In memoriam: Joe Cocker (20 Μαΐου 1944 – 22 Δεκεμβρίου 2014)

Γράφει ο Γιάννης Καστανάρας

Τρικλίζοντας πάνω στη σκηνή, κουνώντας τα χέρια του με σπασμωδικές κινήσεις που ξεκινούσαν από τα ακροδάχτυλα τραντάζοντας όλο του το κορμί, ο Joe συγκλόνισε το τεράστιο πλήθος που παρακολουθούσε μαγνητισμένο την κάθε του κίνηση, ακούγοντας τον Βρετανό να ερμηνεύει για σχεδόν 8 λεπτά το "With a Little Help from Μy Friends" με έναν τρόπο που δεκαετίες αργότερα θα έκανε τον σερ Paul McCartney να εκφράσει την απέραντη ευγνωμοσύνη του προς τον Cocker επειδή είχε μετατρέψει το τραγούδι των Beatles  σε έναν ύμνο της soul. 

Read more ...

Sneak peek: Στις 27 Αυγούστου 2021 η πρεμιέρα του ντοκιμαντέρ του Peter Jackson για τους Beatles...

Παρακολουθήστε τον αναγνωρισμένο σκηνοθέτη Peter Jackson (The Lord of the Rings, The Hobbit, King Kong) σε ένα προσωπικό sneak peek του ντοκιμαντέρ του The Beatles: Get Back που θα αρχίσει να προβάλλεται στους αγγλικούς κινηματογράφους στις 27 Αυγούστου 2021 και τον Σεπτέμβριο στις ΗΠΑ και τον Καναδά. 

Read more ...

Dura Mater: Ντεμπούτο ομώνυμο ΕΡ...

Γράφει ο Γιώργος Τσέκας 

Dura mater -σκληρή μήνιγγα- είναι μια παχιά μεμβράνη από πυκνό ακανόνιστο συνδετικό ιστό που περιβάλλει τον εγκέφαλο και τον νωτιαίο μυελό. Είναι το πιο απομακρυσμένο από τα τρία στρώματα μεμβράνης που ονομάζονται μήνιγγες και προστατεύουν το κεντρικό νευρικό σύστημα. Τα άλλα δύο στρώματα μηνιγγίτιδας είναι το αραχνοειδές υλικό και το pia mater. Φυσικά, δεν ήξερα καν τον όρο, αλλά στην εποχή του «ένα κλικ μακριά» (θα μπορούσα να πω και στην εποχή του click away…) είναι εύκολο να βρεις πληροφορίες για οτιδήποτε χωρίς κόπο.  Από την άλλη, δεν ξέρω αν αυτό το ΕΡ βγήκε χωρίς κόπο από τα παιδιά, πάντως το Dura Mater (το ομώνυμο ντεμπούτο ΕΡ των Dura Mater από την Αθήνα) ακούγεται φονικό!

Read more ...

Δημήτρης Τζάνογλος: Στον Ιστό - Ένα απόσπασμα και λίγα λόγια για το βιβλιο

Η συλλογή διηγημάτων με τίτλο Στον Ιστό, του δικού μας παιδιού και συνεργάτη του Merlin’s Music Box, Δημήτρη Τζάνογλου, κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Κυψέλη. Επειδή η χαρά μας είναι μεγάλη, και είναι δύσκολο να είμαστε αντικειμενικοί, αφήνουμε το βιβλίο να μιλήσει μόνο του.

Read more ...

"Keith! The Police are here!"...

In Punk we trust: Η μικρή-μεγάλη ιστορία των Dead Kennedys...

