Blog - Results from #255

Μανώλης Αργυράκης “Κακιά ώρα” (Μυθιστόρημα)

Details: Published: Sunday, 12 September 2021 17:38; Written by Αντώνης Ζήβας

Μανώλης Αργυράκης “Κακιά ώρα” (Μυθιστόρημα)
Τον Μανώλη τον γνώρισα κάπου το 1990 στο Ηράκλειο. Συχνάζαμε στα ίδια στέκια, καφενεία και μπαρ της πόλης, εκεί όπου το αλκοόλ και οι μεγάλες κουβέντες έρεαν άφθονες χωρίς καμία αιδώ, φόβο, σεμνοτυφία και πολλές φορές ειρμό από τα στόματα των θαμώνων. Ροκάς ο ίδιος, με μια κλίση προς το κλασικό Heavy Metal, λόγος που αρκετές φορές μετά τη κατανάλωση του οινοπνεύματος ήταν αρκετός ώστε να αντιμαχούμε μεταξύ μας για την ποιότητα και τη ριζοσπαστικότητα των μουσικών μας ακουσμάτων και επιλογών (η νεανική αρχέγονη κόντρα μεταξύ πάνκηδων και ροκάδων της εποχής), η οποία ήταν αρκετή ώστε τα αίματα να ανάβουν προς στιγμή την οποία έσβηνε το επόμενο καραφάκι ρακή, συνεχίζοντας στο επόμενο θέμα και συζήτηση όπου κατέληγαν είτε να συμφωνούμε είτε να διαφωνούμε μέσα από γέλια και εκατέρωθεν πειράγματα.

Mark «Vet» Enbatta: Βετεράνος ψυχεδελικών πολέμων...

Details: Published: Saturday, 11 September 2021 19:42; Written by Γιάννης Καστανάρας

Γράφει και σταχυολογεί ο Γιάννης Καστανάρας

Εικονογράφηση: Φανή Χούρσογλου

Τον Mark «Vet» Enbatta δεν τον είχα γνωρίσει προσωπικά και για κάποιον πραγματικά άγνωστο λόγο δεν τον είχα δει ποτέ όταν είχε επισκεφθεί την Αθήνα για συναυλίες. Ωστόσο, το In Ancent Times γύριζε στο πικάπ μου από 1987, ενώ αργότερα όλοι οι δίσκοι των Vietnam Veterans θα περιέρχονταν στην κατοχή μου (χάρη στο Merlin’s, το φτωχό κομπόδεμά μου, και τη γενναιοδωρία των εταιρειών), συν το σόλο του Enbatta , Hidden Passions, συν τα άλμπουμ των Gitanes, συν τον δίσκο των Thyrd Twin. Έκτοτε η μουσική είχε πλέον ξεχειλίσει από το αυλάκι, μέχρι που πριν από κάμποσο καιρό άκουσα το ομώνυμο άλμπουμ των Mark Enbatta’s Tribe, της τελευταίας μπάντας του Mark πριν από το θάνατό του, το οποίο περιείχε μερικά τραγούδια-δυναμίτες, πολύ διαφορετικά από την γκαραζοψυχεδέλεια των Veterans (ή μήπως όχι;) αλλά εξίσου εμπνευσμένα και με εκείνη την οικεία φωνή που δεν άφηνε το παραμικρό περιθώριο παρανόησης.

Μαθήματα ιστορίας: Οι Up Against the Wall, Motherfucker και μια απαγορευμένη φράση...

Details: Published: Wednesday, 08 September 2021 19:23; Written by Αργύρης Αργυριάδης

σΓράφει ο Αργύρης Αργυριάδης

Η δεκαετία του 1960 στις ΗΠΑ ήταν ένα ηφαίστειο έτοιμο να εκραγεί ανά πάσα στιγμή και για οποιαδήποτε αιτία τα ανθρώπινα δικαιώματα, οι μειονότητες, και άλλα πολλά, ήταν τα αίτια που ανέδειξαν τον επερχόμενο πολιτικό ανταγωνισμό και την αντικουλτούρα της εποχής. Ο πόλεμος του Βιετνάμ ήταν το σημείο που η κοινωνική συναίνεση έσπασε. Η νέα γενιά δεν ήθελε να συμμετέχει σε έναν ακόμα πόλεμο με έναν λαό που δεν της είχε κάνει τίποτα και για αυτό όχι μόνο δεν ήθελε να στρατολογηθεί, αλλά ούτε και να συμμετέχει στο παραμικρό στο αμερικανικό πολεμικό όνειρο.

