Merlin’s: Ευχαριστούμε για την χαρά που μας έδωσες να βρίσκεσαι απόψε κοντά μας. Πες μας λίγα λόγια για το “The Hobbyist”.
George Vatistas: Πρώτα απ’ όλα θα ήθελα να σας ευχαριστήσω για την συνέντευξη. Πρόκειται για τη πρώτη που δίνουμε για το The Hobbyist εκτός Αμερικής και αυτό με χαροποιεί ιδιαίτερα.
Η ταινία “The Hobbyist” είναι βασισμένη σε ένα μικρό διήγημα του Fredric Brown από το 1961. Το “The Hobbyist” πραγματικά με εντυπωσίασε υπό την έννοια του πόσο ακριβής και αυθεντική μπορεί να είναι μια μικρή ιστορία. Όσο τη διασκεύαζα σε σενάριο, άρχισα να αντιλαμβάνομαι πόση δύναμη είχε και πόσο ωραίες ήταν οι ερμηνείες των Daniel Mitura και Robert W. Smith.
Ο Πελάτης (Daniel Mitura)
Merlin’s: Γιατί διάλεξες μια ιστορία του Fredric Brown;
George Vatistas: Αυτό που με εξίταρε ήταν η ωμή γραφή και ο αργός τρόπος με τον οποίο χτίζεται το σασπένς για το κοινό ή τον αναγνώστη. Πιστεύω, ως αναγνώστης και ως θεατής, ότι η ταινία προβάλει αρκετά κοινωνικά θέματα που παραμένουν ως προβληματισμοί σε ένα σκοτεινό χρονικό περιβάλλον μέχρι σήμερα.
Πρωτοανακάλυψα τη δουλειά του Brown όταν σπούδαζα στο πανεπιστήμιο και ξαφνικά μπορούσα να δω τις ιστορίες του να παίρνουν σάρκα και οστά μέσα στο μυαλό μου. Όσο περνούσαν τα χρόνια και γινόμουν όλο και περισσότερο ένθερμος υποστηρικτής των ταινιών Noir & Neo-Noir, το μυαλό μου άρχισε να συνδέει τη δουλειά του Brown με την αισθητική αυτών των ταινιών μέσα στον χρόνο. Όσο περισσότερη έρευνα έκανα για τον Brown, τόσο καταλάβαινα ότι μεγάλοι δημιουργοί όπως ο Alfred Hitchcock, ή ο Guillermo Del Torro, είχαν διασκευάσει κάποιες από τις ιδέες του. Ακόμα και το Star Trek το πρώτο επεισόδιο μιας σεζόν βασίζεται σε μια ιστορία του Fredric Brown.
Τελικά, ανακάλυψα ένα ποιητικό ύφος μέσα στις ιστορίες του Fredirc Brown, το οποίο λείπει από τους σημερινούς συγγραφείς. Ήταν ένας μοναδικός συγγραφέας, με μοναδικό όραμα, και είμαι ιδιαίτερα χαρούμενος που η ομάδα παραγωγής μας τελικά μετέφερε σε ταινία το “The Hobbyist”.
Merlin’s: Πως δημιούργησες τις σκηνές;
George Vatistas: Ήμουν πολύ τυχερός που είχα για παραγωγό τον David Marie, ο οποίος προσφέρθηκε εθελοντικά για την εποπτεία του σεναρίου και βοήθησε στις οντισιόν. Η υπεύθυνη του casting, Kathryn Hanley, ήταν μια εξαιρετική συνεργάτιδα που έφερε κοντά μας τους Daniel Mitura και Robert W. Smith. Αισθάνομαι ιδιαίτερη χαρά που οι περισσότερες ιδέες και οράματα που είχα για τη ταινία έγιναν πραγματικότητα στα γυρίσματα. Ο ικανότατος αμερικανοσικελός εικονολήπτης μας Ryan De Franco έβαλε την ψυχή του για να μεταφέρει ιδανικά τις σκηνές από το χαρτί στην εικόνα. Ως σεναριογράφος και σκηνοθέτης, προσεγγίζω κάθε σκηνή με διαφορετικό ενδιαφέρον και οπτική ώστε να μπορέσω να ολοκληρώσω την ιστορία. Ένα από τα αγαπημένα μου σημεία στην παραγωγή ήταν η ανάπτυξη των χαρακτήρων, όπου ο Robert, ο Daniel κι εγώ διασκεδάσαμε δημιουργώντας τον Mr. Sangstrom και τον φαρμακοποιό.
