Reviews

BLACK ANIS: «Resonance 21:16» - Ελεύθερη πτήση σε τοπία του blues-rock

Οι BLACK ANIS είναι ένα πενταμελές συγκρότημα που φτιάχτηκε στην Κύπρο τον Ιανουάριο του 2016. Το όνομα του συγκροτήματος είναι εμπνευσμένο από το είδος πουλιών Ανι που παραπέμπει στη μοναδικότητα και την ελευθερία του είδους, αλλά και από την αραβική ετυμολογία της λέξης-ονόματος Ανις που σημαίνει σύντροφος, καλόκαρδος, και στενός φίλος.
Το δισκογραφικό ντεμπούτο τους με τίτλο Resonance 21:16, ένα EP με 6 κομμάτια, κυκλοφόρησε τον Μάρτιο που μας πέρασε και ο ήχος του αντανακλά αυτό το παιχνίδι των λέξεων: είναι ζεστός και συντροφικός, παρεΐστικος, και κινείται μεταξύ του southern rock, του αμερικάνικου rock των 90s και της ζεστασιάς των blues. Τα φωνητικά σε όλα τα κομμάτια κινούνται στον απόηχο της κλασικής jazz ενώ οι κιθάρες παντρεύουν ριφάκια των 90ς με το ύφος του αμερικάνικου νότου. Το σύνολο του ήχου ενιαίο και η εντύπωση από την πρώτη ακρόαση θετική, σε σημείο που θέλεις να ακούσεις τα κομμάτια απ την αρχή.

Okwaho: S/T άλμπουμ (ψηφιακή μορφή)

Γράφει ο Βαγγέλης Χαλικιάς

Οι Okwaho είναι μια τριμελής Αθηναϊκή μπάντα η οποία τον Μάρτη του 2018 παρουσίασε την πρώτη της δισκογραφική δουλειά σε ψηφιακή μορφή. Eίναι αυτό που λέμε «κάτι διαφορετικό» τουλάχιστον για τα δικά μου ακούσματα. Ο ήχος τους ξεκινά από το ομώνυμο τραγούδι των Black Sabbath, κάνει μια βόλτα στην επικρατούσα τα τελευταία χρόνια stoner αισθητική και πιάνει λιμάνι στο πιο ακραίο doom που αντέχει κανείς.

The Last Drive: S/T (Labyrinth of Thoughts /The Lab Records 2018)

Γράφει ο Αντώνης Ζήβας

Φωτό: Τηλέμαχος Παπαδόπουλος (QoQ photos)

Το 1996 ο γνωστός (και υπερεκτιμημένος) ραδιοφωνικός παραγωγός, πρόεδρος του eλληνικού παραρτήματος της πολυεθνικής δισκογραφικής εταιρίας Virgin και αρχισυντάκτης του μουσικού περιοδικού Ποπ και Ροκ Γιάννης Πετρίδης, είχε γράψει στο editorial ενός από τα τεύχη εκείνης της χρονιάς: “Το Rock στην Ελλάδα δεν μπορεί παρά να είναι ελληνόφωνο. Δεν ταιριάζει στον Έλληνα ο aγγλικός στίχος και όσα συγκροτήματα τραγουδούν στα aγγλικά ακούγονται ως καρικατούρες χωρίς να γνωρίζουν καμία επιτυχία. Ακόμη και το πιο γνωστό aγγλόφωνο συγκρότημα, οι Last Drive παίζουν ανάμεσα σε πενήντα φίλους τους.”

Tango With Lions: "The Light", κύκλος γύρω απ’ το φως...

Γράφει η ΦΑΙΗ ΦΡΑΓΚΙΣΚΑΤΟΥ

φωτο: Ευτυχία Βλάχου

Οι Tango With Lions σχηματίστηκαν το 2007 από την Κατερίνα Παπαχρήστου. Ξεκίνησαν σαν μια μεταβαλλόμενη μουσική κολεκτίβα και εξελίχθηκαν στη σημερινή, σταθερή πλέον, σύνθεση τους. Στο παρελθόν έχουν κυκλοφορήσει δύο άλμπουμ, το Verba Time (2010) και το A Long Walk (2013). Τον Ιανουάριο του 2018 κυκλοφόρησαν το τρίτο κατά σειρά άλμπουμ τους με το τίτλο The Light.

Fuel Eater: Νέο πόνημα, νέες ιδέες...

Χαμένοι στο δικό τους σύμπαν, οι Fuel Eater στέλνουν τα δικά τους σήματα προς γήινους και εξωγήινους. Έχουν ένα νέο, δεύτερο άλμπουμ και η μετάδοσή του μέσω κοσμικών ακτίνων θα μπορούσε να αποτελέσει ένα φανταστικό μέσον προσέγγισης αιφνιδιάζοντας ευχάριστα τον ακροατή. Εξάλλου, είναι ζήτημα φαντασίας, όπως όλα. Το Soberian Kinship ακούγεται απνευστί και μέχρις ότου η άκατος των Fuel Eater φτάσει στον προορισμό της για να εξερευνήσει νέα μουσικά τοπία, αρκούμαι να ακούω ξανά και ξανά το δίσκο επειδή τις τελευταίες μέρες διευκολύνει τις πρωινές μου βόλτες στο Λόφο. Και μπορεί οι στίχοι να εκφράζουν ενίοτε μια παρατεταμένη απειλή και η μουσική να πηγάζει μέσα από μια doom/stoner, άκρως επιθετική διάθεση, αλλά οι μεταλλικές κλαγγές, οι οποίες στην ουσία διέπουν το συγκεκριμένο μουσικό έργο, είναι τόσο εύστοχες που μολονότι είσαι βέβαιος πως τις έχεις ξανακούσει χιλιάδες φορές, το Soberian Kinship χρησιμοποιεί ένα μαγικό ραβδί προκειμένου να σε πείσει για το αντίθετο.

