Γράφει ο ΑΝΤΩΝΗΣ ΖΗΒΑΣ
Στην εποχή μας η κοινωνία χωρίζεται σε δύο στρατόπεδα: σε αυτούς που τρώνε και σε αυτούς που τρώγονται.
Είμαστε εγκλωβισμένοι στο μέσο μιας αξιοθρήνητης αγέλης από ζωντανούς-νεκρούς που φοβούνται και περιφρονούν τη ζωή. Εχθροί του ίδιου τους του εαυτού, βλέπουν παντού εχθρούς κοιτώντας στον καθρέπτη των δικών τους εμμονών.
Η εθελοδουλία τους τούς έχει μετατρέψει σε ένα σωρό από κρέας, χωρίς καν πνευματική σκέψη, συγκαταβατικό σε όλα τα δικτατορικά μέτρα που τους υπαγορεύει η Αυτοκρατορία του χρήματος, όπου η μοναδική ελευθερία που τους παραχωρεί είναι η ελεύθερη δυνατότητα να επιλέξουν ανάμεσα στη πανούκλα και στη χολέρα.
Υπάρχει αρκετή προδοσία, μίσος, βία, απληστία, παραλογισμός στο μέσο άνθρωπο για να τροφοδοτήσει οποιουδήποτε είδους στρατό, οποιαδήποτε μέρα.
Η βία όμως προβάλλεται, κατά κανόνα, ως ο καρπός της κακής συμπεριφοράς των κακών ηττημένων, των πολυάριθμων φτωχών, των επικίνδυνων για την αρμονία του συστήματος, των κοινωνικά απροσάρμοστων ανθρώπων στην κανονικότητα της κυριαρχίας, των κατατρεγμένων που τρέχουν να γλυτώσουν από τις βόμβες, τις σφαίρες, το άδειο τους στομάχι και την πολιτική εκείνων που -δεκαετίες μετά το κλείσιμο των στρατοπέδων συγκέντρωσης- ανοίγουν νέα, υψώνουν καινούργια τείχη και φράκτες κρατώντας φυλακισμένους εντός τους χορτάτους και εκτός τους πεινασμένους.
Αν κοιτάξουμε την ιστορία της ανθρωπότητας είναι πολύ εύκολο να διαπιστώσουμε ότι οι καλύτεροι στο φόνο είναι αυτοί που κηρύττουν εναντίον του. Όπως και οι καλύτεροι στον πόλεμο είναι αυτοί που κηρύττουν την ειρήνη. Όπως και αυτοί που κηρύττουν την ευημερία είναι οι καλύτεροι στο να απλώνουν τη σπάνη. Όπως και οι καλύτεροι στο μίσος είναι αυτοί που κηρύττουν την αγάπη. Γιατί το μοναδικό συναίσθημα που υπάρχει μέσα τους είναι το μίσος για όποια και όποιον αψηφά τα κηρύγματά τους. Για ό,τι δεν μπορούν να ελέγξουν.
Κοινωνίες μοιρασμένες σε καλούς και κακούς, πλούσιους και φτωχούς, κυνηγημένους και κυνηγούς, θύτες και θύματα. Ζωντανούς και νεκρούς.
Ο άνθρωπος είναι μιμητικό ον και ον που προσαρμόζεται σε όλα. Κοιτάει πώς φέρονται οι γύρω του και φέρεται παρόμοια.
Όταν οι περισσότεροι δρουν με έναν τρόπο, τείνεις να δράσεις έτσι κι εσύ, αποκτώντας νομιμοποίηση απλώς και μόνο από τον τρόπο των πολλών.
Στο βαθμό που η θεραπεία του κακού είναι επώδυνη, ο άνθρωπος παραιτείται συχνά από αυτή: υποκαθιστά το παλιό σχήμα με ένα νέο με το οποίο παρηγορείται να το βλέπει απαλλαγμένο από όλα τα κακά του παλιού. Ξεχνώντας όμως την παλιά κατάσταση στη πραγματικότητα παραιτείται από τη συσσωρευμένη πείρα κατεβαίνοντας στο μονοπάτι της λήθης, γλιστρά και στο τέλος κατρακυλά για μία ακόμη φορά στη διάλυση. Η ατομική συνείδηση του καθενός είναι ακόμη πιο κρίσιμο να εξεγείρεται εγκαίρως, προκειμένου να μην έρθει η ώρα που θα την καταπιεί μια νέα κοινωνική συνείδηση, προκειμένου να μην έρθει η ώρα που οι ηθικοί νόμοι θα έχουν αντιστραφεί και πλέον δεν θα μπορείς να αντιδράσεις παρά μόνο αν είσαι διατεθειμένος να πληρώσεις το πιο ακραίο τίμημα.
