30 Years & Counting!!! Το MERLIN’S MUSIC BOX γιόρτασε και τα έσπασε και στο 3ο του πάρτι την Παρασκευή 12 Απριλίου 2019 στο An Club. Πέρασε σχεδόν ένας χρόνος από τότε και για όσους θέλουν να θυμηθούν αυτή τη βραδιά αλλά και όσους δεν κατάφεραν να έρθουν ξεκινάμε την παρουσίασή της με πρώτους τους δυναμίτες Dead Sidewalkers.

Αποκλειστική συνέντευξη στη Φαίη Φραγκισκάτου

(φωτό: Κανέλλα Κλιματσίδα)

Οι Λευκή Συμφωνία επιστρέφουν στη δισκογραφία με το νέο άλμπουμ Σαν Τον Ήλιο. Τα καινούργια κομμάτια υπηρετούν απόλυτα το dark wave - post punk dark rock ύφος της μπάντας με έναν σαφώς προσωπικό και σύγχρονο τρόπο. Το γκρουπ ενσωματώνει στη μουσική του ατμοσφαιρικά, μελαγχολικά ηχοτοπία με ψυχεδελικά και progressive χρώματα.  Τα δυο σινγκλ που έχουν ήδη κυκλοφορήσει ("Μέχρι Τον Θάνατο" και "Σαν Τον Ήλιο") έχουν την καθολική αποδοχή του κοινού και ο νέος δίσκος αναμένεται εδώ και μήνες με μεγάλη προσμονή. Μία κυκλοφορία που στέκεται επάξια δίπλα στους καθοριστικούς για την ελληνική ανεξάρτητη σκηνή προηγούμενους δίσκους του group και ανοίγει τον κύκλο της νέας δισκογραφικής παρουσίας της μπάντας τόσο στην ελληνική όσο και στην διεθνή μουσική πραγματικότητα.

29 Σεπτεμβρίου του 1990. Ο Συνασπισμός της Αριστεράς και της Προόδου (ενιαίος και εκτός κυβέρνησης) ήταν το 3ο κόμμα στη Βουλή. Στο ετήσιο φεστιβάλ που πραγματοποίησε στο Ζάππειο η νεολαία του κόμματος, εμφανίστηκε ο Ian Gillan, που λίγο νωρίτερα είχε κυκλοφορήσει τον πρώτο του προσωπικό δίσκο με τίτλο Naked Thunder. Βρήκαμε την bootleg ηχογράφηση της αυτής της συναυλίας και σας την παρουσιάζουμε.

Γράφει ο Μιχάλης Πούγουνας

Αγνοώντας πλήρως αρκετά από αυτά τα νέα παιδιά που απαρτίζουν την νέα σκηνή της jazz της Μεγάλης Βρετανίας, έψαξα να βρω τρόπους για να ακούσω δουλειές τους και να διαπιστώσω περί τίνος πρόκειται. Σκέφτηκα λοιπόν να βρίσκω ένα άτομο και να ακολουθώ τους ανθρώπους με τους οποίους έχει συνεργαστεί.

Τον Οκτώβριο του 1988 η Γενική Γραμματεία Νέας Γενιάς διοργάνωσε δύο συναυλίες κατά του AIDS, μία στην Αθήνα στο Καλλιμάρμαρο την 1η Οκτωβρίου και μία στη Θεσσαλονίκη στο Χαριλάου δύο ημέρες αργότερα. Και στις δύο συναυλίες, συμμετείχαν οι Black Uhuru, Bonnie Tyler, Joan Jett και ο Jerry Lee Lewis ενώ οι Run DMC εμφανίστηκαν μόνο σε αυτή της Αθήνας. Από τη βραδιά στο Καλλιμάρμαρο, καταφέραμε να βρούμε ένα μεγάλο μέρος του set της Joan Jett όπως ακούστηκε σε κάποιο ραδιοφωνικό σταθμό, το οποίο παρουσιάζουμε.

Γράφει ο Αχιλλέας ΙΙΙ

–Μπορούμε να βγούμε τώρα! Είναι πια ασφαλές, το είπαν στις ειδήσεις. Κλείσε το τηλέφωνο και πάμε. Ραντεβού στη γωνία σε πέντε λεπτά.

–Άσε με, δεν πάω πουθενά. Δώσε χαιρετίσματα στον έξω κόσμο.

