Λευκή Συμφωνία: Όνειρο μέσα σε όνειρο... (αποκλειστική συνέντευξη του Θοδωρή Δημητρίου)

Αποκλειστική συνέντευξη στη Φαίη Φραγκισκάτου

(φωτό: Κανέλλα Κλιματσίδα)

Οι Λευκή Συμφωνία επιστρέφουν στη δισκογραφία με το νέο άλμπουμ Σαν Τον Ήλιο. Τα καινούργια κομμάτια υπηρετούν απόλυτα το dark wave - post punk dark rock ύφος της μπάντας με έναν σαφώς προσωπικό και σύγχρονο τρόπο. Το γκρουπ ενσωματώνει στη μουσική του ατμοσφαιρικά, μελαγχολικά ηχοτοπία με ψυχεδελικά και progressive χρώματα.  Τα δυο σινγκλ που έχουν ήδη κυκλοφορήσει ("Μέχρι Τον Θάνατο" και "Σαν Τον Ήλιο") έχουν την καθολική αποδοχή του κοινού και ο νέος δίσκος αναμένεται εδώ και μήνες με μεγάλη προσμονή. Μία κυκλοφορία που στέκεται επάξια δίπλα στους καθοριστικούς για την ελληνική ανεξάρτητη σκηνή προηγούμενους δίσκους του group και ανοίγει τον κύκλο της νέας δισκογραφικής παρουσίας της μπάντας τόσο στην ελληνική όσο και στην διεθνή μουσική πραγματικότητα.

• Οι Λευκή Συμφωνία επανεμφανίζονται δισκογραφικά μετά από σχεδόν 24 χρόνια. Μέχρι και το 1996 υπήρξε, κατά γενική ομολογία, ένα σχήμα πρωτοποριακό για τα ελληνικά δεδομένα. Θα μας πείτε δυο λόγια για τη συγκολλητική ουσία του κοινού μουσικού σας ταξιδιού μέχρι και σήμερα και για τον τρόπο που εξελίχθηκε; 

Το ένα συστατικό βρίσκεται στη στιχουργική πλευρά του γκρουπ, η οποία επικεντρώνεται στην εξερεύνηση του έσω, της εσωτερικής γεωγραφίας των συναισθημάτων,στην έκφραση των σκιρτημάτων της ψυχής. Στην χωρίς φόβο γνωριμία με την άβυσσο και τη δοκιμασία των ορίων. Στην ανακάλυψη του νέου μέσα από τα βάθη του άγνωστου. Κατόπιν το βλέμμα στρέφεται στη παρατήρηση του έξω κόσμου. Στην επίπονη κατανόηση του τρόπου λειτουργίας του και μετά στην υποχρέωση που επιβάλλεται, της υπακοής σε κανόνες και συμβάσεις. Η ζωή μέσα σε πλαίσιο και ασφυκτική πίεση, που έρχεται σε σύγκρουση με τον πόθο για ελευθερία του νου και της καρδιάς. Το δεύτερο συστατικό είναι οι ηχητικές αναζητήσεις των μελών της μπάντας που αναλαμβάνουν τη μουσική σύνθεση, που εξελίσσονται μέσα στον χρόνο, με κατεύθυνση και στόχο πάντα την δημιουργία ενός προσωπικού ύφους, με αναφορές και επιρροές από τη σκοτεινή πλευρά της rock μουσικής.

(φωτό: Νικολέττα Μωραΐτη)

