Συνέντευξη: Χρήστος Κορναράκης
Φωτογραφίες: Δήμητρα Τζάνου (1) Ralou OK (2)
Ανάμεσα στις πιο ξεχωριστές φωνές της σύγχρονης ελληνικής μουσικής, η Σtella έχει χτίσει τη δική της διαδρομή - κινούμενη με άνεση ανάμεσα σε είδη, γλώσσες και διαθέσεις. Ο νέος της δίσκος, Adagio, αποτελεί μια ηχηρή στροφή από τη φωτεινή ενέργεια του Up and Away του 2022, οδηγώντας τον ακροατή σε έναν πιο προσωπικό και γειωμένο κόσμο.
Γραμμένο κυρίως μέσα στη σιωπή της καραντίνας, το Adagio μοιάζει με μια παύση και ταυτόχρονα με ένα νέο ξεκίνημα. Με πιο λιτές ενορχηστρώσεις και - για πρώτη φορά - στίχους στα ελληνικά, η Σtella ανοίγει έναν νέο συναισθηματικό χώρο• λιγότερο για τη φυγή, περισσότερο για την παραμονή. Είναι μια σιωπηλή, αλλά γενναία επιλογή από μια καλλιτέχνιδα που δεν φοβήθηκε ποτέ να ακολουθήσει το ένστικτό της.
Μίλησα μαζί της για τη μουσική, τη γλώσσα, το πείσμα και την ησυχία - αλλά και για το πώς, στο τέλος, η μουσική μπορεί να αφήσει πίσω της ένα πλάνο που δεν ξεχνάς.
*****
Αν κοιτάξεις πίσω, ποιο ήταν το σημείο εκείνο που ένιωσες ότι το όνειρο της μουσικής άρχισε να γίνεται πραγματικότητα;
Δυο φορές. Το 2012-13, όταν πήρα την απόφαση να ασχοληθώ σοβαρά με τη μουσική και να αφιερωθώ ο-λ-ο-κ-λ-η-ρ-ω-τ-ι-κ-ά! Και το 2018, όταν μου απάντησαν στο email που είχα στείλει στην Sub Pop Records.
Το Adagio μοιάζει να είναι το πιο προσωπικό σου άλμπουμ μέχρι σήμερα. Πόσο δύσκολο ήταν να αφήσεις χώρο σε πιο ήσυχες, γυμνές στιγμές μέσα στα τραγούδια;
Όλα τα άλμπουμ είναι προσωπικά, αλλά με άλλο πρόσωπο κάθε φορά. Δεν είμαστε ένα πράγμα, και κάθε άλμπουμ είναι μια ευκαιρία να εξερευνήσεις ένα άλλο κομμάτι του εαυτού σου, της μουσικής σου. Νομίζω πως την περίοδο που έγραφα το Adagio ήταν όλα πιο ήσυχα γύρω μου (τα περισσότερα κομμάτια γράφτηκαν during covid), και αυτό βγήκε στις συνθέσεις και στην παραγωγή κάπως αβίαστα.
Για πρώτη φορά γράφεις και τραγουδάς στα ελληνικά. Τι σε ώθησε τελικά να χρησιμοποιήσεις τη μητρική σου γλώσσα, και πώς ένιωσες τη στιγμή που άκουσες τον εαυτό σου να τραγουδά “Όμορφό Μου” ;
Όταν ξεκίνησα να γράφω το "Omorfo Mou" είχα ξεκινήσει με το instrumental, αλλά για λίγο καιρό το είχα βάλει στην άκρη γιατί δεν μου ερχόταν κάποια μελωδία. Πράγμα περίεργο γιατί συνήθως αυτά μου έρχονται μαζί όταν γράφω. Μετά από λίγο καιρό άκουσα ξανά το instrumental και χωρίς να το περιμένω μου ήρθε στο μυαλό μια μελωδία και στίχοι στα ελληνικά! Στην αρχή σκέφτηκα “ωχ τι πάει να γίνει εδώ”, και σταμάτησα να το ακούω. Δεν ήμουν έτοιμη! Μετά από έναν ολόκληρο χρόνο περίπου, το άκουσα ξανά και τότε άρχισα να γράφω τους στίχους στα ελληνικά. Αφέθηκα, και τελικά πέρασα πάρα πολύ καλά ηχογραφώντας το.
