σχεδόν μια 20ετία από τον τελευταίο της «ομιλούντα» ρόλο σε κινηματογραφική ταινία. Ωστόσο, τα 250.000 δολάρια για γυρίσματα δυο ημερών που της πρόσφεραν το 1978 οι παραγωγοί του «Just a Gigolo» για μια σύντομη, cameo εμφάνιση στην ταινία, φαίνεται πως ήταν αρκετά ως κίνητρο για να δεχτεί.

Read more ...

Μποσανόβα: το βραζιλιάνικο νέο κύμα...

Γράφει ο El Condor Pasa

Γιατί η σάμπα γεννήθηκε εκεί στην Μπαΐα
Κι αν σήμερα είναι λευκή στην ποίηση
Αν σήμερα είναι λευκή στην ποίηση
Είναι όμως πολύ νέγρα στην καρδιά... 
 («Samba da Bênção» – Vinicious De Morais & Baden Powell

Με τον θάνατο της Αστρούντ Ζιλμπέρτου στις 5 Ιουνίου 2023, έφυγε και η τελευταία από τη γενιά των μεγάλων μουσικών και τραγουδιστών που δημιούργησαν το βραζιλιάνικο νέο κύμα, τη μποσανόβα -μια παραλλαγή της σάμπα-, ένα στυλ τραγουδιού πάνω σε ένα νέο ρυθμό που στο πρώτο μισό της δεκαετίας του ’60 σάρωσε πρώτα την Αμερική κι ύστερα, μέσω της Γαλλίας, την Ευρώπη.

Read more ...

To Μerlin's Music Box και φέτος χορηγός στο Pulsar Samothraki Art Festival 2023...

 

Το φεστιβάλ ανοίγει την Παρασκευή 4 Αυγούστου το Babis Papadopoulos Duo live.
Κινούμενος με άνεση και ελευθερία από την ψυχεδέλεια στο ρεμπέτικο και από την παράδοση στη μπαλάντα, ο Μπάμπης Παπαδόπουλος εμβληματικός κιθαρίστας και συνθέτης, ιδρυτικό μέλος του θρυλικού συγκροτήματος Τρύπες, επανέρχεται μελοποιώντας και, για πρώτη φορά, τραγουδώντας έξι ποιήματα των Χρήστου Μπράβου, Θεόδωρου Ντόρου, Ζήση Οικονόμου, Μηνά Δημάκη, Δημήτρη Ι. Αντωνίου και Έμιλυ Ντίκινσον, στο νέο του άλμπουμ «Γεννηθήκαμε χθες». Μαζί με τις κινηματογραφικές του ενορχηστρώσεις για τις ταινίες του Κυριάκου Κατζουράκη και του Γιάννη Οικονομίδη, θα μοιραστεί μαζί μας τη νέα αλλά ταυτόχρονα και γνώριμη, μιας και την «απολαμβάνουμε» τα τελευταία σαράντα χρόνια, συγκλονιστική ατμόσφαιρα της μουσικής του.

Read more ...

In memoriam: Scotty Moore (Winfield Scott Moore III, 27 Δεκεμβρίου 1931 – 28 Ιουνίου 2016)

"Όταν άκουσα το Heartbreak Hotel αμέσως κατάλαβα τι ήθελα να κάνω στη ζωή μου. Ήταν πολύ ξεκάθαρο. Το μόνο που ήθελα να κάνω σε αυτόν τον κόσμο ήταν να μπορώ να παίζω και να ακούγομαι σαν κι αυτόν. Όλοι οι άλλοι ήθελαν να μοιάσουν στον Elvis. Εγώ ήθελα να μοιάσω στον Scotty Moore..." (Keith Richards)

Read more ...

Υπάρχουν κάμποσοι λόγοι για να θυμόμαστε τον Terry Pratchett (εκτός από τα βιβλία του)...

