Oι Rage Against The Machine, το "Killing In The Name" και μια χριστουγεννιάτικη ιστορία...

Details

Published: Sunday, 24 September 2017 21:39

Written by Γιάννης Καστανάρας

"Ήταν κάτι που δεν το περιμέναμε. Μια φοβερή ιστορία που θύμιζε Δαβίδ εναντίον Γολιάθ. Εμείς συμμετείχαμε στην εκστρατεία μόλις την τελευταία εβδομάδα. Κουμάντο έκανα οι φαν και ήταν μια από τις σπουδαιότερες φάσεις της ζωής μου" (Tom Morello).

Το “Killing In The Name” εμφανίστηκε σε μια σημαντική στιγμή της αμερικανικής ιστορίας. Ο αναίτιος ξυλοδαρμός του μαύρου αυτοκινητιστή Rodney King από τέσσερις αστυνομικούς του τμήματος του Λος Άντζελες on camera στις 3 Μαρτίου 1991, ξεσήκωσε θύελλα διαμαρτυριών και εξαιρετικά βίαιων αντιδράσεων (ιδίως στην γενέτειρα του Χόλιγουντ) σε ολόκληρη την Αμερική αλλά και παγκόσμια κατακραυγή, καθώς τα αμερικανικά και διεθνή ΜΜΕ μετέδιδαν ξανά και ξανά τις συγκλονιστικές εικόνες. Οι Rage Against The Machine είχαν σχηματιστεί στις αρχές τις ίδιας χρονιάς στο Orange County της Καλιφόρνια από τον τραγουδιστή Zack de la Rocha (γιο ενός Μεξικανοαμερικανού ακτιβιστή και εγγονό ενός Μεξικανού επαναστάτη) και τον κιθαρίστα Tom Morello (γόνο ενός Αφρικανού επαναστάτη). Οι δυο τους, με συνοδοιπόρους τον ντράμερ Brad Wilkis και τον μπασίστα Tim Commerford, έμελλε να γράψουν μια από τις λαμπρότερες σελίδες στην ιστορία του σύγχρονου αμερικανικού rock. Οι RATM θεώρησαν ότι ο ξυλοδαρμός του King ήταν ένα εξέχον γεγονός για την πόλη και ότι σημαντικός ρόλος ενός καλλιτέχνη είναι να προβάλλει έμπρακτα τη διαμαρτυρία του στα κακώς κείμενα. Ιδιαίτερα, ο de la Rocha, ένας άνθρωπος ιδιαίτερα επηρεασμένος από την προσωπικότητα του Malcolm X, είχε να πει πολλά.

Read more ...

Χαιρετίσματα από ένα παλιοτόμαρο (του Γιάννη Ζελιαναίου)...

Details

Published: Friday, 22 September 2017 09:17

Written by Γιάννης Ζελιαναίος

Γράφει ο Γιάννης Ζελιαναίος

Εικονογράφηση: Έλενα Παλαιολόγου

Η ώρα είναι μετά τα μεσάνυχτα γιατί έτσι πρέπει να είναι. Ένα πράσινο μπουκάλι στέκει δίπλα στο τραπεζάκι γιατί κάπου πρέπει να στέκει κι αυτό. Το φεγγάρι σχεδόν ροχαλίζει από μακριά κι από έναν άλλο πλανήτη καθώς αυτό είναι, ήταν και θα είναι έτσι για πολλά εκατομμύρια χρόνια. Ανοίγω το ράδιο κι ένας σταθμός κάπου από την άλλη πλευρά αναγγέλλει σαν ηχώ από b movie ταινία πως η ανθρωπότητα θα ξεκινήσει διαφορετικά αυτή τη φορά. Ο διαστημάνθρωπος που βρίσκεται πίσω απ’ το μικρόφωνο και πνιγμένος γύρω του από ένα μάτσο δυσεύρετα σαρανταπεντάρια ονομάζεται Lux Interior. Η εκπομπή… The Purple Knif Show όπου το knif φοριέται στο ανάποδό του και γίνεται fink κι όπου fink σημαίνει παλιοτόμαρο. Πίνω μια γουλιά και σκέφτομαι ότι ένα βρωμόπλασμα από το outer space φωτολιμάζει τη νύχτα μου. Ο Τζακ ο Αντεροβγάλτης ιδρώνει τη λεπίδα μέσα απ’ τις κιθάρες των One Way Streets.