Ένας άνθρωπος που περιμένει τη κυριαρχία για να κάνει τη ζωή του καλύτερη, και πατά επάνω στο μίσος για οτιδήποτε είναι διαφορετικό από αυτό που τον έχουν εκπαιδεύσει να υπακούει και να δέχεται, είναι ένας άνθρωπος που δεν θέλει ποτέ να είναι ελεύθερος και να απολαμβάνει τη ζωή αντί απλά να επιβιώνει. Είναι ένας άνθρωπος που έχει ήδη νικηθεί, ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα της ίδια της πραγματικότητας. Όμως, μόνο αυτοί που τρέφουν όνειρα και δεν δέχονται άβουλα να βλέπουν ότι τους δείχνουν, είναι αυτοί που απολαμβάνουν τη πραγματική ζωή.
Γι αυτό και οι “τρελοί”, οι επαναστάτες και οι ερωτευμένοι θεωρούνται ιεροί. Γιατί ονειρεύονται με τα μάτια ανοικτά.
Είτε έτσι είτε αλλιώς η ιστορία θα ξαναμιλήσει, επειδή το κλειδί της φυλακής μας ο καθένας από μας το κρατά στην τσέπη του. Γιατί οι άνθρωποι ζουν από τη στιγμή που βρίσκουν μία θέση στη ζωή των άλλων.
Αντώνης Ζήβας
Ο Αντώνης Ζήβας είναι D.J. ραδιοφωνικός παραγωγός και record sellector εδώ και 28 έτη. Παράλληλα έχει υπάρξει μπασίστας σε διάφορες γνωστές-άγνωστες Punk και Alternative μπάντες από τη δεκαετία του '80 ως τις μέρες μας, ενώ ανήκει στο απροστάτευτο υπό εξαφάνιση είδος των δισκοπωλών. Γεννήθηκε στη Πάτρα, αλλά διάλεξε να ζήσει για πάρα πολλά χρόνια στη Κρήτη, όπου και απέκτησε τη Κρητική υπηκοότητα, την οποία διατηρεί ακόμη με πείσμα. Τα τελευταία χρόνια κατοικεί στη κοιλιά του τέρατος που ονόμασαν Αθήνα, περιφέροντας το σάρκιον του σε διάφορα Booth της Αθηναϊκής νύχτας και μία φορά την εβδομάδα τα μεσημέρια των Σαββάτων, ξαποστένει στο μικρόφωνο του metadeftero.gr, μέσα από την εκπομπή Reclaim The Music
Αντώνης Ζήβας
Ο Αντώνης Ζήβας είναι D.J. ραδιοφωνικός παραγωγός και record sellector εδώ και 28 έτη. Παράλληλα έχει υπάρξει μπασίστας σε διάφορες γνωστές-άγνωστες Punk και Alternative μπάντες από τη δεκαετία του '80 ως τις μέρες μας, ενώ ανήκει στο απροστάτευτο υπό εξαφάνιση είδος των δισκοπωλών. Γεννήθηκε στη Πάτρα, αλλά διάλεξε να ζήσει για πάρα πολλά χρόνια στη Κρήτη, όπου και απέκτησε τη Κρητική υπηκοότητα, την οποία διατηρεί ακόμη με πείσμα. Τα τελευταία χρόνια κατοικεί στη κοιλιά του τέρατος που ονόμασαν Αθήνα, περιφέροντας το σάρκιον του σε διάφορα Booth της Αθηναϊκής νύχτας και μία φορά την εβδομάδα τα μεσημέρια των Σαββάτων, ξαποστένει στο μικρόφωνο του metadeftero.gr, μέσα από την εκπομπή Reclaim The Music
Αντώνης Ζήβας
Ο Αντώνης Ζήβας είναι D.J. ραδιοφωνικός παραγωγός και record sellector εδώ και 28 έτη. Παράλληλα έχει υπάρξει μπασίστας σε διάφορες γνωστές-άγνωστες Punk και Alternative μπάντες από τη δεκαετία του '80 ως τις μέρες μας, ενώ ανήκει στο απροστάτευτο υπό εξαφάνιση είδος των δισκοπωλών. Γεννήθηκε στη Πάτρα, αλλά διάλεξε να ζήσει για πάρα πολλά χρόνια στη Κρήτη, όπου και απέκτησε τη Κρητική υπηκοότητα, την οποία διατηρεί ακόμη με πείσμα. Τα τελευταία χρόνια κατοικεί στη κοιλιά του τέρατος που ονόμασαν Αθήνα, περιφέροντας το σάρκιον του σε διάφορα Booth της Αθηναϊκής νύχτας και μία φορά την εβδομάδα τα μεσημέρια των Σαββάτων, ξαποστένει στο μικρόφωνο του metadeftero.gr, μέσα από την εκπομπή Reclaim The Music
