Μετάφραση: Στέλιος Μιχ.
"Την κληρονομιά του Δρ. Μάρτιν Λούθερ Κινγκ την βλέπουμε στον αγώνα για την εξάλειψη του θεσμικού ρατσισμού στην Αμερική. Από την ηθική του στάση μέχρι την πρακτική - την οργάνωση της κοινότητας – ήταν με τη μη βία, και καλά έκανε. Η πρώτη τροποποίηση του Συντάγματος δίνει σε όλους μας το δικαίωμα να συγκεντρωνόμαστε και να εκφράζουμε ειρηνικά τα αιτήματά μας. Αλλά εκείνη την εποχή το σύστημα εξουσίας άρχισε να επιτίθεται, να δολοφονεί και να βασανίζει ειρηνικούς διαδηλωτές. Με άλλα λόγια παραβίαζαν τα συνταγματικά, δημοκρατικά, πολιτικά και ανθρώπινα δικαιώματα μας να οργανώνουμε, να ενώνουμε και να μορφώνουμε το λαό.
Όταν πήγα να ακούσω τον Δρ .Κινγκ να μιλάει στο Αμφιθέατρο του Όκλαντ, το 1962, ήταν ο πρώτος μαύρος ηγέτης που με ενέπνευσε. Ήμουν φοιτητής και δούλευα νυχτερινή δουλειά με πλήρη απασχόληση στο πρόγραμμα Gemini. Κάθισα ανάμεσα σε μια θάλασσα 7 χιλιάδων ανθρώπων που είχαν έρθει να ακούσουν τον Δρ. Κινγκ να μιλάει για το τι πρέπει να κάνουμε σχετικά με τις επιχειρήσεις που κάνουν ρατσιστικές διακρίσεις ενάντια στους έγχρωμους σε όλη την Αμερική. Ήταν μια εποχή που μόλις αρχίζαμε να χωνεύουμε το ιστορικό μας καθήκον στον αγώνα για πολιτικά κι ανθρώπινα δικαιώματα. Ο Δρ. Κινγκ εξήγησε τις αχαλίνωτες διακρίσεις της Αμερικής, λέγοντάς μας ότι πρέπει να μποϊκοτάρουμε διάφορες εταιρίες και ιδιαίτερα αρτοποιίες που αρνούνται να προσλάβουν έγχρωμους. Συνέχισε παροτρύνοντάς μας να μποϊκοτάρουμε τις αρτοποιίες Lagentorf και Κillpatrick και την εταιρία ψαριών Wonder, εδώ στην περιοχή του Σαν Φρανσίσκο, στο Όκλαντ. Θα τους μποϊκοτάραμε τόσο επίμονα ώστε η Wonder θα αναρωτιόταν που πήγαν τα έσοδά της. Και οι 7 χιλιάδες σηκωθήκαμε και ξεσπάσαμε σε χειροκροτήματα. Λίγα χρόνια αργότερα δούλεψα μαζί του, όταν στηρίξαμε σαν Μαύροι Πάνθηρες την Πορεία των Φτωχών που οργάνωσε ο Δρ. Κινγκ. Ο Δρ. Ραλφ Αμπερνάθι μου τηλεφώνησε και μου είπε "Κύριε Σιλ, ο Δρ. Κινγκ θέλει να ξέρει αν θα θέλατε να συμμετέχετε σε ένα στρογγυλό τραπέζι, μαζί με οργανώσεις από όλη τη χώρα, για να οργανώσουμε όλοι μαζί τον αγώνα ενάντια στο ρατσισμό και τις διακρίσεις". Απάντησα, "ναι το Κόμμα των Μαύρων Πανθήρων σίγουρα θα δουλέψει μαζί με εσάς και τον Δρ. Κινγκ για ο,τι θέλετε". Ο κόσμος δεν ξέρει ότι υπερβήκαμε αυτές τις γραμμές.
