• Merlin's Music Box

    Merlin's Music Box



    Το Merlin's Music Box ήταν, είναι και θα είναι ένα φανζίν που κυκλοφόρησε το πρώτο του τεύχος τον Οκτώβριο του 1989 και έκλεισε τον έντυπο κύκλο του το 1995, έπειτα από 26 τεύχη. Ενεργοποιήθηκε εκ νέου την άνοιξη του 2014, αυτή τη φορά ηλεκτρονικά, μέσω του facebook και της ιστοσελίδας του, με σκοπό την παρουσίαση μουσικών σχημάτων και καλλιτεχνών από το χώρο της rock (και όχι μόνον), τη διοργάνωση εκδηλώσεων και, κυρίως, την τέρψη των φίλων του.
  • 1
sponsors inExarchia Μετα δεύτερο Blues.gr - Keep The Blues Alive ΙΝΤΡΙΓΚΑ
  • Τα φαντάσματα στην ελληνική επαρχία...

    Τα φαντάσματα στην ελληνική επαρχία...

    Γράφει ο Γιώργος Τσέκας

    Tα φαντάσματα στην ελληνική επαρχία δεν είναι ακίνδυνα πνεύματα, είναι στοιχειά, δεν εμφανίζονται σε γοτθικά νεκροταφεία που δεσπόζουν μεγαλοπρεπή και επιβλητικά αγάλματα, δεν σέρνουν αλυσίδες βαριές και ασήκωτες, δεν φορούν λευκά σεντόνια, δεν τρίζουν σαν τις ψυχές που δεν βρίσκουν ανάπαυση οι εσωτερικές σκάλες στο διάβα τους, δεν γλυστράνε στο καλογυαλισμένο δάπεδο ή το ξύλινο παρκέ της έπαυλης ή του αρχοντικού, δεν σκοτώνουν πρώτα τους υπηρέτες και τις υπηρέτριες του σπιτιού. Δεν παραμονεύουν τα απογεύματα λίγο πριν σερβίρει το τσάι ο μπάτλερ...

    Read More
  • Φραντς Γέγκερστετερ: Αντιρρησίας συνείδησης και αντιφασίστας...

    Φραντς Γέγκερστετερ: Αντιρρησίας συνείδησης και αντιφασίστας...

    Γράφει ο Προκόπης Σαμαρτζής

    Ο Φραντς Γέγκερστετερ [Franz Jägerstätter] γεννήθηκε στο Σαντ Ράτενγκ, ένα μικρό χωριό της Άνω Αυστρίας, το 1907 και από μικρή ηλικία δούλευε στη φάρμα της οικογένειάς του. Λίγα χρόνια αργότερα θα γνωρίσει τη Φραντσίσκα Σλάγκελ και θα ερωτευτούν. Το 1936 θα παντρευτούν και θα αποκτήσουν τρεις κόρες. Η οικογένεια του Φραντς ζει σε ένα απομονωμένο χωριό στις Άλπεις. Πιστεύουν στον Θεό και στη φροντίδα του, είναι αγαπημένοι με τους συγγενείς τους και με τους συντοπίτες τους. Κάνουν μια ήσυχη ζωή, μια «κρυφή» ζωή, εκείνη που περνά απαρατήρητη στη ροή της Ιστορίας, απολαμβάνοντας την ομορφιά της φύσης και την απλότητα της αγροτικής ζωής…

    Read More
  • Dot Dash Sounds: ο νέος avant-rock θόρυβος της Νέας Υόρκης...

    Dot Dash Sounds: ο νέος avant-rock θόρυβος της Νέας Υόρκης...

    Γράφει ο Θανάσης Μήνας

    Ο Tom Hyland, γνωστός και ως TomDash, παρανόμι που οφείλει στο αγαπημένο του τραγούδι των Wipers, είναι εδώ και χρόνια ένας aficionado και ακούραστος εργάτης του νεοϋορκέζικου underground. Παραγωγός ραδιοφώνου, DJ και promoter συναυλιών σε μικρά club, ο Hyland υποστηρίζει και αναδεικνύει νεοσύστατες (αλλά και παλαιότερες) τοπικές (και όχι μόνο) μπάντες που κινούνται σε ένα μουσικό φάσμα που καλύπτει κυρίως τα ηχοτόπια του avant-rock, του post-punk και του post-h/c.

    Read More
  • Arthur Lee: Μακριά από καλούπια...

    Arthur Lee: Μακριά από καλούπια...

    Γράφει ο Γιάννης Καστανάρας

    Στη φωτογραφία o Arthur Lee στη διάρκεια της εμφάνισής των Love στο φεστιβάλ του Νιούπορτ, Καλιφόρνια, 21 Ιουνίου 1969.

    O Arthur Lee πέρασε μεγάλο μέρος της παιδικής του ηλικίας στο Νότιο Κεντρικό Λος Άντζελες και από πολύ μικρός αναγκάστηκε να υιοθετήσει μια ζόρικη συμπεριφορά για να τα βγάζει πέρα στη ζόρικη γειτονιά του. «Δεν μου αρέσει η βία, αλλά μου αρέσει να παλεύω», έλεγε χαρακτηριστικά – κάτι μάλλον ειρωνικό για έναν άνθρωπο που ονόμασε το συγκρότημά του «Love», ένα τέλειο απόσταγμα της ψυχεδελικής Δυτικής Ακτής στα μέσα της δεκαετίας του '60.

