Γράφει ο Χρήστος Κορναράκης 

Λονδίνο, 18 Νοεμβρίου 1975. Ο νεαρός Bruce Springsteen, με το Born to Run να έχει μόλις εκτοξεύσει την καριέρα του στην Αμερική, πατάει για πρώτη φορά σε ευρωπαϊκό έδαφος. Το Hammersmith Odeon σφύζει από ζωή, η ατμόσφαιρα είναι ηλεκτρισμένη. Κανείς δεν ξέρει τι να περιμένει. Αυτό που θα ακολουθήσει όμως, θα μείνει στην ιστορία.

Γράφει ο Χρήστος Κορναράκης

Ο Bob Dylan... Μια φιγούρα μυθική, τυλιγμένη στην ομίχλη του χρόνου και των θρύλων. Σαν να τον βλέπω να εμφανίζεται στο κατώφλι του στούντιο, μια σκιά κουρασμένη από ταξίδια ατέλειωτα, από στιγμές δόξας και πτώσεις απότομες. Τα μαλλιά του άσπρα, το πρόσωπο σκαμμένο από τις ρυτίδες, μα τα μάτια... αχ, αυτά τα μάτια! Σαν πηγάδια βαθιά, γεμάτα μυστικά και ιστορίες. Μια φλόγα ακόμα καίει εκεί μέσα, μια δίψα για δημιουργία, για έκφραση. Έρχεται κουβαλώντας στις πλάτες του όλο το βάρος της ιστορίας του, την κληρονομιά ενός αιώνα γεμάτου ανατροπές και μεταμορφώσεις.

Γράφει ο Χρήστος Κορναράκης

Ο νέος δίσκος των Black Keys, Ohio Players, φαίνεται να είναι μια πολύπλευρη πρόταση, όπου οι συνεργασίες με διάφορους καλλιτέχνες προσθέτουν έναν νέο διάσταση στον ήχο τους. Ο Dan Auerbach και ο Patrick Carney φαίνεται να εξερευνούν νέα εδάφη, συνδυάζοντας τις επιρροές τους από τη ροκ, το χιπ χοπ, και την ψυχεδέλεια με μια αίσθηση της κλασικής ψυχής και του garage rock που τους έκανε διάσημους. Παρόλο που οι συνεργασίες φαίνεται να προσθέτουν ποικιλία, υπάρχουν κάποιες στιγμές που μπορεί να αισθανθεί κανείς ότι ο δίσκος χάνει τη συνοχή του, ειδικά όταν οι επιρροές φαίνεται να διασκορπίζονται πολύ.

Γράφει ο Χρήστος Κορναράκης

Στις 7 Ιουνίου του 2004, η μουσική σκηνή υποδέχτηκε ένα άλμπουμ που έμελλε να καθορίσει μια ολόκληρη γενιά και να καταστεί κλασικό. Το Hot Fuss των Killers, με την εκρηκτική ενέργεια και τη μοναδική μείξη indie rock, new wave και synth-pop, άλλαξε τα δεδομένα και αναζωπύρωσε το ενδιαφέρον για την ροκ μουσική. Οι Killers, προερχόμενοι από το Λας Βέγκας, κατάφεραν να δημιουργήσουν έναν ήχο που ήταν ταυτόχρονα νοσταλγικός και σύγχρονος, προσφέροντας μια αίσθηση φρεσκάδας και ενθουσιασμού. Ας εξετάσουμε το άλμπουμ αυτό με την προσοχή που του αρμόζει.

Κείμενο-συνέντευξη: Χρήστος Κορναράκης

Φωτογραφίες: Μάνος Γεωργακόπουλος

Ο Σπύρος Σιδηρόπουλος, γνωστός και ως Iam Nothe, δεν είναι απλά ένας μουσικός. Είναι ένας εξερευνητής ήχων, ένας καλλιτέχνης σε διαρκή αναζήτηση, μια ψυχή που βουτάει στα βαθιά νερά της μουσικής, αφήνοντας πίσω του τα indie rock μονοπάτια των Cyanna και των Cyanna Mercury για να ξεδιπλώσει το προσωπικό του blues-rock σύμπαν. Με αφορμή την κυκλοφορία του Syd Session: Live at Barrett, μιας ηχογράφησης που αιχμαλωτίζει την ωμή ενέργεια και την αφοπλιστική ειλικρίνεια μιας ζωντανής εμφάνισης, συναντήσαμε τον Iam Nothe και μιλήσαμε μαζί του για το μουσικό του ταξίδι, τις επιρροές του, και την μαγεία της ζωντανής μουσικής.