Μια από τις πολλές ενσαρκώσεις των Misfits, επισκέφθηκε στις 31 Μαίου 2003 το Gagarin 205. Εκτός από τον Jerry Only το line up συμπλήρωναν ο Marky Ramone και ο Dez Cadena (ex Black Flag). Μέσα σε λιγότερο από μία ώρα και ένα τέταρτο πυροβόλησαν 36 κομμάτια με το ένα τρίτο περίπου από αυτά να είναι διασκευές κομματιών των Ramones. O Johnny the Tiger που ήταν εκεί με το minidisc του, μας παραχώρησε την ηχογράφηση την οποία σας παρουσιάζουμε.

Καραντίνα τέχνας κατεργάζεται, κι αφού βρήκαμε το ηχητικό μέρος της συναυλίας των Aerosmith στο γήπεδο Καραϊσκάκη στις 20 Ιουνίου 2010, αποφασίσαμε να το ντύσουμε με μερικά από τα πολλά βίντεο εκείνης της βραδιάς που υπάρχουν στο youtube, σε μία προσπάθεια να ανασυνθέσουμε εκείνο το Live. Ιδού λοιπόν το αποτέλεσμα αυτής της προσπάθειας …

Μια ακόμα bootleg ηχογράφηση, αυτή από τη συναυλία των Σουηδών Nomads στο Club 22 στις 26 Οκτωβρίου 1987 που βρήκαμε στο αρχείο μας και σας την παρουσιάζουμε.

Οι Social Waste έχουν έτοιμο το νέο τους άλμπουμ που έχει τίτλο «Σύνορα» και θα κυκλοφορήσει τις προσεχείς μέρες. Το πρώτο κομμάτι και βίντεο έχει τίτλο "Τα μέγαρα" (καταλαβαίνετε για ποια "μέγαρα" πρόκειται - όχι πάντως για την πόλη) και όπως συμβαίνει πάντα με τους S.W. οι στίχοι του κυριολεκτικά... πυρπολούν!

φωτογραφία: Σπύρος Μπακάλης

Γράφει ο Θανάσης Ζελιαναίος

Τούτο εδώ είναι ένα κλασσικό αφιέρωμα των 80ς. Ολοκληρώθηκε σε δώδεκα συνέχειες από το τεύχος 102 ως το τεύχος 114 (Φθινόπωρο 1986 - Φθινόπωρο 1987) με εξαίρεση το τεύχος Ιανουαρίου του '87 που επειδή ήταν απολογιστικό του '86 δεν είχε κάτι. Σε καμιά από τις δώδεκα συνέχειες δεν αναγράφεται ο συντάκτης του (τις έκανε το Π+Ρ κάτι τέτοιες μαλακίες τότε), αλλά κατά πάσα πιθανότητα είναι ο Νίκος Κοντογούρης (δε μπορώ να σκεφτώ κάποιον άλλον από το δυναμικό του Π+Ρ τότε που θα μπορούσε να είναι).

Στις 9 Ιουνίου 2004 ο Alice Cooper και η μπάντα του ανηφόρησαν στην Πετρούπολη και συγκεκριμένα στο θέατρο Πέτρας για μια από τις πολλές συνυλίες τους στον Ελλαδικό χώρο. Το ηχητικό μέρος αυτής της βραδιάς όπως ηχογραφήθηκε από τον Johnny The Tiger, ετοιμάσαμε και παρουσιάζουμε.

Γράφει ο Μιχάλης Πούγουνας

Αρχικά θα ήθελα να δηλώσω άσχετος με την jazz αλλά με τον κορονοϊό και την κλεισούρα είπα να το ψάξω λίγο το θέμα και να γράψω σε κάποιες συνέχειες τα ευρήματά μου σχετικά με την νέα jazz σκηνή της Μεγάλης Βρετανίας. Θα ήθελα να το ξεκαθαρίσω αυτό από την αρχή επειδή η jazz είναι ένα μεγάλο κεφάλαιο και δεν θα ήθελα να το παίξω έξυπνος σε κανέναν. Δεν είμαι ειδήμων.