Τρία χρόνια μετά το Centralia, οι Πατρινοί Fuel Eater ετοίμασαν ένα άλμπουμ όπου δεν λείπουν τα κοινωνικά μηνύματα, κάτι σπάνιο για συγκρότημα του είδους, και αυτό σίγουρα είναι ένα ιδιαίτερο θετικό πρόσημο στο σύνολο της δουλειάς τους. Το Merlin’s θεώρησε επιβεβλημένo μια σύντομη, επεξηγηματική προσέγγιση από την ίδια την μπάντα - Γ. Κ.

The Karamazov Project: Out Of The Woodwork (βινύλιο, digital download)

γράφει ο ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΧΑΛΙΚΙΑΣ

Οι Karamazov Project είναι ουσιαστικά το προσωπικό πόνημα του Πάνου Πανταζόπουλου, ο οποίος δημιούργησε εξολοκλήρου τα τραγούδια του Out of the Woodwork ενώ κάποιοι από τους μουσικούς που συμμετείχαν στην ηχογράφηση του δίσκου εμφανίζονται και στις συναυλίες της μπάντας αυτή την εποχή.

ANFO: "Black Sheep" (mini album, digital release)

Γράφει ο ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΣΤΑΝΑΡΑΣ

Εδώ έχουμε να κάνουμε με επτά δυναμίτες που βάζουν το μαχαίρι στο κόκαλο. Οι ANFO επέστρεψαν δισκογραφικά έπειτα από σχεδόν μια πενταετία και μαζί μ’ αυτούς επιστρέφει (ευτυχώς) όλη η οργή για την εποχή που ζούμε. Καταλυτικοί στίχοι, punk rock χωρίς αναστολές που όσο κι αν έχει τις ρίζες του βαθιά στο old school, ακούγεται τόσο φρέσκο και τόσο καταιγιστικό που δεν αφήνει το παραμικρό περιθώριο ανάσας. Είναι ένας κυκλώνας που συνεπαίρνει και που όσο περισσότερο το ακούς (και χάρη στα παιδιά έχω την τιμή να το ακούω εδώ και κάμποσο καιρό), αντιλαμβάνεσαι ότι τα πράγματα από δύσκολα μπορεί να γίνουν εύκολα και τούμπαλιν. Οι ANFO πάντως δεν βρίσκονται εδώ για να προσφέρουν λύσεις αλλά για να δώσουν τη δική τους εξήγηση σχετικά με το τι σήμαινε, τι σημαίνει και τι θα σημαίνει για πάντα το punk.

The Last Drive: Το νέο, ομώνυμο άλμπουμ τους από μια δεύτερη σκοπιά...

Γράφει ο ΦΙΛΙΠΠΟΣ ΠΕΤΡΙΔΗΣ

Φωτο: ΤΗΛΕΜΑΧΟΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ (QoQ photos)

Οι παλαιότεροι τους θεωρούν ως την καλύτερη μπάντα garage punk , ή και post punk garage στη χώρα, ή ως το καλύτερο αγγλόφωνο συγκρότημα του 20ου αιώνα στην Ελλάδα.
Έλα όμως που οι θρυλικοί πλέον Last Drive, έκρυβαν εκπλήξεις και για τον 21ο και την igeneration. Το να πω ότι είναι σαν το παλιό καλό κρασί, δεν αποδίδει την αίσθηση που σου δημιουργούν όταν ακούς το νέο τους άλμπουμ The Last Drive, για πρώτη φορά. Η μπάντα που πήρε το όνομά της από την ονομασία ενός κοκτέιλ που σέρβιρε στα 80's ένα μπαρ στην περιοχή των Αμπελοκήπων, μας "σερβίρει" ένα απίθανο νέο κοκτέιλ ήχων με τίτλο το όνομά της.

Xylouris White: Mother (Bella Union / ABC Music, 2018)

Γράφει ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΧΟΥΛΛΗΣ

"Εμάλωσα με τη σκέψη μου και τώρα ζούμε χώρια..."

Ο ένας έχει την τιμή να ανήκει σε μία από τις πιο σημαντικότερες οικογένειες μουσικών της Ελλάδας, ο δεύτερος είναι μέρος της αυστραλέζικης rock σκηνής, πιο γνωστός από τη συνεργασία του με τους Dirty Three αλλά και με μεγάλα ονόματα του εναλλακτικού ήχου. Ο Γιώργος Ξυλούρης (Ψαρογιώργης) και ο Jim White στον τρίτο τους δίσκο Mother δείχνουν ότι η καλή μουσική δεν γνωρίζει σύνορα και περιορισμούς.