Read more ...

ΤΑΚΗΣ ΜΑΚΡΗΣ: Ζωντανή Ιστορία του Ελληνικού Rock...

Details

Published: Tuesday, 19 September 2017 08:27

Written by Γιάννης Καστανάρας

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ ΤΟ BLOG ΑΝΤΙΘΕΣΗ

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ: ΗΡΑΚΛΗΣ ΚΑΙ ΓΙΩΡΓΟΣ 

Πιτσιρικάς, την εποχή που είχα αρχίσει να κυκλοφορώ μόνος μου στους Αμπελόκηπους, ίσως η πιο εντυπωσιακή (από τις πολλές που κυκλοφορούσαν τότε στην περιοχή) φιγούρα που συναντούσα στο δρόμο ήταν εκείνη του Τάκη Μακρή. Δεν τον γνώριζα τότε προσωπικά, αλλά οφείλω να ομολογήσω ότι με τρόμαζε σε σημείο να σκέφτομαι να αλλάξω πεζοδρόμιο. Βαρύς κι ασήκωτος, τεράστιος, μαλλιά και μούσια, φάτσα αγριωπή, ένας τύπος που δεν έμοιαζε να σηκώνει πολλά-πολλά. Στα τέλη της δεκαετίας του '70 βρέθηκα σε μια από εκείνες τις ιστορικές συναυλίες που οργανώνονταν τα κυριακάτικα πρωινά σε διάφορους κινηματογράφους της Αθήνας και των περιχώρων, όπου δεν χάναμε ευκαιρία να τρεξουμε για να ρουφήξουμε λίγη από τη μαγεία που πρόσφεραν απλόχερα διάφορες rock μπάντες με τα ελάχιστα και, συχνά άθλια,ηχητικά μέσα που υπήρχαν διαθέσιμα εκείνη την εποχή. Η συγκεκριμένη ήταν κάπου κάτω από την Πατησίων, ίσως Αχαρνών - η μνήμη μου με απατά. Δεν θυμάμαι ποια συγκροτήματα έπαιζαν τη συγκεκριμένη μέρα. Αυτό όμως που θα μου μείνει αξέχαστο ήταν ένα τρίο που έπαιξε διασκευές γνωστών hard rock συγκροτημάτων σε στυλ Cream και Taste.

Read more ...

Prophets of Rage: O Tom Morello έχει (όπως πάντα) άποψη...

Details

Published: Sunday, 17 September 2017 11:41

Written by Merlin's Music Box

Το ντεμπούτο ομώνυμο άλμπουμ των Prophets of Rage μόλις κυκλοφόρησε και είναι ένα καταιγιστικός συνδυασμός από μεταλλικό hip hop που σπάει κόκαλα. Οι Prophets of Rage περιοδεύουν στις ΗΠΑ και ξεσηκώνουν κυριολεκτικά τα πλήθη που συνωστίζονται για να παρακολουθήσουν ένα χείμαρρο πολιτικής αφύπνισης εναντίον της κυβέρνησης Trump και υπέρ των απανταχού καταπιεσμένων. Ο Tom Morello δεν μασά ποτέ τα λόγια του, ονειρεύεται ένα κόσμο διαφορετικό και δεν χάνει ευκαιρία να καταγγέλλει τα κακώς κείμενα και την υποκρισία του πολιτικού κατεστημένου. Σε πρόσφατη συνέντευξή του στο περιοδικό Revolver προέβη σε μια δήλωση και μέσα σε δυο προτάσεις συνοψίζει μια από τις βασικές αρχές της μπάντας, αυτή τη φορά όσον αφορά στη μουσική που μπορεί να αποτελέσει ένα ολοζώντανο κομμάτι από το soundtrack μιας νέας εποχής για τον κόσμο: "Οι κακοί πρόεδροι εμπνέουν σπουδαία μουσική! Ωστόσο δε θα το περιόριζα στους Prophets of Rage. Η ελπίδα μου είναι ότι το καθεστώς Trump/Pence δημιουργεί ένα κίνημα που όχι μόνο θα συμβάλλει στην ανατροπή του, αλλά και ένα κίνημα που βοηθά τη δημιουργία μας πιο δίκαιης και αξιοπρεπούς χώρας".

