Ο Dave Grohl είναι ένας πολυβραβευμένος Αμερικανός καλλιτέχνης, φιλάνθρωπος, υπέρμαχος των δικαιωμάτων των ομοφιλόφυλων, γνωστός κυρίως από τη συμμετοχή του ως ντράμερ στο grunge συγκρότημα των Nirvana και, στη συνέχεια, μετά την αυτοχειρία του Kurt Cobain και τη διάλυση της μπάντας, ως κιθαρίστας, τραγουδιστής και βασικός συνθέτης των Foo Fighters. Γεννήθηκε στις 14 Ιανουαρίου του 1969 στο Warren του Ohio. Είναι αυτοδίδακτος μουσικός και συνήθως δεν σπαταλάει άσκοπα τα εκατομμύριά του, αλλά τα επενδύει σκηνοθετώντας ντοκιμαντέρ με ουσία, όπως τα εξαιρετικά Sound City (2013, σχετικά με το φημισμένο ομώνυμο στούντιο ηχογράφησης στο Van Νuys της Καλιφόρνια) και Sonic Highways (2014, μια λαογραφικού τύπου Οδύσσεια που καταγράφει σε οκτώ επεισόδια την επίσκεψη των Foo Fighters σε ισάριθμες αμερικανικές πόλεις για την ηχογράφηση ισάριθμων κομματιών του άλμπουμ τους Sonic Highways).Πριν γίνει διάσημος, ο Grohl, ένας γνήσιος φαν του rock and roll και, κατά γενική ομολογία, ένα από τα καλύτερα παιδιά της μουσικής βιομηχανίας, συμμετείχε σε διάφορα punk συγκροτήματα ενώ πριν τους Nirvana συνεργάστηκε για τέσσερα χρόνια με τους Scream, ένα από τα πρωτοπόρα hardcore σχήματα της Washington DC (με καταγωγή από τη Virginia). Έχει πάρει συνέντευξη από τον πρόεδρο Ομπάμα και έχει ηχογραφήσει ένα γαμάτο ομώνυμο άλμπουμ με τους Them Crooked Vultrures (2009, παρέα με την ήρωά του, μπασίστα των Led Zeppelin, John Paul Jones και το φίλο του Josh Homme από τους Queens Of The Stone Age). Δεν ξέρει να διαβάζει παρτιτούρες και γράφει μουσική «με το αυτί», ενώ αντιπαθεί τους Nickelback (όπως κάθε rocker που σέβεται τον εαυτό του, καθένας για το δικό του λόγο). Ανάμεσα στα ενδιαφέροντά του είναι να βοηθάει νέους μουσικούς και να παίζει μουσική με την πρώτη ευκαιρία. Έχει παντρευτεί δυο φορές και έχει τρεις κόρες από το δεύτερο γάμο του, ο οποίος καλά κρατεί (από το 2003). Θεωρείται ο τρίτος πλουσιότερος ντράμερ του κόσμου, πίσω από τον Ringo Starr και τον Phil Collins με περιουσία που αγγίζει τα 260 εκατομμύρια δολάρια. Το Merlin’s Music Box συγκέντρωσε από αριστερά και δεξιά διάφορες βαρυσήμαντες δηλώσεις του κυρίου Grohl και, πάλι, προς τέρψη των αναγνωστών του.
