Γράφει ο Χρήστος Κορναράκης
Όταν ένας καλλιτέχνης όπως ο Γιώργος Καρράς επιστρέφει στη δισκογραφία, το γεγονός από μόνο του αποκτά μια ιδιαίτερη βαρύτητα. Ειδικά όταν η πορεία του είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με ένα από τα σημαντικότερα κεφάλαια της ελληνικής ροκ μουσικής: τις Τρύπες. Ωστόσο, όποιος προσεγγίσει τον νέο του δίσκο με την προσδοκία να ακούσει κάτι που θυμίζει το παρελθόν, μάλλον θα βρεθεί προ εκπλήξεως. Τα Υλικά Της Χαράς δεν είναι μια νοσταλγική ανασκόπηση, ούτε ένας δίσκος που επαναπαύεται στη μουσική του κληρονομιά. Είναι ένα έργο που προτάσσει το τώρα, δοκιμάζει όρια, και συνομιλεί με την ποίηση του Ανέστη Ευαγγέλου με μια ειλικρινή, σχεδόν ωμή ευαισθησία.
Από την Ποίηση στη Μουσική: Μια Αντίστροφη Διαδικασία
Η επιλογή να βασιστεί ο δίσκος σε ποιήματα του Ανέστη Ευαγγέλου (1937–1994) δεν είναι τυχαία. Ο Ευαγγέλου υπήρξε ένας ποιητής της υπαρξιακής αγωνίας, της μοναξιάς, της ήττας, αλλά και της απέλπιδης λαχτάρας για χαρά – μια θεματική που βρίσκει απόλυτη αντανάκλαση στη μουσική του Καρρά. Η σύνδεση ποίησης και μουσικής δεν είναι πάντα εύκολη υπόθεση• το πέρασμα από τη σελίδα στον ήχο απαιτεί έναν βαθύ σεβασμό προς το αρχικό κείμενο, αλλά και μια συνειδητή διάθεση πειραματισμού.
Εδώ, ο Καρράς δεν μετατρέπει την ποίηση σε απλά μελοποιημένα στιχάκια• αντίθετα, αφήνει τον ρυθμό των λέξεων να διαμορφώσει τον ήχο του. Στις περισσότερες συνθέσεις, τα όργανα δεν συνοδεύουν απλώς τη φωνή, αλλά λειτουργούν σαν προεκτάσεις της, δημιουργώντας έναν διάλογο που συχνά φτάνει στα όρια του θεατρικού μονόλογου.
Μουσική Δομή και Ατμόσφαιρα
Το άλμπουμ κινείται ανάμεσα στη rock, τη folk και την avant-garde, χωρίς να εγκλωβίζεται σε μια συγκεκριμένη μουσική ταυτότητα. Ο ήχος του είναι τραχύς και ατμοσφαιρικός ταυτόχρονα, γεμάτος μικρές ηχητικές λεπτομέρειες που αποκαλύπτονται σε κάθε ακρόαση. Η μίξη είναι σκόπιμα ανεπιτήδευτη, δίνοντας την αίσθηση μιας ζωντανής ηχογράφησης. Τα όργανα έχουν μια χειροποίητη ποιότητα, σαν να παίζονται μπροστά σου, χωρίς περιττές στιλπνότητες.
Το ηλεκτρικό μπάσο του Καρρά είναι παρόν σε όλο το άλμπουμ, λειτουργώντας σαν αγκυροβόλιο γύρω από το οποίο κινούνται τα υπόλοιπα όργανα. Η ενορχήστρωση εμπλουτίζεται από τύμπανα που άλλοτε χτυπούν με ωμότητα και άλλοτε εξαφανίζονται εντελώς, αφήνοντας χώρο σε ατμοσφαιρικά πνευστά και έγχορδα. Το σαξόφωνο παίζει συχνά τον ρόλο του «εξωτερικού σχολιαστή», ενώ το τσέλο και το κλαρινέτο προσθέτουν μια σχεδόν μυσταγωγική διάσταση.