Στις 9 Ιουνίου 1998 στα πλαίσια της περιοδείας για την κυκλοφορία του άλμπουμ Adore, οι Smashing Pumpkins ανέβηκαν στο θέατρο του Λυκαβηττού για μια 2ωρη συναυλία. Το ηχητικό μέρος αυτής της βραδιάς όπως ηχογραφήθηκε από την κονσόλα, κυκλοφόρησε σε bootleg το οποίο βρήκαμε, ετοιμάσαμε και παρουσιάζουμε.

Γράφει ο Αργύρης Αργυριάδης

Με αφορμή την σημερινή πανδημία θα πρέπει να υπενθυμίσουμε πως φτάσαμε ως εδώ. Η συνεχιζόμενη οικονομική κρίση, πέρα από τα εμφανή δημοσιονομικά ελλείμματα, την επίθεση στα κοινωνικά και εργασιακά κεκτημένα, και τα χαράτσια έχει και τις αόρατες από τους θεσμούς παράπλευρες απώλειες. Το γενικότερο κοινωνικοπολιτικό κλίμα και η οικονομική ύφεση οδηγεί στη μεγαλύτερη εξαθλίωση τμημάτων του πληθυσμού: Άποροι, μετανάστες, εξαρτημένοι και νεόπτωχοι άστεγοι συνθέτουν το καινούργιο παρατημένο & πλεονάζων ανθρώπινο δυναμικό το οποίο αφήνεται μόνο στην τύχη του χωρίς καμία κοινωνική φροντίδα, υγειονομική πρόνοια, ούτε κάποια στρατηγική επανένταξης. Η πραγματικότητα πλήττει όλες τις ηλικιακές ομάδες με τον αριθμό των αστέγων να έχει αυξηθεί κατά 20%.

Στις 14 Μαίου 1992 στα πλαίσια της Ευρωπαϊκής περιοδείας A Little Light Music Tour, o Ian Anderson και οι Jethro Tull έδωσαν στο θέατρο Ακροπόλ στην Ιπποκράτους, μία ημι-ακουστική συναυλία που κράτησε σχεδόν 2,5 ώρες. Highlight της βραδιάς ήταν η συμμετοχή του εθνικού μας μαϊντανού Γιώργου Νταλάρα που ανέβηκε στη σκηνή και τραγούδησε δύο κομμάτια. Αποτέλεσμα της περιοδείας ήταν η κυκλοφορία του άλμπουμ A Little Light Music. Αρχικά η συναυλία ήταν προγραμματισμένη για τον κινηματογράφο Αττικόν στη Σταδίου αλλά ο χώρος άλλαξε.

Γράφει ο Γιάννης Ζελιαναίος

«Δείξε μου το δρόμο για το επόμενο ουίσκι μπαρ / Ω, μην ρωτάς γιατί…» τραγουδούσαν περήφανα και ομόφωνα, κάπου εκεί στο 1930, οι πόρνες της παράστασης The Rise and Fall of the City Mahagonny που ανέβηκε στη Γερμανία καθώς το παρανοϊκό ναζιστικό κοινό αντιδρούσε έντονα σε όλον αυτό γενναίο συναισθηματικό συρφετό. Τριάντα εφτά χρόνια μετά –και συγκεκριμένα το 1967– οι Doors θα κυκλοφορούσαν το ντεμπούτο τους άλμπουμ διασκευάζοντας το «Alabama Song» και κάνοντας γνωστή την σύνθεση του Kurt Weill και τους στίχους του Bertolt Brecht στην ευρύτερη rock κοινότητα και όχι μόνο.

Στις 9 Αυγούστου 1985 στο Θέατρο του Λυκαβηττού οι V.S.O.P. 3 δηλαδή το κουϊντέτο που είχε δημιουργήσει ο Herbie Hancock (πιάνο & πλήκτρα), το οποίο συμπλήρωναν ο Freddie Hubbard στην τρομπέτα, ο Ron Carter στο μπάσο, ο Bobby "Booby" Hutcherson στο βιμπράφωνο και ο Tony Williams στα τύμπανα, έδωσε μία 2ωρη συναυλία για το Αθηναϊκό jazz (και όχι μόνο) κοινό. Καταφέραμε να βρούμε το ηχητικό μέρος της συναυλίας όπως ηχογραφήθηκε από την κονσόλα και το οποίο κυκλοφόρησε στους κύκλους των συλλεκτών bootleg ηχογραφήσεων και σας το παρουσιάζουμε.