    Read More
  • Καλλιόπη Μητροπούλου – Between (2025)

    Καλλιόπη Μητροπούλου – Between (2025)

    Γράφει ο Χρήστος Κορναράκης

    Φωτογραφία: Γιώργος Αθανασίου

    Δεν είναι όλοι οι δίσκοι για όλες τις ώρες. Κάποιοι απαιτούν σιωπή, απουσία ειδοποιήσεων και έναν εσωτερικό ρυθμό πιο αργό από το scroll. Το Between, το πρώτο προσωπικό άλμπουμ της Καλλιόπης Μητροπούλου, κυκλοφορεί χωρίς τυμπανοκρουσίες αλλά με την ισχύ μιας υπαρξιακής παραδοχής: δεν χρειάζεται να είσαι κάτι συγκεκριμένο για να υπάρξεις. Αρκεί να είσαι "ανάμεσα". Και κάπως έτσι, η Καλλιόπη παραδίδει μια δισκογραφική εμπειρία που δεν μπαίνει σε playlist - κατοικεί. Το Between δεν είναι άλμπουμ. Είναι κατάσταση.

    Read More
  • Grey River and Τhe Smoky Mountain: «Είμαστε story-tellers, με άξονα τις συναισθηματικές συνήθειες που έχει ο άνθρωπος...»

    Grey River and Τhe Smoky Mountain: «Είμαστε story-tellers, με άξονα τις συναισθηματικές συνήθειες που έχει ο άνθρωπος...»

    Ο Θανάσης Μήνας συζητά με τη Ρένα Παπαγεωργίου (τραγούδι/μαντολίνο) και τον Σαράντο Γκουμάκο (φωνητικά/κιθάρα) με άξονα το τρίτο άλμπουμ των Grey River and Τhe Smoky Mountain με τίτλο Wake Me Up When I’m Home .

    Με το ντεμπούτο τους EP “Something's Wrong” και τα δύο πρώτα τους album ( Captain Death , 2017 και Live to Tell the Τale , 2020, Ikaros Records ), οι Grey River and Τhe Smoky Mountain άφησαν το αποτύπωμά τους στο σύγχρονο roots revival, με την ευχέρειά τους να επεξεργάζονται και να φιλτράρουν με γνώση και μεράκι μουσικά ιδιώματα που εκτείνονται από το bluegrass, την country και το blues ως την ιρλανδέζικη folk. Μιλάμε δηλαδή για ένα σύνολο από μουσικά στυλ που μετανάστευσαν από την κέλτική γη ή -βίαια- από την υποσαχάρια Αφρική στον αμερικανικό Νότο, νοτίως της νοητής Mason-Dixon Line∙ εκεί αναμείχθηκαν, μπολιάστηκαν και σμιλεύθηκαν εκ νέου στις περιοχές που διαρρέει ο Μεγάλος Ύπουλος, ο Μισσισσιπής, που η λαογραφία του απαθανατίστηκε στα γραπτά του Φώκνερ και του Μαρκ Τουαίην – μια παραπλήσια εικονοποιία, πιο «θαλασσινή», διέπει και τα τραγούδια των Grey River and the Smoky Mountain, ειδικά στο νέο τους άλμπουμ, το οποίο, όπως θα δούμε πιο κάτω, έχει concept χαρακτήρα.

    …

    Read More
  • Καλλιόπη Μητροπούλου: «Το Between εκφράζει το μετέωρο, την αβεβαιότητα..»

    Καλλιόπη Μητροπούλου: «Το Between εκφράζει το μετέωρο, την αβεβαιότητα..»

    Συνέντευξη: Χρήστος Κορναράκης

    φωτογραφίες: Γιώργος Αθανασίου

    Ο πρώτος προσωπικός δίσκος της Καλλιόπης Μητροπούλου, με παραγωγή του Νίκου Βελιώτη, κινείται ανάμεσα σε σιωπές και μελωδίες. Μια συνέντευξη για τη δημιουργία του Between, την εσωτερική ισορροπία και την τέχνη της αβεβαιότητας.

     Κάποιοι δίσκοι λένε ιστορίες. Άλλοι φτιάχνουν έναν χώρο, μια ατμόσφαιρα, έναν ψυχικό τόπο. Το Between της Καλλιόπης Μητροπούλου μοιάζει περισσότερο με τον δεύτερο τύπο. Δεν ακολουθεί μια γραμμική πορεία, δεν φωνάζει για προσοχή. Αντίθετα, χτίζεται αργά, με φροντίδα, αφήνοντας χώρο στη σιωπή όσο και στον ήχο. Ο δίσκος κινείται “ανάμεσα”: σε φάσεις, σε σκέψεις, σε συναισθήματα. Είναι ταυτόχρονα γυμνός και γεμάτος, απλός και φορτισμένος. Δεν προσπαθεί να εξηγήσει, αλλά να σε κάνει να νιώσεις. Να μείνεις λίγο πιο πολύ μέσα του. Να αφουγκραστείς.

    Read More
  • «The Way»: Το πρώτο lyric video clip των Kidney Black από το ντεμπούτο άλμπουμ του συγκροτήματος που κυκλοφορεί τον Σεπτέμβριο με τίτλο Urban Decay...

    «The Way»: Το πρώτο lyric video clip των Kidney Black από το ντεμπούτο άλμπουμ του συγκροτήματος που κυκλοφορεί τον Σεπτέμβριο με τίτλο Urban Decay...

