Κοινοί Θνητοί: «Το θέμα για τον καλλιτέχνη είναι οι επιλογές του, ο δρόμος που έχει διαλέξει να ακολουθήσει στη ζωή του, με ποιους θέλει να είναι και με ποιών τα δικαιώματα θέλει να συντάσσεται...»

Οι Κοινοί Θνητοί αυτοσυστήνονται στο Merlin's Music Box. .. (Για τη σύνταξη: Δημήτρης Τζάνογλος)

Οι Κοινοί Θνητοί είναι μια τετραμελής μπάντα που αποτελείται από τον Βασίλη Φωτιά (φωνή, στίχοι, μουσική), τον Μητσοφού (στίχοι, ραπ), τον Αντώνη Μεϊμάρη (μουσική) και τον Τάσο Μεϊμάρη (μουσική, διάφορα όργανα, ραπ). Όλοι καταγόμαστε από το Αλιβέρι της Εύβοιας όπου κάναμε και τα πρώτα μας βήματα και τον τελευταίο χρόνο είμαστε μια full μπάντα με τη συμμετοχή δυο καλών μας φίλων που παίζουμε μαζί από παλιά, του Παναγιώτη Μπαρόλα στην ηλεκτρική κιθάρα και του Στέλιου Γκίνη στα τύμπανα. Τελευταία προσθέσαμε και ένα νέο μέλος στην μπάντα των Κοινών Θνητών, τον Κωνσταντίνο Μαργαρίτη, τον μόνο που δεν είναι παλιός γνώριμος και δεν κατάγεται από το Αλιβέρι.

Read more ...

Ο Θεόδωρος Μπασιάκος ως ποιητής και φίλος μου...

Γράφει ο Bill Hunchback

Με τον Θεόδωρο Μπασιάκο γνωριστήκαμε ένα βράδυ «ποιήσεως στο δρόμο». Αυτό έγινε στο ουζερί της Τζένης στα κάτω Πατήσια κατά τη διάρκεια μιας βραδιάς που είχα οργανώσει εκεί πριν από 7-8 χρόνια βλέποντας ότι η ποίηση και γενικότερα η λογοτεχνία στη χώρα μας έχει εξοκείλει σε μια ακαδημαϊκού χαρακτήρα μικρο-ομάδα αλληλοχαϊδευόμενων αστών που προπληρώνουν τα έργα τους ώστε να μπορούν μετά να μιλούν για αυτά με μια ελαφρά (ή βαρύτερη) κομπορρημοσύνη και να χρησιμοποιούν δύσκολες, δήθεν, λέξεις ή συντακτικές κορδέλες για να δικαιολογήσουν την ομάδα και τον εαυτό τους εντός της.

Read more ...

Ξέφρενο Αερόστατο: «Το πρώτο Καλοκαίρι του Κόσμου» (D.I.Y. LP, CD, Digital Album)

Γράφει ο Αντώνης Ζήβας

Το Πρώτο Καλοκαίρι του Κόσμου είναι η έκτη δισκογραφική δουλειά του προσωπικού σχήματος του Οδυσσέα Γραμματικάκη, Ξέφρενο Αερόστατο. Ο Οδυσσέας, ένας σταθερά απαισιόδοξος ανθρωπιστής, όπως ο ίδιος αρέσκεται να αυτοαποκαλείται, γεννήθηκε, ζει και περπατά (όποτε το κράτος και οι covid-19 οδηγίες του το επιτρέπουν) στο Ηράκλειο της Κρήτης. Παίζει αυτοσχεδιαστική πειραματική μουσική, μελοποιεί και κραυγάζει από το μικρόφωνο στίχους γνωστών-άγνωστων ποιητών, δημιουργεί video art και καμιά φορά σκηνοθετεί.

Read more ...

Pat Martino: We'll Meet Again...