O Φαρμακοποιός (Robert W. Smith)
Merlin’s: Ποια ήταν ο μεγαλύτερος συμβιβασμός που έκανες κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων;
George Vatistas: Πιστεύω ότι ο μεγαλύτερος συμβιβασμός που κάναμε ήταν κατά τη διάρκεια του δεύτερου ολονύκτιου γυρίσματος στο Lower East Side του Manhattan, στη φαρμακαποθήκη Flower Power & Roots. Ήταν γύρω στις τέσσερις το πρωί κι έπρεπε να πάρω απόφαση να κόψω μία από τις δύο σκηνές που γυρίζαμε. Μια σκηνή από την αρχική ιστορία ή μία εμβόλιμη, την οποία είχα προσθέσει όταν έγραψα το σενάριο. Τελικά αποφάσισα να μείνω στη σκηνή της αυθεντικής ιστορίας . Αυτή η απόφαση όχι μόνο μας βοήθησε να κερδίσουμε χρόνο από τα γυρίσματα, αλλά και κατά τη διάρκεια του μοντάζ έδεσε καλύτερα από ό,τι είχα φανταστεί και χρησιμοποιήθηκε. Μπορώ να πω πλέον με σιγουριά ότι είμαι πολύ χαρούμενος που πήρα εκείνη την απόφαση και δεν το έχω μετανιώσει.
Merlin’s: Ποιοι σκηνοθέτες σε έχουν επηρεάσει;
George Vatistas: Με έχουν επηρεάσει πολλοί από διαφορετικές εποχές. Σκηνοθέτες όπως οι Bresson, Scorsese, Hitchcock, Gerd Oswald, Sergio Leone, Polanski και Andrei Tarkovski, υπήρξαν για μένα οι απόλυτοι εμπνευστές όχι μόνο εξαιτίας της οπτικής που έδιναν στις ταινίες τους, αλλά και για τις ίδιες τις ταινίες. Όλη μου τη ζωή μελετάω ταινίες και δημιουργούς και αυτή είναι μόνο μια μικρή λίστα από τους αγαπημένους μου.
Merlin’s: Ανέκαθεν ήθελες να γίνεις σκηνοθέτης;
George Vatistas: Πάντα μου άρεσε ο κινηματογράφος και ήθελα να ασχοληθώ με αυτού του είδους τη τέχνη, αλλά όταν ήμουν νεότερος ένιωθα ότι αυτό ήταν ένα όνειρο, το οποίο δεν θα μπορούσα να πραγματοποιήσω. Ξεκίνησα να σπουδάζω οικονομικά και τότε ανακάλυψα ότι δεν μπορούμε να ζούμε σε ένα κόσμο όπου οι άνθρωποι είναι δυσαρεστημένοι με τη δουλειά που κάνουν. Τα παράτησα όλα στο τελευταίο εξάμηνο, επέστρεψα στην Ελλάδα και γράφτηκα σε μια σχολή κινηματογράφου απλά και μόνο για να είμαι κοντά στην οικογένεια μου. Αργότερα έπρεπε να πάρω την απόφαση να αφήσω την οικογενειακή φωλιά και να πάω στη Νέα Υόρκη. Αν δεν ρισκάρουμε στη ζωή μας, δεν θα καταφέρουμε ποτέ να πραγματοποιήσουμε τα όνειρα μας. Το μόνο που ήθελα ήταν να πραγματοποιήσω το δικό μου όνειρο και να γίνω σκηνοθέτης. Μου πήρε χρόνια να το καταφέρω και πιστεύω ότι θα χρειαστούν ακόμα περισσότερα μέχρι να κάνω πραγματικό επάγγελμα το πάθος μου.