Read more ...

Songs the Lord Taught Us: Η αφοσίωση των Cramps στο πρωτόγονο ροκ...

Details

Published: Thursday, 14 September 2017 18:56

Written by Πάνος Τομαράς

ΚΕΙΜΕΝΟ: Jamie Ludwig

METAΦΡΑΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΑΡΧΙΚΟ: ΠΑΝΟΣ ΤΟΜΑΡΑΣ

Μπορεί κάποιες κιθαρίστριες όπως η Beverly “Guitar” Watkins και η Sister Rosetta Tharpe να άνοιξαν το δρόμο με τη δουλειά τους, αλλά παρ’ όλα αυτά το ροκ εν ρολ της δεκαετίας του ’50 και των αρχών της δεκαετίας του ’60 είναι κυρίως συνυφασμένο με τους άντρες. Ο άγριος ήχος που κάποτε τρόμαζε εκατομμύρια γονείς και έκανε κάποιους ιερείς να τον ονομάσουν «μουσική του διαβόλου» χάθηκε από το προσκήνιο κατά τη διάρκεια της Βρετανικής εισβολής και της ψυχεδελικής περιόδου των παιδιών των λουλουδιών που ακολούθησε, αλλά αναστήθηκε σαν το τέρας του Φρανκενστάιν τη δεκαετία του 1970. Οι τρελοί επιστήμονες που ευθύνονται γι’ αυτό ήταν οι Cramps, το συγκρότημα που σχημάτισε μια κιθαρίστρια ονόματι Poison Ivy Rorschach μαζί με τον άντρα της, τον τραγουδιστή Lux Interior. 

Read more ...

Νίκος Νικολαΐδης: "Αυτός ο πούστης ο ήλιος δεν τελειώνει ποτέ..." (του ΓΙΑΝΝΗ ΖΕΛΙΑΝΑΙΟΥ)

Details

Published: Wednesday, 13 September 2017 19:00

Written by Merlin's Music Box

Εκείνο που θα θυμάμαι πάντα απ’ τα χρόνια του Λυκείου ήταν οι κοπάνες της Τετάρτης σαν ήμασταν απογευματινοί. Πρώτα έπεφταν οι μπύρες στο τάκα τάκα μαμ, εκεί στην Καλλιθέα πίσω απ’ την εκκλησία του Αγίου Νικολάου και μετά καρφί στον ηλεκτρικό για τον Περισσό. Έπαιζε η ομάδα βλέπεις κύπελλο και σένα δεν σ’ ένοιαζαν τα γαλλικά της αίθουσας αλλά εκείνα της σκεπαστής. Κοκκινόμαυρο καρό πουκάμισο, περφέκτο πέτσινο με την αγκράφα να κοπανιέται πέρα δώθε, γούρια και τα δυο, Τετάρτες-Κυριακές. Η πρώτη επαφή με τον Νίκο Νικολαΐδη θες πίστεψέ το, θες μην το πιστεύει,ς ήταν το ιστορικό πανό της original που έγραφε: «Τα Κουρέλια Τραγουδάνε Ακόμα». Κοίταζα ολόγυρα το γήπεδο κι έψαχνα για κείνα τα κουρέλια μέχρι που ήρθε ένας τύπος κοντά στα 50 μια από κείνες τις Τετάρτες όταν η βροχή σε τσάκιζε και η ομάδα δεν έλεγε να το γράψει το ρημάδι με τίποτα. Σιδερένια μαλλιά, άσπρο μούσι με ίχνη πασατέμπο πάνω του, πρησμένα μάτια, βιβλιαράκι ιπποδρόμου στό ‘να χέρι, τρανζιστοράκι στ’ άλλο, κολλημένο πάντα στ’ αυτί. Προφέσορας της κερκίδας, προπονητής, πρόεδρος, μάνατζερ, παίκτης, αλογομούρης, βασιλιάς των γνώσεων.

