Παρουσίαση και συνέντευξη του Γιάννη Ζελιαναίου με τα δυο βασικά μέλη της μπάντας
Μεγαλώσαμε μέσα σε μια σκοτεινή νιότη, με μια σκοτεινή βασίλισσα για προσκεφάλι, λέγοντάς μας μια ανείπωτη ιστορία κάποια οποιαδήποτε ώρα. Παρέα με την δεσποινίς κάβλα, παρέα με βότκα και χάπια, υπερασπίζοντας την σιωπή σε μια τελευταία ευκαιρία μπας και ξεφύγουμε λίγο πριν έρθει ένα τραγούδι που θα μας βάλει για ύπνο. Ζούμε στον αστερισμό της σχιζοφρένειας και μια ρημάδα ταχύτητα μας πλησιάζει.
Πάντα μ’ άρεσε να φτιάχνω φράσεις από τίτλους τραγουδιών ενός άλμπουμ κι αυτό κάνω ακόμα. Αυτό κάνω και τώρα με τους Schizo Constellation που στις αρχές της αποφράδας τούτης χρονιάς κυκλοφόρησαν τον ντεμπούτο τους δίσκο κάτω από κανένα label. Τους παρακολουθώ κάθε μέρα να κοινωνούν το βινύλιό τους ανάμεσα σε φίλους, γνωστούς, δισκάδικα, μπαραποθήκες, φανζινάδες και λοιπούς συνδαιτυμόνες που διαλέγουν μια πλευρά στα πράγματα και δεν βαράνε προσοχή στην πρώτη πρόσκληση που σκάει από την άλλη μεριά. Από το λεγόμενο underground κι εναλλακτικό μπουχτίσαμε στην κωλοτούμπα τα τελευταία πολλά χρόνια κι εγώ κάτι δικά μου σκέφτομαι τώρα που ακούω το Dark Youth των φίλων, (φίλοι κι όχι μαλακίες), Schizo Constellation.
Την πρώτη φορά που μου έφερε ο Ανδροβιτσανέας (ο μπασίστας της μπάντας) το άλμπουμ και το άκουσα, ένιωσα ότι σε κάποια τραγούδια άκουγα Διάφανα Κρίνα με αγγλικό στίχο. Σε κάποια άλλα, μια σκοτεινή post punk μπάντα του ’80, με την επιβλητική φωνή του Μάνου Δημητρουλάκη να θυμίζει εκείνη την δεκαετία. Τώρα που το σκέφτομαι και το ξανακούω, αν οι Schizo Constellation έσκαγαν στην μαυρίλα των ελληνικών eighties – των δικών μας eighties – θα μιλούσαμε για ένα άλμπουμ κόλλημα. Τα πράγματα όμως δεν είναι έτσι και στο Dark Youth έχουμε να κάνουμε με ένα γοτθικό, indie rock άλμπουμ που σου φέρνει στο μυαλό μπάντες όπως οι Editors, οι Interpol και λοιπές σκοτεινές μουσικές αναφορές. Τα 9 κομμάτια του δίσκου καταλήγουν σε ένα γεροδεμένο αποτέλεσμα που προσφέρεται για σχιζοφρενική απογείωση στα live που θα δώσει το συγκρότημα, ξεκινώντας αυτή την Κυριακή των Βαΐων στο Death Disco. Ο γράφων κατοχυρώνει ως αγαπημένο κομμάτι του άλμπουμ το "Vodka n' Pills" ενώ για την ιστορία των Schizo Constellation και του Dark Youth, μας τα λένε παρακάτω τα δυο βασικά μέλη: Μάνος Δημητρουλάκης (φωνή, ηλεκτρική κιθάρα) και Αθάν Ανδροβιτσανέας (ηλεκτρικό μπάσο).
Ποιοί είναι οι Schizo Constellation και ποια η ιστορία του συγκροτήματος;
Μάνος: Με τον Αθάν γνωριστήκαμε πριν από 12-13 χρόνια περίπου. Είχε μια μπάντα τότε και έψαχναν κιθαρίστα οπότε και πήγα. Εκεί ουσιαστικά γίναμε φίλοι και ακόμη και μετά τη διάλυση του συγκροτήματος συνεχίσαμε να βρισκόμαστε σχεδόν καθημερινά είτε σε κάποιο σπίτι για να τζαμάρουμε, είτε σε κάποιο μπαρ. Βέβαια, καθώς περνούσε ο καιρός, οι συναντήσεις μας στα μπαρ άρχισαν να γίνονται πιο συχνές από τα τζαμαρίσματα οπότε μας πήρε και 10 χρόνια απλώς και μόνο για να πέσει στο τραπέζι η ιδέα να ξαναφτιάξουμε μπάντα.
