Dr. Albert Flipout’s one Can band: Don’t You Call My Name (self released CD, 2016, σύντομα και σε βινύλιο)

Aν ο πρόσφατα αποχωρήσας από τη ζωή Phil Chess άκουγε στην εποχή του τον Mickey Pantelous, ίσως έβρισκε ακόμα ένα σπουδαίο όνομα να αναδείξει με την ετικέτα της Chess. Δυστυχώς ή ευτυχώς όμως, ο Mickey παίζει blues στις μέρες μας και όχι κάπου στα 50’s και μάλιστα στην Ελλάδα και όχι στο Σικάγο. Γι' αυτό και το Don’t You Call My Name διατρέχει σοβαρό κίνδυνο να μην τύχει της αναγνώρισης που του πρέπει.

Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή…

Ο Mickey Pantelous αποτελεί μια πολύ ιδιαίτερη παρουσία στην ελληνική ανεξάρτητη μουσική σκηνή ή, πιο απλά, είναι μια κατηγορία από μόνος του. Σίγουρα δεν είναι ο μοναδικός μουσικός που παίζει blues, ίσως όμως είναι ο μοναδικός που το κάνει μόνος του. Παίζει ταυτόχρονα τύμπανα, κιθάρα, φυσαρμόνικα και τραγουδάει, ενώ συνήθως γράφει ο ίδιος τα κομμάτια που ερμηνεύει. Τον συνοδεύουν ένα τενεκεδάκι με μουστάκια, ο Dr. Albert Flipout, και μια νεκροκεφαλή, η Jess… Δεν είναι τυχαίο λοιπόν η «μπάντα» ονομάζεται Dr. Albert Flipout’s one Can band. Συν όλα τα άλλα, ο Mickey, ίσως λόγω της διπλής καταγωγής του (μισός Έλληνας, μισός Δανός), ίσως από έμφυτο ταλέντο, έχει τη σπάνια ικανότητα να μην ακούγεται σαν Έλληνας που τραγουδάει αγγλικά.

To Don’t You Call My Name είναι το τρίτο προσωπικό άλμπουμ του, μια self-released κυκλοφορία σε CD με την υποστήριξη και του Merlin’s Music Box, ενώ σε λίγο καιρό θα το δούμε και σε βινύλιο. Αποτελείται από δώδεκα δικές του συνθέσεις και όλη τη δουλειά την έχει κάνει μόνος του, με μοναδική προσθήκη «ξένων χεριών» το μπάσο του Κώστα Βήχου σε δύο τραγούδια και την κιθάρα του Μιχάλη Μπελαδάκη (Mike Tallman) σε ένα τρίτο.

Στο "Hanging from the Ceiling", το πρώτο κομμάτι ενός άλμπουμ που εξαρχής δείχνει ότι δεν θα περάσεις εύκολα μαζί του, ο ήρωας μας κοιτάζει κρεμασμένος από το ταβάνι, ανήμπορος να αγγίξει το έδαφος, ενώ ο Mickey σπαράζει με αγωνία συνοδεία της κιθάρας του Tallman.

Τη σκυτάλη παίρνει το "How Long" με τον ερμηνευτή να προσπαθεί να μας βάλει σε εγρήγορση: How long before I’ll get to leave this place /that hurts me so / How long before I’ll get to break these chains / I wanna know / I hang my head / way down low - I got to go.

Μετά κομμάτι που έδωσε τον τίτλο στο άλμπουμ ακολουθεί το "Jump With the Fish" με στίχους όπως, You don’t like the system / but you play by its rules / I know it’s hard times / we’re going through / that’s why I play them blues.

Στο "The Mad House is on Fire" ο Mickey αφηγείται με τον δικό του τρόπο ένα επικίνδυνο παιχνίδι με την φωτιά, ενώ το "It Was Spring When I Met You" είναι το πρώτο «ρομαντικό» τραγούδι του δίσκου που παρασύρει τον ακροατή σε μια μελαγχολική διάθεση.

Το μπάσο του Κώστα Βήχου κάνει για πρώτη φορά την εμφάνιση του στο "Joyce". Στο "Then I Shot My Self" ο δημιουργός συνεχίζει να μας συστήνει αυτοκαταστροφικούς τύπους.

Μετά το πολύ όμορφο "Under the Blanket" ακολουθεί η «επίθεση» του "Free the Markets Slave the People" με στίχους όπως Free the markets, slave the people / Give them money, they’ll pay back double / Let them buy what they need /Let them buy what they think they need.

