«Κανένας δεν το είχε ξανακάνει. Κανένας δεν είχε πασαλειφτεί με φυστικοβούτυρο πάνω στη σκηνή, ούτε είχε κάνει εκείνες τις ξέφρενες χορευτικές φιγούρες, ούτε είχε ματώσει. Εκείνος επινόησε το stage diving και το crowd surfing. Κανείς δεν είχε ηχογραφήσει ένα δίσκο που να ακουγόταν όπως oι δίσκοι των Stooges. Κανείς δεν είχε γράψει ποτέ πριν στίχους σαν του Iggy. Κανένα συγκρότημα δεν είχε ακουστεί όπως αυτό. Επομένως, για μένα οι Stooges ανακάλυψαν το punk και δεν το έκαναν από πρόθεση, ήταν κάτι που απλώς συνέβη. Αυτό που πραγματικά με έκαναν να το σκεφτώ ήταν η πρώτη συναυλία τους που είχα παρακολουθήσει το 1973 – λίγο αργότερα οι Stooges θα διαλύονταν εθισμένοι στα ναρκωτικά, καταρρακωμένοι, δίχως μάνατζερ, δίχως εταιρεία, δίχως προοπτική, δίχως τίποτα.

Και 29 χρόνια αργότερα τους βλέπω να παίζουν σαν πρώτο όνομα στο φεστιβάλ Coachella. Ήταν η πρώτη τους συναυλία μετά την επανασύνδεσή τους. Είχαν διαλυθεί μέσα σε απόλυτη αδιαφορία και 29 χρόνια αργότερα έπαιζαν σαν πρώτο όνομα στο μεγαλύτερο αμερικανικό rock φεστιβάλ, μπροστά σε τριάντα χιλιάδες παιδιά που είχαν αλλοφρονήσει. Κι εκείνη τη στιγμή σκέφτηκα, “Μας πώς γίνεται αυτό;” Εκείνη την εποχή κανένας προμότερ δεν ασχολιόταν μαζί τους κι όμως όλο το αφρόγαλα βγήκε στην επιφάνεια και ο κόσμος αγόραζε τους δίσκους τους, άκουγαν γι’ αυτούς, άκουγαν να τους χαρακτηρίζουν σαν επιρροή, είδαν τον Kurt Cobain και τον Johnny Rotten να φορούν μπλουζάκια των Stooges, άκουσαν τους Nirvana, τους Sex Pistols, τους Ramones και την Joan Jett να διασκευάζουν τραγούδια των Stooges και να μιλάνε για τους Stooges. Η αίσθηση του Iggy είναι – και νομίζω πως σ' αυτό έχει απόλυτο δίκιο – ότι οι φωτογραφίες έπαιξαν μεγάλο ρόλο σε αυτό. Όλα εκείνα τα παιδιά που μιλούσαν πριν για το punk rock τώρα το έβλεπαν να ξεδιπλώνεται μπροστά στα μάτια τους. Αν και ο Iggy είχε ακολουθήσει μια πετυχημένη καριέρα, ο Ron και ο Scott Asheton έπαιζαν σε μπάντες που είχαν πουλήσει ελάχιστους δίσκους ή ήταν παντελώς άγνωστες έξω από το Αν Άρμπορ ή το Ντιτρόιτ, ενώ ο James Williamson είχε φύγει για να ασχοληθεί με επιχειρήσεις ηλεκτρονικών. Οπότε, 29-30 χρόνια αργότερα, εκείνοι οι μάγκες αποκτούν όλα τα διαπιστευτήρια των rock stars, κάνουν περιοδείες και παίζουν σε στάδια γεμάτα με κόσμο που κάνει σαν τρελός. Αυτό με εντυπωσίασε και αυτό θέλησα να ερευνήσω στο βιβλίο μου".

Jeff Gold, συγγραφέας του Total Chaos: The Story of The Stooges ( 2016, Third Man Books)