«Ο Κόκκινος Θερισμός»: το βιβλίο του Ντάσιελ Χάμετ που γράφτηκε με αφορμή την δολοφονία του συνδικαλιστή Φρανκ Λιτλ, το 1917...

Γράφει ο Αργύρης Αργυριάδης

Ο Σάμιουελ Ντάσιελ Χάμετ, (Samuel Dashiell Hammett) γεννήθηκε στις 27 Μαΐου 1894 στο Μέριλαντ των ΗΠΑ. Ο πατέρας του ήταν σκωτσέζικης καταγωγής και η μητέρα του είχε γαλλικές ρίζες (το όνομα του προέρχεται από το επίθετο της, Ντε Σιέλ, εξαγγλισμένο σε Ντάσιελ,). Το 1900 η οικογένεια μετακομίζει στη Φιλαδέλφεια και ένα χρόνο αργότερα στη Βαλτιμόρη. Σε ηλικία 14 ετών ο Χάμετ αφήνει το γυμνάσιο και κάνει διάφορες εφήμερες δουλειές: υπάλληλος της Εταιρείας Σιδηροδρόμων Βαλτιμόρης και Οχάιο, παιδί για θελήματα σε μεσιτικό γραφείο, κλητήρας...

Το 1915, στα 21 του, προσλαμβάνεται στο περίφημο γραφείο ντετέκτιβ Πίνκερτον. Το πρακτορείο Πίνκερτον, λειτουργούσε ήδη για 65 χρόνια και ήταν το μεγαλύτερο και γνωστότερο στη χώρα. Το λογότυπό του ήταν ένα ανοιχτό μάτι που σήμαινε «Ποτέ δεν κοιμόμαστε» (εξ ου και η έκφραση «private eye» κατά λέξη, ιδιωτικό μάτι- για τους ιδιωτικούς ντετέκτιβ). Ωστόσο, με την ισχυροποίηση των τοπικών και ομοσπονδιακών αστυνομικών δυνάμεων, ο «ευγενής» ρόλος του πρακτορείου εκφυλίστηκε στην παροχή πρόσθετων αστυνομικών υπηρεσιών και σε σκευωρίες σε βάρος συνδικαλιστών και συνδικαλιζόμενων. Όταν μάλιστα από τις αρχές του αιώνα το εργατικό κίνημα στις ΗΠΑ γνώρισε ορμητική άνοδο, η βασική δράση των Πίνκερτον έγινε η αντισυνδικαλιστική: σπάσιμο απεργιών, τρομοκρατία, καταστολή και ενοχοποίηση απεργών με προβοκάτσιες και βίαιη επιβολή απεργοσπαστών σε εργοστάσια.

Ο πράκτορας (operative) των Πίνκερτον δεν είχε ωράριο και το 1915 ο πρώτος μισθός ήταν 21 δολάρια τη βδομάδα. Η δουλειά των ντετέκτιβ ήταν άχαρη, καθώς ως επί το πλείστον αφορούσε παρακολουθήσεις και το βασικό προσόν ενός ντετέκτιβ ήταν η ικανότητά του να μένει απαρατήρητος και να περιμένει για ατέλειωτες ώρες. Ο Χάμετ, παρά το ύψος του (1.86), διακρίθηκε ιδιαίτερα σε αυτό. Προϊστάμενός του ήταν ο Τζέιμς Ράιτ, ένας κοντόχοντρος, μεσήλικας πράκτορας με μυθικές ικανότητες. Ο Ράιτ γνώρισε στον Χάμετ τα μυστικά του επαγγέλματος και ήταν το πρότυπο για τον πρώτο πετυχημένο λογοτεχνικό του ήρωα, τον ανώνυμο «Ηπειρωτικό Πράκτορα» («Continental Op») στο πιο διάσημο αστυνομικό μυθιστόρημά του Ο Κόκκινος Θερισμός (1929, Alfred A. Knopf). Ο ήρωας του Χάμετ ήταν η έμπνευση για να γράψει ο αείμνηστος Ιρλανδός μουσικός Rory Gallagher το ομώνυμο τραγούδι για το άλμπουμ Defender (1987) που σήμανε την επιστροφή του στη δισκογραφία μετά το Jinx του 1982.

Στοιχεία για τη φύση των υποθέσεων που είχε αναλάβει ο Χάμετ δεν διασώζονται επειδή, όπως λέγεται, τα αρχεία των Πίνκερτον καταστράφηκαν από πυρκαγιά. Ο ίδιος ο Χάμετ ανάφερε κατά καιρούς διάφορα περιστατικά, πολλά από τα οποία αμφισβητούνται εξαιτίας της τάσης του να κοροϊδεύει τους δημοσιογράφους όταν είχε γίνει πλέον διάσημος. Σύμφωνα με τη συγγραφέα Λίλιαν Χέλμαν, ο Χάμετ της είχε διηγηθεί ότι το 1917 του είχαν ζητήσει να δολοφονήσει τον συνδικαλιστή ηγέτη Φρανκ Λιτλ αλλά ο Χάμετ αρνήθηκε. (Τελικά, ο Λιτλ, ένα μέλος του εκτελεστικού συμβουλίου της αναρχοσυνδικαλιστικής οργάνωσης Βιομηχανικοί Εργάτες του Κόσμου (IWW) λιντσαρίστηκε τον Αύγουστο του 1917 στο Μπούτ της Μοντάνα, προφανώς από τραμπούκους της εξορυκτικής εταιρείας «Anaconda»). Το γεγονός δεν έχει διασταυρωθεί, πάντως ο Χάμετ πρέπει να είχε κάποια ανάμειξη στην υπόθεση και αργότερα χρησιμοποίησε την τοποθεσία σαν πρότυπο της Πόιζονβιλ στον Κόκκινο Θερισμό.

