Ένα βιβλίο 160 σελίδων μας συστήνει στους πρώτους writers της δεκαετίας '84-'94, με σπάνιο ξεθαμμένο φωτογραφικό υλικό μιας εποχής που δεν υπήρχε διαδίκτυο, κάνοντας παράλληλα μια αναδρομή στο κοινωνικό και πολιτικό πλαίσιο στο οποίο γεννήθηκε το γκραφίτι στην Αμερική τις προηγούμενες δεκαετίες. Κυκλοφορώντας στους δρόμους της πόλης όλο και κάποιο γκραφίτι θα τραβήξει το βλέμμα μας, μια τεχνική ζωγραφικής επί τοίχου που οι απαρχές της εντοπίζονται πίσω στους αιώνες, με το έργο να βρίσκεται σε άμεση συνάρτηση με το φυσικό καμβά του, τον τοίχο και να υπάρχει όσο υπάρχει αυτός κάνοντας το τόσο διαχρονικό όσο και την ίδια στιγμή εφήμερο. 

(Πρωτότυπη πηγη: inExarchia)

Η διαδρομή της τέχνης του γκραφίτι στις πέντε και πλέον δεκαετίες που έχει δημιουργηθεί, δεν υπήρξε καθόλου εύκολη. Ακροβατώντας ανάμεσα στη νομιμότητα και στην παρανομία μέχρι και στο πολύ πρόσφατο παρελθόν, καταρχήν επιβίωσε και εν τέλει εξελίχθηκε και εδραιώθηκε κυρίως χάρη στο πείσμα και στην ανάγκη των writers για να εκφραστούν με αυτό τον άμεσα παρεμβατικό τρόπο κόντρα στα κοινωνικά και καλλιτεχνικά στεγανά. 

Σήμερα πια μιλάμε για μορφή τέχνης και μάλιστα δημόσιας, με τον πλέον χαρακτηριστικό ορισμό της ως street art. Λόγω φύσης και θέσης είναι τέχνη καθ΄ όλα ανεξάρτητη, δεν υπόκειται σε κανόνες, δεν είναι εμπορεύσιμη, δεν στοχεύει να γίνει αρεστή, δεν διαφημίζεται και δεν ψάχνει χώρο να αναπτυχθεί. Όλα αυτά κάνουν ενδεχομένως την street art ως την πιο άμεση μορφή τέχνης. Έχοντας ποικίλο σε εκφραστικότητα και τεχνικές λεξιλόγιο και με εκπροσώπους που αναγνωρίζονται διεθνώς, μεταφέρει δυναμικά κοινωνικά, πολιτικά μηνύματα, προκαλεί, κρίνει, κατακρίνει, απορρίπτει με τρόπο εκκεντρικό και πολλές φορές σαρκαστικό. Κι όμως τα έργα της προσελκύουν χιλιάδες θεατές. Το μήνυμά της θα διαβαστεί και θα αποκωδικοποιηθεί οπωσδήποτε, ακόμα και αν χρειαστούν δύο ή τρεις αναγνώσεις. Και το μήνυμα αυτό δεν επιβάλλεται παρά μόνο παρεμβάλλεται στην καθημερινότητα του θεατή, κεντρίζοντας και προβληματίζοντας τον. Οι καλλιτέχνες δημιουργούν έργα είτε μικρής κλίμακας, σε εγκαταλελειμμένα κτήρια και σε υπαίθρια parking, δίπλα σε διαφημίσεις, αφίσες, πολιτικά και αθλητικά συνθήματα είτε μεγάλων διαστάσεων, τα οποία αναπτύσσουν ένα πολυεπίπεδο διάλογο τόσο με το θεατή όσο και με την ίδια την αρχιτεκτονική επιφάνεια που καλύπτουν αλλά και με την ίδια την περιοχή που βρίσκονται. 

Πρόσφατα κυκλοφόρησε ο πρώτος τόμος του λευκώματος για την ιστορία του γκραφίτι στην Ελλάδα. Δεν είναι το πρώτο ελληνικό βιβλίο που ασχολείται με το θέμα αυτό. Είναι το πρώτο όμως έργο και μάλιστα σπονδυλωτό που έχει καταμερίσει και αποτυπώσει χρονολογικά την εμφάνισή του στις ελληνικές πόλεις από τα μέσα της δεκαετίας του 80 και μέχρι τις μέρες μας. Ο πρώτος τόμος της Ιστορίας του γκραφίτι στην Ελλάδα, κάνοντας μια αναδρομή στο κοινωνικό και πολιτικό πλαίσιο στο οποίο γεννήθηκε το γκραφίτι στην Αμερική τη δεκαετία του 60, μας συστήνει τους πρώτους writers της δεκαετίας 1984-1994, οι οποίοι έβαλαν τα θεμέλια για την ανάπτυξή του στην ελληνική επικράτεια. 

Που θα το βρω

Το βιβλίο H ιστορία του graffiti στην Ελλάδα 1984-1994 μπορείτε να το αποκτήσετε και από το φιλικό Apples to Zebras. Σε περίπτωση που βρίσκεστε στην ευρύτερη περιοχή των Εξαρχείων μπορείτε να καλέσετε στο 210 3634512 (ώρες 11.00-20.00) για να γίνει η παράδοση στο χώρο σας, χωρίς έξοδα αποστολής.

Την επιμέλεια του συνολικού έργου έχει ένας άνθρωπος μέσα από τον underground αυτό χώρο, ο Χαρίτωνας Τσαμαντάκης. Το inExarchia έκανε μια απολαυστική κουβέντα μαζί του, λίγο πριν εκδοθεί και ο 2ος τόμος της ιστορίας, και με λόγια μετρημένα μας έβαλε στο κόσμο των σπρέι και της street art. Τον ευχαριστούμε πολύ!

Διαβάστε τη συνέντευξη το inExarchia με τον Χαριτωνα Τσιαμαντάκη ΕΔΩ.