Όσο κρατήσει η νύχτα (4 Μαΐου)

Ο Νοέλ Ρόσα* πέθανε το 1937, είκοσι έξι χρονών.

Μουσικός της νύχτας, που ήξερε την παραλία του Ρίο ντε Ζανέιρο μόνο από φωτογραφίες, τραγουδούσε και συνέθετε σάμπα που τραγουδιέται ακόμα στα μπαρ της πόλης.

Ένας φίλος τον συνάντησε σε κάποιο μπαρ, τις μικρές ώρες, στις δέκα το πρωί.

Ο Νοέλ σιγοτραγουδούσε τη μελωδία που μόλις είχε συνθέσει. Στο τραπέζι υπήρχαν δυο μπουκάλια. Ένα της μπίρας και ένα με ρούμι.

Ο φίλος γνώριζε πως η φυματίωση τον σκότωνε. ο Νοέλ διάβασε την ανησυχία στο πρόσωπό του, και θεώρησε υποχρέωσή του να απαριθμήσει τις θρεπτικές αξίες της μπίρας. Δείχνοντας το μπουκάλι, αποφάνθηκε: "Αυτό ισοδυναμεί μ' ένα πιάτο καλό φαΐ".

Ο φίλος δεν πείστηκε κι έδειξε το μπουκάλι με το ρούμι. "Κι αυτό;"

Και ο Νοέλ εξήγησε: "Δεν γίνεται να το φάω ασυνόδευτο".

O Noel de Medeiros Rosa (11 Δεκεμβρίου 1910 - 4 Μαΐου1937) ήταν Βραζιλιάνος συνθέτης, τραγουδιστής  και θεωρείται ένα από τα σημαντικότερα ονόματα της βραζιλιάνικης λαϊκής μουσικής. Παίζοντας κιθάρα και μαντολίνο, έδωσε νέα πνοή στη σάμπα εμπλουτίζοντας τις αφρο-βραζιλιάνικες ρίζες της με μια γλώσσα πιο αστική και πιο πνευματώδη και μετατρέποντάς την σε όχημα για ειρωνικούς κοινωνικούς σχολιασμούς.

Το βιβλίο του Εδουάρδο Γκαλεάνο (1940-2015) "Οι μέρες αφηγούνται" κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πάπυρος σε μετάφραση της Ισμήνης Κανσή