Γράφει ο Αντώνης Ζήβας

I Don't need your way of life
I can't stand your attitude
I don't need this fucking world”
("Forward to Death")

Το 1982 ο γράφων, βίωνε το γεμάτο αντιφάσεις συναισθηματικό-εφηβικό χάος της τρυφερής ηλικίας των δεκατεσσάρων ετών. Μόλις είχε ανακαλύψει το punk και στις άσκοπες περιπλανήσεις του στους δρόμους του αστικού τοπίου της Πάτρας, κοντοστάθηκε ένα απόγευμα στη βιτρίνα ενός δισκοπωλείου. Ανάμεσα στα άλλα εξώφυλλα δίσκων βρισκόταν και μία συλλογή που μόλις είχε κυκλοφορήσει με τίτλο Punk and Disorderly, όπου εκτός του εύγλωττου χαρακτηριστικού τίτλου της, είχε και τη φωτογραφία τριών πάνκηδων με μοϊκάνα. Τα μάτια του έλαμψαν και σε αυτή τη φωτογραφία σχηματοποιήθηκε στο μυαλό του αυτό ακριβώς που ήθελε να γίνει. Μπήκε στο κατάστημα φορώντας στο μυαλό του μια σχηματική punk τσαμπουκαλεμένη αναίδεια -η οποία ήταν μάλλον περισσότερο παιδική παρά απειλητική αν κρίνω από το χαμόγελο του ιδιοκτήτη του μαγαζιού- και ζήτησε τον συγκεκριμένο δίσκο.

Read more ...

Ένα Άλογο Μπαίνει Στο Μπαρ…

Γράφει ο Γιώργος Τσέκας*

Δεν υπήρχε καλύτερος στο να λέει ανέκδοτα από τον Λου. Για κάθε άνθρωπο που συναντούσε είχε να κάνει μια πλάκα, να σκαρφιστεί μια ιστορία και να κάνει όλη την παρέα να γελάσει. Αγαπημένη του ατάκα ήταν «ένα άλογο μπαίνει στο μπαρ»… φράση που ξεκινάνε τόσα και τόσα ανέκδοτα. Κάθε Παρασκευή ή Σάββατο βράδυ όταν μαζευόντουσαν στο μπαρ της la strada Sovietica Unica 82 μετά το πρώτο ποτό, άρχιζαν τα αστεία και τα ανέκδοτα που πάντοτε ξέφευγαν και γύριζαν στο σεξ και το σόκιν.

Read more ...

Τον γιο μου τον βάφτισα Παύλο και όχι τυχαία…

Γράφει ο Γιάννης Σιδεράκης

Ήταν Οκτώβριος του 1990 όταν έπαιρνα τις τελευταίες τζούρες ελευθερίας πριν παρουσιαστώ στον ελληνικό στρατό τον Νοέμβριο, στις 19, για να κάνω το καθήκον μου και να γίνω άντρας… Σκάρτα δεκαοχτώ χρονών… Παιδάκι… Κατέβηκα στην Αθήνα, να βρω τον κολλητό μου, να κάνω, όσες αλητείες μπορούσα, να προφτάσω… Όσο προλάβαινα. Ο Αντρέας… Κλασικό φρικιό! Ποτέ λεφτά στην τσέπη, όλα αμάκα, μονίμως, να βρούμε κάτι να πιούμε και «δάγκωμα», όπου και σε όποιον μπορούσε… Εγώ τον αγαπούσα, με είχε μυήσει σε μια ζωή μακρινή από την δική μου, τη ζωή ενός παιδιού μιας μικρής επαρχιακής πόλης. Με είχε περπατήσει, μου είχε δείξει, με είχε ξεβγάλει…Έτσι και τώρα, όλη την μέρα μαζί, γύρω γύρω στα Εξάρχεια, στο κέντρο, να γυρνάμε, να ζούμε, να αναπνέουμε… Σταματάμε στο περίπτερο να πάρουμε τσιγάρα και βλέπω αφίσα… «Παύλος Σιδηρόπουλος, live στο Αν»… Με πήγε λίγο πίσω, με πήγε αλλού…

Read more ...

Εμείς θα πούμε την τελευταία λέξη! Η κοινωνική ψυχολογία της εξέγερσης...