Read more ...

The Days of Wine and Roses των Dream Syndicate: Η γέννηση ενός κλασσικού άλμπουμ

Details

Published: Monday, 04 September 2017 11:25

Written by Θανάσης Ζελιαναίος

ΓΡΑΦΕΙ Ο ΘΑΝΑΣΗΣ ΖΕΛΙΑΝΑΙΟΣ

Aυτό το φθινόπωρο νομίζω ότι ανήκει δικαιωματικά στους Dream Syndicate καθώς σε λίγες μέρες κυκλοφορεί το καινούργιο τους άλμπουμ, το πρώτο με καινούργιο υλικό μετά από κοντά 30 χρόνια όταν και μας αποχαιρέτησαν με το εκπληκτικό κύκνειο άσμα τους Ghost Stories, ενώ στις 4 Νοεμβρίου η μπάντα θα εμφανιστεί στην Αθήνα. Υπάρχει όμως ένας ακόμα λόγος. Αν γυρίσουμε το χρόνο πίσω ακριβώς 35 χρόνια, θα βρεθούμε σε μια ακόμα σημαδιακή στιγμή για το γκρουπ. Ο Σεπτέμβριος του 1982 τους βρίσκει στο στούντιο να ηχογραφούν το πρώτο τους άλμπουμ. Το The Days of Wine and Roses σηματοδοτεί την έναρξη μιας από τις πιο ενδιαφέρουσες σκηνές της εποχής και ταυτόχρονα είναι ένα από τα κλασσικότερα albums του αμερικανικού underground των 80s. Η ιστορία του στις επόμενες γραμμές...

Read more ...

Tom Waits: Μια πολύπλευρη προσωπικότητα... Η καριέρα του στην υποκριτική

Details

Published: Saturday, 02 September 2017 11:03

Written by Ειρήνη Πολίτου

«Δεν είμαι κανένας κομπάρσος, μωρό μου, εγώ είμαι πρωταγωνιστής».

Προσαρμογη: ΕΙΡΗΝΗ ΠΟΛΙΤΟΥ

(original source: oscilloscope)

Ο Tom Waits φωτίζει τη σκηνή. Από τη στιγμή που ο τραγουδιστής εμφανίζεται σε μια ταινία, φέρνει μαζί του και την ατμοσφαιρική του αύρα – μπορεί να μην ξέρουμε ποιον ρόλο θα υποδυθεί, αλλά ξέρουμε τον ίδιο. Ό,τι θέμα κι αν έχει η ταινία, ο Waits θα προσθέσει το δικό του ξεχωριστό, εκκεντρικό και περίεργο στίγμα σε αυτή. Ο Waits έχει υποδυθεί διάφορους χαρακτήρες σε όλη τη μουσική του καριέρα. Οι μεθυσμένοι τροβαδούροι και οι βραχνοί μοναχικοί τύποι που γέμιζαν τα τραγούδια του ήταν δικές του δημιουργίες.

Read more ...

