Blog - Results from #390

Η Φλόγα που Τρεμοσβήνει. Σκηνοθεσία: Louis Malle, βασισμένη στο ομώνυμο βιβλίο του Pierre Drieu la Rochelle

Details: Published: Monday, 01 February 2021 19:06; Written by Γιάννης Ζελιαναίος

«Γιατί σε κάθε περίπτωση, όποιος και να 'σαι επιθυμείς τα ίδια πράγματα όπως όλος ο κόσμος, σαν όλο τον κόσμο και θα πρέπει να ασχοληθείς να τα πάρεις και να τα πάρεις μέσα απ’ τον κόσμο. Έπειτα μπορείς να τα περιφρονήσεις όλα, πράγματα και ανθρώπους. Αλλά όχι προηγουμένως, όχι προηγουμένως, προηγουμένως είσαι ένας σακάτης που φτύνεις όσους περπατούν κανονικά… Ταπείνωσα, ατίμασα το υπέροχο αίσθημα της περιφρόνησης που μ’ επισκέφτηκε. Η ζωή μου τσακίστηκε στα πόδια».

Όταν οι Beatles έδωσαν τη τελευταία τους συναυλία σε μία ταράτσα

Details: Published: Saturday, 30 January 2021 11:00; Written by Μιχάλης Τζάνογλος

Γράφει ο Μιχάλης Τζάνογλος

Ήταν 30 Ιανουαρίου του 1969 όταν οι Beatles ανέβηκαν στη ταράτσα του Apple Studio (στον αριθμό 3 της οδού Savile Row στο Mayfair του κεντρικού Λονδίνου), και έδωσαν μία δωρεάν συναυλία, η οποία έμελλε να είναι η τελευταία τους εμφάνιση μπροστά σε κοινό.

Η μικρή-μεγάλη ιστορία των εξεγέρσεων των σκλάβων στον αρχαίο κόσμο...

Details: Published: Friday, 29 January 2021 15:08; Written by Αντώνης Ζήβας

Γράφει ο Αντώνης Ζήβας

“Ο ορισμός των ανθρωπίνων δικαιωμάτων έχει τις ρίζες του στην ιδέα της εξέγερσης. Ξεκινώντας από εκεί, ο άνθρωπος εξερεύνησε όσα συμβάλλουν στη διεύρυνση των δικαιωμάτων του. Η ιδέα τού να λες όχι, αντιστοιχεί στην άρνηση του συμβιβασμού, της αδικίας, του ψεύδους. Είναι επίσης η αποδοχή της ανάγκης να εναντιώνεσαι σε κάθε κατάσταση που απειλεί την ακεραιότητα του ανθρώπινου όντος, την αξιοπρέπειά του και τις επιλογές του”.

Paul Kantner (Jefferson Airplane/Jefferson Starship/Hot Tuna, 17 Μαρτίου 1941 – 28 Ιανουαρίου 2016)

Details: Published: Thursday, 28 January 2021 16:35; Written by Merlin's Music Box

Brendan Perry: Το ρεμπέτικο στα αγγλικά...

Details: Published: Wednesday, 27 January 2021 17:35; Written by Μιχάλης Πούγουνας

Αποκλειστική συνέντευξη του "άλλου μισού" των Dead Can Dance στον Μιχάλη Πούγουνα

Όταν πριν λίγο καιρό ο Brendan Perry κυκλοφόρησε διαδικτυακά ένα άλμπουμ με τίτλο Songs of Disenchantment: Music from the Greek Underground (Τραγούδια Απογοήτευσης - Μουσική από το Ελληνικό Underground) υπήρξε μια όμορφη αναμπουμπούλα στους κύκλους των Ελλήνων μουσικόφιλων. Ως θαυμαστής της δουλειάς των Dead Can Dance γενικότερα, μου κίνησε την περιέργεια και για να είμαι ειλικρινής κάπου ένιωσα κολακευμένος επειδή ένας ξένος μουσικός ενδιαφέρθηκε και δέχτηκε την πρόκληση να διασκευάσει και να τραγουδήσει στην γλώσσα του ρεμπέτικα τραγούδια μέσα από το δικό του ιδιαίτερο φίλτρο. Ένα είδος που σίγουρα δεν έχει να κάνει με την κουλτούρα του, που για πολλά χρόνια αντιμετωπίστηκε από την ντόπια αντίληψη ως παρακατιανό και που, όπως και να το κάνουμε, βρίσκεται έναν αιώνα πίσω μας. Όπως μου ανέφερε στην συνέντευξη που κάναμε για την ραδιοφωνική εκπομπή μου, σκοπός του είναι να συστήσει το ρεμπέτικο στο αγγλόφωνο κοινό...