Το συνθετικό και ηχητικό αποτύπωμα στα τραγούδια του γκρουπ διαφέρει ανά χρονικές περιόδους και άλμπουμ. Αυτό γίνεται πάντοτε συνειδητά και σκόπιμα, με την ενσωμάτωση και μίξη των μουσικών μας επιρροών με τον σύγχρονο ανά εποχή παγκόσμιο rock ήχο. Γίνεται με την μελέτη της ηχητικής και αισθητικής εξέλιξης του rock, την εκμετάλλευση της εμπειρίας στην συνεχή προσπάθεια για τη δημιουργία εμπνευσμένου και ξεχωριστού αποτελέσματος. Αυτή η διαδικασία έχει στόχο την εξασφάλιση της διαχρονικότητας ενός ολοκληρωμένου κύκλου τραγουδιών.
Αυτά τα δύο συστατικά,το στιχουργικό στίγμα και οι συνεχείς ηχητικές αναζητήσεις, αποτελούν πρωταρχικά τη συγκολλητική ουσία του συγκροτήματος. Είναι τα δύο στοιχεία που καθορίζουν τελικά την αισθητική άποψη των τραγουδιών που βρίσκονται και στους πέντε μέχρι τώρα δίσκους. Αυτή η άποψη διαφοροποιείται ανά άλμπουμ, άλλα έχει πάντα κοινή βάση και προέλευση.
Το γκρουπ δημιουργεί σε συνθήκες ενθάρρυνσης της αλληλεπίδρασης των μουσικών ιδεών μεταξύ των μελών. Σε συνθήκες απόλυτης ελευθερίας και δίψας για εξέλιξη και έκφραση χωρίς μουσικά στεγανά. Οι μουσικοί που έχουν ταξιδέψει από την αρχή της δημιουργίας της μπάντας ή ταξιδεύουν στις μέρες μας στη Λευκή Συμφωνία,υποστηρίζουν είτε απολύτως συνειδητά είτε διαισθητικά αυτό το όραμα και την συγκεκριμένη ταυτότητα του συγκροτήματος. Το ίδιο συμβαίνει και με τους καλλιτέχνες που συνεργάζονται μαζί μας στην ηχογράφηση της μουσικής και στα live, στη δημιουργία των εξωφύλλων των δίσκων, των video...

• Ακούγοντας την τελευταία σας δουλειά, μπορώ να πω ότι ο ακροατής νιώθει ότι έρχεται πάλι σε επαφή με αυτό το γνώριμο λυρικό, ενιαίο και ελεύθερο ηχητικό φάσμα που σπανίζει ως εμπειρία και συνθήκη στη μουσική δημιουργία. Πιστεύετε ότι οι μουσικές ταμπέλες του παρελθόντος μπορούν να περιγράψουν το μουσικό ύφος του ήχου σας όπως αποτυπώνεται σήμερα; Με άλλα λόγια, πιστεύετε ότι όροι όπως το ''post punk'' είναι δόκιμοι σε σχέση με τη μουσική σας πορεία;

Οι μουσικές ταμπέλες δεν μπορούσαν στο παρελθόν αλλά ούτε και τώρα να περιγράψουν το μουσικό ύφος του γκρουπ. Η Λευκή Συμφωνία έδινε πάντα περισσότερη προσοχή και αφιέρωνε περισσότερη ενέργεια στην εσωτερικότητα και την αλήθεια της μουσικής, στην αξία της ελευθερίας στην έκφραση και τη σύνθεση, παρά στην προσπάθεια να ανήκει κάπου. Αυτό ίσως διευκόλυνε, ίσως δυσκόλεψε την πορεία της μπάντας, δεν το ξέρω και δεν έχει και πολύ σημασία, αλλά είναι συνειδητή επιλογή της, η πραγματικότητά της και η αληθινή φύση της. Υπάρχουν πολλές και διαφορετικές ηχητικές αναφορές στους δίσκους. Η μουσική προσφορά της μπάντας μπορεί να διαπεράσει τους περιορισμούς που θέτουν οι ταμπέλες και οι διαχωρισμοί σε μουσικά είδη. Η άποψη μου είναι ότι η μοναδική χρησιμότητα τους είναι ουσιαστικά η διευκόλυνση του ακροατή για μια επιφανειακή κατανόηση του μουσικού έργου. Ειδικά σε περιόδους υψηλών ταχυτήτων, υπερπαραγωγής και υπερκατανάλωσης της μουσικής όπως συμβαίνει σήμερα. Με τον όρο post punk συνδεόμαστε τόσο ιστορικά, όσο και βιωματικά αλλά και χωροχρονικά, αφού είναι η εποχή που δημιουργήθηκε και άνθισε η μπάντα. Επίσης, μεγάλο μέρος των μουσικών επιρροών και ακουσμάτων μας προέρχονται από τον χώρο της dark σκηνής και του σκοτεινού rock γενικότερα. Θα έλεγα ότι η Λευκή Συμφωνία είναι ένας από τους εκπροσώπους του ελληνικού σκοτεινού ήχου στην παγκόσμια rock σκηνή.