Γράφει ο Χρήστος Κορναράκης

Το Industrial Silence είναι το ντεμπούτο άλμπουμ του νορβηγικού εναλλακτικού ροκ συγκροτήματος Madrugada, που κυκλοφόρησε στις 30 Αυγούστου 1999 από την Virgin Music Norway. Η κυκλοφορία αυτού του άλμπουμ ήταν καθοριστική για το συγκρότημα, καθιερώνοντας τους Madrugada ως σημαντική δύναμη στη νορβηγική και ευρωπαϊκή ροκ σκηνή. Το συγκρότημα είχε ήδη περάσει έξι χρόνια δουλεύοντας μαζί, διαμορφώνοντας τον ήχο του και κερδίζοντας αναγνώριση μέσω ζωντανών εμφανίσεων και κυκλοφοριών σε EP.

Γράφει ο Χρήστος Κορναράκης

Το πρώτο, ουσιαστικά, σόλο άλμπουμ της Beth Gibbons, Lives Outgrown, είναι μια βαθιά και συναισθηματικά φορτισμένη εξερεύνηση των θεμάτων της γήρανσης και της απώλειας, τοποθετημένη σε έναν πλούσιο ορχηστρικό και chamber pop καμβά. Μετά από μια δεκαετία δημιουργίας, το άλμπουμ αποτελεί μια φυσική συνέχεια του Third των Portishead, αναδεικνύοντας τις μοναδικές φωνητικές ικανότητες της Gibbons και την ικανότητά της να αποτυπώνει με έντονο τρόπο τις πιο δύσκολες και σύνθετες συναισθηματικές καταστάσεις.

Γράφει ο Χρήστος Κορναράκης

Οι Portishead είναι ένα από τα πλέον αναγνωρίσιμα και επιδραστικά συγκροτήματα της trip-hop σκηνής. Σχηματίστηκαν το 1991 στο Bristol από τους Geoff Barrow, Adrian Utley και την τραγουδίστρια Beth Gibbons. Ο ήχος τους, ένας μοναδικός συνδυασμός σκοτεινών και ατμοσφαιρικών στοιχείων με πειραματικές και κινηματογραφικές παραγωγές, τους έκανε πρωτοπόρους του είδους και καθιέρωσε το Bristol ως κέντρο της trip-hop μουσικής. Σε αυτό το αφιέρωμα, θα εξερευνήσουμε την ιστορία, τη δισκογραφία και την επιρροή των Portishead, καθώς και τις σόλο πορείες των μελών της μπάντας.

Γράφει ο Χρήστος Κορναράκης

Οι Raining Pleasure ανακοίνωσαν επίσημα την επανένωσή τους μετά από δεκατέσσερα χρόνια αδράνειας. Η ανακοίνωση έγινε μέσω της σελίδας τους στο Facebook, όπου δημοσίευσαν ένα μήνυμα που ανακοινώνει τη χαρά της επιστροφής τους στη δράση. Οι Raining Pleasure θα επιστρέψουν στη σκηνή στο Δημοτικό Θέατρο Λυκαβηττού, στα πλαίσια των Rockwave Nights, την Παρασκευή 28 Ιουνίου 2024.

Γράφει ο Χρήστος Κορναράκης

Το Prelude to Ecstasy από τις (The) Last Dinner Party είναι ένας δίσκος που σε ταξιδεύει. Κάθε κομμάτι είναι μια πρόσκληση σε έναν κόσμο προ της αποκάλυψης, όπου η μουσική και οι στίχοι υπόσχονται μια απόδραση από τη μονοτονία της καθημερινότητας. Η σύγκριση με το Hunky Dory του Bowie είναι αναπόφευκτη, αλλά τα θεματικά τους προσεγγίζουν περισσότερο το Blackstar. Το «Nothing Matters» ξεχωρίζει για την νιχιλιστική του ατμόσφαιρα, ενώ το «Gjuha» προσθέτει μια φαντασμαγορική διάσταση στη συλλογή. Η Abigail Morris, με την παρουσία της, ξεδιπλώνει ταλέντο και δεξιότητα, αγγίζοντας θέματα όπως το φύλο και η εξουσία με έναν τρόπο που μόνο λίγοι τολμούν. Το Prelude to Ecstasy δεν είναι απλώς ένας δίσκος - είναι μια εμπειρία που συνδυάζει τον πολιτισμό, την ιστορία και την τέχνη με έναν τρόπο που σε καλεί να τα ανακαλύψεις ξανά και ξανά.