Αθάν: Ένα απόγευμα, πριν 3 χρόνια, πήγα σπίτι του Μάνου σε ψιλοκακή ψυχολογική κατάσταση. Μου λέει, “κάτσε που είσαι χάλια να σε κάνω χειρότερα” και μου έβαλε να ακούσω κάποια τραγούδια που είχε γράψει. Χάρηκα, μ' αρέσανε, άλλαξε κάπως η διάθεση της βραδιάς και πήγαμε στο Βlackbird, το στέκι μας τότε, για ένα ποτό. Ο Μάνος σκεφτόταν τί να κάνει τα κομμάτια αυτά και αναρωτιόταν πόσο να πιάνει το αμάξι του, για να καταφέρει να τα ηχογραφήσει. Στην τελική αποφασίσαμε να κάνουμε μία μπάντα και να αρχίσουμε πρόβες, παίξαμε το υλικό λάιβ στο στούντιο, με τον καιρό δουλέψαμε και νέα κομμάτια και φτάσαμε σιγά σιγά στο Dark Youth.
Μάνος: Είχαμε γράψει τα τύμπανα σε ένα ντραμ μασίν και αυτή ήταν η μπάντα μας για ένα χρόνο μέσα στο στούντιο. Μέχρι που φτάσαμε στην ηχογράφηση του δίσκου όπου την ηχογράφηση των τυμπάνων την εμπιστευτήκαμε στον Νίκο Χουλιαράκη που ειλικρινά τον ευχαριστούμε τόσο για το ηχητικό αποτέλεσμα όσο και για την συνεργασία μας και για την στήριξη που μας έδωσε όπου και όταν την χρειαστήκαμε κατά την ηχογράφηση.
Αθάν: Ναι, ο Χούλιο τα έδωσε όλα στα τύμπανα. Και ακόμα θυμάμαι πως με έβριζε ο Μάνος και ο Κώστας Ραγιαδάκος, ο ηχολήπτης μας όταν έκοβα βόλτες πάνω-κάτω γύρω από ένα τραπέζι καθώς ακούγαμε τα takes, προσπαθώντας να καταλάβουμε αν αυτό που έχουμε γράψει είναι καλό. Ήτανε μια ωραία εβδομάδα, που ακόμα θυμόμαστε. Μετά την ηχογράφηση τη μπάντα πλαισίωσε ο Χρήστος Κιουλπεκίδης στα ντραμς και στη συνέχεια ο Μενέλαος Ορφανός στην κιθάρα.
Ποιές οι βασικές σας επιρροές, (μουσικές και μη) για τη δημιουργία του Dark Youth και αν είστε ικανοποιημένοι από το τελικό αποτέλεσμα.
Αθάν: Η ικανοποίηση είναι μια έννοια που συναντά κανείς στο τέλος της ζωής του, εμείς κάναμε με το Dark Youth μια αρχή στο να ξετυλίγουμε το κουβάρι που έμπλεκαν καθηγητές, γονείς, γκομενάκια, φίλοι-φίδια, υπάλληλοι, ιδιωτικοί και μη, στις ζωές μας. Αν καταφέρουμε να συγκρουστούμε με το καρούλι αυτού του κουβαριού κάποια στιγμή στο μακρινό μέλλον τότε ναι, θα είμαστε ευχαριστημένοι.
Μάνος: Εντάξει, εγώ που είμαι με αντιβίωση και δεν έχω πιεί ακόμη τόσο θα προσπαθήσω να απαντήσω λίγο πιο απλοϊκά μέχρι να σας φτάσω (γέλια). Είναι πραγματικά δύσκολο και ίσως ακατόρθωτο να μπορείς να λες καθημερινά πως είσαι ικανοποιημένος από ένα τραγούδι ή έναν δίσκο που έκανες. Υπάρχουν στιγμές που θα ήθελα να είχα κάνει αλλιώς κάποια πράγματα, να είχα γράψει αλλιώς κάποιο στίχο ή κάποια κιθάρα, έρχονται και διαρκώς ιδέες που δεν ήρθαν τότε και ίσως και καλύτερα γιατί αυτές οι ιδέες ή αυτή η ματαίωση που μας συμβαίνει είναι που γεννάει το νέο υλικό. Οπότε δεν μπορώ να σου πω πως είμαι ικανοποιημένος καθημερινά από το αποτέλεσμα αλλά αυτό συνέβαινε και πριν τον δίσκο και δεν έχει να κάνει με τον δίσκο. Δεν είχαμε και κάποιο συμβόλαιο που μας υποχρέωσε να τον βγάλουμε. Πρώτα τον ακούσαμε και τον αγαπήσαμε και έπειτα προχωρήσαμε στην έκδοση του. Με σιγουριά όμως σου λέω ότι αυτό που ακούς, αυτό είμαστε και κάναμε πραγματικά ότι καλύτερο μπορούσαμε και ήταν στις δυνατότητες μας. Πάντως επειδή για μας ένα βινύλιο δεν είναι μόνο το ηχητικό αλλά και το εικαστικό μέρος και είχαμε την ίδια ανησυχία και για τα δύο, η Νιόβη Κρητικού - που μας έκανε όλο το artwork- φρόντισε να εισχωρήσει μέσα στη ψυχή μας και να της δώσει σχήμα και χρώμα. Αν τα αφαιρέσεις αυτά, θα μείνει και πάλι μόνο το σκοτάδι. Ε, δεν είναι και λίγο αυτό.