Αν το Up and Away ήταν ένα άλμπουμ για τη φυγή και την απόδραση, το Adagio δείχνει να μιλά για την παραμονή. Εσύ πού νιώθεις πιο πολύ τον εαυτό σου σήμερα; Στο να φεύγεις ή στο να μένεις;
Για μένα το Up and Away είναι ένα άλμπουμ που μιλά για αυτό το πολύ uplifting συναίσθημα που νιώθουμε όταν ερωτευόμαστε - που είναι σαν να πετάμε, να κολυμπάμε χωρίς μπρατσάκια - αλλά παράλληλα μπορεί να περνάμε και λίγο δύσκολα μέσα μας. Ο έρωτας έχει πάντα ένα τίμημα. Το Adagio έχει μια άλλη βάση, το νιώθω πιο grounded, σαν να έχει περάσει μόλις μια μεγάλη τρικυμία. Μπορεί έτσι να νιώθω και εγώ σήμερα.
Η επιμονή σου να κυνηγήσεις μόνη σου μια διεθνή πορεία είναι σχεδόν κινηματογραφική. Πόσο χώρο έχει σήμερα στη ζωή σου το πείσμα; Και πόσο το “άστο να γίνει”;
Μου πήρε λίγο καιρό στην αρχή, αλλά σχετικά νωρίς κατάλαβα πως αν θες κάτι να γίνει πρέπει να το κάνεις μόνος σου. Κανείς δεν θα ενδιαφερθεί όσο εσύ, κανείς δεν θα το προσπαθήσει με τον τρόπο που θα το προσπαθήσεις εσύ ο ίδιος. Πολύ απλά γιατί εσένα αφορά περισσότερο από όλους. Δεν ξέρω αν η επιμονή μου είναι κινηματογραφική, αλλά σίγουρα αυτά που μου έχουν συμβεί κατά τη διάρκεια αυτής της πορείας είναι κινηματογραφικά. Κάποια στιγμή έχω πει πως θα γράψω ένα βιβλίο που θα έχει πολύ γέλιο και πολύ κλάμα! Xαχα! Αντί για πείσμα, θα έλεγα πως δεν είμαι αναβλητική, έχω υπομονή, δεν θέλω να έχω εκκρεμότητες, και δεν αφήνω για αύριο αυτό που μπορεί να γίνει σήμερα. Ο πατέρας μου έλεγε πως η αναβολή είναι ο προθάλαμος της ματαίωσης, και αυτή είναι μια φράση που θα σκέφτομαι πάντα.
Το “Corfu” είναι μια ολόκληρη σκηνή χωρίς λόγια. Πόσο σημαντικό είναι για σένα να μπορείς να επικοινωνείς συναισθήματα χωρίς να τα λες με λέξεις;
Μου αρέσει, και σχεδόν το κάνω πάντα, να έχει έστω ένα instrumental κάθε δίσκος που κάνω. Είναι μια άλλη διαδικασία και είναι σημαντικό για μένα γιατί κάθε φορά σκέφτομαι πως αυτό το τραγούδι θα πήγαινε ωραία σε κάποια ταινία που δεν έχει γίνει ακόμα, που δεν ξέρω το σενάριο, αλλά μια μέρα θα βρει την "σκηνή του".
Αν το Adagio ήταν μια παύση σε μια πρόταση, τι θα ακολουθούσε μετά;
Ένα φιλί!
Σε έναν κόσμο που όλοι προσπαθούν να ακουστούν πιο δυνατά, εσύ διάλεξες να χαμηλώσεις τον τόνο. Νιώθεις ότι η ηρεμία μπορεί να γίνει πράξη αντίστασης;
Νομίζω πως ποτέ δεν είχα την ανάγκη να “ακουστώ δυνατά”, με τον τρόπο που ίσως το εννοείς, ίσα-ίσα θα έλεγα το αντίθετο. Η ηρεμία είναι για μένα αρετή που ψάχνω στη ζωή μου, και σίγουρα μπορεί να είναι μια πράξη αντίστασης στον τρόπο που ζούμε οι άνθρωποι σήμερα.
Ποιο είναι το πιο απλό πράγμα που σε κάνει ευτυχισμένη αυτή την περίοδο;
Να μαγειρεύω στο σπίτι μου.
Τι ακούς αυτή την περίοδο;
Μητροπάνο...
________________________________________
Μετά από μια σειρά sold-out συναυλιών στην πρόσφατη ευρωπαϊκή της περιοδεία, η Σtella ετοιμάζεται να παρουσιάσει το νέο της άλμπουμ Adagio στο Gazarte Ground Stage, το Σάββατο 14 Ιουνίου 2025.