Μικρές ιστορίες για μεγάλες σκιές (μουσική από ένα επισκευασμένο πικάπ, μέρος 3ο): Magazine: "Secondhand Daylight"

Details: Published: Tuesday, 26 January 2021 18:17; Written by Μιχάλης Πούγουνας

Γράφει ο Μιχάλης Πούγουνας

Σήμερα έβαλα να ακούσω το άλμπουμ Secondhand Daylight των Magazine. Το εξώφυλλο είναι λίγο ταλαιπωρημένο γιατί ετούτος εδώ ήταν για πολλά χρόνια ένας από τους αγαπημένους μου δίσκους. Ουσιαστικά, αυτό το συγκρότημα πήρε το punk (μαζί με μερικούς άλλους, φυσικά), το έκανε post-punk, και το πήγε προς μια ιδιαίτερη κατεύθυνση, δικαιολογώντας την περφεξιονιστική χρήση κάποιων οργάνων όπως τα πλήκτρα, και κάποιων διαφοροποιήσεων στην δομή των τραγουδιών (παραπάνω μουσικά μέρη από ένα απλό κουπλέ-ρεφρέν).

H τραγική ιστορία του κιθαρίστα των Lynyrd Skynyrd, Allen Collins...

Details: Published: Saturday, 23 January 2021 13:57; Written by Γιάννης Καστανάρας

Γράφει ο Γιάννης Καστανάρας

Όταν στις 20 Οκτωβρίου 1977 ο κιθαρίστας Allen Collins επιβιβαζόταν στο ξεχαρβαλωμένο αεροπλάνο που θα μετέφερε τους Lynyrd Skynyrd στον επόμενο σταθμό της περιοδείας τους, δεν μπορούσε να φανταστεί ότι αυτή θα ήταν η τελευταία φορά που θα έβλεπε τους συναδέλφους του, Ronnie Van Zandt, Steve Gaines και Cassie Gaines. Λίγη ώρα αργότερα, το Corvair CV-240 με προορισμό το Μπατόν Ρούζ της Λουιζιάνα, συνετρίβη στους βάλτους του Μισισιπί και...

The Chemistry Set: Ψυχεδελική αντοχή στο χρόνο... (αποκλειστική συνέντευξη στο Merlin's)

Details: Published: Saturday, 23 January 2021 13:18; Written by Μιχάλης Πούγουνας

Συνέντευξη: Μιχάλης Πούγουνας

Οι ψυχεδελικοί επιστήμονες από το Λονδίνο επιστρέφουν στις 12 Φεβρουαρίου του 2021 με ένα νέο επτάιντσο σινγκλάκι που στην πρώτη του πλευρά έχει το «Paint Me A Dream», ενώ στην δεύτερη υπάρχει η διασκευή του «The Witch», ενός τραγουδιού που είχε κυκλοφορήσει ο Βρετανός Mark Fry το 1972. Ήρθα σε επαφή με τον ντράμερ της μπάντας Dave Mclean προκειμένου να συζητήσουμε για αυτά και άλλα στη ραδιοφωνική εκπομπή μου και σκέφτηκα ότι οι Chemistry Set έχουν αρκετούς φίλους στην Ελλάδα που θα χαιρόντουσαν μαθαίνοντας νέα τους και ότι αυτή η συνέντευξη μπορεί να δώσει την αφορμή σε κάποιους άλλους να τους ψάξουν και να τους ακούσουν.

Blues: Η φωνή του σκλαβωμένου μαύρου λαού, από τις βαμβακοφυτείες μέχρι τον πόλεμο του Βιετνάμ...

