«Όταν ήμουν έξι χρονών...» (Το όραμα του μπασίστα των Black Sabbath, Geezer Butler)

Details: Published: Monday, 17 July 2023 12:28; Written by Γιάννης Καστανάρας

Απόσπασμα από την αυτοβιογραφία του μπασίστα των Black Sabbath, Geezer Butler (μτφρ. Γιάννης Καστανάρας)

Όταν ήμουν έξι χρονών, γύρω στο 1955, δέχτηκα μια επίσκεψη από το μέλλον. Ήμουν κουκουλωμένος στο κρεβάτι όταν με ξύπνησε μια παράξενη λάμψη. Άνοιξα τα μάτια μου και ακριβώς πάνω από το κεφάλι μου είδα να αιωρείται μια σφαίρα που στριφογύριζε. Μέσα από το σκοτάδι ανέβλυζε φως...

Κοίταξα τη σφαίρα και μέσα της είδα έναν άνδρα πάνω σε μια σκηνή. Είχε μακριά μαλλιά, φορούσε ασημένιες μπότες και έπαιζε μια κιθάρα. Η μόνη σκηνή που είχα δει μέχρι τότε στη ζωή μου ήταν η στο σχολείο και τη χρησιμοποιούσαν για θεατρικά με θέμα τη γέννηση του Χριστού. Δεν είχα ιδέα πώς έμοιαζε μια κιθάρα, πόσο μάλλον μια κιθάρα που την έπαιζε ένας μακρυμάλλης με ασημένιες μπότες. Εκείνη την εποχή δεν είχαμε τηλεόραση και οι αγγλικές εφημερίδες δεν ήταν ακριβώς γεμάτες με αστέρες της ποπ.
Η σφαίρα μπορεί να αιωρήθηκε για ένα λεπτό πριν προσγειωθεί μέσα στο τζάκι του δωματίου και χαθεί ανεβαίνοντας την καμινάδα. Αυτό μπορεί να ακούγεται σαν εφιάλτης και να έκοβε τα ήπατα σε μερικά παιδιά, αλλά εγώ δεν το βρήκα παράξενο και σε λίγη ώρα με ξαναπήρε ο ύπνος.
Μπορεί να σκέφτεστε, Ρε γαμώτο, κι εγώ που νόμιζα ότι ο Geezer είναι ο πιο λογικός από τους Black Sabbath. Πώς γίνεται κι ένα παιδί από την εργατική τάξη του Μπέρμιγχαμ να βλέπει σε όραμα ότι ο προορισμός του στη ζωή είναι να γίνει αστέρας της ροκ και μάλιστα τη στιγμή που στη δεκαετία του ’50 δεν υπήρχαν καν αστέρες της ροκ. Ε, λοιπόν, αυτό ακριβώς είδα. Και όχι μόνο μια φορά.
Όταν ξύπνησα ώρες αργότερα, το σπίτι ήταν ήσυχο και σιωπηλό. Το ζεστό τούβλο που χρησιμοποιούσα αντί για ένα μπουκάλι με ζεστό νερό δεν ήταν πια τυλιγμένο σε μια πετσέτα και το αισθανόμουν σαν ένα κομμάτι πάγου πάνω στα πόδια μου. (Σε περίπτωση που αναρωτιέστε, η μανούλα μου ζέσταινε ένα τούβλο ή ένα κομμάτι σίδερο στο φούρνο, το τύλιγε σε ένα κουρέλι ή σε μια πετσέτα και το έβαζε στο κρεβάτι μου για να το ζεσταίνει επειδή στο σπίτι δεν υπήρχε κεντρική θέρμανση – αν η πετσέτα χαλάρωνε αφού την είχαν τακτοποιήσει κάτω από την κουβέρτα σου, καίγονταν τα πόδια σου και τότε πεταγόσουν μέσα από τον ύπνο ουρλιάζοντας).
Η ταπετσαρία δίπλα στο κρεβάτι μου φούσκωνε από την υγρασία και ξεφλούδιζε. Είχα δαγκωματιές από κοριούς, οι οποίοι εμφανίζονταν από το πουθενά στη μέση της νύχτας σαν ένας μικρός στρατός που είχε στήσει ενέδρα. Κάθε φορά που έλιωνα έναν, το αίμα μου πιτσίλιζε τον τοίχο και δίναμε διαρκώς μάχη με εκείνα τα μικροσκοπικά βαμπίρ με ένα εντομοκτόνο που λεγόταν Φλιτ και που μάλλον μας έβλαπτε περισσότερο από αυτά. Σκέτη μαυρίλα, δηλαδή. Κρίνοντας όμως από εκείνη τη σφαίρα, το μέλλον έδειχνε πολύ υποσχόμενο. Ό,τι στο διάβολο κι αν σήμαινε αυτό…

H αυτοβιογραφία του Geezer Butler κυκλοφορεί με τίτλο Into the Void - From Birth to Black Sabbath―And Beyond (Harper Collins, 2023)

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΣΧΕΤΙΚΑ

Μαθήματα ιστορίας: Μοb Rules (Κill Ozzy?)

Black Sabbath: Αναμνήσεις από μια Τεχνολογική Έκσταση...

Η συναυλία των Black Sabbath στη Λεωφόρο στις 21 Ιουλίου 1987 (full audio)

Οι Heaven & Hell την 1η Ιουλίου 2007 στη Μαλακάσα (audio)

Black Sabbath: Για όλα υπάρχει κάποιος λόγος...

Το California Jam του 1974 και μερικά πράγματα που θα έπρεπε να ξέρουμε γι’ αυτό...