Γράφει ο Γιώργος Χούλλης
φωτο: Sophie Hébert
Αισίως στην τρίτη του κυκλοφορία έφτασε το Αθηναϊκό ντουέτο (Γιώργος Νίκας και Στάμος Μπάμπαρης) των Noise Figures. Η πρώτη ακρόαση του opening track "Taste Like Time" σε οδηγεί κατευθείαν στους Black Angels με το ανελέητο fuzz-αρισμα,ενώ σε πιοgarage ύφος κινείται το "Strange Medium Child". Συνολικά θα έλεγε κανείς ότι το Telepath αποτελεί ένα κολάζ διαφορετικών επιρροών που ωστόσο περιέχουν τον χαρακτηριστικό ήχο που δημιούργησε η μπάντα έπειτα από δυο κυκλοφορίες και πολλές συναυλίες σε Ελλάδα και εξωτερικό. Τον ήχο με τα ισοπεδωτικά τύμπανα και τις παραμορφωμένες κιθάρες.
Τα άλλα highlights του δίσκου περιλαμβάνουν το σχεδόν stoner "Healing Light", το αργόσυρτο και ατμοσφαιρικό "Hypnotised", αλλά και το "Glow Electric" που κλείνει το άλμπουμ και που φέρνει στο νου τους Black Rebel Motorcycle Club (οι Nosie Figures είχαν ανοίξει τη συναυλία τους στην Ιερά Οδό το 2014). Θα μπορούσαμε, ίσως, να αναφέρουμε την έλλειψη ενός "κράχτη όπως, για παράδειγμα το "Shot The Moon" (από το προηγούμενο άλμπουμ της μπάντας Aphelion), χωρίς αυτό να σημαίνει στην ουσία κάτι.
Έχοντας, λοιπόν, φτάσει στην τρίτη κυκλοφορία και έχοντας πλέον μια πολύτιμη συναυλιακή εμπειρία, οι δυο αυτές θορυβώδεις φιγούρες συνεχίζουν να εκπλήσσουν θετικά δημιουργώντας ένα δίσκο που η ακρόαση του είναι ένα κανονικό trip. Όποιος νομίζει ότι το ντουέτο είναι αποκλειστική υπόθεση των White Stripes ή των Black Keys, είναι καιρός να αναθεωρήσει ακούγοντας το Telepath.
Γιώργος Χούλλης
Μεγάλος fan των Motorhead, Stooges και της τεράστιας σποράς τους (από τους Ramones μέχρι τους Nirvana). Πολλές φορές "ξεφεύγει" μέσα απο τον Jack Kerouac, τον Tom Robbins, τους ήρωες του Stan Lee και την αστείρευτη τρέλα των Monty Python.
Γιώργος Χούλλης
Μεγάλος fan των Motorhead, Stooges και της τεράστιας σποράς τους (από τους Ramones μέχρι τους Nirvana). Πολλές φορές "ξεφεύγει" μέσα απο τον Jack Kerouac, τον Tom Robbins, τους ήρωες του Stan Lee και την αστείρευτη τρέλα των Monty Python.