Γράφει ο Γιάννης Καστανάρας

Με περισσότερα από 100 εκατομμύρια πωλήσεις βιβλίων σε όλο τον κόσμο μεταφρασμένα σε 43 γλώσσες, σίγουρα ο Terry Pratchett είναι ένας από τους εμπορικότερους συγγραφείς της σύγχρονης εποχής και στην ακμή της καριέρας του έγραφε κατά μέσο όρο δυο βιβλία το χρόνο. Όταν, μετά το θάνατό του στις 12 Μαρτίου 2015 σε ηλικία 66 ετών, άνοιξαν τον υπολογιστή του, διαπίστωσαν ότι ο σκληρός δίσκος περιείχε καμιά δεκαριά ημιτελή μυθιστορήματα, το περιεχόμενο των οποίων δυστυχώς δε θα γίνει ποτέ γνωστό. Σύμφωνα με τις τελευταίες επιθυμίες του συγγραφέα, όλα καταστράφηκαν στο 2017. Ο σκληρός δίσκος καταστράφηκε κάτω από τον κύλινδρο ενός οδοστρωτήρα και στη συνέχεια τον περιέλαβε ένα μηχάνημα λιθοτριψίας. Ο άνθρωπος είχε χιούμορ. Στη ζωή του και στα βιβλία του…

Read more ...

Αμερικανοί καλλιτέχνες ενάντια στην τεχνολογία αναγνώρισης προσώπου...

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΙ ΑΠΟ 100 ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ, ανάμεσά τους οι συνιδρυτές των Rage Against The Machine, Tom Morello και Zack de la Rocha, ανακοίνωσαν ότι μποϊκοτάρουν πλέον οποιονδήποτε χώρο συναυλιών χρησιμοποιεί τεχνολογία αναγνώρισης προσώπου επικαλούμενοι ανησυχίες ότι η τεχνολογία παραβιάζει το απόρρητο και αυξάνει τις διακρίσεις. 

Read more ...

Μισάκ Μανουσιάν: Ένας διανοούμενος επαναστάτης...

Γράφει ο Γιάννης Καστανάρας

 Ποιητής, αγωνιστής και στρατιωτικός επίτροπος των Άτακτων Αλλοδαπών Παρτιζάνων (FTP-MOI) στην περιφέρεια του Παρισιού, ο Μισάκ Μανουσιάν ήταν 37 ετών όταν εκτελέστηκε από τους Γερμανούς λόγω της αντιστασιακής του δράσης. Αν και ο ίδιος έγινε γνωστός για τις ηγετικές του ικανότητες κατά τη διάρκεια της Γαλλικής Αντίστασης ήταν, πάνω απ’ όλα, ένας διανοούμενος και ταλαντούχος ποιητής.

Read more ...

Ηλίας Ζάικος: «Σταμάτησα να καταγράφω τις ιδέες μου και τις αφήνω να ζουν στο μυαλό μου μέχρι οι περισσότερες να πεθάνουν. Όσες νικήσουν την λήθη σημαίνει πως τους το χρωστάω κάποτε ν’ ασχοληθώ πάλι μαζί τους»…