Γράφει η Φαίη Φραγκισκάτου

Ο Fantastic Negrito ( Xavier Amin Dphrepaulezz, γεννημένος στις 20 Ιανουαρίου του 1968) είναι ένας έμπειρος μουσικός των blues και της folk ευρύτερα, που μετά από πολλά γυρίσματα της τύχης το 2014 κατάφερε να κάνει επανεκκίνηση της μουσικής του και να σαρώσει τα Grammy με τα άλμπουμ του The Last Days of Oakland (2016) και Please Don’t Be Dead (2019).

Ozzy ή Dio; Dio ή Ozzy; Μια διαμάχη που θα συνεχίζεται για πολλά χρόνια ακόμα. Δύο χρόνια μετά την εμφάνιση των Black Sabbath με τον Ozzy στη Μαλακάσα, η Big Star Promotions αποφάσισε να μας δώσει τη δυνατότητα να αποφασίσουμε φέρνονταις στη Ελλάδα τους Heaven & Hell δηλαδή τους Black Sabbath με τον Dio. Καταφέραμε να βρούμε το ηχητικό και αυτής της συναυλίας. Ακούστε και τα συμπεράσματα δικά σας. 

της Kim Gordon*

Μετάφραση: Γιάννης Καστανάρας

Όταν βγήκαμε στη σκηνή για την τελευταία μας συναυλία, η βραδιά αφορούσε μόνο τα αγόρια. Εμφανισιακά, λίγο πολύ όλα έμοιαζαν πάνω κάτω όπως έμοιαζαν τα τελευταία τριάντα χρόνια. Το μέσα τους, ωστόσο, ήταν διαφορετική ιστορία.
Ο Θέρστον χτύπησε δυο φορές στον ώμο τον Μαρκ Ίμπολντ, τον μπασίστα μας, και διέσχισε με δρασκελιές τη σκηνή έχοντας πίσω του τον Λι Ρανάλντο, τον κιθαρίστα μας, με τον Στιβ Σέλεϊ, τον ντράμερ μας, να τους ακολουθεί. Η χειρονομία του Θέρστον μου φάνηκε πολύ ψεύτικη, παιδιάστικη, σαν μια ψευδαίσθηση. Ο Θέρστον έχει πολλούς γνωστούς αλλά ποτέ δεν είχε κουβεντιάσει κάτι προσωπικό με τους ελάχιστους άνδρες φίλους του ούτε ήταν από τους τύπους που χτυπούν τον άλλο στον ώμο φιλικά. Με τη χειρονομία αυτή ήταν σαν να φώναζε, Επέστρεψα. Είμαι ελεύθερος. Είμαι σόλο.

Χωρίς αμφιβολία, μία από τις πιο σημαντικές συναυλιακές στιγμές της δεκαετίας του ‘80 ήταν η συναυλία της Διεθνούς Αμνηστίας στο Ολυμπιακό Στάδιο στις 3 Οκτωβρίου 1988. Ήταν σημαντική γιατί αφορούσε τα Ανθρώπινα Δικαιώματα. Ήταν σημαντική γιατί μαζεύτηκαν περισσότεροι από 70.000 θεατές. Ήταν σημαντική γιατί εμφανίστηκαν σπουδαίοι καλλιτέχνες της εποχής όπως η Tracy Chapman, ο Youssou N’Dour, ο Sting, o Peter Gabriel και κυρίως ο Bruce Springsteen με την E-Street Band του. Ήταν σημαντική γιατί συμμετείχε ο Γιώργος Νταλάρας (lol). Καταφέραμε να βρούμε τον ήχο από το set του Springsteen το οποίο κυκλοφορεί χρόνια τώρα στους χώρους των συλλεκτών και με χαρά το μοιραζόμαστε μαζί σας. Enjoy!

Του Gottfried Achatz

για τη μεταγραφή: Αντώνης Ζήβας*

Ο Πλανήτης των Μικροβίων είναι ένα από τα 19 δοκίμια που περιέχονται στο εξαιρετικό βιβλίο του καθηγητή Gottfied Schatz, Βιολογία, Ένας Κήπος Γεμάτος Θαύματα είναι το δεύτερο βιβλίο του, μετά το Πέρα από τα Γονίδια, που κυκλοφόρησαν οι Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης. Το βιβλίο περιλαμβάνει 19 μικρά δοκίμια, γραμμένα σαν ένα ποιητικό παραμύθι, όπως γράφει στον πρόλογο ο νομπελίστας Rolf Zinkernagel: «Με ύφος αφηγηματικό συχνά σε πρώτο πρόσωπο και διάθεση στοχαστική, ενίοτε ποιητική, μας μεταφέρει σ’ έναν κήπο γεμάτο θαύματα, τον αόρατο κήπο της μοριακής και κυτταρικής βιολογίας, της Βιοχημείας και της γενετικής τον κήπο της αυτογνωσίας μας».