    To Merlin's Music Box παρουσιάζει σε πρώτη προβολή το «The Way», το πρώτο lyric Video των Kidney Black από το επερχόμενο άλμπουμ Urban Decay

    Read More
  • Lover's rock...

    Lover's rock...

    Γράφει ο Θανάσης Μήνας

    Με τον ίδιο τρόπο που η τζαμαϊκανή reggae, σε όλες της μεταμορφώσεις της, αναπτύχθηκε χάρη στα soundsystems του Kingston, και το lover’s rock είχε ως ακρογωνιαίο λίθο τα soundsystems του Brixton, του Kensington και του Notting Hill. Με μία ουσιαστική διαφορά: ο μουντός βρετανικός καιρός δεν ευνοεί τα υπαίθρια ανοιχτά πάρτυ. Έτσι, τα soundsystems αναγκαστικά βρήκαν διέξοδο σ’ ένα πιο υπόγειο κύκλωμα από αλλεπάλληλα πάρτυ σε σπίτια (blues party) ή σε αποθήκες (house party), στοιχείο που επηρέασε καταλυτικά την εξέλιξη της τόσο προσφιλούς στους Άγγλους dance culture. Επιπρόσθετα, πάντα σε αναλογία με τη Τζαμάικα του 60.

    Read More
  • Barriemore Barlow: επειδή σπανίως αποδίδονται τα εύσημα στους ντράμερ...

    Barriemore Barlow: επειδή σπανίως αποδίδονται τα εύσημα στους ντράμερ...

    Γράφει ο Γιάννης Καστανάρας

    «Παίζω οτιδήποτε ακούγεται καλά...»

    Ο Barriemore Barlow είναι γνωστός ως ένας πολύ τεχνικός και δημιουργικός ντράμερ. Ο καταιγιστικός ήχος των τυμπάνων του στο ζωντανά ηχογραφημένο διπλό live άλμπουμ «Bursting Out» (1978, πριν λίγο καιρό επανακυκλοφόρησε ως επετειακό με άφθονο έξτρα υλικό) ) μαρτυρά το δημιουργικό του ταλέντο ως ντράμερ – ήταν ένας εφευρέτης ρυθμών.

    Read More
  • Degear0001: Ο ήχος της τυχαιότητας, η ποπ της επαφής...

    Degear0001: Ο ήχος της τυχαιότητας, η ποπ της επαφής...

    Συνέντευξη:  Χρήστος Κορναράκης

    Κάποιοι δίσκοι σου κλείνουν το μάτι. Άλλοι σου μιλούν στο αυτί. Το A Space OCD του Degear0001 σε παίρνει απ’ το χέρι - όχι απαραίτητα για να σε καθοδηγήσει, αλλά για να σου δείξει πώς είναι να προχωράς με τα μάτια μισόκλειστα, ανάμεσα σε looped ρυθμούς, sample-σμένες τυχαίες φωνές και γάτες που γίνονται τίγρεις.

    Read More
  • Candy Darling: Μια τρανσέξουαλ, πρωτοπόρος για την εποχή της...

    Candy Darling: Μια τρανσέξουαλ, πρωτοπόρος για την εποχή της...

    Γράφει ο Γιάννης Καστανάρας

    "Ανέκαθεν πίστευα ότι οι κοινωνικά περιθωριοποιημένοι άνδρες είναι πολύ καλύτεροι εραστές επειδή είναι πιο ευαίσθητοι"

    Λίγο πριν πεθάνει, η 29χρονη Candy Darling άφησε το εξής σημείωμα για τους φίλους της: «Δυστυχώς, πριν ακόμα πεθάνω δεν μου έχει απομείνει καμία διάθεση για ζωή. Παρ’ όλους τους φίλους μου και με την καριέρα μου σε ανοδική πορεία αισθάνομαι πολύ άδεια για να συνεχίσω αυτή την εξωπραγματική ύπαρξη. Πολύ απλά, έχω σκυλοβαρεθεί τα πάντα. Θα μπορούσατε να πείτε ότι βαριέμαι του θανατά. Μπορεί να ακούγεται γελοίο, αλλά είναι αλήθεια…»

    Read More
  • Punch-Drunk Love: Όταν η αγάπη έρχεται σαν γροθιά στο στομάχι... (Αφιέρωμα στον Paul Thomas Anderson #5)

    Punch-Drunk Love: Όταν η αγάπη έρχεται σαν γροθιά στο στομάχι... (Αφιέρωμα στον Paul Thomas Anderson #5)

    Γράφει ο Χρήστος Κορναράκης

    Μια ρομαντική ταινία που ψιθυρίζει: «Είσαι αρκετός»

    Ο Paul Thomas Anderson σκηνοθετεί μια από τις πιο ιδιοσυγκρασιακές ρομαντικές ταινίες όλων των εποχών. Το Punch-Drunk Love (2002) είναι μια ιστορία για την αγάπη, την οργή και την ανάγκη να σε δει κάποιος ακριβώς όπως είσαι...

    Read More
  • Sparn Dame –

    Sparn Dame – "Lollygag": Όταν η μουσική επιλέγει να μην βιάζεται...