Συνέντευξη στους Γιάννη Καστανάρα και Μιχάλη Τζάνογλο

Για τον Ηλία Ζάικο δεν χρειάζονται πολλά λόγια. Όσοι από εμάς παρακολουθούμε την καριέρα του στη μουσική εδώ και 40 χρόνια, γνωρίζουμε πολύ καλά ότι άνθρωποι όπως αυτός είναι απολύτως αναγκαίοι για την ψυχική μας υγεία και ανάταση. Επειδή τα blues του Ηλία είναι τα blues του κόσμου και ο ηλεκτρισμός τους είναι αναζωογονητικός όσο και διδακτικός.
O Ηλίας Ζάικος γεννήθηκε το 1960 στη Θεσσαλονίκη. Κόλλησε με το rock and roll στα μέσα της εφηβείας του, είναι αυτοδίδακτος κιθαρίστας και έχει καταλήξει να είναι ένας διεθνώς αναγνωρισμένος μουσικός αναπτύσσοντας ένα ιδιαίτερο στυλ, ενώ συνθέτει και τραγουδάει. Το 1983, οι Blues Gang, η μπάντα που ξεκίνησε (και συνεχίζει) μαζί με τον μπασίστα Σωτήρη Ζήση στις αρχές της δεκαετίας του ’80, κυκλοφόρησαν τον πρώτο ελληνικό blues δίσκο και στη συνέχεια άλλους δυο, πριν μετονομαστούν σε Blues Wire και συνεχίσουν ακάθεκτοι ηχογραφώντας και δίνοντας συναυλίες στην Ελλάδα και στο εξωτερικό μέχρι σήμερα που τα δυο αυθεντικά μέλη πλαισιώνονται από την ντράμερ Νίκη Γουρζουλίδου. 

Read more ...

Ο Κόκκινος Σκίουρος Λουίς και η Μικρή Ισμήνη...

Γράφει ο Γιώργος Τσέκας

Σε μια μακρινή χώρα στο τέλος του κόσμου, στην Χιλή, ζούσε ένας σκίουρος που τον λέγανε Λουίς με την οικογένεια του σε ένα μεγάλο δάσος στο νότιο μέρος αυτής της μεγάλης χώρας. Η Χιλή είναι μια ασυνήθιστα μακρόστενη λωρίδα στεριάς από βορρά προς νότο, που μοιάζει σαν την φαβορίτα στο πρόσωπο της Λατινικής Αμερικής. Σε μια μικρή πόλη κοντά στα δάση που έμενε ο Λουίς, στο Ανκούδ, είχε το σπίτι της η Ισμήνη στο οποίο έμενε με τους γονείς της Χόρχε και Βάνα και την μικρότερη αδερφή της, την Νάντια.

Read more ...

Μπορούμε να γίνουμε ο νέος άνεμος! Το καλειδοσκόπιο της σύγκλισης του πανκ με τον εναλλακτικό ήχο, στο νέο βιβλίο του Αλέξανδρου Ανεσιάδη...

Συνέντευξη: Αλέξης Καλοφωλιάς

Η μουσική που ακούμε και αγαπάμε είναι ένα πολύμορφο υβρίδιο, ένα ταξίδι δημιουργικότητας μέσα στον χρόνο. Μια ελεύθερη πρόσμιξη από στοιχεία που εμφανίστηκαν και υπήρξαν σαν παράγωγα της εποχής τους, αποτέλεσμα της τόλμης και της φαντασίας συγκροτημάτων και μεμονωμένων μουσικών και της αφοσίωσης και της αγάπης των ακροατών, που από κοινού έπλασαν ένα εκτεταμένο πεδίο από αλληλεπιδράσεις και νέες μουσικές μορφές.
Ένα τέτοιο δίκτυο παρουσιάζει και το τελευταίο πόνημα ενός «δικού μας» παιδιού από τη Θεσσαλονίκη, του Αλέξανδρου Ανεσιάδη, που έχει τίτλο We Can Be The New Wind. Μια έκδοση «επικών» διαστάσεων στα αγγλικά από τον οίκο Earth Island Books, που μέσα στις οκτακόσιες πενήντα σελίδες της βρίσκουν θέση γύρω στα χίλια συγκροτήματα απ’ όλο τον κόσμο που υπήρξαν και υπάρχουν στην τομή του punk και του hardcore με το garage rock, την power pop και το εναλλακτικό ροκ, από τη δεκαετία του ’80 μέχρι τις μέρες μας. Παθιασμένος λάτρης της μουσικής και με θεωρητική κατάρτιση ικανή να στηρίξει ένα εγχείρημα τέτοιων διαστάσεων, ο Αλέξανδρος ανίχνευσε την πορεία αυτής της πανίσχυρης δημιουργικής μηχανής που λέγεται ροκ συγκρότημα μέσα από συνεντεύξεις, εξιστορήσεις διαδρομών, παρουσιάσεις δίσκων και ανέκδοτες ιστορίες, συγκροτώντας ένα πανόραμα που δεν απευθύνεται μόνο στους θιασώτες του είδους, αλλά και σε όσους θέλουν να αποκτήσουν μια σε βάθος γνώση μια τόσο επιδραστικής μουσικής έκφρασης.