Merlin’s: Προτιμάς να διασκευάζεις μια ιστορία ή να γράφεις μια δική σου;
George Vatistas: Και τα δύο, το καθένα για διαφορετικούς λόγους. Έχω κάνει δυο διασκευές σεναρίων για ταινίες μικρού μήκους σε όλα τα επίπεδα παραγωγής. Το λέω αυτό γιατί είναι μεγάλη πρόκληση να διασκευάζεις μια ιστορία προσπαθώντας να μείνεις αρκετά κοντά στον συγγραφέα και παράλληλα να δίνεις τη δική σου οπτική. Από την άλλη μεριά, όταν γράφεις μια δική σου ιστορία μπορείς να ελίσσεσαι όπως θέλεις και να αυτοσχεδιάζεις. Το αγαπημένο μου κομμάτι όταν διασκευάζω μια ιστορία είναι όταν τη βλέπω να παίρνει σάρκα και οστά και να γίνεται ταινία. Η δημιουργία της ατμόσφαιρας και των χαρακτήρων στον “The Hobbyist” ήταν εκπληκτική γιατί η ιστορία του Fredric Brown είναι εξίσου εκπληκτική.
Merlin’s: Είναι σημαντικό το ένστικτο για σένα όταν βρίσκεσαι στα γυρίσματα;
George Vatistas: Εξαιρετικά σημαντικό. Ως παράλογες ανθρώπινες οντότητες έχουμε κάποιες συνήθειες, αλλά το ένστικτο μας είναι ένα σημαντικό βοηθητικό εργαλείο για την εξέλιξη μας που πρέπει να το ανακαλύψουμε. Το ένστικτο είναι κάτι που πρέπει να δουλεύουμε στην επαγγελματική αλλά και στην προσωπική μας ζωή. Θα με βοηθήσει να δω τι είναι σωστό και τι λάθος ή πως μπορώ να αλλάξω μια σκηνή. Το ένστικτο έπαιξε σημαντικό ρόλο στην επιλογή των ηθοποιών. Είδα ηθοποιούς με εκπληκτικό βιογραφικό που είχαν παίξει δίπλα σε μεγάλους πρωταγωνιστές, αλλά το ένστικτο μου έλεγε ότι δεν ήταν οι σωστοί για τον ρόλο. Η απόφαση που πήρα για να διαλέξω τους συγκεκριμένους για την ταινία βασίστηκε τελικά στο ένστικτό μου. Θυμάμαι ακόμα όταν άκουσα των Robert W. Smith να διαβάζει τις πρώτες γραμμές στην οντισιόν. Άρχισα να φαντάζομαι τις σκηνές καθώς η μαγική φωνή του χάιδευε τα αφτιά μου. Πιστεύω ότι το ένστικτο είναι πολύ σημαντικό για να μπορέσει ένας σκηνοθέτης να διαλέξει τους ηθοποιούς του γιατί μέσω αυτής της συνεργασίας θα ζωντανέψουν οι χαρακτήρες της ταινίας.
Merlin’s: Τι είναι αυτό που για σένα κάνει μια ιστορία καλή;
George Vatistas: Ο Alfred Hitchcock είπε κάποτε, «Μια καλή ιστορία δημιουργείται από τρία πράγματα: το σενάριο, το σενάριο και το σενάριο». Δεν θα μπορούσα να διαφωνήσω. Σε όλη μου τη ζωή, πρώτα ως σινεφίλ και τώρα ως δημιουργός, είχα την τάση να κοιτάζω τις σκηνές ή τις ταινίες που είχαν αξιόλογη πλοκή, ιστορία ή καλογραμμένα σενάρια και δυνατούς χαρακτήρες.
Αυτό που κάνει μια ιστορία καλή για μένα είναι μια ταινία που δημιουργεί έναν κόσμο, ο οποίος θα είναι κατανοητός για το κοινό. Αν η ταινία μπορέσει να πάει το κοινό μακρύτερα από μια απλή κατανόηση και να το κάνει να επικοινωνήσει μαζί της, τότε έχουμε μια καλή ιστορία. Πάντα μου κινούσαν το ενδιαφέρον οι αντί-ήρωες και οι ανταγωνιστές, όταν παρουσιάζονταν σωστά μέσα από έναν πολυδιάστατο χαρακτήρα.