- Μεγάλωσα με τους Beatles, αγαπώ τους Led Zeppelin, λατρεύω τους Bad Brains και το punk rock. Όσον όμως αφορά στο παίξιμο της κιθάρας και τη δομή των τραγουδιών, νομίζω ότι οι Hüsker Du είναι η μεγαλύτερη επιρροή μου στο κομμάτι της σύνθεσης. Ήμουν μεγάλος φαν των Hüsker Du και είναι προφανές ότι η μουσική του Bob Mould έχει επηρεάσει τον τρόπο που συνθέτω και παίζω κιθάρα. Πολλά από αυτά που κάνω προέρχονται από τον Bob…
- Η πρώτη μου συναυλία ήταν των Jackson 5 στο Οχάιο, αλλά ήμουν μωρό κι έτσι δεν τη θυμάμαι. Η πρώτη κανονική rock συναυλία που παρακολούθησα ήταν του Robert Plant. Ήμουν 15 χρονών και μου φάνηκε κάτι ξένο επειδή μέχρι τότε είχα δει μόνο ντόπια συγκροτήματα σε κλαμπάκια και μικρές αίθουσες. Όλα ήταν πολύ μεγαλύτερα και μου έκανε εντύπωση ότι ο ήχος δεν ήταν τόσο δυνατός όσο, ας πούμε, των Bad Brains που τους είχα δει σε ένα πολύ μικρό χώρο. Έπαιξε πολλά τραγούδια των Zeppelin και κάμποσα από τις προσωπικές του δουλειές. Την εποχή εκείνη ήμουν τρελαμένος με τους Zeppelin, οπότε αυτό ήταν ό,τι πιο κοντά στο αυθεντικό…
- Χωρίς τους Led Zeppelin δεν θα υπήρχε heavy metal κι αν υπήρχε θα ήταν χάλια…
- Το καλύτερο classic rock άλμπουμ από την αρχή ως το τέλος είναι το Physical Graffiti. Περιέχει τις τέσσερις διαφορετικές προσωπικότητες των Led Zeppelin σε ένα δίσκο. Ο John Bonham δεν έδινε δεκάρα για τους συμβατικούς περιορισμούς σαν rock ντράμερ. Επηρέασε εμένα και χιλιάδες άλλους ντράμερ να παίζουν με ψυχή και συναίσθημα και όχι μόνο με την εμπειρία. Για πολλά χρόνια έπαιζα punk, αλλά αυτό το μεθυστικό συναίσθημα που σου προκαλεί το Physical Graffiti με άγγιξε με τη που το άκουσα. Είναι καταπληκτικό…
- Σε κάποια φάση στη ζωή μου, η μουσική έγινε κάτι σαν θρησκεία. Έβλεπα κάτι που δεν ήταν απλά ένα βινύλιο ή μια αφίσα στον τοίχο, αλλά κάτι που απελευθέρωνε τη σκέψη μου και με έκανε να πιστεύω σε άλλα πράγματα…
- Από γενιά σε γενιά, οι Beatles θα παραμείνουν η σημαντικότερη rock μπάντα όλων των εποχών…
- Έχω ακόμα το πρώτο LP που αγόρασα, μια γελοία συλλογή της K-Tel από το 1975. Είκοσι τραγούδια, αλλά μόνο τρία από αυτά, των KC & The Sunshine Band, του Alice Cooper και το “Frankenstein” του Edgar Winter – άξιζαν τον κόπο. Έστω κι έτσι όμως, άρχισε η ερωτική σχέση μου με το βινύλιο. Αγόραζα μέσω του ταχυδρομείου πολλά πράγματα από αυτά που διάβαζα στα punk φανζίν. Έστελνες τρία δολάρια και πενήντα σεντς και δυο γραμματόσημα και έξι εβδομάδες αργότερα ερχόταν στο σπίτι σου ένα αυτοσχέδιο σινγκλ με ένα γράμμα του μπασίστα. Αυτό έπεισε τους φίλους μου να με μιμηθούν…
- Το πρώτο πράγμα που έκανα στη μουσική ήταν ένα punk σινγκλάκι με την μπάντα μου όταν ήμουν 15 ή 16 χρονών. Πήγαμε σε κάποιο άθλιο στούντιο, ηχογραφήσαμε, στείλαμε τα κομμάτια στο εργοστάσιο, πήραμε τα βινύλια και τα χώσαμε μόνοι μας στα εξώφυλλα…