Θάνος Ανεστόπουλος (3 Φεβρουαρίου 1967 – 3 Σεπτεμβρίου 2016)

Details: Published: Friday, 03 September 2021 10:20; Written by Merlin's Music Box

Το μικρό θεατράκι στην Κύθνο...

Details: Published: Sunday, 29 August 2021 11:07; Written by Γιώργος Τσέκας

Γράφει ο Γιώργος Τσέκας

Έκανα όνειρα μικρός πως θα γίνω καλλιτέχνης, άνθρωπος σπουδαίος, των γραμμάτων, θεατρικός ηθοποιός και θα ανεβαίνω στην σκηνή και θα κάνω τον κόσμο να γελάει σαν τον Σαρλό. Λάτρευα να ακούω τους άλλους να γελάνε πόσο μάλλον όταν εγώ τους το προκαλούσα με τις γκριμάτσες και τις κινήσεις μου.
Είδα πως τα πήγαινα καλά και με τα λόγια, τα αστεία και τα σχόλια μου, είχαν απήχηση και έκαναν τον κόσμο να με συμπαθεί ακόμα και να με αγαπάει.

Charlie Watts: Καιρός να απονείμουμε στον ντράμερ τα εύσημα που του αξίζουν...

Details: Published: Saturday, 28 August 2021 19:22; Written by Γιάννης Καστανάρας

Γράφει ο Γιάννης Καστανάρας

Έχουν γραφτεί ένα σωρό πράγματα για τους Rolling Stones και πολλά από αυτά αφορούν τη μυστηριακή συνεργασία διαρκείας ανάμεσα στον Mick και τον Keith, τα ναρκωτικά, τους εσωτερικές έριδες, τις γυναίκες. Υπάρχουν οργισμένα φεμινιστικά κείμενα και κολακευτικά δημοσιεύματα, υπάρχουν κριτικά δοκίμια και βιβλία από θαυμαστές, σκανδαλοθηρικά ρεπορτάζ που θα μπορούσαν να γίνουν ολόκληρο συμφωνικό έργο, βιογραφίες, γραπτά από παραγωγούς, γκρούπις και κολαούζους, καθώς και ένα βιβλίο γεμάτο με αποφθέγματα από συνεντεύξεις του Keith Richards. Υπάρχουν επίσημες πολυτελή λευκώματα, προφορικές ιστορίες και πλήθος φωτογραφικών άλμπουμ. Κάποιοι, μάλιστα, από τα μέλη έχουν γράψει αυτοβιογραφίες για να αφηγηθούν την ιστορία καθένας από τη δική τους πλευρά, επειδή όπως όλα δείχνουν δεν τους αρκεί ότι είναι ανάμεσα στα διασημότερα πλάσματα από γενέσεως του ανθρώπου.

Χειρόγραφα...

Details: Published: Friday, 27 August 2021 18:46; Written by Γιώργος Αθανασόπουλος

Γράφει ο Γιώργος Αθανασόπουλος

Είχε φροντίσει να καταστρέψει όλα του τα χειρόγραφα. Στιχάκια, σημειώσεις, προσχέδια από κινηματογραφικά σενάρια, σχεδόν όλη του την πραμάτεια χρόνων, όλη τη λογοτεχνική ματαιοδοξία του. Κάποια μάλιστα, αφού τα έσκισε, τα φωτογράφισε και τα δημοσίευσε έτσι κακοποιημένα και εντελώς ακαταλαβίστικα.

Stephen Ray Vaughan (3 Οκτωβρίου 1954 – 27 Αυγούστου 1990)

Details: Published: Friday, 27 August 2021 10:54; Written by Merlin's Music Box

Πάμπλο Καζάλς: Ο σπουδαίος τσελίστας που θυσίασε την καριέρα του διαμαρτυρόμενος ενάντια στον δικτάτορα Φράνκο…

Details: Published: Tuesday, 24 August 2021 18:28; Written by Ειρήνη Πολίτου

Γράφει η Ειρήνη Πολίτου

Ο Πάου Καζάλς γεννήθηκε το 1876 στο Βέντρελ της Καταλονίας, κοντά στη Βαρκελώνη. Στα καταλανικά «pau» σημαίνει ειρήνη. Όταν ήταν 11 χρονών, ο Πάμπλο άκουσε για πρώτη φορά το τσέλο που τον εντυπωσίασε τόσο ώστε άρχισε να μαθαίνει και πολύ γρήγορα προόδευσε στις σπουδές του. Στα χρόνια της νιότης του ο Καζάλς ασκούνταν 6-7 ώρες την ημέρα. «Είναι αποθαρρυντικό να επαναλαμβάνεις μια μελωδία ξανά και ξανά, αλλά και πάλι να μην ταιριάζει με τον ήχο που έχεις στο μυαλό σου», συνήθιζε να λέει. Στα 12, ο Πάμπλο επινόησε μια επαναστατική τεχνική στο παίξιμο του τσέλου.

