ΓΡΑΦΕΙ Ο ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΚΟΣ
Ο Μπάμπης Νίκου και οι μουσικές του δραστηριότητές μόνο... υπναγωγικές δεν μπορούν να χαρακτηριστούν. Με πολυετή πορεία στην εγχώρια rock (goth/metal) σκηνή, ξεκινώντας από τους Ritual Of The Black Sun και με φοβερά δημιουργικές στάσεις στους Opened Paradise, Astral DNA, Jaded Star –απλά επισημαίνω μερικά από τα πολλά σχήματα– παίζοντας ακόμα και στο Wacken Open Αir με τους Αυστριακούς Visions Οf Atlantis, ήρθε φέτος με το σχήμα "Δια Μαγείας" να αποκαλύψει ένα διαφορετικό(;) πρόσωπο του μουσικά σκοτεινού του παρελθόντος. Και όντως το αποτέλεσμα είναι μαγικό, ταξιδιάρικο, αξιομνημόνευτο, σκοτεινό όσο και φωτεινό.
Στη συγκεκριμένη δουλειά ο Νίκου τραγουδάει και παίζει κυρίως παραδοσιακά έγχορδα όργανα (χωρίς ωστόσο να ξεχνάει τον ηλεκτρικό ήχο όπου ταιριάζει) με την αρωγή και άλλων σπουδαίων μουσικών στα κρουστά, τα έγχορδα και τα πνευστά. Κατ’ αρχάς, ο Μπάμπης Νίκου είναι ένας πολύ καλός ερμηνευτής, κάτι που άλλωστε είναι γνωστό από την μέχρι τώρα πορεία του. Δεύτερον, είναι καταπληκτικός μουσικός και συνθέτης: όλα τα τραγούδια του άλμπουμ είναι δικά του, όπως και όλες οι γε(α)μάτες ενορχηστρώσεις που αφήνουν ένα γλυκό ήχο στο τελείωμα κάθε τραγουδιού.
Το μουσικό ύφος του άλμπουμ δεν μπορεί να χαρακτηριστεί με λίγες λέξεις ούτε να μπει σε εμπορευματικά καλούπια ταμπελών προς πώληση. Διατηρεί μέσα του πολλά στοιχεία: από κλασικότροπα μοτίβα και παραδοσιακές, οικείες αφετηρίες και από drum & bass ηχοτρόπια μέχρι metal... σχολιασμούς. Πρόκειται για ένα ονειρικό άλμπουμ: τραγούδια με εσωτερική δυναμική και εξωτερική ένταση, που το καθένα ξεχωριστά, αλλά και ως σύνολο, μαγεύουν.
Ο δίσκος στιχουργικά επενδύεται από τον Ανδρέα Ταρνανά που μαζί με τη μουσική του Νίκου δημιουργούν εκείνο το αίσθημα του γλυκού περάσματος από τον μεσημεριανό καλοκαιρινό ήλιο στο σούρουπο, πριν την ηρεμία της νυκτερινής φύσης.
Οι δύο καλύτερες στιγμές είναι μάλλον τα "Περί Έρωτος" (με απόσπασμα από το Πλατωνικό "Συμπόσιο" σε απαγγελία του Λυκούργου Καλλέργη) και ο "Πλανόδιος Προφήτης" (με απόσπασμα από το ποίημα "Ο Τρελός Λαγός " του Μίλτου Σαχτούρη, σε απαγγελία του ίδιου του ποιητή). Πιστεύω ότι αυτά τα δύο κομμάτια αναδεικνύουν το συνθετικό ταλέντο του Μπάμπη Νίκου και τη δυναμική της φαντασίας του. Μέσα τους συμποσούνται όλα εκείνα τα στοιχεία, που δημιούργησαν αυτό το έργο, το οποίο, προσωπικά, θεωρώ ως κάτι ιδιαίτερο.
Για μια ακόμη φορά, και με αυτό το σχήμα, ο Μπάμπης Νίκου προσφέρει μουσική και ευαισθησία, φως και σκοτάδι, ύλη και αντιύλη, μα πάνω από όλα φαντασία και δημιουργικότητα.