Read more ...

Νίκος Βεργέτης: «Έχω κάτι σαν φοβία απέναντι στα ηθικά διδάγματα...»

Συνέντευξη στον Αλέξη Καλοφωλιά

Φωτογραφίες: Γιώργος Θωμόπουλος

«Στο Τορκί Μπαρ, ο χρόνος κυλούσε αλλιώτικα. Σε αυτό το απάγκιο των κατατρεγμένων, το κυλινδρικό καφεκόκκινο μαξιλάρι κατά μήκος της μπάρας υπέμενε μητρικά σχεδόν, τους ασήκωτους απ’ τους καημούς αγκώνες των ημιμεθυσμένων θαμώνων που προσπαθούσαν βουτηγμένοι στη δυστυχοευτυχία τους να τη βγάλουν καθαρή μέχρι το επόμενο πρωί. Άλλωστε, όπως συνήθιζε να λέει τραγουδιστά στη μητρική του γλώσσα ο Τζίμι ΜακΝίκολ έπειτα από μερικά ποτηράκια: «Καινούργιο βράδυ/καινούργιο σώμα/όλα μοιάζουν πιθανά/η μέρα είναι μια άλλη υπόθεση».
[Από το Τορκί Μπαρ, σελ. 65]

Read more ...

Oι ήχοι ενός παγκόσμιου χωριού: Brian Eno & David Byrne - «My Life in the Bush of Ghosts»...

Γράφει ο Μιχάλης Πούγουνας

Έχει ενδιαφέρον να σκεφτεί κάποιος πώς ένα άλμπουμ που δεν ήταν τίποτε άλλο παρά ένα κολάζ από μουσικές του πλανήτη μας και ηχογραφήθηκε πριν καν αρχίσει να χρησιμοποιείται ο όρος World Music, θα γινόταν ο πρόγονος μουσικών στυλ, όπως η Ambient Techno, τo World Beat ή το Trip Hop, που θα εμφανίζονταν δέκα χρόνια αργότερα στο διεθνές στερέωμα. Πολλά από τα πράγματα που ακούμε σήμερα στην μουσική θεωρούνταν τότε ακραία και αρκετά βρήκαν τον δρόμο τους μέσα από τους πειραματισμούς αυτού το άλμπουμ αλλά και άλλων παρόμοιων, αλλά τούτο εδώ είχε εμπορική επιτυχία, άρα...

Read more ...

One Night Stands...

Γράφει ο Ηλίας Ζάικος

…και κάποιες φορές, ούτε καν, απλά ένα άγγιγμα, ένα χάδι, μια αγκαλιά και τέλος…
Για όλους εμάς που λατρεύουμε σώματα, μπράτσα, μαγνήτες, σχεδίαση, την αίσθηση του βάρους να κρέμεται από τη ζώνη ακουμπώντας κάπου εκεί στο υπογάστριο, οι κιθάρες είναι κάτι πολύ περισσότερο από μουσικά όργανα, είναι το παράθυρο που ανοίγουμε στην ψυχή μας επιτρέποντας σε όλους να κοιτάξουν μέσα, είναι το ατέρμονο παιχνίδι μιας αιώνιας νεότητας που κουβαλάμε νυχθημερόν, κι αν κάποτε πασχίζουμε να το κρύψουμε, αργά η γρήγορα ξεπροβάλλει εκ νέου, ξανά και ξανά, για πάντα…

Γραφτείτε στο Νewsletter του Merlin

FEATURED VIDEOS

  • 1