TουAlexander Billet*

Μεταφράζει ο Πάνος Τομαράς

Πίσω από όλο το κιτς και το ηχηρό μάρκετινγκ, οι Clash έχουν ακόμα κάτι να μας διδάξουν σχετικά με την τέχνη ως πεδίο αγώνα.
«Το μοναδικό σημαντικό συγκρότημα». Η φράση αυτή περιέχει μια χαρισματική ύβρη, μια δήλωση ριζοσπαστικής πίστης. Να πάει να γαμηθεί το παρελθόν, το μέλλον είναι εδώ και τα πάντα στη μουσική θα υποστούν ανελέητη ανακαίνιση μετά το πέρασμά του. Και όταν ο χαρακτηρισμός αυτός αποδιδόταν στους Clash, δεν ήταν δύσκολο να τον πιστέψεις.

Ήταν Τετάρτη 16 Σεπτεμβρίου 1998 όταν οι Rolling Stones ήρθαν για 2η φορά στην Αθήνα για να δώσουν μία μεγαλειώδη συναυλία στο Ολυμπιακό Στάδιο στη Καλογρέζα την οποία, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις της εποχής, παρακολουθήσαμε 79.000 άτομα. Σχεδόν η μισή συναυλία, κυκλοφόρησε κάποια στιγμή σε bootleg cd με τον τίτλο Greek me Up All Night. Παρόλο που ο ήχος δεν είναι ο καλύτερος δυνατός και παρόλο που ακούγονται σε κάποια σημεία τα σχόλια κάποιων θεατών, δεν παύει να είναι ένα Rockumento που αξίζει να το ακούσουμε.

Γράφει ο Σωτήρης Θεοχάρης

Αυτές τις μέρες θα μετρηθεί η ατομική υπευθυνότητα καθενός απέναντι στους συνανθρώπους του και τελικά το κοινωνικό υποσυνείδητο όλων μας. Ποιοί θα αποδειχθούν αλληλέγγυοι και ποιοι τυχοδιώκτες, ποιοι θα σκεφτούν πανανθρώπινα και ποιοι θα σκεφτούν το προσωπικό τους όφελος εις βάρος της ζωής των άλλων. Ποιοι και πόσοι θα νοιαστούν για τον συνάνθρωπο και ποιοι θα γίνουν μαυραγορίτες και λαδάδες. Ποιοι θα κατανοήσουν το ένστικτο της επιβίωσης ως συλλογικό ζήτημα και ποιοι θα αναζητήσουν "ευκαιρίες" προσωπικού πλουτισμού και επιβολής εξουσίας.

Γράφει ο Αντώνης Ζήβας

Φωτογραφίες: Τατιάνα Μπόλαρη (Eurokinissi)

Ο Καρλ Μαρξ στο έργο του Η Γερμανική Ιδεολογία έγραφε: «Οι ιδέες της κυρίαρχης τάξης είναι σε κάθε εποχή οι κυρίαρχες ιδέες. Η κυρίαρχη υλική δύναμη της κοινωνίας και ταυτόχρονα η κυρίαρχη πνευματική της δύναμη». Σήμερα, μπορεί να ζούμε στον 21ο αιώνα, αλλά διαβάζοντας αυτό το απόσπασμα μπορούμε να καταλάβουμε ότι οι σχέσεις ανάμεσα σε κυρίαρχο και κυριαρχούμενο δεν έχουν αλλάξει ούτε καν στο ελάχιστο από τα μέσα του 19ου αιώνα, οπότε και γράφτηκε η συγκεκριμένη μπροσούρα. Απεναντίας, τα όσα ζούμε και όσα συμβαίνουν στη σημερινή εποχή, κάλλιστα μας οδηγούν στο συμπέρασμα ότι η ανθρωπότητα έχει κάνει ένα άλμα δύο αιώνων προς τα πίσω, μέσα από μια διαφορετική οπτική εναρμονισμένη στο σήμερα: αυτή της αισθητικοποίησης της πολιτικής.