Γράφει ο Αργύρης Αργυριάδης

Φωτογραφίες: Τατιάνα Μπόλαρη (Ευρωκίνηση)

Πως θα μπορούσε κάποιος να ερμηνεύσει τις αιτίες που οδήγησαν στην κατάσταση εξέγερσης που ακολούθησε αυθόρμητα και ακηδεμόνευτα τη δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου στις 6 Δεκεμβρίου 2008; Σίγουρα πάντως όχι με τα παραδοσιακά ερμηνευτικά εργαλεία της πολιτικής, του συνδικαλισμού ή της αριστεράς. Η ερμηνεία της εξέγερσης του Δεκεμβρίου και οι κοινωνικές της αναπαραστάσεις, άπτονται περισσότερη στην εξήγηση από πλευράς κοινωνικής ψυχολογίας μιας και από την αρχή η «υπερασπιστική γραμμή» προσπάθησε να δικαιολογήσει τον φόνο επικαλούμενη το γεγονός ως παρεξήγηση και να παρουσιάσει τον δολοφονημένο δεκαπεντάχρονο με όρους απόκλισης της προσωπικότητας του. Αυτός ήταν ένας σαφής ιδεολογικός χειρισμός που στηρίζεται στην προσπάθεια ψυχολογιοποίησης του λόγου από τα πράγματα (δολοφονία) πάνω στον άνθρωπο (θύμα) και τη συμπεριφορά του.

Read more ...

Raymond Carver - "Το Δίχτυ"...

Toυ Raymond Carver

(μετάφραση της Φαίης Φραγκισκάτου από το Poetry Magazine, Οκτώβριος/Νοέμβριος 1987)

O θάνατος του 50χρονου Raymond Carver το 1988, διέκοψε την καριέρα ενός από τους σημαντικότερους Αμερικανούς σύντομων διηγημάτων από την εποχή του Ernest Hemingway. Η Φαίη Φραγκισκάτου είχε κέφια και μετέφρασε ένα ποίημα του σπουδαίου συγγραφέα για το Merlin's Music Box.

Read more ...

In memoriam: Scott Weiland (Stone Temple Pilots/Velvet Revolver, 27 Οκτωβρίου 1967 – 3 Δεκεμβρίου 2015)

Αμνησία...

Γράφει ο Γιώργος Τσέκας

Δεν θέλω να θυμάμαι το πρωινό ξύπνημα. Κάθε μέρα στις πέντε το πρωί. Σαν καλοκουρδισμένη μηχανή. Να σηκώνομαι πριν το ξυπνητήρι. Να πετάγομαι από το κρεβάτι γεμάτος όρεξη, με νεύρο. Είτε ήμουν πεθαμένος από την κούραση, είτε άυπνος από τις σκοτούρες, είτε νηστικός, είτε γεμάτος μώλωπες από την μπατσαρία που με τουλούμιασε στην πορεία και με άφησε μόλις τους επιτέθηκαν οι σύντροφοι και με λευτέρωσαν. Δεν θέλω να θυμάμαι πως κάθε πρωί βουρτσίζω τα δόντια και κατουράω ταυτόχρονα για να ξεκλέψω ένα λεπτό και να ρουφήξω μια γουλιά καφέ με το τσιγάρο για να μην αργήσω στη φάμπρικα. Δεν θέλω να θυμάμαι πως πάω να κάνω μια δουλειά που σιχαίνομαι για να βγάλει χρήματα ένας αχρείος, ένας κρετίνος που μας φέρεται σαν σκουπίδια. Δεν θέλω να θυμάμαι πως οι περισσότεροι συνάδελφοι μου τον ζηλεύουν και θα σκοτώνανε για να είναι στη θέση του. Δεν θέλω να θυμάμαι  πως δεν μου φτάνει ο μισθός για το νοίκι. Δεν θέλω να θυμάμαι τις λευκές νύχτες.

Read more ...

Μικρές ιστορίες για μεγάλες σκιές (μουσική από ένα επισκευασμένο πικάπ, μέρος 2ο): P.i.L. "Metal Box", 1979...