Γράφει ο Χρήστος Κορναράκης

Στην καρδιά της Αγγλίας, εκεί που η βιομηχανική ατμόσφαιρα του Nottingham συναντά την ακατέργαστη ομορφιά της φύσης, γεννήθηκε μια μπάντα που έμελλε να αφήσει ανεξίτηλο το σημάδι της στην παγκόσμια μουσική σκηνή. Οι Tindersticks, με ηγέτη τον Stuart A. Staples, έναν τροβαδούρο της μελαγχολίας και της εσωτερικότητας, ύφαναν έναν μουσικό καμβά γεμάτο σκοτεινές αποχρώσεις, ατμοσφαιρικές μελωδίες και στίχους που αγγίζουν τις πιο ευαίσθητες χορδές της ανθρώπινης ψυχής.

Γράφει ο Χρήστος Κορναράκης

Το φθινόπωρο του 2004, οι Νεοϋορκέζοι Interpol, ένα συγκρότημα που μόλις δύο χρόνια πριν είχε εισβάλει στη μουσική σκηνή με το αριστουργηματικό ντεμπούτο τους Turn On The Bright Lights, επέστρεψαν με το δεύτερο άλμπουμ τους, Antics . Ενώ το Turn On The Bright Lights είχε καθιερώσει τους Interpol ως τους ηγέτες του post-punk revival, το Antics τους εδραίωσε ως μια δύναμη που έμελλε να αφήσει το στίγμα της στην ιστορία της μουσικής. Αυτό το αφιέρωμα, 20 χρόνια μετά την κυκλοφορία του  Antics , επιχειρεί μια βαθιά βουτιά στον κόσμο του άλμπουμ, εξερευνώντας την ιστορία, τη μουσική, τους στίχους, και την κληρονομιά του. Μέσα από συνεντεύξεις, αναλύσεις, και προσωπικές μαρτυρίες, θα ανακαλύψουμε ξανά τη μαγεία του Antics και θα κατανοήσουμε τη διαχρονική του αξία.

Γράφει ο Χρήστος Κορναράκης

Η πόλη του Bristol, στη νοτιοδυτική Αγγλία, έχει μια πλούσια και πολυδιάστατη μουσική κληρονομιά που ξεπερνά τα όρια της γεωγραφικής της θέσης. Από τις πρώτες μέρες της reggae και της punk, μέχρι την άνθιση της trip-hop τη δεκαετία του 1990, το Bristol έχει επηρεάσει και επηρεαστεί από ποικίλες μουσικές και πολιτιστικές ροές. Σε αυτό το αφιέρωμα, θα εξερευνήσουμε την εξέλιξη της μουσικής σκηνής του Bristol, με ιδιαίτερη έμφαση στη συμβολή του στην ανάπτυξη της trip-hop, καθώς και την επιρροή και την κληρονομιά της πόλης στην παγκόσμια μουσική σκηνή.

Γράφει ο Χρήστος Κορναράκης

Με τη φωνή του να αντηχεί στους διαδρόμους της rock μουσικής και το πνεύμα του να ανακατεύεται στα σκοτεινά βάθη της ποίησης, ο Jim Morrison αποτελεί έναν από τους πιο μυστηριώδεις, πολυσυζητημένους και επιδραστικούς καλλιτέχνες στην ιστορία της μουσικής. Σαν ένας προφήτης του rock, ο Morrison προκάλεσε αναστάτωση και αντιδράσεις με τη σκοτεινή παρουσία, την εκρηκτική προσωπικότητα και τις στιχουργικές του ικανότητες. Αυτό το αφιέρωμα εξερευνά τη ζωή, το έργο και την κληρονομιά του Jim Morrison, του θρύλου των Doors, παρουσιάζοντας μια όσο το δυνατόν πιο ολοκληρωμένη εικόνα του ανθρώπου που πέρασε στην αθανασία με τη μουσική και τους στίχους του.

Γράφει ο Χρήστος Κορναράκης

Φανταστείτε την Αμερική του 1964. Μια Αμερική βυθισμένη στο πένθος για τον χαμένο της ηγέτη, τον JFK, μια Αμερική διχασμένη από τον πόλεμο του Βιετνάμ, μια Αμερική που ψάχνει να βρει τον δρόμο της σε μια εποχή ραγδαίων αλλαγών. Και μέσα σε αυτό το κλίμα, σαν μια έκρηξη ενέργειας και αισιοδοξίας, φτάνουν από την Αγγλία τέσσερις νεαροί με μακριά μαλλιά και περίεργα τραγούδια. Οι Beatles. Και η Αμερική, ξαφνικά, τρελαίνεται.