Ακούγοντας τον δίσκο, μου ήρθε αυτομάτως η σκέψη πως θα σας πήγαινε να βγάλετε τραγούδια και με ελληνικό στίχο. Έπεσε ποτέ στο τραπέζι μια τέτοια ιδέα;
Μάνος: Κατ' αρχάς και οι δύο γράφουμε στα ελληνικά, είτε στίχο, είτε ποιήματα, και δεν θα γινόταν και αλλιώς αφού είναι η μητρική μας γλώσσα. Ο Αθάν ας πούμε, ετοιμάζει αυτό τον καιρό την πρώτη του ποιητική συλλογή. Γενικά δεν πιστεύω πως μπορεί κάποιος να εκφραστεί με αγγλικό στίχο ή τουλάχιστον να εξελιχθεί σε αυτόν αν πρώτα δεν έχει δουλέψει τη γραφή στη μητρική του γλώσσα. Πολλές φορές μεταφράζεις κάποιον και βλέπεις πως τελικά δεν είχε τίποτα να πεί και πιθανότατα και ο ίδιος δεν θα το έλεγε αν ήταν στη μητρική του γλώσσα. Από 'κει και πέρα δεν βρεθήκαμε να συζητήσουμε αν θα βγάλουμε αγγλόφωνο ή ελληνόφωνο δίσκο, κάποια από τα τραγούδια του άλμπουμ προϋπήρξαν των Schizo, τα γουστάραμε, και ουσιαστικά η μπάντα φτιάχτηκε για να ενταχθούν τα τραγούδια αυτά σε ένα μουσικό σύνολο που στη συνέχεια μας έφερε το άλμπουμ.
Εκτός από το ντεμπούτο άλμπουμ σας, που λογικά θα παίξετε ολόκληρο, τι να περιμένει ο κόσμος στις 21 Απριλίου στη Death Disco;
Μάνος: Υπάρχει αρκετό νέο υλικό, θα επιλέξουμε από εκεί μερικά τραγούδια και ένα δύο τραγούδια από μπάντες που αγαπάμε.
Αθάν: Τί άλλο να περιμένουμε Γιάννη στο rock n' roll. Οι λιποθυμίες, οι αυτοκτονίες και οι λοιπές παρεκτροπές ήταν και θα είναι πάντα εκτός προγράμματος.
Ζούμε στον αστερισμό της σχιζοφρένιας τα τελευταία χρόνια;
Αθάν: Ουδέν σχόλιο.
Μάνος: Εννοείς πώς δεν τον αποτελούμε;
.......................................................................
Οι Schizo Constellation εμφανίζονται ζωντανά μεθαύριο Κυριακή 21 Απρίλη στο Death Disco.
Μπορείτε να ακούσετε και να αγοράσετε το Dark Youth από την σελίδα τους στο bandcamp
Το άλμπουμ κυκλοφορεί εκεί έξω και σε βινύλιο.
ΤΑ BLOGS TOY ΓΙΑΝΝΗ ΖΕΛΙΑΝΑΙΟΥ
https://aroundbukowski.blogspot.com/
http://yianniszelianaios.blogspot.com/
Γιάννης Ζελιαναίος
Γεννήθηκε το 1978. Εργάζεται στην Στέγη Bibliotheque. Συνεργάζεται με το Merlin’s Music Box. Βάζει μουσική στο Closer. Κυκλοφορεί τις φανζινατες εκδοσεις συλλεκτικου παραλογισμου ΚΑΖΑΝΑΚΙ. Έχει βγάλει πέντε ποιητικές συλλογές. Πιστεύει πως το φαΐ των θεών είναι τα μακαρόνια και του αρέσει το ρήμα βοτκάρω.
Γιάννης Ζελιαναίος
Γεννήθηκε το 1978. Εργάζεται στην Στέγη Bibliotheque. Συνεργάζεται με το Merlin’s Music Box. Βάζει μουσική στο Closer. Κυκλοφορεί τις φανζινατες εκδοσεις συλλεκτικου παραλογισμου ΚΑΖΑΝΑΚΙ. Έχει βγάλει πέντε ποιητικές συλλογές. Πιστεύει πως το φαΐ των θεών είναι τα μακαρόνια και του αρέσει το ρήμα βοτκάρω.
Γιάννης Ζελιαναίος
Γεννήθηκε το 1978. Εργάζεται στην Στέγη Bibliotheque. Συνεργάζεται με το Merlin’s Music Box. Βάζει μουσική στο Closer. Κυκλοφορεί τις φανζινατες εκδοσεις συλλεκτικου παραλογισμου ΚΑΖΑΝΑΚΙ. Έχει βγάλει πέντε ποιητικές συλλογές. Πιστεύει πως το φαΐ των θεών είναι τα μακαρόνια και του αρέσει το ρήμα βοτκάρω.
