Στο διάολο η αλήθεια, μόνο το ψέμα ενός ονείρου μας κρατάει στη ζωή. Μεθυσμένους και ξεμέθυστους. Αναρχικέ Παγοπώλη φέρε μας στο κοινόβιο του Χάρι μια ελπίδα, σε μας τους τζογαδόρους, τους φοιτητές, τους πλασιέ, τους μπεκρήδες, τους χαμένους της ζωής που η κραιπάλη αγκαλιάζει κάθε μας στιγμή. Φέρε μας τραγούδι, φέρε μας χορό και ένα σχοινί, παχιά τριχιά, να ακροβατούμε, μεταξύ φανταστικού και ονείρου. Χέσε την πραγματική ζωή. Βρωμάει. Παράτησε την να κυνηγάει φαντάσματα και να προσκυνάει είδωλα...
“Μέσης δε νυκτός κραυγή γέγονεν· ἰδού ὁ παγοπώλης ἔρχεται, ἐξέρχεσθε εἰς ἀπάντησιν αὐτοῦ”.
Η λήθη σύμμαχος των φυγόπων σαν μονοπάτι απόδρασης και στράτα ελευθερίας από τα δεσμά της πραγματικότητας. Ένα κακόφημο μπαρ, καταγώγι ψυχών βασανισμένων, ένα μικρό βασίλειο ψευδαισθήσεων. Ρίξε Χάρι νερό της φωτιάς και αίμα να ξεδιψάσουμε. Χάιδεψε τους φόβους μας Χίκι, η πραμάτεια σου έχει σταλεί από ψηλά, σε μας που αγοράζουμε τα πάντα από σένα μοιάζει αστείο να μιλάς με λέξεις προσεγμένες.
Συνέχισε μην σταματάς, καινούργια κατεύθυνση. Λάθος πορεία. Εμπρός! Η επιφοίτηση σου ντύθηκε με διαφημιστική ρεκλάμα τραπεζικού δανείου για μικροαστούς. Βρες δουλειά, καθάρισε, παντρέψου. Ένα παράλογο κρεσέντο μεταμέλειας σαν λόγια πάστορα από αυτά τα ξύλινα, μόνο που τώρα τα συνοδεύει ο ήχος του πιάνου, ένα σύννεφο καπνού, φθηνή κολώνια από αυτές των 30 σεντ που χρησιμοποιεί ο μπαρμπέρης και το πατσουλί από τα λαϊκά κορίτσια. Αυταπάτη αγκάλιασε με να απαλύνει ο πόνος. Απελπισμένοι οι πιστοί σηκώνουν τα ποτήρια. Άνθρωποι στοιχειά γιορτάζουν γενέθλια σαν να είνα ιτελευταία τους φορά που θα γευτούν μια τούρτ. Το τραγούδι παιδικό, αφελές μια αντίστροφη μέτρηση πριν το σβήσιμο των κεριών ελευθερώσει μια γλυκιά αποχαύνωση και τους βυθίσει σε μια προσωπική και συλλογική ύπνωση ονειρικής λύτρωσης.
Μια παρωδία θλιβερή. Τυφλός οδηγούσε αόμματους που δεν ζητούσαν φως. Ανόητε Παγοπώλη, η πραμάτεια σου έλιωσε. Παραδώσου στα σκυλιά, το βρώμικο κοινόβιο μας βαριέται τις δίκες, πόσω μάλλον να σε δικάσει. Ανθρωπάκι το δράμα σου φτηνό. Τόσος κόπος να μας σώσεις· Δεν ξεπλένεται το αίμα από τα χέρια του γυναικοκτόνου. Ευτυχισμένοι και μακάριοι οι θαμώνες που στα μισά τους είχε πάρει ο ύπνος. Στο διάολο η αλήθεια στο διάολο και συ...
O ΠΑΓΟΠΩΛΗΣ ΕΡΧΕΤΑΙ του Ευγένιου Ο Νηλ, Θέατρο Προσκήνιο, Καπνοκοπτηρίου 8 & Στουρνάρη – Αθήνα.
Ερμηνεύουν: Έλ. Τοπαλίδου, Ακ. Καραζήσης, Γ. Κατσής, Χ. Μ. Γιαννάτου, Κ. Πλεμμένος, Ελ. Ρίζου, G. Salomon. Σκην.: Κ. Σκουρλέτης. Κοστ.: Ι. Τσάμη. Μους.: G. Salomon. Φωτ.: Μ. Παυλάκη.
Γιώργος Τσέκας
Ηeavy metal lover, bad decision taker, satan worshipper, storyteller, collector of mistakes...
Γιώργος Τσέκας
Ηeavy metal lover, bad decision taker, satan worshipper, storyteller, collector of mistakes...
Γιώργος Τσέκας
Ηeavy metal lover, bad decision taker, satan worshipper, storyteller, collector of mistakes...