Γράφει ο Γιάννης Καστανάρας
The Lords Of Altamont: B-movies, blackxploitation, τόνοι από αλκοόλ και garage-biker punk φορτισμένο ως εκεί που δεν παίρνει, ένα εκκωφαντικό αμάλγαμα για μια μπάντα που, μαζί με τις Darts US από την Αριζόνα, αποτελεί τη σύγχρονη απάντηση στους Fuzztones, τους Cramps και τους υπόλοιπους γίγαντες του trash, οι οποίοι πριν από σχεδόν σαράντα χρόνια αποφάσισαν ότι τα sixties δεν είχαν τελειώσει και φρόντισαν να κρατήσουν το λάβαρο ψηλά με τον πιο ζωντανό τρόπο. Όσοι από εσάς, θυμούνται τους Νεοϋορκέζους Outta Place από τις αρχές της δεκαετίας του ’80 και την λυσσασμένη παρέμβασή τους στη νεοαναδυόμενη (τότε) garage punk αμερικάνικη σκηνή, προσθέστε κάμποση ακόμα εκρηκτική ενέργεια και το αποτέλεσμα θα σας καταπλήξει. Οι Lords of Altamont ροκάρουν από τα τέλη του 1999 ξεσηκώνοντας τα ακροατήρια και δίνοντας νέα πνοή σε ένα είδος που ενίοτε κινδυνεύει να καταντήσει βαρετό.
Ορμώμενοι από το Λος Άντζελες και αντλώντας έμπνευση από τους Stooges, τους MC5, τους Lords Of The New Church, τους Dead Boys, αλλά και τον Muddy Waters, έχουν κυκλοφορήσει πέντε άλμπουμ με πιο πρόσφατο το προ ολίγων ημερών εμφανισθέν The Wild Sounds Of The Lords Of Altamont (από την ιταλική Heavy Psych Sounds). Ο τραγουδιστής Jake “Preacher” Cavalliere που ταλαιπωρεί κολασμένα ένα παμπάλαιο farfisa υπήρξε μέλος των θρυλικών Bomboras και roadie των Cramps για μεγάλο διάστημα (ο δε πατήρ του υπήρξε μέλος biker συμμορίας), ενώ τη σημερινή σύνθεση της μπάντας συμπληρώνουν ο μπασίστας Rob “Garbage” Zim, ο ντράμερ Steven “Knuckles” Van Der Werff και ο κιθαρίστας Dani “Dani Sin” Sindaco. To όνομά τους, όπως αντιλαμβάνεται κανείς, αναφέρεται το διαβόητο φεστιβάλ που πραγματοποιήθηκε στο Άλταμοντ της Καλιφόρνια τον Δεκέμβριο του 1969 και που, ενώ οι διοργανωτές το είχαν χαρακτηρίσει ως το “Woodstock της Δύσης”, κατέληξε να σηματοδοτήσει το τέλος του Καλοκαιριού της Αγάπης με τελικό αποτέλεσμα τη δολοφονία του μαύρου ακροατή Meredith Hunter από τους Hell’s Angels και τον άγριο ξυλοδαρμό πολλών άλλων.
Οι Lords Of Altamont διαθέτουν όλα τα απαραίτητα δομικά στοιχεία των πρωταγωνιστών του rock and roll: πάθος, ωμή ενέργεια υψηλών ταχυτήτων διανθισμένη με φρενιασμένα φωνητικά, μια κιθάρα που τσακίζει κόκαλα πυρπολώντας το σύμπαν, ένα όργανο που ακούγεται σαν να είναι κουρδισμένο στην κόλαση και μια ογκώδη rhythm section που στηρίζει το σύνολο του ηχητικού οικοδομήματος. Το The Wild Sounds Of The Lords Of Altamont, αλλά και οι προηγούμενοι δίσκοι, είναι μια παρατεταμένη βόμβα διασποράς που ταρακουνάει τον εγκέφαλο καθώς προσπαθεί να τρυπήσει το κρανίο και να πιτσιλίσει ό,τι βρεθεί μπροστά του - σε μεγάλη απόσταση. Εντρυφήστε στο έπακρο, βάλτε τον ενισχυτή στο τέρμα και αφήστε τους γείτονες να ωρύοvται…
ΔΙΣΚΟΓΡΑΦΙΑ
Album
• To Hell With The Lords (2003) Sympathy for the Record Industry
• Lords Have Mercy (2005) Gearhead/Fargo
• The Altamont Sin (2008) Phantom Sound & Vision
• Midnight To 666 (2011) Fargo Records
• The Lords Take Altamont (2014) Gearhead/Fargo
• The Wild Sounds Of The Lords Of Altamont (2017) Heavy Psych Sounds
Singles and EPs
"The Split" b/w "She Cried" (2005) (Fargo Records), 7" Single
"Getting High (On My Mystery Plane)" b/w "(Please) Get Back in the Car" & "Faded Black" (2009), 7" Single/EP
"Burn Me Out" b/w "Black Eyed Girl" (2011), released on the bands personal "vinyl only" label "Hard Ride Records", 7" Single
Γιάννης Καστάναρας
Ο Γιάννης Καστάναρας είναι καθ' έξιν και κατ΄ επάγγελμα slacker, συνεκδότης και executive producer (ο,τι κι αν σημαίνει αυτό το πράγμα) του φανζίν Merlin's Music Box.
Γιάννης Καστάναρας
Ο Γιάννης Καστάναρας είναι καθ' έξην και καθ΄ επάγγελμα slacker, συνεκδότης και executive producer (ο,τι κι αν σημαίνει αυτό το πράγμα) του φανζίν Merlin's Music Box.