Αριστερά ο Μπόμπι Σιλ με σύντροφό του και την "περιβολή" των Μαύρων Πανθήρων
Ο Κινγκ βοήθησε να αλλάξει η συνείδηση της Αμερικής, όχι μόνο για πολιτικά και κοινωνικά δικαιώματα, αλλά και για τη φτώχεια, τον πόλεμο και την οικονομική ανισότητα. Από όταν ήταν ένας νέος άπειρος πάστορας ακόμα, στο Μοντγκόμερι, ο Κινγκ μπήκε μπροστάρης στο μποϋκοτάζ των λεωφορείων. Κατά τη διάρκεια των 382 ημερών του μποϋκοτάζ, ο Κινγκ συνελήφθη και βασανίστηκε, το σπίτι του ανατινάχτηκε, αλλά αναδείχθηκε ως προσωπικότητα με πανεθνική εμβέλεια και με τρομερές ηγετικές ικανότητες. Το 1957 βοήθησε στη συγκρότηση του SCLC, απλώνοντας τη σταυροφορία για τα κοινωνικά δικαιώματα και στις άλλες πόλεις. Ηγήθηκε εκστρατειών σε τοπικό επίπεδο, στο Σέλμα, στο Μπέρμιγχαμ και άλλες πόλεις και βοήθησε στην ενότητα ανάμεσα στις διαφορετικές πτέρυγες του κινήματος, όπως του NAACP, του Urban League, του SNCC, του CORE και του SCLC. Μεταξύ του 1958 και του 1967, ο Δρ. Κινγκ ταξίδεψε πάνω από 6 εκατομμύρια μίλια, μίλησε πάνω από 2.500 φορές και συνελήφθη τουλάχιστον 20 φορές επειδή κήρυττε το ευαγγέλιο της μη βίας. Τα γενέθλια του Δρ. Κινγκ είναι πλέον εθνική εορτή και το όνομά του έχει δοθεί σε δρόμους και σχολεία. Αλλά στην εποχή του το κατεστημένο τον θεώρησε έναν επικίνδυνο ταραχοποιό.
Παρενοχλήθηκε από το FBI και κακοποιήθηκε από τα ΜΜΕ. Ο αγώνας για κοινωνικά και πολιτικά δικαιώματα τον ριζοσπαστικοποίησε, μετατρέποντάς τον σε έναν μαχητή για οικονομική και κοινωνική δικαιοσύνη. Τη δεκαετία του '60 αφιερώθηκε όλο και περισσότερο στο να δημιουργεί γέφυρες ανάμεσα στο κίνημα των κοινωνικών δικαιωμάτων και το εργατικό κίνημα. Όταν δολοφονήθηκε στο Μέμφις το 1968, είχε πάει για να συμπαρασταθεί σε μια εντυπωσιακή απεργία των εργατών αποχέτευσης. Το 1964, στα 35 του, ήταν ο νεότερος που πήρε Νόμπελ Ειρήνης. Κάποιοι ακτιβιστές του κινήματος ανησυχούσαν ότι η αντίθεσή του στον πόλεμο του Βιετνάμ το 1967 θα έκανε ζημιά στο κίνημα των πολιτικών δικαιωμάτων. Αντί αυτού βοήθησε στο να στραφεί η κοινή γνώμη ενάντια στον πόλεμο. Όταν κοιτάζω την κληρονομιά του Δρ. Κινγκ και για τι παλεύαμε, τον αριθμό των ανθρώπων που σκοτώθηκαν στις διαμαρτυρίες για τα κοινωνικά δικαιώματα και αργότερα όταν 28 σύντροφοι μου Μαύροι Πάνθηρες δολοφονήθηκαν στην προσπάθεια της αστυνομίας να μας τρομοκρατήσει και να μας εξοντώσει, όταν τα βλέπω αυτά, αισθάνομαι μια πολύ μεγάλη έλξη για τον Δρ.Κινγκ και τα όσα με ενέπνευσε. Όλη η εξουσία σε όλο το λαό".
Μπόμπι Σιλ