    Γράφει ο Χρήστος Κορναράκης

    Σε μια εποχή που όλα τείνουν να συμπυκνώνονται, να καταναλώνονται και να ξεχνιούνται με την ίδια ταχύτητα, οι Sparn Dame επιχειρούν κάτι απλούστερο και, γι’ αυτό, πιο δύσκολο: να σταθούν. Να μην επιταχύνουν. Να παραμείνουν λίγο παραπάνω σε κάθε ιδέα, κάθε στίχο, κάθε ήχο. Ο τίτλος του δίσκου, Lollygag –μια αμερικανική λέξη για την τεμπελιά, το ρεμβασμό, το “χάσιμο χρόνου” - αποκτά εδώ μεταφυσικές διαστάσεις. Δεν είναι απλώς ένας τίτλος, αλλά ένα ψυχικό μανιφέστο. Ένα μανιφέστο που, όπως και το ποίημα του Μπάμπη Μουλακάκη στο οποίο βασίζεται, δεν φωνάζει “σταματήστε”, αλλά υπαινίσσεται: “Μήπως τρέχουμε προς λάθος κατεύθυνση;”

    Read More
  • Για άλλη μια χρονιά το Merlin's Music Box στηρίζει το 9ο Pulsar Festival GR που θα πραγματοποιηθεί στις 8, 9, και 10 Αυγούστου στην υπέροχη Σαμοθράκη!

    Για άλλη μια χρονιά το Merlin's Music Box στηρίζει το 9ο Pulsar Festival GR που θα πραγματοποιηθεί στις 8, 9, και 10 Αυγούστου στην υπέροχη Σαμοθράκη!

    Σας καλωσορίζουμε στην 9η έκδοση του Pulsar Samothraki Art Festival! To μικρό μας μεγαλώνει και πάντα λατρεύει τους αναπάντεχους μουσικούς συνδυασμούς που, με τη σειρά τους, γεννούν γόνιμες συνεργασίες, συγκυρίες και φιλίες, πολύτιμες αποσκευές για το μέλλον όλων μας.

    Read More
  • Sam Brace & The Merciless Bronze: Αποκλειστική συνέντευξη...

    Sam Brace & The Merciless Bronze: Αποκλειστική συνέντευξη...

    Συνέντευξη: Χρήστος Κορναράκης

    Υπάρχουν δίσκοι που δεν γράφονται∙ ανασύρονται. Από ρωγμές και παύσεις, από θραύσματα μνήμης και σιωπές που αντηχούν δυνατότερα από λόγια. Το We Go High των Sam Brace & The Merciless Bronze είναι ένας τέτοιος δίσκος — τέσσερα τραγούδια γυμνά, συγκρατημένα, μα συναισθηματικά πληθωρικά, που μοιάζουν περισσότερο με εξομολογήσεις παρά με συνθέσεις. Μετά από μια δεκαετία και πέντε άλμπουμ με τους Skinny Lister, ο Sam Brace επιστρέφει σε κάτι πιο προσωπικό. Μαζί του, ο Adam Tarry, παλιός φίλος και συνοδοιπόρος στη δημιουργία. Οι δυο τους έφτιαξαν έναν κόσμο τραγουδιών που δεν υπακούει σε τάσεις, δεν κολακεύει το αυτί – απλώς λέει την αλήθεια, με τον δικό του τρόπο.

    Read More
  • To Spirit of Eden των Talk Talk: μια λειτουργία σε ελάσσονα κλίμακα

    To Spirit of Eden των Talk Talk: μια λειτουργία σε ελάσσονα κλίμακα

    Γράφει ο Μάριος Σοφοκλέους

    Κάποιοι δίσκοι ζητούν σιωπή. Ελάχιστοι τη γεννούν.
    Το Spirit of Eden δεν γράφτηκε για να ακουστεί• γράφτηκε για να σταθεί σιωπηλά απέναντι στο ανέκφραστο. Αν το A Love Supreme του Coltrane ήταν μια ωδή πίστης με όρους αφροαμερικανικού υπαρξισμού, το Spirit of Eden είναι μια λειτουργία σε ελάσσονα κλίμακα – μια επίκληση του Θεού ως απόσυρση, ως κενού χώρου, ως μιας παρουσίας καθαρής από κάθε επιθυμία. Δεν προσεύχεται, δεν εκλιπαρεί, δεν υμνεί. Στέκεται. Και σε μια εποχή αδιάκοπου θορύβου, αυτή η στάση είναι από μόνη της ριζοσπαστική.

    Read More
  • 28 Days Later: ένα βαθιά πολιτικό, ατμοσφαιρικό και υπαρξιακό φιλμ, που ανανέωσε ριζικά το είδος του horror/survival κινηματογράφου...

    28 Days Later: ένα βαθιά πολιτικό, ατμοσφαιρικό και υπαρξιακό φιλμ, που ανανέωσε ριζικά το είδος του horror/survival κινηματογράφου...

    Γράφει η Αγνή Νικολακάκι

    Το 28 Μέρες Μετά (2002) δεν είναι απλώς μια ταινία με “ζόμπι”, άλλωστε η ίδια η λέξη ζόμπι δεν αναφέρεται ποτέ στην ταινία και αυτό γίνεται εσκεμμένα αφού ο Boyle ήθελε να αποστασιοποιηθεί από την παραδοσιακή έννοια των νεκροζώντανων. Είναι ένα βαθιά πολιτικό, ατμοσφαιρικό και υπαρξιακό φιλμ, που ανανέωσε ριζικά το είδος του horror/survival κινηματογράφου. Ο Danny Boyle δημιούργησε έναν τρομακτικό αλλά και ρεαλιστικό κόσμο, όχι μόνο για να μας σοκάρει, αλλά κυρίως για να μας κάνει να σκεφτούμε.

