Συνέντευξη στον Χρήστο Κορναράκη
Ανάμεσα σε garage ενέργεια και υπαρξιακή ψυχεδέλεια, οι BuzzDealers επιστρέφουν με έναν δίσκο-ακτινοβολία. Για την ανάγκη να φωτίσουμε, χωρίς να ακυρώνουμε το σκοτάδι μέσα και γύρω μας. Υπάρχουν άλμπουμ που σε ωθούν να δυναμώσεις την ένταση. Το Radiant Frequencies των BuzzDealers σε καλεί να την ισορροπήσεις. Όχι επειδή του λείπει η ενέργεια - το αντίθετο: είναι μια δουλειά πυκνή, με κιθάρες που ζωντανεύουν το garage και μια ρυθμική ραχοκοκαλιά που ξέρει να κρατάει το μέτρο όταν όλα μοιάζουν να εκρήγνυνται. Αλλά στο επίκεντρό του, υπάρχει μια πιο σπάνια επιδίωξη: η μετάδοση μιας άλλης συχνότητας. Όχι ηχητικής, μα υπαρξιακής.
Σε παραγωγή του Alex Bolpasis και mastering από τον βραβευμένο Nick Townsend (γνωστό για τις συνεργασίες του με τους Firewalker, Dr. Dre, και το soundtrack του Euphoria), οι BuzzDealers παραδίδουν έναν δίσκο που μοιάζει να μην προορίζεται για λίστες ή charts, αλλά για τους ανθρώπους που ακούν με τα μάτια κλειστά. Ανθρώπους που δεν φοβούνται να χαθούν μέσα σε ένα τραγούδι, να αφεθούν στις μικρολεπτομέρειες ενός μπάσου ή στον υπόγειο κραδασμό μιας μελωδικής φράσης που έρχεται ξανά και ξανά μέχρι να φωτίσει το σκοτάδι.
Ανάμεσα σε ψυχεδελικά ξεσπάσματα, soul υπόκωφες γραμμές και alternative επιρροές που δεν επιδεικνύονται αλλά ενσωματώνονται, οι BuzzDealers δείχνουν πως δεν τους αρκεί απλώς να θυμίζουν ήχους του παρελθόντος. Αναπλάθουν τις επιρροές τους, σαν να πατούν πάνω στο φάντασμα των δεκαετιών που τους διαμόρφωσαν - αλλά επιλέγουν να σταθούν ακίνητοι στο τώρα. Αυτό το «τώρα» δεν είναι εύκολο, ούτε ανέφελο. Γι' αυτό και ο δίσκος τους μοιάζει με ένα φως που ακτινοβολεί από μέσα προς τα έξω. Ή, όπως λένε και οι ίδιοι: μια απόπειρα να μην τρομάξεις μπροστά στο χάος, αλλά να το κοιτάξεις κατάματα.
Μίλησα με τον Ζαννή, τον τραγουδιστή της μπάντας, για τις φωτεινές εντάσεις και τις υπόγειες σιωπές που ορίζουν το Radiant Frequencies• για το χάος που δεν τους τρόμαξε και τη συχνότητα που τελικά τους συντόνισε. Με λόγια απλά αλλά ευθύβολα, μοιράστηκε μαζί μου όλα όσα συνθέτουν το φως μέσα στο θόρυβο - όχι ως απάντηση, αλλά ως ερώτηση που μένει ανοιχτή.
*****
Το νέο άλμπουμ μοιάζει να κουβαλάει μέσα του μια εσωστρεφή φωτεινότητα. Τι σας απασχολούσε όσο το γράφατε;
Το Radiant Frequencies είναι σαν μια ακτινοβολία από μέσα προς τα έξω. Μια ανάγκη να αναδείξουμε το φως χωρίς να αγνοούμε το σκοτάδι. Είναι η επιθυμία να μη φοβηθούμε το χάος γύρω μας. Ταυτόχρονα σηματοδοτεί και μια νέα ηχητική κατεύθυνση, μια νέα ταυτότητα και τρόπος έκφρασης.
Μεταξύ του Blooming και του Radiant Frequencies μεσολάβησε η πανδημία, η σιωπή, η αναμονή. Πώς σας άλλαξε –ως ανθρώπους και ως μπάντα– αυτό το διάστημα; Και πόσο επηρέασε τις ηχητικές και στιχουργικές κατευθύνσεις του νέου δίσκου;
Μπορώ να πω με σιγουριά πως μας άλλαξε αρκετά κυρίως ως μπάντα καθώς θεωρώ πως πήραμε λίγο το χρόνο μας και ψάξαμε πιο πολύ προς τα που θέλουμε να καθοδηγήσουμε τον ήχο μας. Λιγότερο ωμός, πιο layered, με περισσότερη έμφαση στο mood και την ατμόσφαιρα. Το ίδιο ισχύει και για τους στίχους. Ως άνθρωποι γίναμε πιο συνειδητοί, και ως μπάντα πιο δεμένοι.
