Γράφει η Φαίη Φραγκισκάτου
“Οι μόνοι άνθρωποι που θαύμαζα ποτέ μου ήταν ο Link Wray και ο Iggy Pop… Για μένα, τύποι σαν τον Link Wray είναι πολύ ξεχωριστοί." (Mark. E.Smith – Renegade: The Lives and Tales of Mark E. Smith, Viking, 2008)
“Με έβαλαν στο στούντιο με τον Mitch Miller, έπαιξα το ‘Clair de Lune’. Ήθελαν να παίξω τον ‘Ζορμπά’. Φαντάζεσαι τον Link Wray να παίζει τον ‘Ζορμπά;”
( Link Wray, 1998)
Το μακρινό 1958 κάπου στην Αμερική – στην Αμερική, μια χώρα μαγική, κυκλοφορεί ένα instrumental rock and roll κομμάτι με τίτλο “Rumble”. Θεωρείται το πρώτο κομμάτι στην ιστορία του rock που μύησε τους ακροατές στον ήχo του fuzz. Παρά το γεγονός ότι ήταν ένα κιθαριστικό τραγούδι χωρίς στίχους, η μετάδοσή του απαγορεύτηκε από τους ραδιοφωνικούς σταθμούς εθνικής εμβέλειας των Ηνωμένων Πολιτειών. Ο συνθέτης του λεγόταν Link Wray. Ένας άνθρωπος που, όπως έγραψε το περιοδικό Rolling Stone, στο άρθρο για την αναγγελία του θανάτου του το 2005, “Mπορεί να έζησε αθόρυβα, αλλά αυτό που έμεινε από τη ζωή του ήταν η ενθουσιώδης αφοσίωσή του στην ένταση της μουσικής”.
Διάφορα ιερά τέρατα της κιθάρας όπως οι Pete Townshend, Neil Young, Bruce Springsteen, αλλά και ο Bob Dylan, έχουν δηλώσει κατά καιρούς ότι εμπνεύστηκαν από τον τρόπου που έπαιζε κιθάρα ο Link Wray. Πολλά σάουντρακ cult ταινιών (Pink Flamingos, Pulp Fiction κ.α.) των δεκαετιών του 80 και του 90 περιείχαν κομμάτια του Link Wray που με τον τρόπο αυτό έγιναν γνωστά σε γενιές, οι οποίες δεν είχαν βιωματική επαφή με το rock and roll. Για τους οπαδούς της αναβίωσης του garage, ο Link Wray είναι ο μεγάλος ανανεωτής του ήχου της κιθάρας. Κι όμως στην Αμερική, στην Αμερική που θέλει να είναι μαγική, το μουσικό του αποτύπωμα δεν βολεύεται καλά στο καλούπι της μουσικής βιομηχανίας. Ένα από τα παιδιά του Wray, η κόρη του Beth, ξεκίνησε πέρσι μια προσπάθεια υποστήριξης της υποψηφιότητάς του για να ενταχθεί στο Hall of Fame, δίχως ωστόσο το επιθυμητό αποτέλεσμα. Ο Dan Auerbach των Black Keys που συμμετείχε στην προσπάθεια εκείνη, είχε δηλώσει χαρακτηριστικά “Κανείς μας δε θα βρισκόταν εδώ αν δεν υπήρχε ο Link Wray. Σε κάθε μεγάλη αρχή στην τέχνη, πρέπει να υπάρχουν οραματιστές και εκείνος και η οικογένειά του ήταν πράγματι οραματιστές”.
Αυτές τις μέρες, με αφορμή την ανακοίνωση των υποψηφίων προς ένταξη στο Hall of Fame, ο κιθαρίστας των Eagles, Joe Walsh, δήλωσε χαρακτηριστικά: “Υπήρχε ένας τύπος που πέρσι δεν τα κατάφερε και που λεγόταν Link Wray. Στη δεκαετία του ’50 έγραψε ένα τραγούδι, το “Rumble” και όλοι εμείς οι κιθαρίστες θέλαμε να γίνουμε ο Link Wray. Και δεν τα κατάφερε επειδή είναι παντελώς άγνωστος”.
Είναι πραγματικά μοναχική υπόθεση να έχεις ινδιάνικη καταγωγή, να έχεις γεννηθεί μέσα στην οικονομική κρίση κάπου στον Νότο, να έχεις χάσει έναν πνευμόνι από τη φυματίωση στον πόλεμο της Κορέας και να χτυπιέσαι φαζάροντας με την κιθάρας σου, όταν όλοι οι άλλοι κιθαρίστες γύρω σου γράφουν μελιστάλαχτες, εμπορικές μπαλάντες ενώ η δική σου μουσική είναι ανύπαρκτη στο air play εθνικής εμβέλειας, αφού θεωρείται ότι διεγείρει την εφηβική παραβατικότητα. Ωστόσο, το ζήτημα δεν είναι αν το fuzz ταιριάζει ή όχι στο αυτί της μουσικής βιομηχανίας. Το ζήτημα είναι ότι ο Link Wray στα τέλη της δεκαετίας του 50 μέσα και από τη δική του έμπνευση και ανάγκη για μουσική ενέργεια, δημιούργησε αυτό τον ήχο με την κιθάρα του. Και η μουσική πρωτοπορία είναι γενεσιουργό συστατικό στο rock. Με ή χωρίς Hall of Fame. Έτσι πάει.
Φαίη Φραγκισκάτου
Η Φαίη Φραγκισκάτου γεννήθηκε το 1974 στην Αθήνα. Η μουσική μπήκε στη ζωή της με το τουμπου τουμπου ζα, που της τραγουδούσε η μαμά της όταν έκλαιγε. Συνεχίζει να ζει στην Αθήνα. Συνεχίζει ν ακούει τη φωνή του Παύλου Σιδηρόπουλου.Κλαίει ακόμα καμιά φορά, κι ας μεγάλωσε.
Φαίη Φραγκισκάτου
Η Φαίη Φραγκισκάτου γεννήθηκε το 1974 στην Αθήνα. Η μουσική μπήκε στη ζωή της με το τουμπου τουμπου ζα, που της τραγουδούσε η μαμά της όταν έκλαιγε. Συνεχίζει να ζει στην Αθήνα. Συνεχίζει ν ακούει τη φωνή του Παύλου Σιδηρόπουλου.Κλαίει ακόμα καμιά φορά, κι ας μεγάλωσε.
Φαίη Φραγκισκάτου
Η Φαίη Φραγκισκάτου γεννήθηκε το 1974 στην Αθήνα. Η μουσική μπήκε στη ζωή της με το τουμπου τουμπου ζα, που της τραγουδούσε η μαμά της όταν έκλαιγε. Συνεχίζει να ζει στην Αθήνα. Συνεχίζει ν ακούει τη φωνή του Παύλου Σιδηρόπουλου.Κλαίει ακόμα καμιά φορά, κι ας μεγάλωσε.
