Γράφει ο Μιχάλης Δημητρίου
Λοιπόν, πάμε στα τυπικά για αρχή. Το τρίο των Central Pozitronics από την Αθήνα κυκλοφόρησε το ομώνυμο ντεμπούτο του άλμπουμ στις 15 Μαΐου τού τρέχοντος έτους και το label που τόλμησε αυτό το release είναι η κερκυραϊκή εταιρεία 39 Label που κατά καιρούς παράγει πολύ όμορφα και "διαφορετικά" πράγματα. Το ίδιο το συγκρότημα λέει ότι είναι ένα υπερηχητικό κοκτέιλ συστατικών το οποίο και είναι ασαφές ως προς τη φύση του. Ιντριγκαδόρικο σερβίρισμα όπως και να το πάρεις, μιας και οι Γιώργος Μιζήθρας (electronics), Νίκος Αντωνόπουλος (κιθάρες), και Γιάννης Παπαδούλης (τύμπανα), παρουσιάζουν το εν δυνάμει γκροτέσκο ηχητικό καλούπι που κατάφεραν να δημιουργήσουν ως Experimental/ Breakbeat/Noisemelodicore... και αν θες μπορείς να προσθέσεις κι εσύ κάτι ακόμα που να «χαρακτηρίζει» τη μουσική τους.
Το όλο θέμα όμως με τον δίσκο των Central Pozitronics έγκειται στο ότι και τα 8 κομμάτια μαζί δημιουργούν το τέλεια σχεδιασμένο ηχητικό χάος. Όχι σαν βαβούρα φάση, αλλά πραγματικά κάτι το οποίο όσο και να φαίνεται εξαρχής σαν ένα jamming πείραμα, εξελίσσεται σε μία πολύ καλοσχεδιασμένη ιδέα που περιέχει άπειρα μουσικά και ηχητικά τοπία και νόρμες ετερόκλητες μεταξύ τους και αυτή είναι η μαγκιά του συγκεκριμένου σχήματος. Εντάξει, είναι δύσκολος δίσκος στο πρώτο άκουσμα, έλα όμως που είναι τόσο ποικιλόμορφος και συχνά μουσικά θρασύς; Τα παιδιά φτιάχνουν πρωτότυπη μουσική για να την αποδομήσουν στην συνέχεια ή για να την στείλουν για το πιο ιλιγγιώδες ρεκτιφιέ. Λες και φτιάχνουν κάτι περίπλοκο και κατόπιν του πετάνε ένα διαλυτικό, όσο χρειάζεται για να του αλλάξουν τη δομή, χωρίς ωστόσο να το κάνουν ένα ανούσιο τέρας. Αυτό δεν θέλει μόνο προσπάθεια αλλά χρειάζεται και τις συγκεκριμένες ποσότητες αυστηρού αυτοσχεδιασμού και πάντα με πολύ προβοκατόρικο τρόπο πάνω στην κεντρική τους ιδέα.
Και παρόλο πού η μουσική τους είναι έμμετρη και χωρίς διάθεση για ambient χασίματα, το όλο ηχητικό τους σύμπαν είναι κάργα καλλιτεχνικά ελευθεριάζον ή, αν θες καλύτερα, είναι άλλη μία από τις επιτομές της πειραματικής μουσικής (το χάος δηλαδή) που όμως παλαντζάρει σε κάθε κομμάτι με την διατήρηση και με την κατάρρευση. Αυτό μόνο εύκολο δεν είναι για να το πετύχει ένα σύνολο μουσικών που προέρχονται από διαφορετικά σύμπαντα. Breakbeats, hardcore, industrial, fusion, jungle, jazz. Σοκ και Δέος, και βασικά μιλάμε για έναν έντονο δίσκο που χορεύεται ακατάπαυστα, και αυτό είναι μόνο το ντεμπούτο τους! Δηλαδή, στον επόμενο δίσκο τι θα φτιάξουν;
To ομώνυμο άλμπουμ των Central Pozitronics κυκλοφορεί από την 39label σε βινύλιο των 180 γρ. και σε ψηφιακή μορφή από το bandcamp του συγκροτήματος.
Διάβασε σχετικά στο Merlin's : Deadfile
Μιχάλης Δημητρίου
Κοίτα τώρα.. όταν μου πέρασε το να γίνω αστροναύτης ή ραλίστας (γιατί έφυγε ο Senna και άφησε εμένα), και όταν δεν έγινα τελικά ροκ σταρ, ασχολήθηκα γενικότερα με τα μουσικά. Έγινα ηχολήπτης πρώτα, και μετά έγινα και ρ/φ παραγωγός (Loud Cities radio show) παράλληλα με το βίτσιο μου όπως αποδείχτηκε, μουσικός συντάκτης σε περιοδικά. Μετά από μία 3ετία σε ντόπιο έντυπο αποφάσισα να ψάξω την τύχη μου στα εξωτερικά με αποτέλεσμα να είμαι συντάκτης σε 3 αμερικάνικα μουσικά websites και σε 2 ευρωπαϊκά. Και κάπου εκεί, ήρθε ο Μάγος Merlin και μέσα από την βαριά του φωνή άκουσα αυτό, «Mike, πρέπει να επαναπατριστείς μουσικοσυντακτικώς, ψήνεσαι;»Και ψήθηκα!
Μιχάλης Δημητρίου
Κοίτα τώρα.. όταν μου πέρασε το να γίνω αστροναύτης ή ραλίστας (γιατί έφυγε ο Senna και άφησε εμένα), και όταν δεν έγινα τελικά ροκ σταρ, ασχολήθηκα γενικότερα με τα μουσικά. Έγινα ηχολήπτης πρώτα, και μετά έγινα και ρ/φ παραγωγός (Loud Cities radio show) παράλληλα με το βίτσιο μου όπως αποδείχτηκε, μουσικός συντάκτης σε περιοδικά. Μετά από μία 3ετία σε ντόπιο έντυπο αποφάσισα να ψάξω την τύχη μου στα εξωτερικά με αποτέλεσμα να είμαι συντάκτης σε 3 αμερικάνικα μουσικά websites και σε 2 ευρωπαϊκά. Και κάπου εκεί, ήρθε ο Μάγος Merlin και μέσα από την βαριά του φωνή άκουσα αυτό, «Mike, πρέπει να επαναπατριστείς μουσικοσυντακτικώς, ψήνεσαι;»Και ψήθηκα!
Μιχάλης Δημητρίου
Κοίτα τώρα.. όταν μου πέρασε το να γίνω αστροναύτης ή ραλίστας (γιατί έφυγε ο Senna και άφησε εμένα), και όταν δεν έγινα τελικά ροκ σταρ, ασχολήθηκα γενικότερα με τα μουσικά. Έγινα ηχολήπτης πρώτα, και μετά έγινα και ρ/φ παραγωγός (Loud Cities radio show) παράλληλα με το βίτσιο μου όπως αποδείχτηκε, μουσικός συντάκτης σε περιοδικά. Μετά από μία 3ετία σε ντόπιο έντυπο αποφάσισα να ψάξω την τύχη μου στα εξωτερικά με αποτέλεσμα να είμαι συντάκτης σε 3 αμερικάνικα μουσικά websites και σε 2 ευρωπαϊκά. Και κάπου εκεί, ήρθε ο Μάγος Merlin και μέσα από την βαριά του φωνή άκουσα αυτό, «Mike, πρέπει να επαναπατριστείς μουσικοσυντακτικώς, ψήνεσαι;»Και ψήθηκα!