Η παραγωγή του Alex Bolpasis είναι κομβική, όχι μόνο ηχητικά αλλά σχεδόν κινηματογραφικά. Τι ρόλο έπαιξε εκείνος στη διαμόρφωση του δεύτερου άλμπουμ; Και πώς διαφέρει η μεταξύ σας συνεργασία σήμερα σε σχέση με την εποχή του Blooming;
Είχαμε κοινό όραμα και πειραματιστήκαμε πολύ πιο συνειδητά μαζί του αυτή τη φορά. Γενικότερα μπορώ να πω ότι το όλο εγχείρημα βγήκε πολύ πιο άνετα και εναρμονισμένα. Στον πρώτο όπως ήταν λογικό λόγω της απειρίας μας, ο Αλεξ προσπάθησε να μας “μαζέψει” και να δώσει ένα πιο ενιαίο τόνο στο τελικό αποτέλεσμα. Τώρα ήμασταν και εμείς πολύ πιο έτοιμοι και ο Άλεξ πιο ανοιχτός ως προς τη διεύρυνση του ήχου μας.
Οι The BuzzDealers είναι μια μπάντα που μοιάζει να αντλεί από διαφορετικές δεκαετίες και genres, χωρίς να αναπαράγει. Ποιες ήταν οι συνειδητές και ποιες οι υπόγειες επιρροές στο “Radiant Frequencies”;
Ισχύει απόλυτα αυτό! Μας αρέσουν πάρα πολλά πράγματα. Υπάρχουν σίγουρα ρίζες στο garage, Rock n Roll, psych rock, brit pop, soul και alternative, αλλά δεν ακολουθούμε καμία φόρμουλα. Δεν τις φιλτράρουμε τόσο θα έλεγα ώστε να μπορώ να πω ποιες είναι συνειδητές και ποιες υπόγειες. Συνειδητές είναι μάλλον κάποια συγκεκριμένα συγκροτήματα που μας αρέσουν και σίγουρα μας έχουν επηρεάσει στο πως γράφουμε και ταυτόχρονα τα συναισθήματα που θέλουμε να εκφράσουμε σε κάθε περίοδο. Στο τελευταίο κομμάτι είναι που κρύβονται και τα υπόγεια μάλλον.
Τι σημαίνει για σας “εξωστρέφεια” σήμερα;
Θεωρώ πως έτσι και αλλιώς είμαστε πάρα πολύ down to earth μπάντα γιατί έτσι είμαστε και ως άτομα οπότε η “γείωση” έρχεται όταν θυμάσαι γιατί ξεκίνησες, από που και χαίρεσαι απλά που το κάνεις και το εξελίσσεις. Τώρα εξωστρέφεια δεν σημαίνει απλώς "να φύγεις από την Ελλάδα" — σημαίνει να συνδεθείς με κάτι πέρα από το "εγώ" σου.
Υπάρχει μια ιδιαίτερη ισορροπία στο νέο δίσκο: μεταξύ garage έντασης και υπαρξιακής ψυχεδέλειας. Πώς βρήκατε αυτή την ισορροπία, χωρίς να προδώσετε καμία από τις δύο πλευρές;
Αυτό συμβαίνει γιατί κυρίως πραγματικά μας αρέσουν και οι 2 αισθητικές και σίγουρα μας αρέσει να συνδυάζουμε ήχους και στυλ. Η ισορροπία αυτή βγήκε οργανικά. Δεν είπαμε ποτέ π χ. “πάμε να γράψουμε garage/psychedelic” — είπαμε “πάμε να πούμε αυτό που νιώθουμε” και κυρίως να παίξουμε τη μουσική που μας ψήνει στο τώρα.
Το “Getting Nowhere” συνοδεύτηκε από ένα δυνατό video με γυρίσματα στην καρδιά της Αθήνας. Πώς βλέπετε τη σχέση της μπάντας με την πόλη σας –και πώς αυτή καταγράφεται στη μουσική σας;
Η Αθήνα είναι γεμάτη αντιθέσεις, όπως και το κομμάτι. Θόρυβος, φως, στρες, ομορφιά, απομόνωση, κοινότητα. Το video του "Getting Nowhere" είναι ένας αστικός καθρέφτης. Δεν προσπαθούμε να κρίνουμε την πόλη μας, αλλά να τη μεταφράσουμε με ήχο και εικόνα. Το κομμάτι γράφτηκε πάντως με γνώμονα το σημερινό άνθρωπο που τρέχει τρέχει και δεν φτάνει πουθενά, πνίγεται μέσα στη ματαιοδοξία του ή την αδιαφορία του. Η εικόνα της Αθήνας έρχεται και δένει σε όλο αυτό. Σίγουρα συνολικά η Αθήνα μας επηρεάζει σαν μουσικούς, πιστεύω θα παίζαμε αλλιώς αν μέναμε οπουδήποτε αλλού!