• H απόφαση να ακολουθήσετε την οδό της στιχουργικής στα ελληνικά ήταν σχεδόν ασύμβατη με την αθηναϊκή νεανική μουσική σκηνή των αρχών και μέσων της δεκαετίας του 80 όπου η πλειοψηφία του κοινού στην Αθήνα προτιμούσε την αγγλόφωνη μουσική. Πλέον όμως υπάρχουν πολλά εγχώρια μουσικά σχήματα που επιλέγουν τον ελληνικό ήχο ενώ παράλληλα το ελληνόφωνο χιπ χοπ χαίρει καθολικής αποδοχής από ένα ευρύ κοινό. Θα μας πείτε πώς πήρατε τότε την απόφαση να γράψετε στίχους στα ελληνικά και αν σήμερα νιώθετε ότι εσείς μαζί με τις Τρύπες και τα Διάφανα Κρίνα κάνατε να φαίνεται εύκολο για τους επόμενους αυτό που για τη δική σας γενιά δεν ήταν;

Δεν με απασχολεί ποτέ τι συμβαδίζει με την εποχή σε ό,τι αφορά τoν τρόπο που θα εκφράσω τις σκέψεις μου. Δεν ήταν ποτέ εύκολο να γράψεις στα ελληνικά και ακόμα δεν είναι.
Παλαιότερα υπήρχαν σχετικά λιγότερες αναφορές πραγματικά δυνατού στίχου στο ελληνικό ροκ ώστε να ανατρέξεις, να επηρεαστείς και να εμπνευστείς, αλλά εκείνες που υπήρχαν είχαν μεγάλο ειδικό βάρος. Έπρεπε να δουλέψεις πολύ στο στίχο για να σταθείς ισάξια, αλλά να έχεις και κάποιο ταλέντο ώστε να βγαίνει αυθόρμητα, με δύναμη και ουσία, αλλά και να τοποθετείται τεχνικά σωστά και εύηχα μέσα στη σύνθεση. Ήταν κάτι σχετικά νέο, όσον αφορά και τον συγκερασμό του ελληνικού στίχου με τον ήχο των 80ς, αλλά υπήρχε το ένστικτο και το συναίσθημα.
Τώρα, η δημιουργική παρακαταθήκη της σκηνής που έχει ήδη διαγράψει μία σημαντική ιστορικά πορεία μέσα στα χρόνια, αλλά και τα μέσα, βοηθούν ίσως περισσότερο τα νέα γκρουπ στην ανακάλυψη και εμβάθυνση στις ήδη υπάρχουσες παλαιότερες δουλειές, ώστε να είναι εφικτή η δημιουργία μιας συνέχειας. Στο παρελθόν ήταν πολύ έντονος ο διαχωρισμός σε ελληνόφωνα και αγγλόφωνα γκρουπ, κάτι που συντηρείται ακόμα και σήμερα και που είναι εντελώς ανούσιο κατά την γνώμη μου. Ο καθένας επιλέγει να εκφραστεί με βάση αυτό που πιστεύει ότι κατέχει και του ταιριάζει καλύτερα. Μετά είναι στη κρίση του ακροατή τι έχει καταφέρει.
Στη σκέψη μου υπήρχε πάντα η έννοια ελληνικό ροκ, και όχι ο διαχωρισμός της σε ελληνόφωνο και αγγλόφωνο. Άκουγα και ακούω τα γκρουπ, τα τραγούδια που μου αρέσουν χωρίς να με ενδιαφέρει ή και να αποδέχομαι τις έννοιες και τους διαχωρισμούς σε αγγλόφωνο ή ελληνόφωνο ροκ. Αυτό πιστεύω συνέβαινε και συμβαίνει ουσιαστικά με το μεγαλύτερο μέρος των ακροατών. Αν κάτι λείπει από τη σκηνή σε μεγαλύτερη ή μικρότερη ένταση ανάλογα με την εποχή και ανεξάρτητα από ταμπέλες, είναι η μεγαλύτερη ποσοτικά παραγωγή αξιόλογων τραγουδιών.

