Παρουσίαση και Συνέντευξη με τον Γιώργο Γιαννόπουλο και την Φαίη Φραγκισκάτου
Γράφει ο Γιάννης Ζελιαναίος
Ένας αναπτήρας ανάβει λίγο πριν την αφήγηση της νύχτας και μες στην άμπωτη που την ρολάρει μια κιθάρα μπορείς να ακούσεις τις φωνές μιας γυναίκας. Να περπατάει μαζί του μέσα από ψιχάλες που φτύνουν πόνο, θυμούμενη ένα μαύρο πουλί που ανέβαινε στην σκηνή με την πιο παρανοϊκή ματιά, αντανάκλαση μιας ζωής ενάντια σε όλες τις πιθανότητες, φωτιά μέσα της, μια νύχτα που πέφτει πάνω σε ένα φως σαπισμένο, η θέα από την κάσα ενός παραθύρου που όλα φαίνονται ίδια αλλά τίποτα δεν μοιάζει να ‘χει νόημα καθώς ένα βαλς μεταφράζει ένα όνειρο και μια κιθάρα ακουμπάει στην άκρη της σκιάς λίγο μετά κι αφού η άμπωτη τα έχει πει για εκείνη την γυναίκα.
Κάπως έτσι, και σε παράφραση, δανειζόμενος στίχους και τίτλους τραγουδιών της Φαίης Φραγκισκάτου καθώς και τον ήχο της κιθάρας του Γιώργου Γιαννόπουλου λέω να ξεκινήσω τούτο το κείμενο για το Reflection των Low Tide που μόλις κυκλοφόρησε ελεύθερα από την Death Roots Syndicate. Ένα άλμπουμ όπου μέσα από τα 9 του τραγούδια αφηγείται στην ουσία μια ολόκληρη ιστορία. Μια ιστορία που τους στίχους έγραψε η Φαίη και την μουσική ο Γιώργος όπου αποτελούν στην ουσία τους Low Tide. Folk ηχοτοπία, η ακουστική κιθάρα μπροστάρης και η βραχνή φωνή του Γιαννόπουλου, δημιουργούν ένα άλμπουμ που κυλάει ωσάν μουσικό βιβλίο. Ξεγυμνωμένο, απλό, (μόνο στο Walk With Me υπάρχει μια φυσαρμόνικα που συνοδεύει τις κιθάρες), σωστό σε διάρκεια, (κοντά στα 27 λεπτά), το Reflection ρολάρει σαν ένας μουσικός διαβάτης που στα λέει σε ένα δωμάτιο μια οποιαδήποτε ώρα της ημέρας και της νύχτας. Ο γράφων ξεχώρισε την τριπλέτα, Reflection, Fire Within, Nightfall και προχωράει στις συστάσεις πριν την συνέντευξη.
Τον Γιώργο Γιαννόπουλο τον γνώρισα μουσικά κάπου εκεί στο 2016 κι όταν άκουγα την υπ’ αριθμόν IV συλλογή της Death Roots Syndicate. Όπου Death Roots Syndicate για όσους δεν γνωρίζουν είναι ένα free digital download label που κατοικοεδρεύει στην Καλιφόρνια και ειδικεύεται κατά κόρον στις σκοτεινές country, folk, blues μουσικές, με τραγουδιστές και μπάντες ανά την υφήλιο που παίζουν τα συγκεκριμένα είδη και όχι μόνο. Σε εκείνη την συλλογή συμμετείχαν ονόματα όπως ο T.K Bollinger από την Μελβούρνη που αξίζει να ψάξετε, ο Slim Wild Boar από την Γαλλία που κατά την γνώμη μου έχει βγάλει ένα από τα καλύτερα αντρικά νυχτερινά άλμπουμ της τρέχουσας δεκαετίας, (βλέπε: Tales From The Wrong Side Of Town, 2012, Beast Records) καθώς και οι δικοί μας Cyanna Mercury. Σε εκείνη την συλλογή λοιπόν και όταν ξεκινούσε το υπ’ αριθμόν 6 κομμάτι, που ήταν του Γιαννόπουλου… αφήστε το, θα σας πω κάποια άλλη στιγμή τι συνέβη όταν και θα γράψω για τους Down by Law, την κανονική μπάντα του Γιώργου όπου ζει και δημιουργεί στην Λάρισα.