Μια από τις πιο ιδιαίτερες επιλογές του δίσκου είναι η χρήση του θέρεμιν στο «Ο Ιησούς Εγκαταλείπει Τον Πατέρα Του». Το αιθέριο, απόκοσμο ηχόχρωμα του οργάνου δημιουργεί μια αίσθηση αποξένωσης, ενισχύοντας το αίσθημα της υπαρξιακής μοναξιάς που διατρέχει το κομμάτι.
Τραγούδια που Ξεχωρίζουν
«Δίχως Καμιά Αυταπάτη» Το εναρκτήριο κομμάτι θέτει αμέσως το ύφος του δίσκου. Με έναν ρυθμό σχεδόν τελετουργικό, η μουσική μοιάζει να αναπτύσσεται σταδιακά, σαν να χτίζεται μπροστά μας. Ο στίχος «Τη δύσκολη ώρα, πού θ’ ακουμπήσεις;» επαναλαμβάνεται σαν ερώτηση-μάντρα, δημιουργώντας μια αίσθηση υπαρξιακής αγωνίας.
«Θηρίο Αγαπημένο» Εδώ, η μουσική παίρνει μια πιο άγρια, σχεδόν διονυσιακή τροπή. Η παρουσία της γκάιντας είναι απροσδόκητη αλλά απόλυτα ταιριαστή, προσθέτοντας μια στοιχειωτική ένταση στο κομμάτι. Ο ρυθμός επιταχύνεται σταδιακά, οδηγώντας σε μια έκρηξη ήχου που θυμίζει τελετουργικό κάλεσμα.
«Ο Ιησούς Εγκαταλείπει Τον Πατέρα Του» Ίσως το πιο πειραματικό κομμάτι του δίσκου. Η φωνή του Καρρά ακούγεται σχεδόν ψιθυριστή, ενώ το θέρεμιν και το τσέλο δημιουργούν μια ατμόσφαιρα που παραπέμπει σε θρησκευτική λειτουργία. Το αποτέλεσμα είναι ένα μουσικό κομμάτι που μοιάζει να αιωρείται ανάμεσα στο εγκόσμιο και το μεταφυσικό.
«Γυμνά Δέντρα» Το φινάλε του δίσκου είναι και η πιο συναισθηματικά φορτισμένη στιγμή του. Η χορωδία που συμμετέχει προσθέτει μια αίσθηση συλλογικής εμπειρίας, σαν ένα τελευταίο, κοινό τραγούδι πριν από τη σιωπή.
Η Σημασία του Δίσκου στη Σύγχρονη Ελληνική Σκηνή
Σε μια εποχή όπου η ελληνική μουσική βιομηχανία κινείται κυρίως σε ασφαλή μονοπάτια, ένας δίσκος σαν Τα Υλικά Της Χαράς είναι σχεδόν ανατρεπτικός. Δεν προσπαθεί να είναι ευκολοχώνευτος, δεν αναζητά εύκολες συγκινήσεις, ούτε κλείνει το μάτι στη ραδιοφωνική επιτυχία. Είναι ένα έργο που απαιτεί χρόνο και προσοχή από τον ακροατή, ανταμείβοντάς τον όμως με μια εμπειρία που σπάνια συναντά κανείς στη σημερινή ελληνική δισκογραφία.
Ο Καρράς, χωρίς να προσπαθεί να γίνει «επίκαιρος», καταφέρνει να είναι απολύτως σύγχρονος. Η μουσική του δεν είναι μια αναβίωση του παρελθόντος, αλλά μια ζωντανή εξερεύνηση του παρόντος. Ο τρόπος που συνδέει το rock με την avant-garde παράδοση και την ποίηση δημιουργεί ένα άκουσμα που δεν μοιάζει με τίποτα άλλο στην ελληνική μουσική σκηνή σήμερα.