Γράφει ο Δημήτρης Τζάνογλος

Την περασμένη δεκαετία ο ήχος των 70s έκανε και πάλι την εμφάνισή του, φέρνοντας ξανά στο προσκήνιο είδη όπως το blues, το rock and roll και η ψυχεδέλεια, αλλά σε πολύ πιο «βρώμικη μορφή». Σε συνδυασμό με την δημοτικότητα που απέκτησε ο όρος stoner όλα αυτά τα χρόνια, η αισθητική αυτή με όλα τα παρακλάδια της γνώρισε μεγάλη άνθηση, κυρίως εντός συνόρων.

Μία μπάντα που ξεπετάχτηκε μέσα σε αυτό το κλίμα, είναι οι εξ Αθηνών ορμώμενοι BuzzDealers. Δημιουργήθηκαν το 2015 και έκτοτε όργωσαν πολλές φορές το σανίδι έχοντας ταυτόχρονα μοιραστεί τη σκηνή με σημαντικά ονόματα. Παρόλο που βρίσκονται για χρόνια στο κουρμπέτι, κυκλοφόρησαν το ντεμπούτο άλμπουμ τους με τίτλο Blooming (να τη πάλι η άνθηση) μόλις στην αυγή της νέας δεκαετίας. Στο ενδιάμεσο, βεβαίως βεβαίως, είχαν να αντιμετωπίσουν το αγκάθι που ονομάζεται ελληνικός στρατός, όπως άλλωστε οι περισσότερες ελληνικές μπάντες. Με δεδομένο αυτό λοιπόν, το διάστημα από τη δημιουργία της μπάντας μέχρι την κυκλοφορία του δίσκου δεν φαίνεται τελικά και τόσο μεγάλο.

«Σε μια εποχή που πολιτικές εξαθλίωσης βάλλουν τα κοινωνικά και τα εργασιακά δικαιώματα των πολιτών, οφείλουμε συμπαράσταση, στήριξη και αλληλεγγύη στους συνανθρώπους μας και τις οικογένειες τους, που περνούν δύσκολες στιγμές λόγω προβλημάτων υγείας.» Έτσι ξεκινούσε το Δελτίο τύπου του Σ.Τ.Α.Ζ.Ο.Ε. για τη συναυλία αλληλεγγύης που διοργάνωσε με σκοπό την οικονομική ενίσχυση δύο μελών του και των οικογενειών τους. Η ανταπόκριση του κόσμου ήταν μεγάλη με αποτέλεσμα η συναυλία να γίνει sold out. To Merlin's Music Box είχε τη χαρά και την τιμή να προσκληθεί από τη διοργάνωση για να καταγράψει το γεγονός.

Γράφει ο Γιάννης Καστανάρας

Δεν ξέρω πόσοι από σας έχετε υπόψη σας ή θυμόσαστε το γερμανικό περιοδικό Pop που κυκλοφορούσε στη δεκαετία του ΄70 (ίσως και αργότερα); Όταν ήμουν νεόκοπος ροκάς, λοιπόν, το αγόραζα από ένα «εμποράκι» γωνία Χαριλάου Τρικούπη και Αλεξάνδρας που έφερνε «Ξένο Τύπο», μεταξύ άλλων. Μολονότι δεν καταλάβαινα γρι γερμανικά (μην απορείτε με τον παρελθοντολογικό χρόνο, ούτε τώρα καταλαβαίνω), το αγόραζα όποτε το πετύχαινα (ήταν εβδομαδιαίο, αν δεν απατώμαι) μόνο και μόνο για να χαζεύω τις φωτογραφίες και με τα ψωροαγγλικούλια μου (εντάξει, εδώ τα καταφέρνω κάπως καλύτερα) προσπαθούσα να βγάλω κάποιο νόημα από τις λεζάντες των φωτογραφιών που ήταν άφθονες και ως επί το πλείστον έγχρωμες.