Με ήχο που ισορροπεί ανάμεσα στην ηλεκτρονική ποπ, την ονειρική μελαγχολία και ψυχεδελικά στοιχεία, η Σtella δημιουργεί έναν μοναδικό μουσικό κόσμο που εξελίσσεται με το δικό του αργό, μεστό και βαθύ ρυθμό - έναν χώρο όπου οι μελωδίες κινούνται αργά και με απόλυτη πρόθεση.
Το Adagio ηχογραφήθηκε σταδιακά σε βάθος πέντε ετών, με sessions που πραγματοποιήθηκαν από την Αθήνα μέχρι τη Νέα Υόρκη και το Λονδίνο. Αν και η συντριπτική πλειοψηφία των τραγουδιών είναι στα αγγλικά, όπως και σε όλα τα προηγούμενα άλμπουμ της, η Σtella ερμηνεύει για πρώτη φορά δύο κομμάτια στα ελληνικά, αποτυπώνοντας με ευαισθησία την ουσία του χρόνου, της μοναξιάς και της ελπίδας. Η παραγωγή έγινε εξ ολοκλήρου από την ίδια, αναδεικνύοντας το πολυδιάστατο ταλέντο της στη σύνθεση, την ερμηνεία και το Artistic Direction.
Το Σάββατο 14 Ιουνίου, το κοινό θα ζήσει μια ατμοσφαιρική μουσική εμπειρία, γεμάτη την ένταση μιας καλοκαιρινής νύχτας που μοιάζει να μην τελειώνει ποτέ — και η Σtella θα παρουσιάσει ένα μοναδικό soundtrack, συνδυάζοντας αγαπημένα παλιά κομμάτια με καινούριο υλικό από το Adagio.
Παραγωγή: Gazarte
Ώρα προσέλευσης: 20:30
Ώρα έναρξης: 21:30
Εισιτήρια: https://www.more.com/gr-el/tickets/music/stella-live-at-gazarte
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΣΧΕΤΙΚΑ (Ή ΑΣΧΕΤΑ)
Σtella – «Adagio» (Sub Pop, 2025)
Gandi: Μια μπάντα που δεν χρειάζεται να κάνει θόρυβο για να ακουστεί...
Naxatras: «Εμπλουτίζουμε τη μουσική μας και πειραματιζόμαστε και αυτό μας εξιτάρει...»
Το "Ought to Be There" των Envy Never Dies: Επτά θανάσιμα αμαρτήματα σε 8 τραγούδια...
Χρήστος Κορναράκης
Ο Χρήστος Κορναράκης γεννήθηκε μια ζεστή μέρα του Ιούλη στην Αθήνα. Παράλληλα με τις σπουδές του (υποκριτική, μάρκετιγκ και επικοινωνία) και όντας συλλέκτης δίσκων από τα παιδικά του χρόνια, αρθρογράφησε επί μία δεκαετία στο blog fromthebasement.com και στην μετέπειτα εξέλιξη του, το ypogeio.gr. Η ένταξη του στην ομάδα του Merlin’sMusic Box αποτελεί φυσική εξέλιξη.
Χρήστος Κορναράκης
Ο Χρήστος Κορναράκης γεννήθηκε μια ζεστή μέρα του Ιούλη στην Αθήνα. Παράλληλα με τις σπουδές του (υποκριτική, μάρκετιγκ και επικοινωνία) και όντας συλλέκτης δίσκων από τα παιδικά του χρόνια, αρθρογράφησε επί μία δεκαετία στο blog fromthebasement.com και στην μετέπειτα εξέλιξη του, το ypogeio.gr. Η ένταξη του στην ομάδα του Merlin’sMusic Box αποτελεί φυσική εξέλιξη.
Χρήστος Κορναράκης
Ο Χρήστος Κορναράκης γεννήθηκε μια ζεστή μέρα του Ιούλη στην Αθήνα. Παράλληλα με τις σπουδές του (υποκριτική, μάρκετιγκ και επικοινωνία) και όντας συλλέκτης δίσκων από τα παιδικά του χρόνια, αρθρογράφησε επί μία δεκαετία στο blog fromthebasement.com και στην μετέπειτα εξέλιξη του, το ypogeio.gr. Η ένταξη του στην ομάδα του Merlin’sMusic Box αποτελεί φυσική εξέλιξη.