Γράφει ο Χρήστος Κορναράκης
Ένα ντεμπούτο που δίνει ξανά ζωή στο ελληνικό garage rock
Το καλό ελληνικό garage rock δεν κάνει φασαρία πριν την ώρα του. Δεν ζητά υπερβολές, ούτε επιβάλλεται με τεχνητό ενθουσιασμό. Εμφανίζεται όταν έχει λόγο ύπαρξης. Οι The Dionysians ανήκουν ακριβώς εδώ. Με το ντεμπούτο Να Κάψουμε το Χθες από τη Veego Records δείχνουν ότι ο ήχος των 60s μπορεί να σταθεί στο τώρα, χωρίς κόλπα, χωρίς ρετρό φολκλόρ και χωρίς καμία ανάγκη να αποδείξει κάτι. Fuzz κιθάρες, Farfisa, ντέφι και ελληνικός στίχος δένουν σε έναν χαρακτήρα που ακούγεται σαν να γεννήθηκε κατευθείαν μέσα σε έναν μικρό, ζεστό χώρο όπου η μπάντα γράφει live.
Αυτό που ξεχωρίζει πρώτο είναι η ενέργεια. Η παραγωγή δεν προσποιείται πως θέλει να είναι κλινικά καθαρή. Αντιθέτως, αφήνει τις άκρες ακατέργαστες ώστε να αποτυπωθεί η στιγμή. Είναι ο ήχος που κάνει τον ακροατή να φαντάζεται το δωμάτιο, τα ενισχυτικά, τη θερμοκρασία, τον παλμό. Η κιθάρα οδηγεί χωρίς να φωνάζει. Η Farfisa λειτουργεί σαν σπονδυλική στήλη του ήχου, με εκείνη τη χαρακτηριστική κοφτή επιθετικότητα που κάνει το garage να ξεχωρίζει από οτιδήποτε άλλο. Ο ελληνικός στίχος είναι άμεσος, χωρίς διάθεση για ποίηση, αλλά με ακρίβεια και προσωπικότητα.
Το Να Κάψουμε το Χθες δεν γράφτηκε σαν συλλογή μεμονωμένων κομματιών. Ακούγεται σαν διαδρομή. Τα Ηλεκτρισμένα Beach Bar ανοίγουν το άλμπουμ με τρόπο που σου δίνει την πρώτη γεύση του κόσμου των Dionysians (Κώστας Μιλιάρας και Γιώργος Παπακώστας - οι βασικοί συντελεστές και παραγωγοί του άλμπουμ), ενώ τα Αφερέγγυα Φιλιά ρίχνουν την ένταση προς τα μέσα, χωρίς να την μειώνουν. Το Μοναξιά είναι φέρνει μια μικρή παύση, όχι για ξεκούραση αλλά για να αναδείξει μια πιο ανθρώπινη πλευρά της μπάντας. Και ο Χορός επιχειρεί μια μικρή απόδραση, ενσωματώνοντας ανατολίτικες αναφορές με τόσο φυσικό τρόπο που μοιάζει να ήταν πάντα κομμάτι του είδους.
Σε όλα αυτά, η παρουσία των δύο φωνών κρατά ισορροπία και δίνει στο άλμπουμ μια υπογραφή που δεν μπερδεύεται με τίποτα άλλο στην ελληνική σκηνή.
Αυτό το ντεμπούτο κερδίζει και για έναν ακόμη λόγο. Σε μια εποχή όπου μεγάλο μέρος της ελληνικής alternative σκηνής στρέφεται στο πιο λείο, πιο pop, πιο σύγχρονα επεξεργασμένο, οι Dionysians επαναφέρουν κάτι που έλειπε: εκείνη την ιδρωμένη κιθαριστική ένταση που δεν χρειάζεται φτιασίδι για να λειτουργήσει. Δεν υπάρχει φωνή που προσπαθεί να ταξιδέψει στο παρελθόν ούτε μανιέρα που να δηλώνει «εμείς παίζουμε garage». Υπάρχει μόνο ο ήχος τους και η αλήθεια του. Και αυτό αρκεί για να γίνει ο δίσκος κάτι που χτίζει κοινό από μόνος του.
Το Να Κάψουμε το Χθες έχει τρία στοιχεία που το κάνουν να ξεχωρίζει ως πρώτο βήμα: ακεραιότητα, καθαρή ταυτότητα και προοπτική. Ακούγεται σαν εισαγωγή σε κάτι μεγαλύτερο, όχι σαν συμπέρασμα. Η μπάντα δείχνει πως έχει τα υλικά, το ένστικτο και την άποψη για να διαμορφώσει τη δική της γωνία μέσα στη σύγχρονη ελληνική rock δισκογραφία. Είναι από εκείνα τα πρώτα άλμπουμ που, όταν τελειώσουν, σε κάνουν να θέλεις να δεις προς τα πού θα πάει το επόμενο κεφάλαιο.
To Να Κάψουμε το Χθες των Dionysians κυκλοφορεί σε βινύλιο 400 αντιτύπων (200 μαύρα και 200 splatter) από την Veego Revords και ηλεκτρονικά από το bandcamp του συγκροτήματος.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΣΧΕΤΙΚΑ:
The Skelters: “Con Man’s Chronicles” (2025)
The BuzzDealers: Συχνότητες που λάμπουν στο σκοτάδι...
Χρήστος Κορναράκης
Ο Χρήστος Κορναράκης γεννήθηκε μια ζεστή μέρα του Ιούλη στην Αθήνα. Παράλληλα με τις σπουδές του (υποκριτική, μάρκετιγκ και επικοινωνία) και όντας συλλέκτης δίσκων από τα παιδικά του χρόνια, αρθρογράφησε επί μία δεκαετία στο blog fromthebasement.com και στην μετέπειτα εξέλιξη του, το ypogeio.gr. Η ένταξη του στην ομάδα του Merlin’sMusic Box αποτελεί φυσική εξέλιξη.
Χρήστος Κορναράκης
Ο Χρήστος Κορναράκης γεννήθηκε μια ζεστή μέρα του Ιούλη στην Αθήνα. Παράλληλα με τις σπουδές του (υποκριτική, μάρκετιγκ και επικοινωνία) και όντας συλλέκτης δίσκων από τα παιδικά του χρόνια, αρθρογράφησε επί μία δεκαετία στο blog fromthebasement.com και στην μετέπειτα εξέλιξη του, το ypogeio.gr. Η ένταξη του στην ομάδα του Merlin’sMusic Box αποτελεί φυσική εξέλιξη.
Χρήστος Κορναράκης
Ο Χρήστος Κορναράκης γεννήθηκε μια ζεστή μέρα του Ιούλη στην Αθήνα. Παράλληλα με τις σπουδές του (υποκριτική, μάρκετιγκ και επικοινωνία) και όντας συλλέκτης δίσκων από τα παιδικά του χρόνια, αρθρογράφησε επί μία δεκαετία στο blog fromthebasement.com και στην μετέπειτα εξέλιξη του, το ypogeio.gr. Η ένταξη του στην ομάδα του Merlin’sMusic Box αποτελεί φυσική εξέλιξη.