(φωτό: Γιώργος Νικολαΐδης)

• Θα ήθελες να μοιραστείς μαζί μας κάποιες αναμνήσεις από την περίοδο που κάνατε μουσική στο Βερολίνο (1990-1993);

Η περίοδος του Βερολίνου ήταν η περίοδος που ζούσαμε ,γράφαμε και παίζαμε μουσική σε ένα από τα μεγαλύτερα κέντρα της παγκόσμιας rock κοινότητας και σε μια εποχή που το rock κίνημα διένυε μία από τις ιστορικότερες και δημιουργικότερες περιόδους του.Ήταν μια περίοδος ονείρου αλλά και εφιαλτικού ξυπνήματος σε μία άσχημη πραγματικότητα,περίοδος ελπίδας αλλά και γκρεμίσματος προσδοκιών.Μία περίοδος και αυτή,όπως όλη η πορεία του γκρουπ με ύψη και βάθη,μεγάλες εντάσεις και ακραίες καταστάσεις αλλά και με έμπνευση και δημιουργικότητα,που άφησε κληρονομιά αναμνήσεις και συναισθήματα που είναι ακόμα ζωντανά μέσα μας και καθόρισαν τις μετέπειτα ζωές μας.Θυμάμαι τα live σε μικρά και μεγάλα club,Niagara,Dunker,Schoκoladen,Weisse Rose,Huxley’s, τις βόλτες στα μπαρ του Kreuzberg,τις πρόβες στο στούντιο μας σε ένα βιομηχανικό χώρο,πλήρως εξοπλισμένο με όλες τις προδιαγραφές που χρειάζεται μια μπάντα που προβάρει και παίζει live συχνά.Τις ηχογραφήσεις του τρίτου ομώνυμου άλμπουμ στο στούντιο του Hardy Schuster στην Oranienstrasse στο Kreuzberg, πίσω από τα τότε γραφεία της δισκογραφικής Black Mark.O δίσκος αυτός ηχογραφήθηκε ολόκληρος στα ελληνικά και στα αγγλικά με διαφορετικούς στίχους πάνω στην ίδια μουσική.Οι μουσικοί δεσμοί μας με τη Γερμανία διατηρήθηκαν μέχρι και το τέλος του 1995, την χρονιά που μιξάραμε τον δίσκο μας Χρώματα στο νέο στούντιο του Hardy στην πόλη Regensburg.

• To "Dream Within a Dream" έχει διασκευαστεί μουσικά στο παρελθόν από διάφορους σημαντικούς καλλιτέχνες όπως ο Alan Parsons, οι Yardbirds κτλ, όμως ακούγοντας την δική σας μελοποιημένη απόδοση νιώθει κανείς μια ευχάριστη έκπληξη, καθώς το κομμάτι λειτουργεί σαν μια μικρή μουσική ιστορία και όχι ως επικάλυψη του ποιητικού λόγου. Ποιοι ειναι οι λόγοι που σας ώθησαν να μελοποιήσετε το συγκεκριμένο ποίημα του Poe;

Είναι ολόκληρη η ζωή μας ένα όνειρο μέσα σε όνειρο. Μία μοναδική ιστορία κάθε ύπαρξης που έζησε, ζει και θα ζήσει πάνω στη γη, μέσα σε μία μεγαλύτερη κοσμική ιστορία, ένα ταξίδι μέσα σε ένα μακρύτερο ταξίδι, ένας κόσμος μέσα σε πιο μακρινούς κόσμους. Έτσι και το "Όνειρο Μέσα Σε Όνειρο" ξεκινά με την μουσική να εισάγεται από κάπου απροσδιόριστα μακριά, σαν να έρχεται μέσα από ένα όνειρο, κορυφώνεται σταδιακά και  τελειώνοντας  εισέρχεται, αφού σβήσει, μέσα σε ένα νέο όνειρο. Η μελοποίηση του ποιήματος αναδεικνύεται από την σινεματική αφήγηση και δομή του τραγουδιού και ακόμα από την ατμοσφαιρική ενορχήστρωση της μπάντας και από την παραγωγή. Είναι το δεύτερο ποίημα που μελοποιούμε μετά το "Μελαγχολία" του Paul Elyard, από τα πρώτα χρόνια της μπάντας, τραγούδι που βρίσκεται στη νέα επανέκδοση σε LP των Μυστικών Κήπων.