To νέο mixcloud του MERLIN'S MUSIC BOX: The Unholy Side of Gospel (A roadmap of contemporary one (wo)man's bands

Details

Published: Thursday, 31 August 2017 12:42

Written by Γιάννης Καστανάρας

https://www.mixcloud.com/john-kastanaras/the-unholy-side-of-gospel-a-roadmap-of-contemporary-one-womans-bands/

Το νέο mixcloud του Merlin's Music Box με τον βαρύγδουπο τίτλο "The Unholy Side of Gospel [A roadmap of contemporary one (wo)man's bands]" είναι μια συλλογή έντεκα κομματιών από ανθρώπους που ενδεχομένως έχουν σιχτιρίσει από τη συνεργασία τους με άλλα άτομα και, μολονότι δεν διακατέχονται απαραιτήτως από μισανθρωπιστικές τάσεις, προτιμούν να συνεργάζονται αποκλειστικά με τον εαυτό τους και με τα όργανά τους... Το εν λόγω mixcloud περιλαμβάνει 12 κομμάτια από 12 καλλιτέχνες αυτής της φάρας , οι οποίοι κατάγονται από διάφορα (όχι πολλά) μέρη του κόσμου (και, ασφαλώς, από τα δικά μας). 

PLAYLIST

Ο Γιώργος Μακρής και ο "Σύνδεσμος Αισθητικών Σαμποτέρ Αρχαιοτήτων”

Details

Published: Tuesday, 29 August 2017 10:07

Written by Αντώνης Ζήβας

Γράφει ο Αντώνης Ζήβας

«Κάθε φορά που ένα νέο ον εκβάλλεται από τον Παράδεισο, του δίνουν κι ένα τετράδιο με το πρόβλημά του, για να το λύσει στη ζωή του. Ε, λοιπόν, εγώ το δικό μου τετράδιο το πέταξα από την αρχή!»
(Γιώργος Μακρής )

Το αφιέρωμα στον (άγνωστο στο ευρύ κοινό) υπαρξιστή ποιητή Γιώργο Μακρή και τον “Συνδεσμο Αισθητικων Σαμποτερ Αρχαιοτητων” (που ο ίδιος ο ποιητής «δημιούργησε» ), γεννήθηκε στη σκέψη από τις κατά καιρούς άναρθρες κραυγές των σύγχρονων Ελλαδέμπορων (τηλεοπτικών και μη), όταν διάφορες αριστερές πολιτικές παρατάξεις (νεολαία ΣΥΡΙΖΑ, ΚΚΕ κλπ) και εργαζόμενοι (π.χ. συμβασιούχοι του υπουργείου πολιτισμού) στο πρόσφατο παρελθόν, επέλεγαν να διαμαρτυρηθούν κρεμώντας πανό στον «ιερό βράχο» της ακρόπολης της Αθήνας.

Read more ...

1975: Η Patti Smith απαγγέλλει ποίηση στο Πανεπιστήμιο Columbia της Νέας Υόρκης (ηχητικό ντοκουμέντο)

Details

Published: Tuesday, 22 August 2017 19:37

Written by Merlin's Music Box

 Οι περισσότεροι γνωρίζουν την Patti Smith πρώτα σαν καλλιτέχνιδα του rock and roll, έπειτα σαν συγγραφέα και τέλος σαν ποιήτρια. Ωστόσο, η τελευταία ιδιότητα της «ιέρειας» του αμερικανικού punk είναι εκείνη που εξακολουθεί να τροφοδοτεί τις άλλες δυο. Για την ίδια πάντως, η αγάπη για την ποίηση και τη λογοτεχνία προϋπήρχε της μουσικής, ενώ το rock υπήρξε απλώς μια ευτυχής «παρέκκλιση», η οποία την έφερε σε επαφή με το ευρύτερο κοινό, αποσπώντας συχνά διθυράμβους για τη γενικότερη πολιτιστική προσφορά της. Στο νεανικό της μυαλό, ο Ρεμπό, ο Αντονέν Αρτό και οι beat ποιητές και συγγραφείς ήταν άρρηκτα συνδεδεμένοι με προσωπικότητες όπως ο Jim Morrison, ο Bob Dylan και ο Keith Richards.

