Play it at Maximum High...

Maximum High

Οι Maximum High είναι εδώ. Γνώριμα μέλη της Αθηναϊκής σκηνής και όχι μόνο, ένωσαν τις δυνάμεις τους σε ένα νέο γκρουπ. Ο Θάνος Αμοργινός με πολύχρονη πορεία ως μέλος των The Last Drive και The Earthbound, μουσική για κινηματογράφο και θέατρο αλλά και ως παραγωγός δίσκων πολλών Ελληνικών συγκροτημάτων, ο Νίκος Ζωγράφος, ιδρυτικό μέλος των Closer αλλά και συνεργάτης πολυάριθμων συγκροτημάτων και καλλιτεχνών, ο Δημήτρης Κουτσιουρής με θητεία στην Αμερική και Αγγλία σε μπάντες όπως οι the Strays (US), Black Drummer (UK) με τον Toby Marriot (γιο του θρυλικού Steve Marriot - Small Faces ) και παραγωγό τον Dave Cobb

και τελευταία αλλά όχι αμελητέα η Ειρήνη Δημοπούλου, περιζήτητη για τις ιδιοσυγκρασιακές φωνητικές της ικανότητες και αμέτρητες συνεργασίες με μπάντες όπως οι Swing Shoes, οι The Earthbound, οι Hi Rollers και οι Dustbowl συμπληρώνουν την τετράδα των Maximum High. Με Indie, Rock, Funk, Dub, Dance και Punk καταβολές φτιάχνουν το δικό τους ιδιαίτερο ιδίωμα.Πρώτος καρπός της συνεργασίας τους είναι τέσσερα ηχογραφήματα τα οποία επιμελήθηκαν χωρίς την παρεμβολή τρίτων στο studio ηχογραφήσεων του Θάνου Αμοργινού (Downstroke studio). Αναμένεται το πρώτο ζωντανό σκίρτημα για να επιβεβαιώσει την ισχύ των Maximum High στη σκηνή.

Μερικές Maximum High σκέψεις...

Η τελευταία χρονιά που σε λίγες μέρες εκπνέει δεν μας έχει πάει και πολύ καλά, ακολουθώντας πιστά τις προηγούμενες – τις επιπτώσεις των ζοφερών δρώμενων τις ζούμε όλοι λίγο-πολύ στην καθημερινότητά μας. Αυτό που συμβαίνει λοιπόν με την εγχώρια μουσική σκηνή, ειδικά αυτή την χρονιά, πέρα από την ανάγκη έκφρασης και κοινοποίησης γεγονότων και ονείρων, είναι ένα γεγονός που από μόνο του είναι ένα τεράστιο θαύμα. Ένα δυνατό φως που σε κάνει να ξεχνάς το σκοτάδι που έχει απλωθεί παντού.

Ένα τέτοιο φως είναι και οι Maximum High που χτυπάνε δυνατά το πόδι τους πάνω στη σκηνή με την πρώτη εμφάνιση, τα μέλη του power quartet είναι λίγο έως και πολύ γνωστά στο χώρο από προηγούμενες δουλειές με άλλες μπάντες. Τα τέσσερα ηχογραφήματα και πρώτα δείγματα δουλειάς τους είναι μια τρομερά ευχάριστη έκπληξη, καθότι εμένα δεν με άφησαν να κάτσω κάτω από το πρώτο λεπτό. Η ενέργεια είναι εδώ και πίσω από αυτή κρύβεται μια μπάντα δεμένη ώριμη και η αίσθηση που πήρα είναι ότι παίζουν μαζί κάμποσα χρόνια και ότι βρίσκονται στο peak της δημιουργικότητάς τους. Διαφορετικά ακούσματα του παρελθόντος βρίσκονται όλα εδώ και ανασυνθέτουν μέσα από τέσσερις εκρηκτικές συνθέσεις ακούσματα του παρόντος.Προσπάθησα να ξεχωρίσω κάποιο από τα τραγούδια αυτά αλλά μάλλον πρόκειται για concept και συμπαγή δουλειά – απλά τα ακούς συνέχεια και χορεύεις.

