«Ο Πολεμιστής με έξι χορδές δεν βρίσκεται πλέον εδώ για να θαυμάσουμε το ξόρκι που μπορούσε να πλέξει γύρω από τα θνητά μας συναισθήματα. Ο Jeff μπορούσε να διοχετεύει μουσική μέσα από το αιθέριο. Η τεχνική του ήταν μοναδική και η φαντασία του απεριόριστη». (Jimmy Page)
Ο Jeff Beck μας άφησε χρόνους. Ένας κιθαρίστας που τελειοποίησε και διέδωσε τον ήχο της ηλεκτρικής κιθάρας στη σύγχρονη rock μουσική , γνώρισε πρώιμη επιτυχία με το βρετανικό συγκρότημα των Yardbirds στη δεκαετία του 1960, πριν αποφασίσει να εγκαινιάσει μια παρατεταμένη και εξαντλητική σόλο καριέρα. Αν και δεν έφτασε ποτέ στα εμπορικά ύψη πολλών από τους συγχρόνους και διαδόχους του -οι περισσότεροι από τους οποίους τον αναγνώρισαν ως τεράστια επιρροή στη δουλειά τους- ο Beck συνέχισε να περιοδεύει, να παίζει και να παίζει καλά μέχρι τη δεκαετία του 2020, με ένα κατάλογο συνεργατών από όλο το φάσμα του σύγχρονου ροκ . Ο Beck πέθανε στις 10 Ιανουαρίου 2023 από βακτηριακή μηνιγγίτιδα σε ηλικία 78 ετών.
Γεννημένος στο Ουόλινγκτον του Σάρεϊ στις 24 Ιουνίου 1944, ο Beck στράφηκε νωρίς στη μουσική και ως έφηβος άρχισε να παίζει με μπάντες ενώ ήταν στο κολέγιο στις αρχές της δεκαετίας του '60. Το 1965, μετά την αποχώρηση του Eric Clapton από τους Yardbirds, ο Beck τον αντικατέστησε ως ο βασικός κιθαρίστας του συγκροτήματος. Η θητεία του στο συγκρότημα ήταν σχετικά σύντομη -μόλις 20 μήνες, προτού παραιτηθεί ή/και απολυθεί εν μέσω μιας περιοδείας στις ΗΠΑ- αλλά ήταν αρκετή για να ασκήσει σημαντική επιρροή στην μπάντα, καθώς εκείνη την περίοδο οι Yardbirds απόλαυσαν πολλές από τις μεγαλύτερες επιτυχίες τους. Στο μεταξύ, ο πειραματισμός του Beck με παραμορφωμένους ήχους στην κιθάρα του άνοιξε το δρόμο για τη δημιουργία ενός πιο ψυχεδελικού ροκ. Ο Beck ηχογράφησε μόνο ένα άλμπουμ με τους Yardbirds, το Roger The Engineer του 1966, πριν ακολουθήσει σόλο καριέρα το 1967.
Takahiro Kyono - Jeff Beck - National Convention Hall Of Yokohama, Japan 14 Apr 2014 (CC BY 2.0)
Αν και για τα επόμενα 60 χρόνια θα εργαζόταν κατά διαστήματα με διάφορα σχήματα και καλλιτέχνες -The Jeff Beck Group (με τους Rod Stewart, Aynsley Dunbar και Ronnie Wood, από το 1967 έως το 1972), και με το supergroup Beck, Bogert and Appice στα μέσα της δεκαετίας του '70- ο Beck θα παρέμενε ένας σόλο καλλιτέχνης για το υπόλοιπο της καριέρας του, πειραματιζόμενος με διάφορα είδη από τα blues και τη soul μέχρι το jazz-rock. Διακεκριμένος πειραματιστής και τελειομανής, πέρασε το υπόλοιπο της ζωής του κυνηγώντας τις δικές του ιδέες πάνω στη δεξιοτεχνία της κιθάρας. Πολλοί πιστεύουν ότι ένας σημαντικός λόγος που δεν πέρασε ποτέ στο κυρίαρχο εμπορικό ρεύμα, παρά τα 8 Grammy που κέρδισε, ήταν η αδιαφορία του για τη δημιουργία μακροπρόθεσμων και σταθερών συνεργασιών με άλλους μουσικούς.
David Bowie, Phil Collins, Diana Ross, Sting, Clapton, Stewart, Bon Jovi, Roger Waters, Kate Bush, Hans Zimmer, Guns 'N' Roses, BB King, Kelly Clarkson, Brian Wilson, Joss Stone, ZZ Top, Buddy Guy και άλλοι—όλοι κάποια στιγμή "προσέλαβαν" κάποια στιγμή τον Beck για να προσθέσουν την κιθαριστική ιδιοφυΐα και αίγλη του στη δουλειά τους. Ακόμα και ο Johnny Depp είχε συνεργαστεί μαζί με τον Beck στο άλμπουμ 18 που κυκλοφόρησε τον Ιούλιο του 2022 και έμελλε να είναι η τελευταία κυκλοφορία του Άγγλου καλλιτέχνη πριν το θάνατό του. Ο Depp ήταν επίσης ένας από τους τελευταίους ανθρώπους που επισκέφθηκαν στον Beck ενώ ήταν ετοιμοθάνατος.