O Daniel Mitura με τον George Vatistas
Merlin’s: Βλέπουμε ότι όλο και περισσότερες ταινίες στηρίζονται στη τεχνολογία. Πιστεύεις ότι ο σύγχρονος κινηματογράφος μπορεί ακόμα να είναι ποιητικός; Μπορεί ακόμα να είναι καλλιτεχνικός;
George Vatistas: Είμαι σίγουρος ότι το σινεμά μπορεί ακόμα να είναι ποιητικό! Ήταν ένα θέμα σε ότι αφορά το μοντέρνο σινεμά, αλλά πιστεύω ότι η τεχνολογία βελτιώνει μια ταινία. Μπορούμε να γυρίσουμε σκηνές και να κάνουμε οπτικά εφέ που δεν μπορούσαμε να κάνουμε παλαιότερα, καθώς επίσης και να ζωντανέψουμε καλύτερα την εμπειρία αυτή. Από την άλλη μεριά, ελπίζω να μην δω σύντομα άλλη ταινία Τransformers ή Μarvel (γέλια).Η μόνη μου ανησυχία είναι ότι οι ποιητικές και ανεξάρτητες παραγωγές μπορεί να μην έχουν απήχηση στο ευρύ κοινό μέσω των κινηματογράφων όπως πριν από 20 χρόνια. Δυστυχώς, τη μερίδα του λέοντος έχουν πάρει οι blockbuster ταινίες με μεγάλα μπάτζετ. Πιστεύω ότι οι ταινίες πρέπει να έχουν έναν σκοπό και πραγματικά έχω πολλά ερωτηματικά για τις ταινίες που γυρίζονται τελευταία.
Merlin’s: Πως κατάφερες και βρήκες τον δρόμο σου μέσα σε ένα τόσο ανταγωνιστικό περιβάλλον;
George Vatistas: Τον δρόμο μου τον βρήκα, αλλά σε όλη μου τη ζωή θα προσπαθώ να τον εδραιώσω. Δεν με νοιάζει η δημοσιότητα, θέλω απλά να κάνω ταινίες. Αρχίζω ήδη να βλέπω την άσχημη πλευρά της και πως τα ΜΜΕ μπορούν να παρουσιάσουν έναν καλλιτέχνη όπως αυτά θέλουν. Θέλω να πλησιάσω τους ανθρώπους και να δείξω την τέχνη μου. Θέλω να δω περισσότερες ταινίες που θα με ενθουσιάσουν και θα αφιερώσω τη ζωή μου ώστε μια μέρα να μπορέσω να συνδεθώ με το κοινό μέσω των ταινιών μου. Χρειάζεται μεγάλη υπομονή, θυσίες και να μπορείς να το έχεις αυτό ως πρωταρχικό στόχο. Στην αδερφή μου λέω συνέχεια ότι δεν με ενδιαφέρει να παντρευτώ, να κάνω παιδιά ή να γίνω εξώφυλλο σε ένα περιοδικό. Το μόνο που θέλω είναι να κάνω ταινίες. Οι ταινίες μου είναι και θα είναι τα παιδιά μου.
Merlin’s: Το «The Hobbyist» πήρε πολλές διακρίσεις σε φεστιβάλ. Πιστεύεις ότι τα φεστιβάλ βοηθούν τους νέους δημιουργούς να μπουν ευκολότερα σε αυτή τη βιομηχανία;
George Vatistas: Σε ευχαριστώ και ναι, τα φεστιβάλ είναι ένα καλό μέρος ώστε να μπορέσουν να έρθουν σε επαφή οι δημιουργοί και να ανταλλάξουν απόψεις. Έχουμε γνωρίσει αρκετούς και σημαντικούς ανθρώπους εκεί, με τους οποίους έχουμε κρατήσει επαφή. Έχουμε οργώσει τα φεστιβάλ της Αμερικής από τη Νέα Υόρκη ως το Κλήβελαντ και το Λος Άντζελες, όπου παρουσιάστηκε η ταινία μας στο Chinese Theater. Πρόσφατα παρουσιάσαμε τη ταινία στο Ελσίνκι, στη Φινλανδία στο World CON 75 Science Convention. Ήταν για μας πολύ ενθαρρυντικές οι θετικές κριτικές που πήραμε από το κοινό για την ταινία μας. Με ευχαριστεί πολύ όταν βλέπω το κοινό να παρασύρεται ή να του κόβεται η αναπνοή όταν βλέπει την ταινία. Μου αρέσει όταν οι ταινίες προκαλούν αλληλεπίδραση στο κοινό, το βάζουν σε σκέψεις και του δημιουργούν διλήμματα.