Το ποίημα...

Details: Published: Saturday, 21 August 2021 10:11; Written by Σωτήρης Θεοχάρης

Γράφει ο Σωτήρης Θεοχάρης

Οι πρώτες εργάσιμες μέρες μετά τον δεκαπενταύγουστο στις μεγαλουπόλεις είναι αργές. Θαρρεί κανείς πως ακόμα και οι ελάχιστοι άνθρωποι που έχουν παραμείνει σε αυτές αφήνουν ίχνη βαρεμάρας, καθώς κινούνται σαν υπνωτισμένα σαλιγκάρια που διαγράφουν τις πορείες τους με γραμμές διάφανης βλέννας στην άσφαλτο. Υπολειτουργούν οι λογικές, οι αισθήσεις καταπίνουν βαρβιτουρικά, η ραθυμία σιγοκαίει το γκαζόν στα πάρκα, μια αλλόκοτη ησυχία κουκουλώνει την πόλη και κάνει τα πάντα να ξεχωρίζουν πιο έντονα και καθαρά...

Tim Buckley: «Μπορώ να δω προς τα που κατευθύνομαι και μάλλον θα είναι όλο και πιο μακριά από αυτό που περιμένει ο κόσμος από μένα...»

Details: Published: Sunday, 15 August 2021 10:42; Written by Γιάννης Καστανάρας

Γράφει ο Γιάννης Καστανάρας

Ένας από τους σπουδαίους τραγουδιστές της δεκαετίας του 1960, ο Tim Buckley άντλησε επιρροές από τη folk, το ψυχεδελικό rock, την προοδευτική jazz, αλλά και την κλασική μουσική για να δημιουργήσει ένα σημαντικό όγκο μουσικών συνθέσεων, παρά τη σύντομη ζωή του. Οι πολλαπλές οκτάβες του είχαν τεράστια δύναμη και συναισθηματική έκφραση που κυμαίνονταν από τη θλιμμένη ευαισθησία έως τον βασανιστικό θρήνο. Η συνεχής αναζήτησή του για νέους δρόμους όμως μάλλον στάθηκε εμπόδιο στην εμπορική του επιτυχία. Μέχρι οι θαυμαστές του να χωνέψουν τα νοήματα του πιο πρόσφατου άλμπουμ του, ο Buckley είχε ανακαλύψει κάτι εντελώς διαφορετικό, τόσο στις ζωντανές εμφανίσεις του όσο και στο στούντιο. Όπως ο Miles Davis και ο David Bowie, ο Tim συνήθιζε να αιφνιδιάζει και ενίοτε να εξοργίζει τους ακροατές του με την "ασυνέπειά" του, την ίδια στιγμή που ο ίδιος κοιτούσε ήδη μπροστά έτοιμος για το επόμενο, διαφορετικό βήμα.

Ο Μάγος του Μέρλιν...

Details: Published: Friday, 13 August 2021 19:11; Written by Γιώργος Τσέκας

Γράφει ο Γιώργος Τσέκας

Εικονογράφηση: Δανιήλ Γουδέλης

Δεν υπάρχει κανένας λόγος να γράψεις κάποια ιστορία, ούτε να την διηγηθείς σε κάποιον, αν αυτή είναι κατασκευασμένη, ψεύτικη και βασίζεται στο ρομάντζο και το επιτηδευμένο χάπι εντ. Ακόμα και αν αυτό γίνεται για να προβάλει κάτι σε οποιοδήποτε επίπεδο θρησκευτικό, πνευματικό, ηθικό, προσωπικό, ομαδικό ή απλά διδακτικό σε αυτούς που απευθύνεται. Οι λέξεις πρέπει να φτιάχνουν ένα τεράστιο καθρέπτη, όχι απαραίτητα με την στενή έννοια του γυάλινου κομματιού, που ο καθένας να βλέπει τον εαυτό του ή έστω να αντανακλάται πάνω στην επιφάνεια του ο πραγματικός κόσμος.

O Arthur Brown και ο υπέροχος κόσμος του...