Αφήνω τις εξειδικευμένες αναλύσεις για τους ειδικούς, αν κάποιοι πουν για "πιασάρικα" τραγούδια απαντώ "ναι ,πιάνουν τόπο". Δεν θα μπορούσε να κλείσει καλύτερα αυτή η μουσική χρονιά σε αυτή τη χαμένη χώρα, άρα μπορεί και να υπάρχει ελπίδα...Maximum High, Καλό Ξεκίνημα και περιμένουμε κι άλλα τέτοια και ακόμα καλύτερα...!!!

Irene Dimopoulou : Vocals 

Thanos Amorginos : Guitars, Backing Vocals 

Dimitri Koutsiouris : Bass, programming 

Nick Zografos : Drums 

http://maximumhigh.band/

https://maximumhigh.bandcamp.com/releases


image

Κώστας Ζήσης

Γεννήθηκα 17 Νοέμβρη,γεγονός που με σημάδεψε άθελά μου,στην ζωή μου μέχρι τώρα. Μεγάλωσα τόσο ανέμελα,ώστε να μην θέλω να παίζω ποδόσφαιρο με τα άλλα παιδιά,αλλά να κυνηγάω φαντάσματα, πράγμα που συνεχίζω να κάνω ακόμα άλλωστε. Το Πολυτεχνείο στάθηκε η αφορμή να επαληθευτούν όλοι μου οι φόβοι,αλλά και να μυηθώ με όλο το τελετουργικό της εποχής εκείνης στην μεγάλη του ροκεντρολ σχολή. Η μυρωδιά του ξύλου απορροφά πια σημαντικό μέρος της δημιουργικής μου διάθεσης... Κινούμαι μεταξύ στεριάς και θάλασσας ενώ ο ουρανός και τα περιεχόμενά του παραμένει ο επόμενος στόχος.
 
 
 
image

Κώστας Ζήσης

Γεννήθηκα 17 Νοέμβρη,γεγονός που με σημάδεψε άθελά μου,στην ζωή μου μέχρι τώρα. Μεγάλωσα τόσο ανέμελα,ώστε να μην θέλω να παίζω ποδόσφαιρο με τα άλλα παιδιά,αλλά να κυνηγάω φαντάσματα, πράγμα που συνεχίζω να κάνω ακόμα άλλωστε. Το Πολυτεχνείο στάθηκε η αφορμή να επαληθευτούν όλοι μου οι φόβοι,αλλά και να μυηθώ με όλο το τελετουργικό της εποχής εκείνης στην μεγάλη του ροκεντρολ σχολή. Η μυρωδιά του ξύλου απορροφά πια σημαντικό μέρος της δημιουργικής μου διάθεσης... Κινούμαι μεταξύ στεριάς και θάλασσας ενώ ο ουρανός και τα περιεχόμενά του παραμένει ο επόμενος στόχος.
 
 
 
image

Κώστας Ζήσης

Γεννήθηκα 17 Νοέμβρη,γεγονός που με σημάδεψε άθελά μου,στην ζωή μου μέχρι τώρα. Μεγάλωσα τόσο ανέμελα,ώστε να μην θέλω να παίζω ποδόσφαιρο με τα άλλα παιδιά,αλλά να κυνηγάω φαντάσματα, πράγμα που συνεχίζω να κάνω ακόμα άλλωστε. Το Πολυτεχνείο στάθηκε η αφορμή να επαληθευτούν όλοι μου οι φόβοι,αλλά και να μυηθώ με όλο το τελετουργικό της εποχής εκείνης στην μεγάλη του ροκεντρολ σχολή. Η μυρωδιά του ξύλου απορροφά πια σημαντικό μέρος της δημιουργικής μου διάθεσης... Κινούμαι μεταξύ στεριάς και θάλασσας ενώ ο ουρανός και τα περιεχόμενά του παραμένει ο επόμενος στόχος.