Τα Υλικά Της Χαράς είναι ένας δίσκος που δεν σε κερδίζει με την πρώτη ακρόαση. Είναι ένα έργο που σε καλεί να το ανακαλύψεις σταδιακά, αφήνοντας χώρο στη μουσική και τους στίχους να σε κατακλύσουν. Ο Καρράς δεν αναπαράγει απλώς τη μουσική του ιστορία, αλλά τη χρησιμοποιεί ως βάση για να δημιουργήσει κάτι νέο, τολμηρό και απολύτως προσωπικό.
Ένα άλμπουμ που επιβεβαιώνει πως η αληθινή τέχνη δεν χρειάζεται να φωνάζει για να ακουστεί. Αρκεί να ψιθυρίσει – και να βρει κάποιον πρόθυμο να ακούσει.
Γιώργος Καρράς: ηλεκτρικό μπάσο, φωνή
Άγγελος Μπουρνάς: κιθάρες, φωνητικά
Γιάννης Βούλγαρης: τύμπανα
Ηρακλής Ιωσηφίδης: κοντραμπάσο, φωνητικά, μεταλλόφωνο
Λίλα Μανώλα: τσέλο
Δημήτρης Κριτσίμης: κλαρινέτο
Γιώργος Μπαντούκ Αποστολάκης: φυσαρμόνικα
Chris Duke: σαξόφωνο
Εύα Ντούρου: θέρεμιν
Βαΐτσης Χαρακοπίδης: γκάϊντα
Βαγγέλης Φιλαΐτης Χαχόλος: φωνητικά
Τάκης Μπόζογλου: φωνητικά
ΧΟΡΩΔIΑ (στην «Αγάπη» και στα «Γυμνά Δέντρα»)
Νατάσσα Δαλιάκα
Νίκος Κουσούλης
Ελευθερία Αγγελίτσα
Χρύσα Τουμανίδου
Τα Υλικά της Χαράς κυκλοφορούν σε περιορισμένο αριθμό 300 βινυλίων (300) και CD (100) και σε ψηφιακή μορφή από τη Submersion Records. Η ηχογράφηση έγινε στο στούντιο «Αρκαδικόν» στη Θεσσαλονίκη με παραγωγό τον Άγγελο Μπουρνά
Χρήστος Κορναράκης
Ο Χρήστος Κορναράκης γεννήθηκε μια ζεστή μέρα του Ιούλη στην Αθήνα. Παράλληλα με τις σπουδές του (υποκριτική, μάρκετιγκ και επικοινωνία) και όντας συλλέκτης δίσκων από τα παιδικά του χρόνια, αρθρογράφησε επί μία δεκαετία στο blog fromthebasement.com και στην μετέπειτα εξέλιξη του, το ypogeio.gr. Η ένταξη του στην ομάδα του Merlin’sMusic Box αποτελεί φυσική εξέλιξη.
Χρήστος Κορναράκης
Ο Χρήστος Κορναράκης γεννήθηκε μια ζεστή μέρα του Ιούλη στην Αθήνα. Παράλληλα με τις σπουδές του (υποκριτική, μάρκετιγκ και επικοινωνία) και όντας συλλέκτης δίσκων από τα παιδικά του χρόνια, αρθρογράφησε επί μία δεκαετία στο blog fromthebasement.com και στην μετέπειτα εξέλιξη του, το ypogeio.gr. Η ένταξη του στην ομάδα του Merlin’sMusic Box αποτελεί φυσική εξέλιξη.
Χρήστος Κορναράκης
Ο Χρήστος Κορναράκης γεννήθηκε μια ζεστή μέρα του Ιούλη στην Αθήνα. Παράλληλα με τις σπουδές του (υποκριτική, μάρκετιγκ και επικοινωνία) και όντας συλλέκτης δίσκων από τα παιδικά του χρόνια, αρθρογράφησε επί μία δεκαετία στο blog fromthebasement.com και στην μετέπειτα εξέλιξη του, το ypogeio.gr. Η ένταξη του στην ομάδα του Merlin’sMusic Box αποτελεί φυσική εξέλιξη.