• Το άλμπουμ σας με τίτλο Σαν τον Ήλιο  κυκλοφορεί σε βινύλιο στις 10 Απριλίου από τις Labyrinth of Thoughts Records καιThe Lab Records. Τι σχεδιάζετε να κάνετε μετά;

Ένα νέο video, το τέταρτο, από τον καινούργιο δίσκο που θα κυκλοφορήσει στις αρχές του καλοκαιριού είναι μέσα στα επόμενα σχέδιά μας. Τους επόμενους μήνες που ελπίζω ότι θα έχει ξεπεραστεί το θέμα της πανδημίας και οι παράξενες μέρες που ζούμε τώρα θα είναι πια παρελθόν, θα παρουσιάσουμε τον νέο δίσκο ζωντανά και ταυτόχρονα θα ξεκινήσουμε να προβάρουμε πάνω σε ήδη υπάρχον καινούργιο υλικό. Στο κοντινό μέλλον θα αρχίσει να εμπλουτίζεται σταδιακά το επίσημο κανάλι του συγκροτήματος στο YouTube με νέο υλικό από συναυλίες από το παρελθόν αλλά και πιο πρόσφατες και με ακυκλοφόρητα τραγούδια. Υπάρχουν κάποιες συζητήσεις και σχέδια που γίνονται εδώ και κάποιο διάστημα για την επανέκδοση του Ήχώ Του Πόθου, του δεύτερου άλμπουμ μας και του ομώνυμου τρίτου στην πλήρη του μορφή με ελληνικό και αγγλικό στίχο, σε βινύλιο.

(φωτό: Ηλίας Μωραΐτης)

• Και μια τελευταία ερώτηση για τον τρόπο που αλληλεπιδρά η μουσική με την εξωτερική καθημερινότητα: Η άνοδος ακροδεξιών πεποιθήσεων, η ξενοφοβία και ο ρατσισμός, ο αποκλεισμός των αδυνάτων από τα συστήματα υγείας σε καταστάσεις πανδημίας, η παγίωση ανισοτικών λογικών σε μεγάλα στρώματα του πληθυσμού, όλα αυτά είναι καταστάσεις της τωρινής καθημερινότητας. Πιστεύετε ότι η μουσική μπορεί να λειτουργήσει ως πυρήνας αλληλεγγύης και αυτοοργάνωσης στην Αθήνα του σήμερα;