Details: Published: Friday, 22 January 2021 18:03; Written by Merlin's Music Box

Γράφει ο Nikolai Polikarpov

«Δίχως τη μουσική η ζωή θα ήταν ένα λάθος», έλεγε ο σημαντικός -αλλά στερημένος από ζωή- φιλόσοφος Φρειδερίκος Νίτσε. Κι αν αυτή η φράση ισχύει για έναν άνθρωπο που έζησε εγκλωβισμένος στο χαρτοβασίλειο του κόσμου των ιδεών, τότε αποκτά ακόμα μεγαλύτερη ισχύ γι’ αυτούς που γέννησαν τη μουσική τους από την ίδια τους τη σάρκα και το αίμα, γι’ αυτούς που την έκαναν βίωμα αξεχώριστο από τη βάναυση καθημερινότητα, με την οποία τους καταδίκαζαν οι λευκοί δεσπότες τους. Το μπλουζ δεν είναι ένα απλό είδος μουσικής. Είναι πρώτα απ’ όλα η φωνή του σκλαβωμένου μαύρου λαού, η φωνή που τραγούδησε τις δυσκολίες, τις πίκρες, τις απογοητεύσεις, τη νοσταλγία, την ελπίδα της χειραφέτησης, την εξέγερση, τους έρωτες, αλλά και τις παρεκτροπές ενός λαού καθηλωμένου στη λάσπη της υποδούλωσης, που επέμενε ωστόσο να κοιτάζει τον ουρανό. Στο κείμενο αυτό θα κάνουμε μια μικρή περιήγηση στην ιστορία της μπλουζ, με βοηθήματα το βιβλίο του Γ.Ν. Σχορετσανίτη: Τα νέγρικα μπλουζ και οι ιατρικές τους αναφορές (εκδόσεις Οδός Πανός) και τις πολύτιμες και πολύ χρήσιμες σημειώσεις που μου έστειλε η φίλη Αμαλία.

Δύναμη και πάθος: Πενήντα (και κάτι) χρόνια Eloy...

Details: Published: Sunday, 17 January 2021 20:05; Written by Μιχάλης Πούγουνας

Γράφει ο Μιχάλης Πούγουνας

Οι πληροφορίες και οι συνεντεύξεις των Eloy στο διαδίκτυο είναι πολύ λίγες για ένα συγκρότημα που πέρασε τον μισό αιώνα ζωής. Από τη σύνθεσή τους πέρασαν πολλοί ταλαντούχοι μουσικοί, οι οποίοι όμως δυστυχώς παρέμειναν άγνωστοι, πέρα από δυo τρεις από αυτούς και δεν κατάφερα να βρω κάποια περαιτέρω δισκογραφία τους. Οι Eloy όμως είναι από εκείνες τις εξαιρέσεις συγκροτημάτων που δεν ήταν αγγλικά ή αμερικάνικα (σημαντική προϋπόθεση για να γίνει κανείς αποδεκτός από το rock ακροατήριο τόσο την εποχή εκείνη όσο και σήμερα σε οποιαδήποτε χώρα του κόσμου), τα οποία χάρη στο πείσμα και το ταλέντο τους πέτυχαν το σκοπό τους.

Sean Bonniwell: Ο γκουρού του garage, οι Music Machine και άλλες ιστορίες…

Details: Published: Sunday, 17 January 2021 11:00; Written by Μιχάλης Τζάνογλος

Γράφει ο Μιχάλης Τζάνογλος

Ο Thomas Harvey "Sean" Bonniwell γεννήθηκε το 1940 στο Σαν Χοσέ της Καλιφόρνιας και ήρθε σε επαφή με τη μουσική από πολύ μικρός, μιας και ο πατέρας του έπαιζε τρομπέτα. Οι πρώτες προσπάθειες να φτιάξει δικό του σχήμα και να ασχοληθεί πιο σοβαρά ξεκινούν το 1955 , όταν ο δεκαπεντάχρονος Sean σχημάτισε μαζί με άλλους τρεις συμμαθητές του ένα φωνητικό κουαρτέτο, σε μία προσπάθεια να μιμηθούν πετυχημένα συγκροτήματα της εποχής όπως οι Platters. Η ουσιαστική όμως ενασχόληση με τα μουσικά δρώμενα έρχεται λίγα χρόνια αργότερα, το 1959, όταν σπούδαζε στο κολέγιο και αποφάσισε να σχηματίσει ένα folk τρίο, τους Noblemen.

In memoriam: Humphrey Bogart (Humphrey DeForest Bogart 25 Δεκεμβρίου 1899 – 14 Ιανουαρίου 1957)

Details: Published: Thursday, 14 January 2021 10:49; Written by Merlin's Music Box

"Όλος ο κόσμος βρίσκεται τρία ποτά πίσω. Αν όλοι στον κόσμο έπιναν τρία ποτά, δεν θα υπήρχαν προβλήματα. Αν ο Στάλιν, ο Τρούμαν κι όλοι οι άλλοι στον κόσμο πίναμε τρία ποτά αυτή τη στιγμή, όλοι θα χαλαρώναμε και δεν θα είχαμε ανάγκη τα Ηνωμένα Έθνη..."

