Γράφει ο Γιώργος Αθανασόπουλος
Φωτογραφία: Τατιάνα Μπόλαρη
Η αρχαιοελληνική λέξη μπάρμπεκιου παραμένει σταθερά το διαχρονικό σήμα κατατεθέν της ευζωίας του περήφανου λαού μας,προσδίδοντας παγκόσμια αίγλη και διαπολιτισμικό κύρος στη ράτσα μας την οποία όλος ο πλανήτης ευγνωμονεί για αυτό το τεράστιο αγαθό που της έχει προσφέρει, σε πλείστες παραλλαγές βεβαίως, μαζί με τον Αριστοτέλη, τον Πλάτωνα, τον Σωκράτη, τον Επίκουρο και τα άλλα παιδιά. Ας μην ξεχνιόμαστε και ας μην είμαστε μετριόφρονες λοιπόν για τα επιτεύγματά μας-greeks do it better.
Αυτό το πολιτιστικό μεγαλείο θέλησαν να υπενθυμίσουν και να προσφέρουν απλόχερα μερικοί προδομένοι από την υπέροχη κυβέρνηση μακεδονομάχοι οργανώνοντας μια γιορτή με άφθονο χοιρινό κρέας μετά οινοποσίας φυσικά για να τιμήσουν τους τουρκόφωνους και τους αρμενόφωνους προγόνους τους - όλοι τους προσφυγάκια από τη Μικρά Ασία - έξω από ένα σιδερόφρακτο προσφυγικό καταυλισμό με αλλόθρησκους συνανθρώπους μας των οποίων η πίστη (όχι όλων απαραίτητα) τυχαίνει εδώ και μερικούς αιώνες να μη συνάδει με αυτή των περήφανων αυτόχθονων ιθαγενών. Ας σημειώσουμε εδώ πως όλες ανεξαιρέτως οι θρησκείες διέθεταν πάντα ένα μανδύα αυτοπροστασίας που δεν είναι άλλος από το εκάστοτε φανατικό δόγμα το οποίο και φροντίζουν να τρέφουν, να συντηρούν και να το διαφημίζουν ως το καλύτερο έναντι άλλων.
Όμως το θέμα που ταλανίζει τη νησιωτική Ελλάδα και μεταφέρεται με γοργούς ρυθμούς στην ενδοχώρα σε ό,τι αφορά στο προσφυγικό-μεταναστευτικό είναι αλλού, το βιώνουμε καθημερινά και είναι απείρως σημαντικότερο: είναι η σαδιστική μισανθρωπία απέναντι σε πεινασμένους, ανήμπορους ανθρώπους, που έχουν δει το χάρο με τα μάτια τους, έχουν δει τις οικογένειές τους να ξεκληρίζονται σε βομβαρδισμούς ή να πνίγονται στα μεσογειακά κύματα και δίνουν εκ νέου μάχη επιβίωσης σε ένα εχθρικό εν πολλοίς έδαφος. Αλλά, κατά πως λένε τα δελτία ειδήσεων, είναι εν δυνάμει εγκληματίες και υπέρτατος στόχος τους είναι ο εξισλαμισμός μας. Δουλεύουν ρολόι όλοι οι ιδεολογικοί μηχανισμοί για να γιγαντώσουν την ξενοφοβία, τη μισαλλοδοξία και το ρατσισμό, οπλίζοντας το χέρι του κάθε θερμοκέφαλου για να χαρακώνει παιδάκια έξω από σχολεία και να οργανώνει πολεμοχαρή συλλαλητήρια με τις κρυφές και φανερές ευλογίες δημοτικών και εκκλησιαστικών αρχών. Οι εξαιρέσεις απλώς θα επιβεβαιώσουν περίτρανα τον κανόνα.
Είναι απολύτως λογικό σε μια τσακισμένη κυρίως κοινωνία που έχει να επουλώσει τις δικές της πληγές,ο εύκολος φταίχτης και στόχος να είναι ο ξένος που έρχεται να βουτήξει το ψωμί του ντόπιου, ιδιαίτερα όταν οργιάζουν η παραπληροφόρηση, ο αποπροσανατολισμός της κοινής γνώμης, απότοκα και τα δύο μιας παραδημοσιογραφίας που χτυπάει κόκκινα. Και προφανώς οι δείκτες της εγκληματικότητας να αυξάνουν γεωμετρικά ελέω φτωχοποίησης. Κι όμως οι στατιστικές είναι εις βάρος των «δικών» μας και όχι των «ξένων». Δεν κινδυνεύουν τα ήθη και τα έθιμα αυτού του τόπου από τους «εισβολείς» μα ο ανθρωπισμός μας και η αλληλεγγύη .
Οι οιωνοί δεν είναι καθόλου καλοί καθώς από κυβερνητικά χείλη ακούγεται επίσημα πλέον πως υπάρχει αδυναμία διαχείρισης του προσφυγικού (πάνω στο οποίο η ίδια φρόντισε η ίδια να τζογάρει προεκλογικά) κι ας μη λησμονούμε πως το θέμα είναι αναμφίβολα ευρωπαϊκό. Οι πιθανότητες μια σύγκρουσης ελληναράδων υπέρ βωμών και εστιών με «λαθραίους» είναι πολύ πιθανή και με απρόβλεπτες διαστάσεις. Όσο η ανθρωπιά και η αξιοπρέπεια υπολείπονται απέναντι της ρητορική μίσους που τροφοδοτείται σθεναρά (και πριμοδοτείται αδρά) από λογής ημίτρελους και ημιμαθείς ακροδεξιούς οι οποίοι έντεχνα φρόντισαν να μασκαρευτούν σε δημοκράτες, τόσο θα υπάρχουν τζάμπα μάγκες και ευσεβείς ανθρωποφάγοι.