    Read More
  • Brian Wilson: Ο εσωστρεφής προφήτης της ποπ...

    Brian Wilson: Ο εσωστρεφής προφήτης της ποπ...

    Γράφει ο Χρήστος Κορναράκης

    O Brian Douglas Wilson (20 Ιουνίου 1942 – 11 Ιουνίου 2025) ήταν κάτι περισσότερο από συνιδρυτής των Beach Boys· υπήρξε ο πρώτος πραγματικά συνειδητός «καλλιτέχνης-παραγωγός» στην ποπ· ένας μουσικός που έφτιαξε τη στούντιο του Πολυδύναμου ως όπλο δημιουργίας. Πατέρας του «California sound», η ψυχή της ποπ του 20ού αιώνα, έχτισε σύνθετα φωνητικά, αλλόκοτη μελαγχολία και μελόδραμα μέσα σε κάθε νότα – όχι μέσα από στίχους, αλλά από σιωπές.

    Read More
  • Το αμερικανικό προσκύνημα των Yardbirds...

    Το αμερικανικό προσκύνημα των Yardbirds...

    Γράφει ο Γιάννης Καστανάρας

    Οι Yardbirds (στη φωτογραφία από αριστερά προς τα δεξιά: Paul Samwell-Smith, Chris Dreja, Jim McCarty, Keith Relf και Jeff Beck) εγκαινίασαν την πρώτη αμερικανική περιοδεία τους στα τέλη Αυγούστου 1965, με προειλημμένη απόφαση δυο προσκυνήματα σε «ιερούς τόπους»: το πρώτο στα στούντιο της Sun Records του Sam Phillips στο Μέμφις και το δεύτερο στα στούντιο της Chess Records των αδελφών Leonard και Phil Chess στο Σικάγο.
  • Magnolia: Όταν το σινεμά παύει να είναι τέχνη και γίνεται εξομολόγηση... (Αφιέρωμα στον P.T. Anderson #4)

    Magnolia: Όταν το σινεμά παύει να είναι τέχνη και γίνεται εξομολόγηση... (Αφιέρωμα στον P.T. Anderson #4)

    Γράφει ο Χρήστος Κορναράκης

    Δεν ξέρω πώς αλλιώς να το πω: κάθε φορά που βλέπω το Magnolia, κάτι μέσα μου αλλάζει. Όχι επειδή καταλαβαίνω κάτι καινούργιο. Αλλά γιατί θυμάμαι κάτι ξεχασμένο. Έναν φόβο, μια συγγνώμη που δεν ειπώθηκε, έναν άνθρωπο που χάθηκε. Αυτό δεν είναι απλώς ταινία. Είναι μια ρωγμή. Μια κραυγή που έρχεται απ’ τα μέσα...

    Read More
  • Η τελευταία συναυλία των Allman Brothers Band...

    Η τελευταία συναυλία των Allman Brothers Band...

    Γράφει ο Γιάννης Καστανάρας

    Την Τρίτη, 28 Οκτωβρίου 2014, στο Beacon Theatre της Νέας Υόρκης, οι Allman Brothers, μετρώντας απώλειες, αλλά ακμαίοι και θηριώδεις μουσικοί όπως ήταν πάντα, αποχαιρέτησαν το κοινό από τη σκηνή, έχοντας ολοκληρώσει την τελευταία τους συναυλία και αφού διένυσαν αμέτρητα χιλιόμετρα μιας 45χρονης γόνιμης και εντυπωσιακής πορείας.

    Read More
  • The BuzzDealers: Συχνότητες που λάμπουν στο σκοτάδι...

    The BuzzDealers: Συχνότητες που λάμπουν στο σκοτάδι...

    Συνέντευξη στον Χρήστο Κορναράκη

    Ανάμεσα σε garage ενέργεια και υπαρξιακή ψυχεδέλεια, οι BuzzDealers επιστρέφουν με έναν δίσκο-ακτινοβολία. Για την ανάγκη να φωτίσουμε, χωρίς να ακυρώνουμε το σκοτάδι μέσα και γύρω μας. Υπάρχουν άλμπουμ που σε ωθούν να δυναμώσεις την ένταση. Το Radiant Frequencies των BuzzDealers σε καλεί να την ισορροπήσεις. Όχι επειδή του λείπει η ενέργεια - το αντίθετο: είναι μια δουλειά πυκνή, με κιθάρες που ζωντανεύουν το garage και μια ρυθμική ραχοκοκαλιά που ξέρει να κρατάει το μέτρο όταν όλα μοιάζουν να εκρήγνυνται. Αλλά στο επίκεντρό του, υπάρχει μια πιο σπάνια επιδίωξη: η μετάδοση μιας άλλης συχνότητας. Όχι ηχητικής, μα υπαρξιακής.

    Read More
  • LUV: μια συνομιλία με τη Vana των Sugar For The Pill...

    LUV: μια συνομιλία με τη Vana των Sugar For The Pill...