Γράφει ο Μιχάλης Πούγουνας

Και ποιος δεν «κόλλησε» κάποια στιγμή στην ζωή του με κάποιο από τα κόμικς που κυκλοφορούν; Εγώ πάντως θυμάμαι πως όταν ήμουν παιδί σκαρφιζόμουν διάφορες δικαιολογίες για να πείσω τους γονείς μου να μου αγοράσουν το Μίκυ Μάους (κάποιοι ακόμα και σήμερα το λένε Μίκυ Μάου, έτσι, χωρίς το τελικό «ς»). Μία πονηρή δικαιολογία που θυμάμαι να τους λέω ήταν ότι, και καλά, «μάθαινα», διαβάζοντας Σεραφίνο, Τιραμόλα, Μίκυ Μάους, Κλασσικά Εικονογραφημένα και άλλα, οπότε εκείνοι τελικά μου τα αγόραζαν. Δεν το πίστευαν φυσικά, αλλά οι μεγαλύτεροι τα αγόραζαν για τα παιδιά κι έπειτα τα διάβαζαν και οι ίδιοι, επειδή όλοι μας υπήρξαμε κάποτε παιδιά και, όσο να το κάνεις, τα κόμικς έχουν μια αθωότητα. Μάλιστα, το Μικυ Μάους εκείνη την εποχή είχε τόσο μεγάλη επιτυχία που αυτό το όνομα δίναμε σε όλα τα καρτούν του κινηματογράφου. «Αααα!!! Έχει Μικυ Μάους πριν την ταινία», έλεγες κι ας ήταν μια ιστορία με τις Αριστογάτες, με τον Κύριο Μαγκού ή με τον Φέλιξ τον Γάτο.

Δείτε το νέο βίντεο των Sugahspank! & The Swing Shoes για το κομμάτι "Without Saying Goodbye" μέσα από το άλμπουμ Crash που ήδη κυκλοφορεί σε βινύλιο και ψηφιακή μορφή.

Video και κείμενο: Μιχάλης Τζάνογλος

Φωτογραφίες: Νίκος Κερκινός

Για πολλούς από εμάς η πρώτη εμφάνιση των Cramps, δηλαδή του Lux Interior, της Poison Ivy και της παρέας τους, στην Ελλάδα και συγκεκριμένα στο ιστορικό Ρόδον στις 29 Νοεμβρίου 1991, ήταν μία αποκάλυψη. Punk, rockabilly, psychobilly, garage… όπως και να το πεις, μέσα είσαι.

Ακούστε το "Pearl", το πρώτο κομμάτι/βίντεο των 1000mods μέσα από το τέταρτο άλμπουμ της μπάντας από το Χιλιομόδι που κυκλοφορεί τον Απρίλιο με τίτλο Youth of Dissent και μπορείτε να προπαραγγείλετε ΕΔΩ.

Γράφει ο Αντώνης Ζήβας

Φωτό: Γιώργος Μπάρμπας

Στη ρωμαϊκή μυθολογία, η Μινέρβα ήταν η θεά της σοφίας, του πολέμου, των επιστημών και των τεχνών, αλλά και προστάτιδα του γάμου και των γεννήσεων - αντίστοιχη με τη θεά Αθηνά της ελληνικής μυθολογίας. Στην νεοελληνική πραγματικότητα ωστόσο, η Μινέρβα είναι γνωστή κατά σειρά ως εξής: εταιρεία συσκευασίας ελαιολάδου και παραγώγων του, εταιρεία εσωρούχων («απέξω εμφάνιση και από μέσα άνεση»), φαρμακευτική εταιρεία, ξενοδοχειακή επιχείρηση και φορτηγό πλοίο, ενώ στην αστρονομία υπάρχει ο αστεροειδής 93 Μινέρβα.
Στα τέλη του 2017, στην πλούσια αυτή ονοματοδοσία προς χάριν της αρχαίας θεάς, προστέθηκε στα μέρη μας και μια garage-punk μπάντα και μ’ αυτή θα ασχοληθούμε, μιας και το Merlin’s Music Box δεν είναι ούτε σούπερ μάρκετ, ούτε φαρμακείο, αλλά ούτε και αστεροσκοπείο (αν και είμαστε βέβαιοι ότι στο απώτερο μέλλον οι αστρονόμοι θα μας τιμήσουν για την τεράστια πολιτιστική προσφορά μας…)

"Dead End", τo νέο βίντεο των Stonus μέσα από το άλμπουμ Aphasia που κυκλοφορεί στις 6 Μαρτίου. Όλες οι πληροφορίες για τις προπαραγγελίες και τις παραγγελίες...