Read more ...

Το punk rock στη Νέα Υόρκη: New York Dolls, Johnny Thunders, Patti Smith, Richard Hell, Television, The Dictators, Ramones και... πάει λέγοντας...

Details

Published: Sunday, 13 August 2017 16:21

Written by Γιάννης Καστανάρας

Η αλήθεια είναι ότι δεν επρόκειτο για punk rock. Μπορεί να ήταν τέχνη, να ήταν οργή, να ήταν η βαρεμάρα που αναδυόταν μέσα από τα μεγάλα στάδια κι έφτανε μέχρι τα κλαμπ, σίγουρα όμως δεν επρόκειτο για punk rock. Για τον μουσικό τύπο ήταν ένας τρόπος διατήρησης των ατημέλητων τραγουδιστών - συνθετών που ξεπηδούσαν από παντού εκτός της εμπορικής μουσικής βιομηχανίας. Μολονότι εκ των υστέρων μπορεί να φαίνεται εξωφρενικό, στην Αμερική θα υπάρχουν ακόμα κάποιοι που θυμούνται την εποχή που ο Nils Lofgren και ο Bruce Springsteen υπήρξαν punks, ενώ η απίστευτη φασαρία που παρασιτούσε στο υπογάστριο της Nέας Yόρκης χαρακτηριζόταν από τα ξεκούρδιστα γρατσουνίσματα κάμποσων ανθρώπων που ήθελαν να τους μοιάσουν και που δεν είχαν καν όνομα. Υπήρχαν ωστόσο ένα σωρό διαφορετικές κουλτούρες.
Εξαρχής κυλούσαν δύο διαφορετικά ρεύματα, καθένα από τα οποία διέθετε τα δικά του χαρακτηριστικά. Το πρώτο ανέβλυσε ομητικά μέσα από το Kέντρο Tεχνών Mέρσερ με ονόματα όπως η Wayne County και η Patti Smith. Tο δεύτερο, πιο βρώμικο και πιο ακατέργαστο, είχε αρχίσει να κυλάει από το Mπόουρι με μπροστάρηδες τους Dictators και τους Ramones. Όλοι αυτοί ονειροπολούσαν, έκαναν ό,τι έκαναν και, συνήθως περνούσαν απαρατήρητοι. Ποιος θυμάται σήμερα τους power poppers Milk' n' Cookies; Ή τoν Καναδό Phil Rambow, αρχηγό των Βρετανών pub-rockers Winkies, που προσπάθησε μάταια να επιβληθεί στη σκηνή της Νέας Υόρκης; Κανείς από αυτούς δεν θα μπορούσε ποτέ να φανταστεί ότι η μοίρα και οι σεισμικές δονήσεις που προέρχονταν από την Aγγλία, κάποια μέρα θα τους έβρισκαν να συνωμοτούν μεταξύ τους.

Read more ...

Τελικά η τρέλα πάει στα βουνά (και περνάει θαυμάσια!): Music Highway Festival – Mountain Edition (Ταΰγετος, 29-30/7/2017)

Details

Published: Saturday, 12 August 2017 18:37

Written by Merlin's Music Box

Κείμενο: Παναγιώτης Μπάρλας (Fractal Press) 