    Συνέντευξη στον Χρήστο Κορναράκη

    Υπάρχουν δίσκοι που δεν γράφονται∙ προκύπτουν. Γεννιούνται από τη σιωπή ανάμεσα σε δύο βλέμματα, από μια φράση που δεν ειπώθηκε ποτέ, από εκείνη τη βαθιά μοναξιά που σε ακολουθεί όταν όλα γύρω σου δείχνουν "φυσιολογικά". Το  LUV των Sugar For The Pill  είναι ένας τέτοιος δίσκος. Δεν προσπαθεί να εξηγήσει τον πόνο - απλώς τον αφήνει να υπάρξει. Και μέσα απ’ αυτό, φτάνει στην κάθαρση. «Έγινε ένας τρόπος να ξορκίσουμε τα σκοτεινά συναισθήματα, να τα αποδεχτούμε και να τα αφήσουμε να φύγουν», μου λέει η Vana, όταν τη ρωτώ πώς γεννήθηκε το άλμπουμ. Δεν υπάρχει τίποτα "χαριτωμένο" στο LUV – ούτε δραματοποιημένο. Υπάρχει μόνο η ειλικρίνεια της στιγμής. «Γράψαμε για αυτά που μας πλήγωσαν. Δεν θέλαμε να είναι ομορφούλικα τα τραγούδια μας. Θέλαμε να είναι αληθινά».

    Read More
  • Η Hope Sandoval δεν είναι φτιαγμένη για τον θόρυβο και την ταχύτητα αυτού του κόσμου...

    Η Hope Sandoval δεν είναι φτιαγμένη για τον θόρυβο και την ταχύτητα αυτού του κόσμου...

    Γράφει ο Γιάννης Καστανάρας

    Η χαρακτηριστική φωνή της, αυτή η στοιχειωμένη αλλά μαγευτική φωνή της, έγινε ένα καθοριστικό στοιχείο στην εναλλακτική rock της δεκαετίας του '90 και σαν τραγουδίστρια των Mazzy Star αποτύπωσε τέλεια τη διάθεση της εποχής – ένα μείγμα μυστηρίου και συναισθηματικού βάθους...

    Read More
  • The BuzzDealers – «Radiant Frequencies» (Ανεξάρτητη κυκλοφορία, 2025)

    The BuzzDealers – «Radiant Frequencies» (Ανεξάρτητη κυκλοφορία, 2025)

    Γράφει ο Χρήστος Κορναράκης

    Μια fuzz ανατομία της σύγχρονης ψυχής, με την αθηναϊκή σκόνη ακόμη κολλημένη στα ηχεία.

    Οι BuzzDealers είναι από εκείνες τις μπάντες που δεν χρειάζονται κραυγαλέες δηλώσεις για να δηλώσουν την παρουσία τους. Έχοντας εμφανιστεί στην αθηναϊκή σκηνή το 2015, με το ντεμπούτο Blooming να κυκλοφορεί λίγο πριν το πρώτο lockdown, κατάφεραν σταδιακά –μεθοδικά και επίμονα– να χτίσουν μια ταυτότητα πιστή στις fuzz-αριστές ρίζες του garage rock, μπολιασμένη όμως με έναν συναισθηματικό υπόκωφο ηλεκτρισμό που δεν απευθύνεται απλώς στο ένστικτο αλλά και στην εμπειρία.

    Read More
  • Σκιές Να Παίζουν Κουτσό Στις Στάχτες...

    Σκιές Να Παίζουν Κουτσό Στις Στάχτες...

    Γράφει ο Γιώργος Τσέκας

    Στη μικρή πόλη Σρέμσκι Κάρλοβτσι, αν συμφωνήσουμε πως η πόλη Σρέμσκι Κάρλοβτσι υπήρξε ποτέ, έστω μόνο ως μια φωτογραφία που ξέχασε να ξεθωριάσει, σφηνωμένη στις όχθες ενός ποταμού που άλλοτε θα μπορούσε να είναι ο Δούναβης κι άλλοτε απλώς ένα ρυάκι που διασχίζει τα όνειρα των κατοίκων της, κάθε χρόνο ή κάθε αιώνα, ανάλογα με το πώς μετράει κανείς τα χρόνια, η κοινότητα έστηνε έναν διαγωνισμό ζωγραφικής. Όχι τόσο για να βραβεύσει την τέχνη, όσο για να επιβεβαιώσει την ύπαρξη της και ότι ο κόσμος δεν έχει γίνει ακόμη εντελώς διάφανος.

    Read More
  • Ήχοι Κατοικίδιων Θλίψεων: Brian Wilson (1942–2025)

    Ήχοι Κατοικίδιων Θλίψεων: Brian Wilson (1942–2025)

    Γράφει ο Μάριος Σοφοκλέους

    Μπορεί να είναι λάθος να ξεκινήσει κανείς έτσι έναν επικήδειο, αλλά ας το πούμε ευθέως: ο Brian Wilson, για όποιον τον άκουσε έστω μία φορά με τα αφτιά ανοιχτά και τον κυνισμό απενεργοποιημένο, ήταν κάτι πολύ περισσότερο από μουσικός. Και λέγοντας «περισσότερο», δεν εννοούμε θεότητες της ποπ, ιδιοφυΐες της ενορχήστρωσης ή άλλες ετικέτες που τοποθετούνται σαν πινέζες σε πρόσωπα, για να γλιτώσουμε από το ρίσκο να πούμε κάτι που νιώθουμε.