Details: Published: Monday, 02 August 2021 21:23; Written by Μιχάλης Πούγουνας

Γράφει ο Μιχάλης Πούγουνας

Προτού αρχίσεις να διαβάζεις θα ήθελα, να σε προειδοποιήσω πως γράφω αυτό το κείμενο υπό την επήρεια ισχυρών δόσεων ανόθευτου Arthur Brown. Βρίσκομαι εδώ και μέρες κλεισμένος σε ένα σπίτι ακούγοντας τις δουλειές του, διαβάζοντας και βλέποντας συνεντεύξεις που έδωσε τα τελευταία τρία τέσσερα χρόνια και μετανιώνω πικρά και σιχτιρίζω την ώρα και την στιγμή που δεν είχα πάει στη συναυλία του στο Gagarin το 2012. Είχα ρωτήσει τότε κάποιους φίλους πώς ήταν επειδή τον είχαν συναντήσει στα παρασκήνια και μου είπαν, «Ένας παππούλης είναι, που ήταν εκεί με την γυναικούλα του» και… ξέρεις… χαμογέλασα και το ξέχασα. Έτσι απλά…

Έμμα Γκόλντμαν: Αναρχισμός και φεμινισμός...

Details: Published: Friday, 23 July 2021 19:54; Written by Γιάννης Καστανάρας

Γράφει ο Γιάννης Καστανάρας

«Η Έμμα το είπε το 1920 κι εμείς θα το ξαναπούμε τώρα!»
(Δημοφιλές σύνθημα των φεμινιστριών στις δεκαετίας του ’60 και του ΄70)

Η Έμμα Γκόλντμαν, «η πιο επικίνδυνη γυναίκα στην Αμερική», όπως την είχαν χαρακτηρίσει οι αντίπαλοί της, απέκτησε τις θεωρητικές της γνώσεις της σαν μαθητευόμενη στο αναρχικό κίνημα. Έγινε αναρχική μέσω της δράσης που ανέπτυξε και στην πολυτάραχη ζωή της στάθηκε πάντα στο πλευρό των εργαζομένων και πρωτοστάτησε στον αγώνα για τη γυναικεία χειραφέτηση. Το βασικό της κίνητρο για να στραφεί στο κίνημα στο οποίο παρέμεινε πιστή σε όλη της τη ζωή, διανύοντας στους κόλπους του μια θεαματική και ασυνήθιστη για μια γυναίκα της εποχής διαδρομή, ήταν η βαθιά της περιέργεια για τους Ρώσους αναρχικούς και το μεγάλο της ενδιαφέρον για τα γεγονότα της Χέιμαρκετ. Αντί πρώτα να μελετήσει την πολιτική και στη συνέχεια να ριζοσπαστικοποιηθεί, όπως συνέβη στην περίπτωση πολλών ανδρών συντρόφων της που ανήκαν σε ανώτερη τάξη και είχαν περισσότερες ευκαιρίες για πνευματική καλλιέργεια, η Γκόλντμαν εντάχθηκε στο αναρχικό κίνημα για να αποκτήσει εκεί το μορφωτικό επίπεδο που επιδίωκε με πραγματική λαχτάρα.

Ανώμαλα Ρίμματα «Έρχεται Χάος», DIY album release...

Details: Published: Wednesday, 21 July 2021 19:59; Written by Αντώνης Ζήβας

Γράφει ο Αντώνης Ζήβας

Τα Ανώμαλα ρίμματα είναι μια νέα ελληνόφωνη punk μπάντα δημιουργημένη (από και) στη πανδημία του Covid-19. Παρ' όλη τη.. .νεότητα της σαν μπάντα πίσω της βρίσκονται τρεις άνθρωποι που έχει δώσει ο καθένας/μια τους το στίγμα τους στην εγχώρια underground rock and roll σκηνή ήδη από τα 80'ς και τα 90'ς με μπροστάρη (ή frontman αν προτιμάτε) τον Σωτήρη Θεοχάρη τραγουδιστή των θρυλικών Αδιέξοδο (αλλά και ANFO, No Mind, Σπυριδούλα) ο οποίος παίζει μπάσο και τραγουδά γράφοντας επίσης και τους στίχους των κομματιών, τη Νάντια Λυριτζή στις κιθάρες και τα φωνητικά (ANFO, One Block Society, Minnie Geannies, Tension Horror, Gramm Εleven) και τον Φώτη Μεγαλούδη (Surface, The Illusion Fades) στα τύμπανα.