Οδεύοντας προς το φινάλε, ο Mickey, ο Dr. Albert και η Jess αποφασίζουν να μας δώσουν γροθιές στο στομάχι. Το προτελευταίο τραγούδι είναι το "Hell Surfer", όπου μεταξύ άλλων ακούμε The homeless are begging about as hard as it gets / They all know me by my name / And the refugees are drowning in the deep blue sea.

Και φτάνουμε στο τέλος του άλμπουμ, ένα τέλος που πολλοί δίσκοι θα ήθελαν να έχουν. Οι Dr. Flipout’s one can band υποκλίνονται λίγο πριν αποχωρήσουν από τη σκηνή με το "The Woman With the Beard" που κάλλιστα θα μπορούσε να ανοίγει άλμπουμ, αλλά τελικά αποτελεί την λαχταριστή τελευταία μπουκιά ενός νοστιμότατου γλυκόπικρου, μα απολαυστικού πιάτου.

Για κέρασμα στην χάρτινη συσκευασία του cd θα βρείτε ένα αφισάκι με την «γλυκύτατη» Jess και με όλους τους στίχους των τραγουδιών, συν το link για να βρείτε και να ακούσετε ή και να αγοράσετε σε ηλεκτρονική μορφή το άλμπουμ.

Εν κατακλείδι, δεν έχει σημασία αν θα ακούσετε το Don’t You Call My Name συντροφιά με ένα bourbon, πίνοντας καφέ ή οδηγώντας. Απλά τεντώστε τα αυτιά σας και… στην υγειά των αισθήσεων!

https://www.facebook.com/Dr-Albert-Flipouts-one-CAN-band-aka-Mickey-Pantelous--226417777428608/

https://mickeypantelous.bandcamp.com/releases


image

Βαγγέλης Χαλικιάς

Ο Βαγγέλης Χαλικιάς γεννήθηκε το 1972 και μεγάλωσε στα δυτικά προάστια, κυρίως μαζεύοντας δίσκους. Κάνει μια δουλειά για να ζήσει και κάθε Κυριακή 20:00-21:00 παρουσιάζει στο www.metadeftero.gr την εκπομπή «Όλα είναι δρόμος». Περιστασιακά έχει υπάρξει D.J. και μουσικός αρθογράφος. Ήταν από τους δημιουργούς και για αρκετά χρόνια ραδιοφωνικός παραγωγός στο Music Society Web Radio, πέρασε για ένα μικρό διάστημα και από το Clip Art Radio, έκανε δυο εκπομπές στο δεύτερο πρόγραμμα της ΕΡΤ (πριν το μαύρο) και το 2022 για τέσσερις μήνες βρέθηκε πίσω από το μικρόφωνο του Athens Voice 102,5 FM.
 
 
 
image

Βαγγέλης Χαλικιάς

Ο Βαγγέλης Χαλικιάς γεννήθηκε το 1972 και μεγάλωσε στα δυτικά προάστια, κυρίως μαζεύοντας δίσκους. Κάνει μια δουλειά για να ζήσει και κάθε Κυριακή 20:00-21:00 παρουσιάζει στο www.metadeftero.gr την εκπομπή «Όλα είναι δρόμος». Περιστασιακά έχει υπάρξει D.J. και μουσικός αρθογράφος. Ήταν από τους δημιουργούς και για αρκετά χρόνια ραδιοφωνικός παραγωγός στο Music Society Web Radio, πέρασε για ένα μικρό διάστημα και από το Clip Art Radio, έκανε δυο εκπομπές στο δεύτερο πρόγραμμα της ΕΡΤ (πριν το μαύρο) και το 2022 για τέσσερις μήνες βρέθηκε πίσω από το μικρόφωνο του Athens Voice 102,5 FM.
 
 
 
image

Βαγγέλης Χαλικιάς

Ο Βαγγέλης Χαλικιάς γεννήθηκε το 1972 και μεγάλωσε στα δυτικά προάστια, κυρίως μαζεύοντας δίσκους. Κάνει μια δουλειά για να ζήσει και κάθε Κυριακή 20:00-21:00 παρουσιάζει στο www.metadeftero.gr την εκπομπή «Όλα είναι δρόμος». Περιστασιακά έχει υπάρξει D.J. και μουσικός αρθογράφος. Ήταν από τους δημιουργούς και για αρκετά χρόνια ραδιοφωνικός παραγωγός στο Music Society Web Radio, πέρασε για ένα μικρό διάστημα και από το Clip Art Radio, έκανε δυο εκπομπές στο δεύτερο πρόγραμμα της ΕΡΤ (πριν το μαύρο) και το 2022 για τέσσερις μήνες βρέθηκε πίσω από το μικρόφωνο του Athens Voice 102,5 FM.