    Read More
  • Chain Cult: «Το punk έχει ακόμα πράγματα να πει...» (αποκλειστική συνέντευξη)

    Chain Cult: «Το punk έχει ακόμα πράγματα να πει...» (αποκλειστική συνέντευξη)

    Συνέντευξη: Χρήστος Κορναράκης

    Φωτογραφίες: dramastrophic & nicodestructure

    Το Harm Reduction των Αθηναίων Chain Cult δεν κοιτάζει πίσω με νοσταλγία ούτε μπροστά με βεβαιότητα - είναι μια τομή στο παρόν. Στο τραύμα, στη δημιουργία. Σε μια εποχή που το «πολιτικό» ως έννοια αδειάζει από περιεχόμενο με την ίδια ταχύτητα που γεμίζουν οι πλατφόρμες με content, υπάρχει κάτι αληθινά ριζοσπαστικό στο να επιμένεις να ζεις, να δημιουργείς και να θυμώνεις μέσα από την τέχνη σου. Η μπάντα που φιλοξενούμε σήμερα δεν φτιάχνει απλώς μουσική· χτίζει ένα ηχητικό καταφύγιο μέσα στην αποπνικτική συνθήκη της καθημερινότητας στην Αθήνα του 2025 - μιας πόλης που θυμίζει περισσότερο πεδίο επιβίωσης παρά μητροπολιτικό κέντρο. 

    Read More
  • Γιατί δεν ταξινομώ τη δισκοθήκη μου (ή: Σημειώσεις από το αταξινόμητο)

    Γιατί δεν ταξινομώ τη δισκοθήκη μου (ή: Σημειώσεις από το αταξινόμητο)

    Γράφει ο Μάριος Σοφοκλέους

    Κάθε τόσο με ρωτούν γιατί δεν ταξινομώ τη δισκοθήκη μου. Το λένε μ’ ένα μειδίαμα σχεδόν τυπικό, όπως θα ρωτούσαν για τα φώτα που ξεχνιούνται, ή για τις πετσέτες που ποτέ δεν στεγνώνουν στη θέση τους. Δεν απαντώ. Μόνο κοιτάζω τα ράφια — όπως κοιτάζει κανείς κάτι που θυμάται πως υπήρξε, αλλά τώρα μοιάζει αλλιώς. Δεν είναι ακαταστασία. Είναι απλώς ένα σύστημα που δεν ζητάει εξήγηση. Ή καλύτερα: είναι η απουσία του. Το «White Light/White Heat» δίπλα στο «Spirit of Eden», ένα live του Coltrane που γέρνει πάνω στο «Kid A», κι ένα εξώφυλλο των This Heat, φαγωμένο, με ένα αυτοκόλλητο καρπούζι που δεν αναγνωρίζω.

    Read More
  • Social Waste: Ραπάροντας… σαν τον Ζαπάτα και τον Τσε!

    Social Waste: Ραπάροντας… σαν τον Ζαπάτα και τον Τσε!

    Γράφει ο Γρηγόρης Αγκυραλίδης

    Χιπ χοπ λοιπόν. Με στίχους καυστικούς, αυθεντικούς, αντάρτικους και ανατρεπτικούς. Το Rebelde δεν είναι απλά αλμπουμάρα. Είναι μια ανάσα αισιοδοξίας και ουσιαστικού καλλιτεχνικού λόγου. Ένα χαμόγελο για το ότι δεν είμαστε μόνοι και μόνες μας μέσα στην παρακμή. Απλά ένα ιδανικό εξεγερσιακό soundtrack: Δύναμη στην Τσιάπας και τη Ροζάβα! Rebelde παντού! Λευτεριά στην Παλαιστίνη!

    Read More
  • Boogie Nights: Η ταινία που καθιέρωσε τον Paul Thomas Anderson ως έναν από τους σημαντικότερους auteur της εποχής του... (Αφιέρωμα στον P.T. Anderson #3)

    Boogie Nights: Η ταινία που καθιέρωσε τον Paul Thomas Anderson ως έναν από τους σημαντικότερους auteur της εποχής του... (Αφιέρωμα στον P.T. Anderson #3)

    Γράφει ο Χρήστος Κορναράκης

    Όταν πριν καιρό έγραφα για το Hard Eight (ή Sydney, όπως ήταν ο αρχικός του τίτλος), είχα μιλήσει για έναν νέο σκηνοθέτη που είχε ήδη κατακτήσει κάτι σπάνιο: αυτοπεποίθηση. Ο Paul Thomas Anderson έδειχνε από την πρώτη του ταινία ότι ήξερε πού να κοιτάξει – προς τα μέσα. Στις παύσεις, στις αποτυχημένες σχέσεις, στις ενοχές που κρύβονται πίσω από απλές πράξεις. Ήταν εμφανές ότι κάτι σπουδαίο ερχόταν. Με το Boogie Nights δεν απλώς ήρθε – εξερράγη.

    Read More
  • Minor Threat: Straight edge punk rock...

    Minor Threat: Straight edge punk rock...

    Γράφει ο Γιάννης Καστανάρας

    Ο φακός του Glen E. Friedman απαθανατίζει τον Ιan MacKaye και τον Lyle Preslar (τραγουδιστή και κιθαρίστα των Minor Threat, αντίστοιχα) σε στιγμές πόνου και έκστασης, στο 9.30 Club (Ουάσινγκτον D.C.) τον Αύγουστο του 1982...
    Το καλοκαίρι του 1980, οι Teen Idles, η hardcore punk μπάντα της Ουάσιγκτον (D.C.) αποφάσισε να διαλυθεί μετά από ένα χρόνο στη γύρα, αφού πρώτα δυο από τα μέλη, ο μπασίστας Ian MacKaye και ο ντράμερ Jeff Nelson, συγκέντρωσαν ό,τι είχαν και δεν είχαν για να ιδρύσουν την Dischord, το δικό τους label, συνειδητοποιώντας ότι καμία εταιρεία δεν επρόκειτο να ασχοληθεί μαζί τους.