Οι ακροδεξιές αντιλήψεις και πρακτικές προέρχονται ιστορικά και υπηρετούνται και στις μέρες μας από επαγγελματίες τραμπούκους. Δεν έχουν κανένα αξιακό ή ιδεολογικό υπόβαθρο, στηρίζονται στο ψέμα και το φόβο, στη παραπλάνηση και την τρομοκρατία. Είναι έξω από την αληθινή ζωή και την κοινωνία, ακυρώνουν τόσο τα επιτεύγματα σε όλους τους τομείς όσο και τις ισορροπίες που προσπαθεί να επιτύχει το ανθρώπινο είδος. Είναι πρακτικές βίαιης επιβολής εις βάρος εκείνων που διαφέρουν εκ γενετής ή διαφέρουν από επιλογή. Προέρχονται από εκείνους που έχουν την οικονομική εξουσία και επικουρικά για τους σκοπούς και τα συμφέροντά τους χρησιμοποιούν και ελέγχουν την πολιτική εξουσία.
Επάνω στους πιο αδύναμους, στο πώς και με ποιο τρόπο θα ζήσουν, επιβάλλεται ο νόμος της δύναμης. Πίσω από το καθημερινό πρόσωπο του φασισμού είναι άνθρωποι και εταιρείες για τους οποίους όλοι οι υπόλοιποι αποτελούν αριθμούς. Μόνο τους μέλημα είναι κατά πόσο και για πόσο χρονικό διάστημα θα καταναλώνουν τα προϊόντα τους, πόσο πολύ θα εξαρτώνται από τον συγκεκριμένο τρόπο ζωής που επιβάλλουν. Ρυθμίζουν την κοινωνία της χωρίς αύριο κατανάλωσης και εξάρτησης, αλλά και εκείνη της στέρησης, του διαχωρισμού, της καταπίεσης, συστηματικά και με μέθοδο. Πετυχαίνουν καθημερινά αποτελέσματα που τους κάνουν ακόμα πιο ισχυρούς.Έτσι, παρόλο που ουσιαστικά έχουν βελτιωθεί κάποια πράγματα τίποτα δεν έχει αλλάξει στις ανθρώπινες κοινωνίες μέσα στους αιώνες. Οι ίδιες διακρίσεις και η σκληρότητα επιβάλλονται σε όσους είναι διαφορετικοί, αλλά και στα ζώα και τη φύση.
Η μουσική εμπνέει και συνοδεύει την αφύπνιση. Είναι ένας μυστηριακός και μυστικός κώδικας επικοινωνίας που ταξιδεύει άυλα ανάμεσα στους ανθρώπους, ανάμεσα σε διαφορετικές χρονικές περιόδους. Ενεργοποιεί μέσα τους αρχέγονα συναισθήματα και εικόνες ή γεννάει καινούργια που και αυτά επίσης ανανεώνονται, διαφοροποιούνται και αλληλεπιδρούν με τους υπόλοιπους κάθε νέα στιγμή της ζωής τους. Υπάρχουν συναισθήματα,αναμνήσεις, ελπίδες,πόθοι,βιώματα με κάποιο συγκεκριμένο μουσικό υπόβαθρο να τα συνοδεύει, που για κάποιες στιγμές μέσα στο χρόνο και για ένα μεγάλο μέρος ανθρώπων ταυτίζονται. Έτσι μπορούν να δημιουργηθούν πυρήνες αλληλοβοήθειας και αυτόοργάνωσης και να λειτουργήσει αυτό για κάποιο καιρό έχοντας ως εμπνευστή και σύντροφο τη μουσική. Έχει συμβεί αρκετές φορές στο παρελθόν.

• Εκτιμάτε ότι η θεματολογία των στίχων σας (ποιητικές αναφορές σε υπερβατικές έννοιες και στη ρομαντική φιλολογία του θανάτου) επηρέασε το μουσικό σας ύφος και τη συνολική φυσιογνωμία της μπάντας; Πιστεύετε ότι το δικό σας μουσικό ύφος όπως διαμορφώθηκε κλιμακωτά μέσα από τα τέσσερα άλμπουμ που κυκλοφορήσατε από το 1986 έως και το 1996, διατηρεί εκλεκτικές συγγένειες περισσότερο με τη dark/death σκηνή των 80ς, ή με τη μετέπειτα σκηνή των 90ς που χρησιμοποίησε τον ελληνικό στίχο, περισσότερο από προηγούμενα;

H θεματολογία των στίχων σίγουρα επηρέασε το μουσικό ύφος και τη φυσιογνωμία του γκρουπ. Αποτελεί βασικό και πολλές φορές πρωταρχικό στοιχείο στα τραγούδια. Έχει συμβάλλει σε μεγάλο βαθμό στη συγκεκριμένη ταυτότητα που έχει η μπάντα από την αρχή που δημιουργήθηκε. Η αισθητική της μπάντας, οι στίχοι και το μουσικό ύφος των δύο πρώτων δίσκων προέρχονται μέσα από την σκοτεινή σκηνή των 80ς και το γκρουπ αποτελεί ιστορικά έναν από τους κύριους εκφραστές της. Το μουσικό ύφος της μπάντας διαχρονικά, παρόλο που μπολιάζεται ανά εποχές με διαφορετικά μουσικά στοιχεία, διατηρεί στενότερους δεσμούς με τη dark σκηνή των 80ς. Το γκρουπ έχει συμβάλλει σε μεγάλο βαθμό στη διαμόρφωση του ελληνικού σκοτεινού rock ήχου. 

 ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ:

Την Λευκή Συμφωνία αποτελούν οι Θοδωρής Δημητρίου (φωνή),ο Κώστας Μιχαλός (κιθάρα) ο Διογένης Χατζηστεφανίδης (μπάσο) και ο Βαγγέλης Τσιμπλάκης (ντραμς)

Οι στίχοι είναι του Θοδωρή Δημητρίου.To τραγούδι ‘’Σαν Τον Ήλιο’’ είναι βασισμένο στο ποίημα ‘’Δεν Έφθασα Ψηλά’’ του Ρώμου Φιλύρα.Το ‘’Όνειρο Μέσα Σε Όνειρο’’ ("Α Dream Within A Dream") αποτελεί μελοποίηση του ποιήματος του Edgar Allan Poe.
Η μουσική είναι των Θοδωρή Δημητρίου και Διογένη Χατζηστεφανίδη.
Η μουσική στα ‘’Mέχρι Tον Θάνατο’’ και ‘’Μήνυμα’’ είναι του Θοδωρή Δημητρίου.
Οι ενορχηστρώσεις των τραγουδιών έχουν γίνει από το γκρουπ.

Ηχογράφηση, μίξη, mastering:Έκτορας Τσολάκης
Φωτογραφίες του γκρουπ:Kανέλλα Κλιματσίδα
Εξώφυλλο,Αrtwork: Μelanie Merges Dimitriou
Κυκλοφορεί από τις Labyrinth of Thoughts records & The Lab records στις 10 Aπριλίου σε 3 εκδόσεις:
200 αντίτυπα σε ασημένιο βινύλιο
300 αντίτυπα σε μαύρο βινύλιο
200 αντίτυπα σε digipack cd
Όλες οι εκδόσεις συνοδεύονται από εκτενή ένθετα με στίχους στα ελληνικά και αγγλικά.

οfficial site

bandcamp

facebook

ΓΙΑ ΠΑΡΑΓΓΕΛΙΕΣ

The Lab Records

Labyrinth of Thoughts Records

 

 


image

Φαίη Φραγκισκάτου

Η Φαίη Φραγκισκάτου γεννήθηκε το 1974 στην Αθήνα. Η μουσική μπήκε στη ζωή της με το τουμπου τουμπου ζα, που της τραγουδούσε η μαμά της όταν έκλαιγε. Συνεχίζει να ζει στην Αθήνα. Συνεχίζει ν ακούει τη φωνή του Παύλου Σιδηρόπουλου.
Κλαίει ακόμα καμιά φορά, κι ας μεγάλωσε.
 
 
 
image

Φαίη Φραγκισκάτου

Η Φαίη Φραγκισκάτου γεννήθηκε το 1974 στην Αθήνα. Η μουσική μπήκε στη ζωή της με το τουμπου τουμπου ζα, που της τραγουδούσε η μαμά της όταν έκλαιγε. Συνεχίζει να ζει στην Αθήνα. Συνεχίζει ν ακούει τη φωνή του Παύλου Σιδηρόπουλου.
Κλαίει ακόμα καμιά φορά, κι ας μεγάλωσε.
 
 
 
image

Φαίη Φραγκισκάτου

Η Φαίη Φραγκισκάτου γεννήθηκε το 1974 στην Αθήνα. Η μουσική μπήκε στη ζωή της με το τουμπου τουμπου ζα, που της τραγουδούσε η μαμά της όταν έκλαιγε. Συνεχίζει να ζει στην Αθήνα. Συνεχίζει ν ακούει τη φωνή του Παύλου Σιδηρόπουλου.
Κλαίει ακόμα καμιά φορά, κι ας μεγάλωσε.