Φωτογραφίες: Τάκης Κυριακουλάκος

Ε94, Ε65, Ε961: Αν έβλεπα αυτούς τους κωδικούς πριν μερικά χρόνια, θα πίστευα πως πρόκειται για χημικά συντηρητικά, από εκείνα που αναγράφονται υποχρεωτικά στις συσκευασίες τροφίμων. Όμως, εν έτει 2017, αυτοί οι κωδικοί αποτελούν τη συντομογραφία των κεντρικών οδικών αξόνων που διασχίζουν ένα κομμάτι της Πελοποννήσου. Μια διαδρομή ιδιαίτερα διδακτική για όποιον έχει όρεξη να αναζητήσει τοπικές συχνότητες (ειδικά το καλοκαίρι που δραστηριοποιούνται πιο έντονα οι τουριστικές περιοχές). Αυτό ισχύει διαχρονικά: τα ερτζιανά των εθνικών οδών αποτυπώνουν γλαφυρά την κατάσταση του μουσικού/αισθητικού mainstream στη χώρα μας. Κάπως έτσι, θα βαρεθείς να αποφεύγεις εύκολα μπητάκια, λαικο-ποπ χιτάκια, ή μπορεί και να ξεγελαστείς από κάποιο ηλεκτρικό σόλο ανάμεσα σε παράσιτα, μέχρι να ακούσεις λίγα δευτερόλεπτα αργότερα τη Ρίτα να υμνεί τις σαραντάρες (μεγάλη η χάρη τους!) Και αυτό είναι από τα καλά σενάρια για τα απίστευτα τοπικά ραδιόφωνα, όπου κάποιες παραγωγές μπορεί να κινούνται στα όρια του cult, αλλά οι περισσότερες είναι κατά κανόνα απλώς kitsch.

Read more ...

Merlin's Mixcloud: "Blood or Crip in a Negative World" (compiled by Gass Bopper)

Details

Published: Thursday, 10 August 2017 21:17

Written by Κώστας Ζήσης

Mixcloud από το Merlin's Music Box και τον Gass Bopper (a.k.a Κώστας Ζήσης)

ΑΚΟΥΣΤΕ ΕΔΩ...

Μπορεί να μην άλλαξε ο ρους της ιστορίας,
κι όλες εκείνες οι αλλοπρόσαλλες χορευτικές φιγούρες
να μην συντονίστηκαν ποτέ με βαθυστόχαστους στίχους
σε ανύπαρκτα γαλάζια φόντα
κι όλοι αυτοί οι μικροί ύμνοι
να σηματοδοτούν πια τεθλασμένα ίχνη,
υπάρχει όμως μέσα από αυτούς
ένας ιδιόμορφος κώδικας τιμής και αναγνώρισης αλλήλων,
υπόγειων και υπέργειων. 

PLAYLIST

01. Brian Eno - Third Uncle
02. Dead Moon-Dagger Moon(vinyl)
03. Grand Funk Railroad - Gimme Shelter
04. Greg Sage - Lost in Space
05. Shriekback- Faded Flowers
06. Singapore Sling - Over Driver
07. Steve Wynn - Amphetamine
08. Television-I See No Evil from Marquee Moon
09. The Church - Reptile
10. The Fall - Blindness
11. The Saints - The Prisoner
12. Violent Femmes - Color Me Once

Read more ...

Το νέο Mixcloud του Merlin's: The Mediterranean in Flames, A Garage compilation by Yiannis Klidis & Helena Paleologou

Details

Published: Friday, 04 August 2017 20:20

Written by Γιάννης Κλειδής - Έλενα Παλαιολόγου

The Mediterranean in Flames, A Garage compilation...

PLAYLIST

01. Yesterdays Thoughts - Now I Have To Go (Greece)
02. Les Pick-Ups - Sunday Drivers (Spain)
03. Ray Daytona and Googoobombos - Slim, Horny & Tanned (Italy)
04. The Frantic Five - Someday Youre Gonna Miss My Love (Greece)
05. The Bidons - Wolves of Saint August (Italy)
06. The Cleopatras - Sizes (Italy)
07. The Snails - Psycho Train (Greece)
08. Las Aspiradoras - Mil Punaladas (Spain)
09. The Mighties - The Seducer (Italy)
10. The Basements - Dont Say Goodbye (Greece)
11. The Oddballs - Last Song (Spain)
12. Las Munitas Del Fuzz - Es el 69 (Spain) 

Read more ...