Από την άλλη την Φαίη Φραγκισκάτου οι περισσότεροι την ξέρετε από τα υπέροχα κείμενα που γράφει εδώ στο Μerlin’s ενώ οι πιο ψυλλιασμένοι την γνωρίζουμε από τα διηγήματά της που κυκλοφορούν εκεί έξω.
Οι δυο τους μας μίλησαν για το Reflection στην παρακάτω μίνι συνέντευξη που μας παραχώρησαν και τους ευχαριστούμε.
Ας ξεκινήσουμε με την προφανή ερώτηση. Φαίη, Γιώργο πως ξεκίνησε η ιστορία ώστε να δημιουργηθούν οι Low Tide;
Φαίη: Εδώ και κάποια χρόνια πειραματίζομαι με τη συγγραφή διηγημάτων και ο Γιώργος μου πρότεινε να γράψω στίχους. Έφτιαξα μια μικρή ιστορία σε 8 συνέχειες με τη μορφή έμμετρου στίχου, έκανε κλικ στον Γιώργο και κάπως έτσι ξεκίνησε για μένα.
Γιώργος: Με τη Φαίη γνωριστήκαμε στο facebook μέσα από ένα γκρουπ που ανέβαζα κάποιες συνθέσεις μου. Της άρεσε αυτό που έκανα γίναμε φίλοι και ανταλλάσσαμε μουσικές κτλ. Σε κάποια φάση η Φαίη μου έστειλε να διαβάσω ένα διήγημα που είχε γράψει και αυτόματα την ρώτησα αν ήθελε να γράψει στίχους και να τους μελοποιήσω. Μου έστειλε σχεδόν αμέσως ένα κομμάτι το East of the Moon το οποίο το έκανα ηλεκτρικό και φαζαριστό. Καμία σχέση δηλαδή με τους Low Tide και το φολκ ήχο τους. Το επόμενο όμως, The Crow and the Wren ήταν φολκ και κυκλοφόρησε από την Death Roots Syndicate όπως και το τωρινό Reflection. Μετά η Φαίη πέταξε την ιδέα να κάνουμε κάτι ολοκληρωμένο. Είχε την ιδέα και το έφτιαξε πολύ γρήγορα. Άργησα κάνα εξάμηνο να το αρχίσω αν και το Walk with me γράφτηκε αυτόματα όταν έπιασα τους στίχους στα χέρια μου .Τα υπόλοιπα κατά την διάρκεια της άνοιξης. Τέλη Ιούνη περίπου έκανα την παράγωγη και βγήκε Σεπτέμβρη.
Πως δουλεύτηκε το υλικό του Reflections; Ήταν ομαδική δουλειά ή απλά η Φαίη παρέδωσε του στίχους και ο Γιώργος έγραψε την μουσική;
Γιώργος: Ήταν απόλυτα ομαδική δουλειά. Όταν άρχισα πλέον σοβαρά να ασχολούμαι με το πρότζεκτ, το γράψιμο της μουσικής αλλά και αργότερα στη φάση της παραγωγής ότι ιδέα είχα πήγαινε στη Φαίη και μου έλεγε αν τις άρεσε η όχι. Πήγε τόσο καλά που έμειναν απέξω μόνο δυο ιδέες δίκες μου ενώ στα άλλα συμφωνήσαμε με την πρώτη. Στην παραγωγή και ενορχήστρωση έγινε ο χαμός μιας κι εγώ σκεφτόμουν τρομπέτες πιάνα κοντραμπάσα και η Φαίη μου έλεγε να το κρατήσουμε απλό με λίγες προσθήκες εδώ και κει και είχε δίκιο γιατί με έβαλε σε μια παράξενη δημιουργική διαδικασία να παίξω κιθάρες που μέχρι στιγμής δεν είχα σκεφτεί. Και κάπου εκεί οφείλεται και αυτή η ροή που εισπράττω όταν το ακούω.