Ο Κόκκινος Θερισμός είναι μια ανάγνωση με περιεχόμενο. Διότι καμία φορά πίσω από τις μυθιστορηματικές λέξεις των συγγραφέων κρύβονται πραγματικές ιστορίες του εργατικού κινήματος γραμμένες με το αίμα συνδικαλιστών κα της εργατικής τους τάξης.

Το βιβλίο του Ντάσιελ Χάμετ Ο Κόκκινος Θερισμός κυκλοφορεί στα ελληνικά από τις εκδόσεις Μεταίχμιο σε μετάφραση του Ανδρέα Αποστολίδη.

 

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΣΧΕΤΙΚΑ

Το υλικό των ονείρων του Χάμμετ...

Η υπόθεση Σάκο και Βαντσέτι στην τέχνη...

Σύντομο κείμενο για τη Σφαγή του Λάντλοου

"Χθες βράδυ είδα στον ύπνο μου τον Joe Hill"

 Ο Rory Gallagher στην Αθήνα, 12 Σεπτεμβρίου 1981: Έχουν περάσει τόσα και τόσα χρόνια αλλά οι σκιές συνεχίζουν να σουλατσάρουν στη Νέα Φιλαδέλφεια... 


image

Αργύρης Αργυριάδης

Ο Αργύρης Αργυριάδης αφού πρώτα έζησε την συγκλονιστική εμπειρία της συναυλίας του Rory Gallagher στην Νέα Φιλαδέλφεια το 1981 έκτοτε, από μικρή ηλικία τρέχει στα στενά των Εξαρχείων, πιστός στην Ιδέα της ελευθερίας, παραμένει πάντα καταληψίας «τρελός και ευτυχισμένος», υπερασπιστής του Ιστορικού Μείζονος Αναρχισμού και μέλους του Ενός Δυνατού Συνδικάτου. Μισό αιώνα μετά την γέννηση του, έχει αφιερώσει τις σπουδές του στην ιατρική, την ψυχιατρική και την ψυχολογία στον αγώνα για την κοινωνική χειραφέτηση. Όταν δεν διαβάζει επικίνδυνα βιβλία, δεν ακούει παράξενες μουσικές ή να γράφει ακατανόητες ιστορίες στο merlin's, συμμετέχει σε Αυτοργανωμένες Συλλογικότητες Υγείας,συνελεύσεις, πορείες και δράσεις διότι τίποτα δεν έχει τελειώσει ακόμα.
 
 
 
image

Αργύρης Αργυριάδης

Ο Αργύρης Αργυριάδης αφού πρώτα έζησε την συγκλονιστική εμπειρία της συναυλίας του Rory Gallagher στην Νέα Φιλαδέλφεια το 1981 έκτοτε, από μικρή ηλικία τρέχει στα στενά των Εξαρχείων, πιστός στην Ιδέα της ελευθερίας, παραμένει πάντα καταληψίας «τρελός και ευτυχισμένος», υπερασπιστής του Ιστορικού Μείζονος Αναρχισμού και μέλους του Ενός Δυνατού Συνδικάτου. Μισό αιώνα μετά την γέννηση του, έχει αφιερώσει τις σπουδές του στην ιατρική, την ψυχιατρική και την ψυχολογία στον αγώνα για την κοινωνική χειραφέτηση. Όταν δεν διαβάζει επικίνδυνα βιβλία, δεν ακούει παράξενες μουσικές ή να γράφει ακατανόητες ιστορίες στο merlin's, συμμετέχει σε Αυτοργανωμένες Συλλογικότητες Υγείας,συνελεύσεις, πορείες και δράσεις διότι τίποτα δεν έχει τελειώσει ακόμα.
 
 
 
image

Αργύρης Αργυριάδης

Ο Αργύρης Αργυριάδης αφού πρώτα έζησε την συγκλονιστική εμπειρία της συναυλίας του Rory Gallagher στην Νέα Φιλαδέλφεια το 1981 έκτοτε, από μικρή ηλικία τρέχει στα στενά των Εξαρχείων, πιστός στην Ιδέα της ελευθερίας, παραμένει πάντα καταληψίας «τρελός και ευτυχισμένος», υπερασπιστής του Ιστορικού Μείζονος Αναρχισμού και μέλους του Ενός Δυνατού Συνδικάτου. Μισό αιώνα μετά την γέννηση του, έχει αφιερώσει τις σπουδές του στην ιατρική, την ψυχιατρική και την ψυχολογία στον αγώνα για την κοινωνική χειραφέτηση. Όταν δεν διαβάζει επικίνδυνα βιβλία, δεν ακούει παράξενες μουσικές ή να γράφει ακατανόητες ιστορίες στο merlin's, συμμετέχει σε Αυτοργανωμένες Συλλογικότητες Υγείας,συνελεύσεις, πορείες και δράσεις διότι τίποτα δεν έχει τελειώσει ακόμα.
 
 
 

 

Γραφτείτε στο Νewsletter του Merlin

FEATURED VIDEOS

  • 1