    Read More
  • “HELLaS SPELLS

    “HELLaS SPELLS": Tο ντεμπούτο άλμπουμ των Voodoo Drummer Duo...

    Γράφει ο Χρήστος Κορναράκης

    Στην πρώτη τους δισκογραφική κατάθεση με τον παραπλανητικά αφελή τίτλο HELLaS SPELLS, το ντουέτο των Voodoo Drummer Duo -ήτοι οι Χρήστος Κουτσογιάννης και Σταύρος Παργινός- αναμετριέται με τον ίδιο τον ορισμό του τελετουργικού στη μουσική. Αν ο όρος “Afro-Dionysian” δεν υπήρχε, θα έπρεπε να τον εφεύρουμε. Εδώ όμως, δεν έχουμε να κάνουμε με κάποια δήθεν «παγανιστική αναβίωση» για κατανάλωση σε darkwave events των social media, αλλά με κάτι πολύ πιο αυθεντικό, επικίνδυνο και -κυρίως- ζωντανό.

    Read More
  • Spiritualized: drifting on vinyl (στο πικάπ, λίγο πριν το Λυκαβηττό)

    Spiritualized: drifting on vinyl (στο πικάπ, λίγο πριν το Λυκαβηττό)

    Γράφει ο Μάριος Σοφοκλέους

    Ανάβεις το πικάπ χωρίς προοίμιο. Δισκοθήκη σε ησυχία, σχεδόν ευλάβεια. Σαν να περιμένει κάτι ν’ ακουστεί για να την ξορκίσει. Το βινύλιο γυρίζει, μια μικρή πλανητική τροχιά. *Ladies and Gentlemen We Are Floating in Space* — και ξαφνικά το δωμάτιο γεμίζει απουσία. Από εκείνες που δεν σβήνουν με τον χρόνο, αλλά τον τρέφουν.

    Read More
  • Johnny Thunders: «Ζήσε γρήγορα, πέθανε νέος»...

    Johnny Thunders: «Ζήσε γρήγορα, πέθανε νέος»...

    Γράφει ο Γιάννης Καστανάρας

    Μιλώντας κάποτε σε έναν δημοσιογράφο, ο Johnny Thunders είπε ότι ήθελε να ιδρύσει κάτι σαν οίκο ευγηρίας για ηλικιωμένους ροκεντρολάδες, με στούντιο ηχογράφησης «και πολλές πουτάνες». Ωστόσο, αν το εννοούσε πραγματικά, ο ίδιος δεν θα προλάβαινε ποτέ να απολαύσει τη «συνταξιοδότησή» του επειδή, όσο κι αν στη διάρκεια της ζωής του είχε κάνει τα πάντα για να τον συναντήσει, τελικά ο Θάνατος αποφάσισε να μην του τη χαρίσει. Έτσι, στις 23 Απριλίου 1991, τον πέτυχε σε ένα άθλιο δωμάτιο ξενοδοχείου στη Νέα Ορλεάνη – ένα μάλλον όχι και τόσο ωραίο 38χρονο πτώμα.

    Read More
  • 1
  • 2

load more / Επιλέξτε για να μεταφερθείτε στην κατηγορία BLOG

O Μιχάλης Πούγουνας των New Zero God (και πρώην frontman των Flowers of Romance)  ετοίμασε ένα πρόγραμμα στο mixcloud ειδικά για  το Merlin's Music Box και τους φίλους του. 

AΚΟΥΣΤΕ ΕΔΩ

(https://www.mixcloud.com/john-kastanaras/the-blackout-radio-show-with-mike-pougounas-merlins-music-box-special/)

PLAYLIST

01. Theatre Of Hate – Do You Believe in the Westworld (live, Bristol 2013)
02. The Damned - White Rabbit - 40th Anniversary Tour - Live In Margate (2017 Mix)
03. Love & Rockets - Mirror People '88
04. Killing Joke – Euphoria
05. New Model Army - Angry Planet
06. Partly Faithful – Underset
07. NFD - Remain In Chains
08. Acey Slade & the Dark Party - She Sells Sanctuary (The Cult cover)
09. The Pineapple Thief - In Exile
10. The Eden House - Sin
11. SPC ECO – Incomplete
12. Blondie - Heart of Glass (Crabtree Remix)
13. Paris XY - Vigil

ΑΚΟΥΣΤΕ ΤΙΣ ΕΚΠΟΜΠΕΣ ΤΟΥ ΜΙΧΑΛΗ ΠΟΥΓΟΥΝΑ ΕΔΩ

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗΝ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΗ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΠΟΥ ΠΑΡΑΧΩΡΗΣΕ Ο ΜΙΧΑΛΗΣ ΠΟΥΓΟΥΝΑΣ ΣΤΟΝ ΒΑΓΓΕΛΗ ΧΑΛΙΚΙΑ ΓΙΑ ΤΟ MERLIN'S ΕΔΩ

Γραφτείτε στο newsletter του Merlin

FEATURED VIDEOS

  • 1

Login