Φαίη, έχεις ένα τραγούδι (το Blackbird) αφιερωμένο στην Nina Simone που νομίζω ότι αποτυπώνει με τον πιο απλό και άμεσο τρόπο την ζωή και το έργο της. Θες να μας πεις κάτι περισσότερο για αυτό;
Φαίη: H Nina άντεξε και έφτιαξε τέχνη από τη δυστυχία και την ανισότητα. Με όλο το κόστος που συνεπάγεται αυτή η στάση ζωής. Αυτό που άφησε πίσω της αποπνέει σεβασμό και αγάπη.
Η συνεργασία με την Death Roots Syndicate καλά κρατεί. Και με τους Low Tide όπου εμφανιστήκατε με το The Crow and the Wren και τώρα με το Reflections αλλά και ο Γιώργος όπου τον πρωτογνώρισα με το Sinner’s Dream πριν καιρό μέσα από τις συλλογές της εταιρείας. Ποια η σχέση σας με το label;
Φαίη: Γνωρίζω τη δουλειά του Dustin από το 2014, η απλότητα και η ευρύτητα του μουσικού ύφους και ήθους που βγαίνει από το label από την αρχή ταίριαξε στον τρόπο που σκέφτομαι ότι μπορούν να γίνουν τα πράγματα στη μουσική.
Γιώργος: Η Φαίη μου γνώρισε την εταιρία και τον άνθρωπο που τρέχει πίσω από αυτήν, τον Dustin Jeffries. Ο τύπος είναι φοβερός πολύ δεκτικός και ανοιχτόμυαλος. Έβαλα δυο συνθέσεις μου σε συλλογές της Death Roots, το Sinner’s Dream και ένα πιο μπλούζυ, το Same Οld Νight. Το να βγει από εκεί το Reflection ήταν η πρώτη και τελευταία μας σκέψη. Του το προτείναμε και δέχτηκε κατευθείαν.
Υπάρχουν σχέδια να παρουσιαστεί live το Reflections ή και σχέδια για κάποιο μελλοντικό άλμπουμ;
Γιώργος: Θα το ήθελα πολύ αυτό. Μου αρέσει να παίζω ζωντανά. Αν υπάρξει κάποια πρόταση. Ένας χώρος και ένα διάστημα να το οργανώσουμε σωστά θα μπορούσε να γίνει. Όσον αναφορά κάποια επομένη δουλειά, υπάρχει σαν σκέψη και θέλω να γίνει Βέβαια θα πάρει τον χρόνο του άλλα αν η Φαίη έχει κάτι ολοκληρωμένο να προτείνει όπως έγινε με το Reflection ξεκινώ και αύριο, χεχε. Δεν αποκλείω βέβαια να υπάρξουν και μεμονωμένα τραγούδια όπως το The Crow and the Wren. Βέβαια όλα αυτά αφού αφήσουμε αυτή την δουλειά να ανασάνει ένα διάστημα.
Μπορείτε να ακούσετε και να κατεβάσετε ελεύθερα το άλμπουμ EΔΩ
Πλήρης δισκογραφία της Death Roots Syndicate ΕΔΩ
Γιάννης Ζελιαναίος
Γεννήθηκε το 1978. Εργάζεται στην Στέγη Bibliotheque. Συνεργάζεται με το Merlin’s Music Box. Βάζει μουσική στο Closer. Κυκλοφορεί τις φανζινατες εκδοσεις συλλεκτικου παραλογισμου ΚΑΖΑΝΑΚΙ. Έχει βγάλει πέντε ποιητικές συλλογές. Πιστεύει πως το φαΐ των θεών είναι τα μακαρόνια και του αρέσει το ρήμα βοτκάρω.
Γιάννης Ζελιαναίος
Γεννήθηκε το 1978. Εργάζεται στην Στέγη Bibliotheque. Συνεργάζεται με το Merlin’s Music Box. Βάζει μουσική στο Closer. Κυκλοφορεί τις φανζινατες εκδοσεις συλλεκτικου παραλογισμου ΚΑΖΑΝΑΚΙ. Έχει βγάλει πέντε ποιητικές συλλογές. Πιστεύει πως το φαΐ των θεών είναι τα μακαρόνια και του αρέσει το ρήμα βοτκάρω.