- Έχω βιώσει πολύ σημαντικά πράγματα κι έχω βιώσει πολύ μεγάλες τραγωδίες. Έχω κάνει σχεδόν όλα όσα ποτέ μου είχα φανταστεί, αλλά ξέρω ότι υπάρχουν κι άλλα…
- Δύσκολα κοιμάμαι τη νύχτα και ξυπνάω μετά από πέντε ώρες επειδή νομίζω ότι σπαταλάω το χρόνο μου. Σηκώνομαι μέσα στη νύχτα και σκέφτομαι την επόμενη κίνηση…
- Δεν έχω πάρει ποτέ μου ηρωίνη, δεν έχω πάρει ποτέ μου κοκαΐνη, δεν έχω πάρει ποτέ μου speed. Σταμάτησα τη μαριχουάνα και το LSD στα είκοσι. Έχω δει ανθρώπους να πεθαίνουν. Είναι ζόρικο να είσαι νέος, αλλά αυτά τα πράγματα δεν σε διευκολύνουν καθόλου…
- Όταν οι Foo Fighters περιοδεύουν, παίζουμε για όλο τον κόσμο. Μου αρέσει η σκέψη ότι η μουσική είναι κάτι που στο χώρο της συναυλίας μπορεί να φέρει κοντά ανθρώπους από δυο αντίθετες πλευρές του φάσματος και για τρεις ώρες να τους κάνει να ξεχαστούν. Με αυτό τον τρόπο πιστεύω ότι δίνω ελπίδα στον κόσμο…
- Υπάρχουν τραγούδια που με τα χρόνια με κάνουν να αισθάνομαι περήφανος, αλλά τα αντιλαμβάνομαι τελείως διαφορετικά από τον ακροατή επειδή τα βλέπω με τη δική μου γραφή και καταλαβαίνω και την παραμικρή αναφορά σε κάθε στίχο και σε κάθε ρεφρέν. Τα περισσότερα τραγούδια που ο κόσμος θεωρεί σαν τα καλύτερά μας είναι εκείνα που δεν με κούρασαν καθόλου. Το “My Hero”, για παράδειγμα, βγήκε από το στόμα μου ενώ έκανα το demo του στο υπόγειο του σπιτιού μου στο Σιάτλ το 1995. Το “Everlong” επίσης φτιάχτηκε γρήγορα. Έγραψα το “Best Of You” καπνίζοντας καθισμένος στο χαλάκι στην είσοδο του γκαράζ μου, έχοντας δίπλα μου ένα φορητό κασετόφωνο. Βλέπω συνέχεια φωτογραφίες με τον Nick Cave καθισμένο μπροστά σε μια γραφομηχανή κι έτσι φαντάζομαι τους συνθέτες – όχι καθισμένους σε ένα χαλάκι στο γκαράζ τους μ’ ένα σωρό τσιγάρα πλάι τους…
- Όταν πέθανε ο Kurt αισθανόμουν χαμένος. Μουδιασμένος. Είχα αφιερώσει τη ζωή μου σ’ αυτή τη μουσική και τώρα αυτή με είχε προδώσει. Δεν είχα φωνή. Έκλεισα το ραδιόφωνο. Μάζεψα τα τύμπανά μου. Δεν μπορούσα να ακούω κάποια άλλη φωνή να τραγουδάει για χαρά ή για λύπη…
- Οι ενοχές είναι σαν τον καρκίνο. Οι ενοχές σε περιορίζουν, σε βασανίζουν, σε καταστρέφουν σαν καλλιτέχνη. Είναι ένας μαύρος τοίχος. Σε κατακλέβουν…
- Μη χάνεις ποτέ την πίστη σου στο αληθινό rock and roll. Ποτέ μα ποτέ. Μπορεί να χρειαστεί να το ψάξεις λίγο περισσότερο, αλλά θα βρίσκεται πάντα εκεί…
- Πάντα θα υπάρχουν rock and roll μπάντες, πάντα θα υπάρχουν παιδιά που θα αγαπούν το rock and roll και πάντα θα υπάρχει rock and roll…
- Οι περισσότεροι δεν λαμβάνουν σοβαρά υπόψη μερικά πράγματα. Όταν ακούν ένα άλμπουμ, ακούν τον καλλιτέχνη, τους στίχους ή τη μελωδία. Δεν σκέφτονται ποτέ το περιβάλλον μέσα στο οποίο ηχογραφήθηκε, κάτι που είναι πολύ σημαντικό. Αυτό είναι που στην ουσία καθορίζει το πώς ακούγεται το άλμπουμ…
- Έχω παρατήσει το σχολείο, κανείς δε με έμαθε να παίζω τύμπανα, κανείς δεν με έμαθε να παίζω κιθάρα, οπότε ό,τι κάνω το κάνω έτσι όπως νομίζω ότι θα πρέπει να γίνεται...
