Βιβλια

Το κουτί με τις εμμονές (μέρος 5ο): David Bowie και William Burroughs. Cut up volumes...

Η πορεία του David Bowie στη μουσική παρουσιάζει ομοιότητες με την πορεία του Burroughs στη λογοτεχνία. Αυτή τη διαπίστωση, μεταξύ άλλων, διαπραγματεύεται ένα βιβλίο που πρόσφατα έπεσε στα χέρια μου, με τίτλο William S. Burroughs and the Cult of Rock n Roll του συγγραφέα και μουσικοκριτικού Casey Rae. Στις σελίδες του οι μουσικές μεταμορφώσεις του Bowie περιγράφονται σε αντιστοιχία με τις δημιουργικές εμμονές του Burroughs και την κοινή τους αγάπη για την τεχνική της τυχαίας συρραφής λέξεων που είναι γνωστή με τον όρο «cut up».

Γκραφίτι και πολιτική διεκδίκηση (από τις εκδόσεις στο Περιθώριο)

Στη διάρκεια της λεγόμενης «ελληνικής οικονομικής κρίσης» παρατηρήθηκε αύξηση των παρεμβάσεων στους τοίχους της Αθήνας και ειδικότερα του κέντρου. Παράλληλα, την ίδια εποχή είναι πιο έντονος ο δημόσιος λόγος που παράγεται για την πρακτική αυτή, όπως και οι συζητήσεις στα κοινωνικά δίκτυα με αφορμή συγκεκριμένα έργα ή, και γενικότερα, ως σχολιασμός της πυκνότητας των παρεμβάσεων σε συγκεκριμένες περιοχές.

ΜΑΚΗΣ ΜΑΛΑΦΕΚΑΣ: Μάιλς Ντέιβις - Εκτός Κλίμακας (εκδόσεις Μελάνι)

«Κάνει χρήση της νότας-φάντασμα. Γίνεται σταδιακά γνώστης κι έπειτα μύστης, απόλυτος σπεσιαλίστας του σιωπηρού τρόπου. Φτύνει νότες χαμηλές, τόσο χαμηλές που μάλλον δεν είναι καν νότες αλλά υπόνοιες νότας. Οι νότες-φαντάσματα είναι η χαρτογράφηση της ψυχής του ήχου. Είναι τα κενά εκείνα που κατοικούν ανάμεσα στους φθόγγους και στις λέξεις που εγγυώνται το νόημα μιας φράσης χωρίς ποτέ να το υποδηλώνουν. Ένα ανεπαίσθητο συλλεκτικό υλικό, μια παρουσία».

Eικονογράφηση: Abies Sylos

Δεν ξέρω αν έχει γραφτεί ποτέ ένα τόσο ποιητικό αφήγημα για κάποιον μουσικό, μια τόσο συνοπτική ποιητική «βιογραφία» όπου μέσα σε λίγες σελίδες να περικλείεται η φυσική και καλλιτεχνική παρουσία ενός ανθρώπου, πόσον μάλιστα όταν πρόκειται για ένα από τα πιο ιερά τέρατα του 20ού αιώνα για το οποίο έχουν χυθεί ποτάμια από μελάνι και μέλλει να χυθούν ακόμα περισσότερα.

Στο Μάιλς Ντέιβις (Εκτός Κλίμακας), η πένα του Μάκη Μαλαφέκα μεταμορφώνεται σε πινέλο για να ζωγραφίσει ένα πίνακα μέσα σε 80 σελίδες. Ο λόγος του ρέει αμείλικτα και η φαντασία μπλέκει με την πραγματικότητα καταπίνοντας κυριολεκτικά τον αναγνώστη με μια ανάσα. Ένα κείμενο αψεγάδιαστο από όλες τις πλευρές που συναρπάζει ακριβώς επειδή το λογοτεχνικό ύφος του συγγραφέα είναι τόσο καλά ενσωματωμένο στο θέμα ώστε δεν αφήνει το παραμικρό περιθώριο για επιμέρους αναλύσεις. Σίγουρα ο Miles ήταν πολύ δύσκολος σαν χαρακτήρας αλλά σαν ένας μουσικός ακόμα και στις «χαμηλές» πτήσεις του κρατούσε αμείωτο το ενδιαφέρον των μουσικόφιλων. Ο Μάκης Μαλαφέκας τον προσεγγίζει με αγάπη και σεβασμό, ενώ τα πρόσωπα που γλιστρούν μέσα στις σελίδες του εν λόγω βιβλίου συμπληρώνοντας την εικόνα, είναι εκείνες οι μυθικές οντότητες που, μαζί με τον Davis, χάραξαν ανεξίτηλα με τις νότες τους μουσικούς δρόμους που χαίρεται κανείς να διαβαίνει.

Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μελάνι

Οι Κρυμμένες Ιστορίες Πίσω από τα Τραγούδια του Τάσου Βαφειάδη

Γράφει ο Γιάννης Ζελιαναίος

Η αλήθεια είναι πως θα καταγγείλω το συγκεκριμένο άρθρο, παύλα, συνέντευξη για το βιβλίο του Τάσου Βαφειάδη ως στημένο! Και μεγαλύτερη αλήθεια είναι πως παρά τρίχα να γίνω εκδότης του εν λόγω βιβλίου. Οι κρυμμένες ιστορίες όμως πίσω από αυτή τη ζωή που ζει ο καθένας, έφεραν τα πράγματα έτσι ώστε το βιβλίο να γίνει και μια δική μου αγωνία μέχρι την μέρα που θα έφτανε τυπωμένο στα χέρια μου. Δεν θα μπω σε ανατριχιαστικές λεπτομέρειες και με ποιους τρόπους έμπλεξα με τις Κρυμμένες Ιστορίες πίσω από τα Τραγούδια αλλά αυτό που θα γράψω είναι πως μέσω του βιβλίου κέρδισα πάνω απ’ όλα έναν καινούργιο φίλο – κι αυτός είναι ο συγγραφέας του – ενώ απ’ την άλλη για το υπέροχο στήσιμο του εξωφύλλου και του σώματός του είναι υπεύθυνος ένας άνθρωπος που με τιμά με την φιλία του από τότε που μας θυμόμαστε. Ο graphic designer, Στέλιος Χέλμης. Και το γράφω αυτό διότι πρέπει να δίνουμε τα εύσημα σε κάποιους γραφίστες που σχεδιάζουν βιβλία στην Ελλάδα (σπόντα για τους εκδότες; Ναι!) . Αλλά μακρηγορώ και πάλι… και αφού ευλογήσαμε τα γένια μας πάμε να μοιράσουμε την τράπουλα των 101+1 τραγουδιών που τράβηξε ο Τάσος μέσα από την προσωπική του δισκοθήκη και αποφάσισε να γράψει τις ιστορίες τους.