«Φιγουρίνι», ρε... Χαμένα Κορμιά...

Details: Published: Wednesday, 13 January 2021 20:49; Written by Merlin's Music Box

Γράφει ο Ελευθεριακός

Kαιρό τώρα, αν και όχι επισταμένα λόγω έλλειψης χρόνου και ψυχικής κατάπτωσης, έψαχνα μέσα στα cd το Φιγουρίνι των Lost Bodies (Phase! Records, 2013). Κάπου είχε χαθεί, μα επέμενα κατά περιόδους να το ψάχνω και τελικά... αποζημιώθηκα. Όταν το άκουσα, άρχισα να βουρκώνω. Ναι... με τις πρώτες νότες του «Λήστεψε Τον Ήχο», το μυαλό μου άρχισε να ανακατεύεται και η καρδιά μου να προσέχει την παραμικρή λεπτομέρεια, ώστε να μην χάσει καμία νότα, κανέναν στίχο. Είχα να το ακούσω χρόνια, αλλά θυμόμουν ότι αυτό το άλμπουμ ήταν πραγματικά ξεχωριστό, περισσότερο ξεχωριστό από όλα τα δημιουργήματα αυτού του... ξεχωριστού μουσικού συγκροτήματος.

Λήψεις Με Σπασμένο Φακό...

Details: Published: Wednesday, 13 January 2021 19:32; Written by Γιώργος Τσέκας

Γράφουν ο Νίκος Καρδάκος και ο Γιώργος Τσέκας

φωτό: Θωμάς Σακκάς

Στην απομόνωση προσπαθείς με νύχια και με δόντια να μη χάσεις τη δημιουργικότητά σου, τη φαντασία σου.
Όχι στην απομόνωση της φυλακής. Μέχρι τώρα ήμουν αρκετά τυχερός και τα σκυλιά της ασφάλειας δεν με έκλεισαν στα κολαστήρια.
Μιλώ για τη σύγχρονη απομόνωση. Που νιώθεις κάθε μέρα να σου ρουφάει κάθε τι καλό.
Κλείνω τα μάτια και εικόνες δημιουργούνται στο μυαλό μου. Για δες, η φαντασία μου, ζωντανή μπροστά μου.
Ο ενθουσιασμός μου θρυμματίζεται. Κομματιάζεται.
Οι εικόνες εναλλάσσονται.

Μανώλης Κιλισμανής: "Παράλληλο σύμπαν 13", από τις εκδόσεις 24γράμματα...

Details: Published: Tuesday, 12 January 2021 18:38; Written by Φαίη Φραγκισκάτου

Γράφει η Φαίη Φραγκισκάτου

Αυτές τις μέρες της απομόνωσης των απλών ανθρώπων κυκλοφορεί μια συλλογή διηγημάτων για ένα παράλληλο σύμπαν. Συγγραφέας των διηγημάτων ο Μανώλης Κιλισμανής, φιγούρα που πολλοί από μας θυμόμαστε στο παράλληλο σύμπαν του ραδιοφώνου και του Ρόδον. Στο οπισθόφυλλο του βιβλίου ο εκδοτικός οίκος μας διαβεβαιώνει ότι, ''το παράλληλο σύμπαν εκπληρώνει κρυφές επιθυμίες και επιβεβαιώνει τους χειρότερους φόβους. Βρίσκεται εκεί όπου η δυστοπία συναντά την λύτρωση. Προσφέρει κάθαρση, αλλά ταυτόχρονα διατηρεί το δικαίωμα να καταστρέψει τα πάντα γύρω μας, επειδή έτσι του αρέσει. Διέπεται από τους δικούς του κανόνες στους οποίους είμαστε ανήμποροι να επέμβουμε. Έχει την ικανότητα να μας μεταφέρει σε άλλους κόσμους που ενδέχεται να έχουν συναντηθεί με αυτόν που ζούμε''. Και μόνο η ιδέα ενός παράλληλου σύμπαντος στην παρούσα συγκυρία, μπορεί να πει κανείς, κοπιάροντας τον ποιητή, οτι είναι κι αυτή μια κάποια λύση. Η οποία μπορεί ίσως να βρεθεί μέσα από την ανάγνωση αυτής της συλλογής διηγημάτων, μπορεί και όχι.