Γράφει ο El Condor Pasa

Νέα Υόρκη, Μάϊος, 1960. Ο 19χρονος George Benson, ήδη ένας ταλαντούχος κιθαρίστας με πολλές περγαμηνές (στα 16 του είχε παίξει με τον τον μεγάλο οργανίστα Jack McDuff) έφτασε από την Πενσιλβάνια στη Νέα Υόρκη, εκεί που έπαιζαν οι καλύτεροι, για να την κατακτήσει. Το βράδυ, όλος καμάρι και αυτοπεποίθηση σουλατσάριζε στα διάφορα κλαμπ για να βλέπει και να ακούει τι έπαιζαν εκεί οι άλλοι μουσικοί. Ένα από αυτά τα βράδια πήγε να ακούσει την μπάντα του Charles Lloyd. Κιθάρα στην ορχήστρα έπαιζε ένα μικροκαμωμένο, λιπόσαρκο πιτσιρίκι που δεν το έκανες πάνω από 15 χρονών. Ο George το άκουσε να παίζει και του έπεσε το σαγόνι. «Μάγκα μου, αν παίζουν έτσι στη Νέα Υόρκη, τότε εγώ την κοπανάω αύριο κιόλας», σκέφτηκα.

Read more ...

Μπουεναβεντούρα Ντουρούτι: «Πολεμάμε και ταυτόχρονα κάνουμε επανάσταση!»

Γράφει ο Γιάννης Καστανάρας

«Σε όλη μου την ζωή υπήρξα αναρχικός. Ελπίζω να έχω παραμείνει. Θα το θεωρούσα πολύ θλιβερό αν γινόμουν στρατηγός και εξουσίαζα με στρατιωτική πυγμή τους άνδρες μου που ήρθαν εθελοντικά μαζί μου, έτοιμοι να θυσιάσουν τη ζωή τους στον αντιφασιστικό αγώνα. Ανέκαθεν πίστευα στην ελευθέρια που βασίζεται στο αίσθημα της ευθύνης. Θεωρώ την πειθαρχία απαραίτητη, αλλά θα πρέπει να είναι αυτοπειθαρχία, αντλώντας έμπνευση από ένα κοινό σκοπό και από ένα ισχυρό αίσθημα συντροφικότητας»
(Χοσέ Μπουεναβεντούρα Ντουρούτι Ντουμάνχε)

Read more ...

Νίκος Κερκινός: "Σε μια φωτογράφιση δεν υπάρχουν μαγικά φίλτρα. Χρειάζεται μόνο συναίσθημα και θετική διάθεση. Όλα τα άλλα έρχονται μόνα τους..."

Συνέντευξη: Γιάννης Καστανάρας

Ο Νίκος Κερκινός γεννήθηκε το 1967 και έχει σπουδάσει φωτογραφία και κινηματογράφο. Από το 1987 φωτογραφίζει συναυλίες Ελλήνων και ξένων καλλιτεχνών και δηλώνει ότι το αγαπημένο του θέμα είναι η φωτογραφία δρόμου. 

Read more ...

Death Have No Mercy... (διήγημα)

Γράφει ο Δημήτρης Τζάνογλος 

«Μαλάκα στο υπόσχομαι. Θα τους γαμήσω ό,τι έχουν και δεν έχουν. Τα μουνόπανα».
«Έλα ρε, ηρέμησε. Δε μπορείς να τα βάλεις μόνος σου με όλους τους. Ξεκόλλα. Σε νιώθω, αλλά ξεκόλλα!» του είπε ο φίλος του προσπαθώντας να τον ηρεμήσει.
«Έστω. Ένας μου αρκεί. Δε με νοιάζει ποιος. Δε με νοιάζει καν αν ήταν παρών στο σκηνικό. Αλλά ένας από το σινάφι τους πρέπει να πληρώσει».
Κοίταξε το ποτήρι του. Είχε αδειάσει.

Read more ...