Γράφει ο Μιχάλης Πούγουνας

Το Metal Box των Public Image LTD, το έχω σαν στολίδι στο σπίτι, όρθιο, σε ένα από αυτά τα στηρίγματα που βάζουν συνήθως τα διακοσμητικά πιάτα, επειδή για μένα είναι ο απόηχος της δεκαετίας του ‘70. Λίγοι γνωρίζουν ότι μετά την διάλυση των Sex Pistols, o John Lydon πέρασε οντισιόν, μετά από πρόταση του Pete Townshend των Who, για τον ρόλο του Jimmy, στην ταινία Quadrophenia, πράγμα που δεν συνέβη μιας και δεν τον ήθελε ο μάνατζερ των Who. Ο Lydon προχώρησε ακάθεκτος, σχημάτισε τους Public Image LTD, κυκλοφόρησαν ένα πρώτο ομώνυμο άλμπουμ και όταν κυκλοφόρησαν το δεύτερο, το Metal Box, πέτυχα τρία αντίτυπα του δίσκου στο δισκοπωλείο Jazz Rock, όταν η έδρα του ήταν ακόμα στην Ομήρου, σε ένα στενάκι κοντά στα Προπύλαια. Η εμφάνισή του, βέβαια, ήταν εντυπωσιακή αλλά όταν κοίταξα την τιμή έμεινα με ανοιχτό το στόμα: 1400 δραχμές!

Read more ...

"Χθες βράδυ είδα στον ύπνο μου τον Joe Hill" - Εκατόν επτά χρόνια από την εκτέλεση του συνδικαλιστή και τροβαδούρου...

Γράφει ο Αργύρης Αργυριάδης

Στις 19 Νοεμβρίου συμπληρώθηκαν 107 χρόνια από την εκτέλεση του εργάτη-συνδικαλιστή των Βιομηχανικών Εργατών του Κόσμου (Industrial Workers of the World - IWW) και τραγουδοποιού Joe Hill. Μετανάστης από τη Σουηδία, ο Joe Hill, απέκτησε πολιτική και κοινωνική συνείδηση στα αμπάρια του πλοίου που τον μετέφερε μαζί με εκατοντάδες άλλους στην Αμερική. Περιπλανώμενος από πολιτεία σε πολιτεία, σύντομα εντάχθηκε στους Βιομηχανικούς Εργάτες του Κόσμου και αναδείχθηκε σε μια διαχρονική μορφή όχι μόνο του εν λόγω συνδικάτου αλλά και του γενικότερου εργατικού κινήματος στις ΗΠΑ. Ο λόγος του Joe Hill ήταν χειμαρρώδης, απλός και αμέσως αφύπνιζε συνειδήσεις. Οι παρεμβάσεις του ήταν γεμάτες τόλμη και φαντασία.

Read more ...

Οδυσσέας...

Γράφουν ο Γιώργος Τσέκας και ο Νίκος Καρδάκος

Όταν πέρασα φοιτητής στο Πολυτεχνείο ήμουν ένας νέος άντρας στο άνθος την ηλικίας του και είχα πολλά να περιμένω ακόμα. Δέκα χρόνια μετά ήμουν ένα ακόμα μικρό και ασήμαντο γρανάζι του συστήματος. Σαν τον ομηρικό συνονόματο Οδυσσέα που κι αν κυρίευσε την Τροία με το τέχνασμα του βρισκόταν εξουθενωμένος και αποκαμωμένος στις ακτές της Ασίας μακριά από το σπίτι του. Το όνομα μου «Οδυσσεύς», μάλλον προέρχεται από το ρήμα «οδύσσομαι» που είναι συνώνυμο του οργίζομαι και του μισώ κάποιον, οπότε μάλλον σημαίνει εξοργισμένος, αλλά στο σχολείο μου είχαν πει πως είναι ο μισούμενος από τους θεούς, αυτός που έδωσε αφορμές δυσαρέσκειας. Ποια αφορμή έδωσα, αλήθεια θέλω να μάθω. Ας τους χαρίσω την κατάρα μου τότε για να υπάρχει λόγος που τους δυσαρέστησα υπαρκτός.

Read more ...

Γραφτείτε στο Νewsletter του Merlin

FEATURED VIDEOS

  • 1