Γράφει ο Αντώνης Ζήβας
Gynoid (Γυνοειδές), είναι ο όρος για να περιγράψουμε το θηλυκό ανθρωποειδές ρομπότ (το αντίστοιχο του Android-Ανδροειδές), γνωστά επίσης και ως «ρέπλικες» (replicants). Πρόκειται για γενετικά προηγμένα ρομπότ, τα οποία εξωτερικά μοιάζουν με τους ανθρώπους. Τα γυνοειδή εμφανίζονται σε αρκετά διηγήματα και ταινίες επιστημονικής φαντασίας. Αν δεν απατώμαι, η πρώτη παρουσίαση γυνοειδούς σε ταινία είναι στο κλασικό Μετρόπολις του Φρίτς Λάνγκ, αλλά η κινηματογραφική αποθέωση του είδους των ρεπλικών, όπως έχει επικρατήσει να αποκαλούνται τα ανθρωποειδή, παρουσιάζεται στο αριστούργημα του Ρίντλεϋ Σκοτ, Blade Runner.
Στην περίπτωση, τώρα, των Gynoid από τη Θεσσαλονίκη, το όνομα που διάλεξαν να τους αποκαλούμε ταιριάζει ακριβώς με την αισθητική και τον ήχο της μουσικής τους. Οι Gynoid είναι ένα power trio, όπου ο θόρυβος είναι κυρίαρχος αλλά και καταλυτικός στον ήχο τους.
Μέσα από γενναίες δόσεις παραμόρφωσης, οι Gynoid δημιουργούν ένα μείγμα που αν θέλουμε να περιγράψουμε με ταμπέλες θα το ορίζαμε ως post hardcore, sludge metal και post punk. Στον ήχο τους συναντούμε αγαπημένους μικρούς ήρωες όπως οι Shellac, οι Melvins, οι Sonic Youth, οι Birthday Party, οι νεότεροι Idles, κ.α.
Αυτόν το μήνα οι Gynoid κυκλοφορούν το ντεμπούτο τους άλμπουμ με τίτλο The Hunger Artist Show σε CD και κασέτα στη βουλγαρική DIY δισκογραφική Kontingent Records.
Το άλμπουμ από τον ίδιο του τον τίτλο, Τhe Hunger Artist Show, (δανεισμένο από το σύντομο διήγημα του Franz Kafka, «A HungerArtist»), είναι μια περιγραφή της εποχής που ζούμε. Είναι μια δυστοπική εποχή, όπου η κρατική εξουσία γίνεται όλο και πιο αφόρητη, σε συνδυασμό με την πανδημία του covid-19 και την υγειονομική της διαχείριση, με το κλομπ του μπάτσου να προηγείται του στηθοσκοπίου του γιατρού.
Το ίδιο το άλμπουμ είναι αποτέλεσμα αυτής της διαχείρισης, μιας και ηχογραφήθηκε μέσα στις συνθήκες της καραντίνας και του περιορισμού κάθε κοινωνικής συναναστροφής και επιθυμίας. Χαρακτηρίζεται δε, ηχητικά, από όλη αυτή τη κατάσταση που ζούμε: ένα δυστοπικό soundtrack, όπου δεν χωρούν αισιόδοξα τραγουδάκια, παιδικές, ανέμελες μελωδίες και χαζοχαρούμενοι στίχοι. Αντίθετα, μέσα στον δίσκο μάχονται μεταξύ τους όλες αυτές οι καταστάσεις που έχουν κάνει τον σημερινό κόσμο ένα αφόρητο τεράστιο στρατόπεδο συγκέντρωσης: ο ρατσισμός, ο σεξισμός, η καταστολή, η αλαζονεία και ο παραλογισμός της εξουσίας. Πρόκειται δηλαδή για ένα άλμπουμ αντάξιο του καιρού που κυκλοφόρησε και ακούγεται πραγματικά δυνατά, σαν εξορκισμός όλων των παραπάνω και σαν ψυχική εξιλέωση, όχι μέσα από έναν πεσιμισμό και θλιμμένο αναχωρητισμό, αλλά από μια οργισμένη κραυγή που ετοιμάζεται να γίνει πράξη.
Τους Gynoid αποτελούν οι: Σπύρος Τσαλουχίδης (κιθάρα / φωνητικά), Παναγιώτης Ντέντης (μπάσο) και Νίκος Δημητρίους (ντραμς). Ξεκίνησαν το 2016 και μέχρι σήμερα έχουν εμφανιστεί σε αυτοοργανωμένους χώρους και καταλήψεις, πιστοί στη DIY φιλοσοφία και πρακτική. Το άλμπουμ ηχογραφήθηκε στο στούντιο Shellac Recordings, στη Θεσσαλονίκη.
Αντώνης Ζήβας
Ο Αντώνης Ζήβας είναι D.J. ραδιοφωνικός παραγωγός και record sellector εδώ και 28 έτη. Παράλληλα έχει υπάρξει μπασίστας σε διάφορες γνωστές-άγνωστες Punk και Alternative μπάντες από τη δεκαετία του '80 ως τις μέρες μας, ενώ ανήκει στο απροστάτευτο υπό εξαφάνιση είδος των δισκοπωλών. Γεννήθηκε στη Πάτρα, αλλά διάλεξε να ζήσει για πάρα πολλά χρόνια στη Κρήτη, όπου και απέκτησε τη Κρητική υπηκοότητα, την οποία διατηρεί ακόμη με πείσμα. Τα τελευταία χρόνια κατοικεί στη κοιλιά του τέρατος που ονόμασαν Αθήνα, περιφέροντας το σάρκιον του σε διάφορα Booth της Αθηναϊκής νύχτας και μία φορά την εβδομάδα τα μεσημέρια των Σαββάτων, ξαποστένει στο μικρόφωνο του metadeftero.gr, μέσα από την εκπομπή Reclaim The Music
Αντώνης Ζήβας
Ο Αντώνης Ζήβας είναι D.J. ραδιοφωνικός παραγωγός και record sellector εδώ και 28 έτη. Παράλληλα έχει υπάρξει μπασίστας σε διάφορες γνωστές-άγνωστες Punk και Alternative μπάντες από τη δεκαετία του '80 ως τις μέρες μας, ενώ ανήκει στο απροστάτευτο υπό εξαφάνιση είδος των δισκοπωλών. Γεννήθηκε στη Πάτρα, αλλά διάλεξε να ζήσει για πάρα πολλά χρόνια στη Κρήτη, όπου και απέκτησε τη Κρητική υπηκοότητα, την οποία διατηρεί ακόμη με πείσμα. Τα τελευταία χρόνια κατοικεί στη κοιλιά του τέρατος που ονόμασαν Αθήνα, περιφέροντας το σάρκιον του σε διάφορα Booth της Αθηναϊκής νύχτας και μία φορά την εβδομάδα τα μεσημέρια των Σαββάτων, ξαποστένει στο μικρόφωνο του metadeftero.gr, μέσα από την εκπομπή Reclaim The Music