Μαθήματα ιστορίας: Patty Hearst - Η αμφιλεγόμενη «She»…

Γράφει ο Αργύρης Αργυριάδης

Αν τη δεκαετία του 1960 το Σαν Φρανσίσκο έμεινε στην ιστορία για το καλοκαίρι της αγάπης λουλουδιών και τον πασιφισμό του, δεν ίσχυε το ίδιο για το γειτονικό Μπέρκλεϊ, την έδρα του ομώνυμου Πανεπιστήμιου της Καλιφόρνιας, του γνωστού «Cal». Το 1981 η φιλάνθρωπος Phoebe Elizabeth Apperson Hearst χρηματοδότησε αρκετά από τα προγράμματά του και έκτοτε το πανεπιστήμιο, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, έχει μια χαλαρή σύνδεση με την οικογένεια, η οποία κατέχει αρκετά ΜΜΕ στην πολιτεία και όχι μόνο.

Read more ...

In memoriam: Fred Cole (Frederick Lee Cole, 28 Αυγούστου 1948 – 9 Νοεμβρίου 2017)

Alice Cooper: 46 χρόνια από τότε που καλωσορίσαμε τον εφιάλτη μας...

Γράφει ο Μιχάλης Πούγουνας

Θυμάμαι ακόμα μια γελοιογραφία στο περιοδικό Αγκάθι του Θανάση Μάνθου, στην οποία υποτίθεται πως ο Alice Cooper είχε βγει από κάποια κλινική απεξάρτησης και ο Bob Ezrin του πρότεινε να κάνουν το άλμπουμ Welcome To My Nightmare. «Έχω γράψει κάποια τραγούδια που σου πηγαίνουν γάντι», του έλεγε στα καρέ της γελοιογραφίας ο Ezrin, ή κάπως έτσι τέλος πάντων, αλλά αυτό μου είχε αφήσει για χρόνια την εντύπωση πως έτσι είχαν γίνει τα πράγματα. Ήταν άραγε σωστή αυτή η εικόνα;

Read more ...

Το μνήμα του καουμπόι και ο τόπος του άταφου νεκρού...

Γράφει ο Γιώργος Τσέκας

Στις 30 Αυγούστου 1949, μια μονομαχία βγαλμένη από την Άγρια Δύση έλαβε χώρα στα αφιλόξενα για τη δημοκρατία και εχθρικά για τη λαοκρατία βουνά της Μακεδονίας. Αυτά τα κακοτράχαλα γεμάτα καφέ αρκούδες που μιλούσαν σλάβικα, μα βάφτιζαν τα παιδιά τους σε ορθόδοξη κολυμβήθρα και και δεν είχαν σκεφτεί ποτέ να βάλουν τους φράχτες τους πιο κάτω ή πιο πάνω και για χρόνια δεν ενοχλούσαν. Σε αυτόν τον τόπο που οι πατριώτες διεθνιστές του Δ.Σ.Ε. τον είχαν ποτίσει με αίμα για να ανθίσουν λουλούδια και δέντρα και ήταν γεμάτο με Έλληνες από τον Πόντο και τη Μικρασία. Εκείνη την ημέρα, το μαντρόσκυλο του Αθηναίου εργοστασιάρχη Φρίξου Κοντολέοντος, ο 26χρονος κάτοικος Παγκρατίου Βαγγέλης Γιακουμής, μονομάχησε με τον 23χρονο εργάτη κάτοικο Καβάλας Νίκο Αρβανιτίδη.

Read more ...

The Snails - "Little Demon E.P." (Get That Beat Records, βινύλιο & ψηφιακό)

του Αντώνη Ζήβα

Οι Snails είναι μια από τις περιπτώσεις συγκροτημάτων που τιμούν με το παραπάνω τον ήχο του garage-punk όταν αυτός αναβίωσε με ορμή στις αρχές της δεκαετίας του '80. Ο συγκεκριμένος ήχος έδωσε μια εντελώς νέα, πιο “βρόμικη” και εντελώς διαφορετική δυναμική σε σχέση με τον αυθεντικό ήχο των sixties. Σαφώς επηρεασμένος από την punk καταιγίδα των '70's, ανέβασε τη συγκεκριμένη σκηνή σε μια εντελώς διαφορετική απόδοση με μπάντες όπως οι Fuzztones, οι Miracle Workers, οι Thee Fourgiven, οι Cynics, οι Gravediggers V,-για να αναφέρω μερικές ενδεικτικές μπάντες.