Είστε στο 2025. Αν βλέπατε πίσω τους εαυτούς σας του 2015, τι θα τους λέγατε; Και τι κρατάτε ακόμα ίδιο, μετά από μια δεκαετία στη μουσική;
Κρατάμε ίδια σίγουρα τη δίψα μας, τώρα από κει και πέρα κακά τα ψέματα θα παροτρύναμε ως άνθρωποι από το μέλλον συγκεκριμένες κινήσεις προς αποφυγή κυρίως και ταυτόχρονα θα δίναμε ακόμα μεγαλύτερη ενθάρρυνση σε κάποιες κινήσεις που ήμασταν διστακτικοί αλλά εν τέλει κάναμε πολύ καλά που τις κάναμε. Γενικά πάντως δεν μετανιώνουμε για κάτι ιδιαίτερο και όλα συντελούν στην διαμόρφωση μιας μπάντας. Οπότε και τα αρνητικά είναι καλοδεχούμενα σε βάθος χρόνου όσο και να σε ενοχλούν την ώρα που συμβαίνουν.
Σε έναν κόσμο που εκπέμπει τόσες συχνότητες ταυτόχρονα –θόρυβος, εικόνες, πληροφορία– πώς αντιλαμβάνεστε εσείς την έννοια της «συχνότητας» που δίνει και τον τίτλο στο άλμπουμ σας;
Ζούμε σε έναν κόσμο που φωνάζει από παντού. Εμείς δεν θέλαμε να φωνάξουμε πιο δυνατά, θέλαμε να συντονιστούμε αλλιώς. “Radiant Frequencies” σημαίνει να ψάχνεις εκείνη τη μία συχνότητα που δεν σε κουράζει, δεν σε πιέζει — σε καθαρίζει. Είναι βασισμένο στην πολυδιάστατη πραγματικότητα του σήμερα και στο εσωτερικό ταξίδι στο οποίο βρίσκεται ο καθένας μας.
Τι σημαίνει σήμερα, το 2025, να είσαι ελληνικό rock συγκρότημα με φιλοδοξίες να πας πέρα από τα σύνορα; Είναι άραγε μια εμμονή ή μια ανάγκη;
Σίγουρα δεν είναι εμμονή — είναι πιο πολύ ανάγκη. Όχι να “φύγουμε”, αλλά να ακουστούμε. Επίσης σημαίνει πολλές μα πολλές θυσίες! Δεν κυνηγάμε τη διεθνή καριέρα ως αυτοσκοπό (ίσα ίσα) αλλά τη σύνδεση με ανθρώπους όπου κι αν βρίσκονται. Η Ελλάδα μάς μεγάλωσε, αλλά οποιαδήποτε μορφή τέχνης δεν έχει σύνορα και επιθυμούμε να ακουστούμε και προς τα έξω για ακριβώς αυτούς τους λόγους.
Ευχαριστώ για το χρόνο σας!
Κι εμείς ευχαριστούμε πολύ, χαρά μας!
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΣΧΕΤΙΚΑ (Ή ΑΣΧΕΤΑ)
The BuzzDealers: "Blooming", ντεμπούτο άλμπουμ για την αθηναϊκή μπάντα...
“HELLaS SPELLS": Tο ντεμπούτο άλμπουμ των Voodoo Drummer Duo...
Feral Kids: Lost in Disgraceland (ψηφιακή κυκλοφορία, περιορισμένος αριθμός βινυλίων)
Το «Till The End» των Ομίχλη: Ασταμάτητο πόγκο μέχρι τελικής πτώσης...
Χρήστος Κορναράκης
Ο Χρήστος Κορναράκης γεννήθηκε μια ζεστή μέρα του Ιούλη στην Αθήνα. Παράλληλα με τις σπουδές του (υποκριτική, μάρκετιγκ και επικοινωνία) και όντας συλλέκτης δίσκων από τα παιδικά του χρόνια, αρθρογράφησε επί μία δεκαετία στο blog fromthebasement.com και στην μετέπειτα εξέλιξη του, το ypogeio.gr. Η ένταξη του στην ομάδα του Merlin’sMusic Box αποτελεί φυσική εξέλιξη.
Χρήστος Κορναράκης
Ο Χρήστος Κορναράκης γεννήθηκε μια ζεστή μέρα του Ιούλη στην Αθήνα. Παράλληλα με τις σπουδές του (υποκριτική, μάρκετιγκ και επικοινωνία) και όντας συλλέκτης δίσκων από τα παιδικά του χρόνια, αρθρογράφησε επί μία δεκαετία στο blog fromthebasement.com και στην μετέπειτα εξέλιξη του, το ypogeio.gr. Η ένταξη του στην ομάδα του Merlin’sMusic Box αποτελεί φυσική εξέλιξη.