- Ο κόσμος έχει ξεχάσει τι σημαίνει να ροκάρεις πραγματικά επειδή περνά όλη μέρα μπροστά σε ένα γαμημένο υπολογιστή, τον οποίο εξυμνεί ως το νέο θεό. Και στ’ αλήθεια πιστεύει ότι η τεχνολογία μπορεί να τον κάνει πλούσιο αρκεί να σκοντάψει πάνω σε κάτι πρωτότυπο. Εγώ όμως σας λέω αυτό: η τεχνολογία μπορεί να σε κάνει πλούσιο αλλά δε θα σε κάνει ποτέ ευτυχισμένο…
- Αν παίξεις ένα τραγούδι των Nickelback ανάποδα θα ακούσεις μηνύματα από τον διάβολο. Ακόμα χειρότερα, αν το παίξεις κανονικά θα ακούσεις τους Nickelback…
- Δεν ασχολούμαι με το Facebook ή το Instagram επειδή δεν με ενδιαφέρουν. Όταν θέλω να μιλήσω με κάποιον του τηλεφωνώ ή του στέλνω μήνυμα. Ωστόσο, για την ηλικιωμένη μητέρα μου όλα αυτά έχουν νόημα επειδή δεν έχει πλέον πολλούς ανθρώπους για να μιλάει, σπανίως βγαίνει από το σπίτι και αισθάνεται μοναξιά. Μου λέει, «Αγόρι μου εσύ ζεις στο παρελθόν. Κάτσε να σου δείξω το Twitter». Μπορεί όταν φτάσω στην ηλικία της να ανεβάσω την πρώτη προσωπική ιστοσελίδα μου – Dave Grohl, συνταξιούχος rock σταρ…
- Σπανίως με αναγνώριζαν σ’ εκείνο το συγκρότημα. Μπορούσα να βγω από την μπροστινή πόρτα μετά από κάποια συναυλία των Nirvana και να μη με αναγνωρίσει κανείς. Έπειτα, γύριζα σπίτι και σκεφτόμουν, «Πω, πω, ώστε έχουμε πουλήσει τέσσερα εκατομμύρια αντίτυπα; Γαμάτο!»
- Ποτέ δεν κάθομαι σε ένα δωμάτιο για να κάνω εξάσκηση, ποτέ δεν προσπαθώ να μάθω καινούργια πράγματα και ποτέ δεν παίζω μόνος μου. Έμαθα περισσότερα για τα ντραμς τζαμάροντας με άλλους, επειδή πρέπει να το αισθάνομαι για να το κάνω και δεν μου αρέσει να μου λένε πώς να κάνω κάτι. Ποτέ δεν έκανα μαθήματα ντραμς και χαίρομαι πραγματικά γι’ αυτό επειδή παίζω έτσι όπως θέλω εγώ και δεν υπάρχει σωστό ή λάθος σ’ αυτό που κάνω –είναι ο τρόπος που το κάνω και η αλήθεια είναι πως δεν ξέρω να το κάνω καλύτερα…
- Πώς είναι δυνατόν να μη θέλεις να το κάνεις [να παίζεις μουσική]; Κάθομαι όλη μέρα και κουβεντιάζω για το rock and roll, έπειτα πάω και παίζω μουσική με τους φίλους μου και ψοφάω στα γέλια στα παρασκήνια μέχρι να έρθει η ώρα να πιώ μια μπύρα και να κάνω ογδόντα χιλιάδες ανθρώπους να τραγουδούν μαζί μου. Αυτό δεν είναι δουλειά!
- Κάποτε στην Ιαπωνία προκάλεσα ταραχές λόγω… διάρροιας. Χρειάστηκε να αποχωρήσω από τη σκηνή εξαιτίας «τεχνικών δυσκολιών»!
- Προσπαθώ πάρα πολύ σκληρά ώστε να μη βασίζομαι σε τίποτε πέρα από τα χέρια μου και την καρδιά μου.
ΑΛΛΑ ΛΟΓΙΑ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΕΠΙΦΑΝΩΝ: KEITH RICHARDS
Γιάννης Καστάναρας
Ο Γιάννης Καστάναρας είναι καθ' έξιν και κατ΄ επάγγελμα slacker, συνεκδότης και executive producer (ο,τι κι αν σημαίνει αυτό το πράγμα) του φανζίν Merlin's Music Box.
Γιάννης Καστάναρας
Ο Γιάννης Καστάναρας είναι καθ' έξην και καθ΄ επάγγελμα slacker, συνεκδότης και executive producer (ο,τι κι αν σημαίνει αυτό το πράγμα) του φανζίν Merlin's Music Box.
Γιάννης Καστάναρας
Ο Γιάννης Καστάναρας είναι καθ' έξην και καθ΄ επάγγελμα slacker, συνεκδότης και executive producer (ο,τι κι αν σημαίνει αυτό το πράγμα) του φανζίν Merlin's Music Box.