Read more ...

Nirvana: Το "Love Buzz", και μερικές φωτογραφίες με γνωστές και άγνωστες πτυχές της μπάντας...

Γράφει ο Γιάννης Καστανάρας

Το Κατάστημα Μεταχειρισμένων Ειδών του Gil στο Άμπερντιν, της έδρας των Nirvana, ήταν το αγαπημένο μαγαζί του Krist Novocelic. Εκεί μπορούσες να βρεις τα πάντα, από όπλα και αλυσοπρίονα, μέχρι αρκουδοπαγίδες και, κάπου ανάμεσα, μια συλλογή από μεταχειρισμένους δίσκους βινυλίου αγνώστων καλλιτεχνών. Ήταν ακόμα οι πρώτες ημέρες των Nirvana και, ψάχνοντας στα ράφια, ο Krist πέτυχε μια καταγρατσουνισμένη κόπια του At Home, του δεύτερου άλμπουμ των Shocking Blue, μιας sixties ψυχεδελικής pop μπάντας από τη Χάγη της Ολλανδίας που είχε κυκλοφορήσει το 1967.

Read more ...

Η μικρή-μεγάλη ιστορία του χρήματος (και γιατί δεν το έχουμε πραγματικά ανάγκη)...

Γράφει ο Αντώνης Ζήβας

«Εντούτοις, οι Iνδιάνοι δεν διανοούνταν καν πριν τον ερχομό των λευκών, ότι η γη θα μπορούσε ν’ανήκει σε κάποιον ξεχωριστά και να μην αποτελεί το κοινό αγαθό όλων εκείνων που ζουν στην επιφάνεια της…»
(Ο. Ροζάκ – Πολιτική ιστορία του συρματοπλέγματος)

Τον τελευταίο χρόνο τα συναισθήματα που σχεδόν μονοπωλούν τις σκέψεις (και ορισμένες από τις πράξεις) των κατώτερων και μεσαίων στρωμάτων του πληθυσμού της χώρας που βάφτισαν Ελλάδα, είναι αυτά της πανδημίας του covid-19 και λόγω αυτής οι συνέπειες τής οικονομικής και εργασιακής ανασφάλειας που έρχεται. Ήδη έχει ξεκινήσει μια συζήτηση κατευνασμού (από τη πλευρά του κράτους και των αστικών μ.μ.ε.) για την επερχόμενη οικονομική κρίση-απότοκο της πανδημίας, λόγω καταρχάς της τεράστιας αύξησης στις τιμές του φυσικού αερίου και του πετρελαίου-αυξήσεις οι οποίες επηρεάζουν άμεσα τις τιμές των τροφίμων και άλλων βασικών αγαθών όπως το ηλεκτρικό ρεύμα, η θέρμανση, η κίνηση, κλπ.

Read more ...

Μαθήματα ιστορίας: Η «μπαναναδίνη» και οι μουσικο-πολιτικές περιπέτειες του David Peel...

Γράφει ο Αργύρης Αργυριάδης

Συνεχίζοντας για την ταραγμένη περίοδο της δεκαετίας του 60-70 στην Αμερική, θα παραμείνουμε στην Νέα Υόρκη για να ξετυλίξουμε το μύθο ενός ακόμα μοναδικού καλλιτέχνη. Στο άρθρο για τους Μotherfuckers έγινε σχετική αναφορά για την κατάληψη του μαθηματικού τμήματος στο πανεπιστήμιο Columbia και τη συναυλία συμπαράστασης από τον Νεοϋορκέζο τραγουδοποιό David Peel. Πρόκειται για μια ιδιαίτερη καυστική, σαρκαστική αλλά και ξεκαρδιστική περίπτωση καλλιτέχνη, ο οποίος παρέμεινε αφοσιωμένος στις «στρεβλές», κατά πολλούς, ιδέες του μέχρι το τέλος της ζωής του, στις 6 Απριλίου 2017.

Read more ...

Γραφτείτε στο Νewsletter του Merlin

FEATURED VIDEOS

  • 1