Merlin's: Πόσο δύσκολο είναι να βρίσκεις χρηματοδότες;
George Vatistas: Δεν υπάρχει χειρότερο. Είναι τρομερά ακριβό, ψυχοφθόρο και δύσκολο. Γι’ αυτό πρέπει να ξεκινάς με ταινίες χαμηλού προϋπολογισμού ώστε να σε γνωρίσουν, να αντιληφθούν τη δουλειά σου και να σε χρηματοδοτήσουν αργότερα. Τα έξοδα είναι πάρα πολλά. Είναι σαν να φιλοξενείς μια μεγάλη ομάδα ανθρώπων για μεγάλο χρονικό διάστημα. Μπορεί να είναι 30 άνθρωποι για 10 μέρες ή 10 άνθρωποι για 6 μήνες. Χρειάζονται χρήματα για τις βάρδιες, για διατροφή, διαμονή και τα εκτός έδρας. Και οι δύο μικρού μήκους ταινίες που έχω κάνει χρηματοδοτήθηκαν από εμένα και την αδερφή μου. Δεν ξέρω πως τα καταφέραμε, αλλά σίγουρα μάθαμε πολλά κι αυτό μας έκανε καλύτερους δημιουργούς. Ψάχνουμε ήδη χρηματοδότες για την επόμενη μεγάλου μήκους ταινία μας.
Merlin’s: Ποια είναι τα μελλοντικά σου σχέδια;
George Vatistas: Δουλεύω ήδη πάνω σε μια βιογραφική ταινία βασισμένη στον πατέρα μου που λέγεται “Sins”. Επεξεργάζομαι την ιστορία δυο χρόνια τώρα κάνοντας έρευνα και συγκεντρώνοντας υλικό για να αρχίσω το γράψιμο.
Το πιο κοντινό μέλλον περιλαμβάνει την ολοκλήρωση της τριλογίας βασισμένης στις ιστορίες του Fredric Brown που ακολουθούν τον «The Hobbyist». Βρίσκομαι ήδη σε επικοινωνία για να πάρω τα δικαιώματα. Παράλληλα, αυτή τη στιγμή συνεργάζομαι με άλλους δημιουργούς στη Νέα Υόρκη, δουλεύω κοντά τους και συλλέγω εμπειρίες. Στόχος μου είναι να κάνω τις ταινίες μου μαζί με την αγαπημένη μου αδερφή Ρία και να φέρουμε εις πέρας όλα όσα έχουμε σκεφτεί.
ΔΕΙΤΕ ΤΟ TRAILER TOY "THE HOBBYIST" ΕΔΩ
Ειρήνη Πολίτου
Κατοικώ στο κέντρο της Αθήνας και ρουφάω καθημερινά το πολύτιμο καυσαέριο αυτής της πόλης. Ταξιδεύω με το νου σε γνωστά και άγνωστα μέρη και απορροφώ την ενέργεια τους ώστε να μπορέσω να τη μεταδώσω στους φίλους, στους συνεργάτες και στους μαθητές μου. Κάποιες φορές τα καταφέρνω και κάποιες όχι. Εξάλλου η ζωή είναι ένα ατελείωτο ταξίδι…
Ειρήνη Πολίτου
Κατοικώ στο κέντρο της Αθήνας και ρουφάω καθημερινά το πολύτιμο καυσαέριο αυτής της πόλης. Ταξιδεύω με το νου σε γνωστά και άγνωστα μέρη και απορροφώ την ενέργεια τους ώστε να μπορέσω να τη μεταδώσω στους φίλους, στους συνεργάτες και στους μαθητές μου. Κάποιες φορές τα καταφέρνω και κάποιες όχι. Εξάλλου η ζωή είναι ένα ατελείωτο ταξίδι…
