Συνέντευξη στον Michael Limnios* / Μετάφραση*: Ειρήνη Πολίτου
O Mark Johnson είναι βραβευμένος μουσικός παραγωγός και σκηνοθέτης ταινιών. Τα τελευταία 20 χρόνια, ο Mark έχει συνεργαστεί με μερικούς από τους πιο γνωστούς παραγωγούς της μουσικής, του κινηματογράφου και της τηλεόρασης, και με καλλιτέχνες όπως ο Keith Richards, ο Paul Simon, ο Jackson Browne, ο Bono, ο Jimmy Buffett, ο Buddy Guy, ο Taj Mahal, ο Keb' Mo', η Sara Bareilles, οι Los Lobos, ο Andrés Calamaro, ο Carlos Vives και πολλοί άλλοι. Το 2005, κέρδισε το Grammy στην κατηγορία «Contemporary Blues Album of the Year» ως παραγωγός του άλμπουμ του Keb' Mo' Keep it Simple. Με την ελπίδα να αναδείξει το μουσικό ταλέντο που βρίσκεται στους δρόμους, ο Johnson ανέλυσε τις μουσικές του γνώσεις και τις τεχνικές του δεξιότητες για να μετατρέψει το όραμά του σε ένα πρότζεκτ που είναι πλέον γνωστό ως Playing For Change. Έχει ηχογραφήσει και κινηματογραφήσει μουσική σε περισσότερες από 45 χώρες, αφιερώνοντας τη ζωή του για να συνδέσει τον κόσμο μέσω της μουσικής. Το Playing For Change είναι ένα κίνημα πολυμέσων που δημιουργήθηκε για να εμπνεύσει, να συνδέσει και να φέρει την ειρήνη στον κόσμο μέσω της μουσικής. Η ιδέα για αυτό το πρότζεκτ προέκυψε από την κοινή πεποίθηση ότι η μουσική έχει τη δύναμη να γκρεμίσει τα σύνορα και να ξεπεράσει τις αποστάσεις μεταξύ των ανθρώπων. Το όραμα του Mark έγινε μια προσπάθεια για να μοιραστεί αυτή την αλήθεια με τον κόσμο.
Όλα ξεκίνησαν πριν από περίπου δεκαπέντε χρόνια, όταν ο Mark και ο συνιδρυτής του PFC, Whitney Kroenke, συγκέντρωσαν μια ομάδα ανθρώπων που είχαν τις ίδιες πεποιθήσεις. Με κάμερες και με ένα κινητό στούντιο ηχογράφησης, ξεκίνησαν ένα ταξίδι σε όλη την Υδρόγειο. Ο Mark και η ομάδα του δημιούργησαν μια καινοτόμο τεχνική για την ηχογράφηση και την κινηματογράφηση μουσικών ζωντανά από όλο τον κόσμο και επεξεργάστηκαν τις παραστάσεις τους όλοι μαζί, δημιουργώντας βίντεο με γενικό τίτλο «Songs Around the World». Το πρώτο ντοκιμαντέρ του Mark, το Playing for Change, μια κινηματογραφική ανακάλυψη των μουσικών του δρόμου, κέρδισε βραβεία σε διάφορα διεθνή κινηματογραφικά φεστιβάλ και το πρότζεκτ που ακολούθησε, Playing for Change: Peace through Music, πήρε βραβεία και τον έπαινο της κριτικής επιτροπής του φεστιβάλ ταινιών της Tribeca. Ο Mark είναι επίσης μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Ιδρύματος Playing For Change, ενός μη κερδοσκοπικού οργανισμού που δημιουργήθηκε το 2007 για να διαπαιδαγωγήσει μουσικά τα παιδιά των κοινοτήτων που είχε επισκεφθεί η ομάδα στην διάρκεια του ταξιδιού της. Στο βιογραφικό του συμπεριλαμβάνονται ομιλίες στα Ηνωμένα Έθνη, στο Πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν για τον εορτασμό της Ημέρας του Μάρτιν Λούθερ Κινγκ και στο Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ στο Νταβός, καθώς και στον οργανισμό Million Dollar Round Table.
Ποια είναι η ιστορία πίσω από το όνομα: Playing For Change;
Mark: Η ιστορία πίσω από το όνομα Playing For Change είναι ότι αρχικά ανακάλυψα μουσικούς του δρόμου ηχογραφώντας μουσική στη Νέα Υόρκη. Στο δρόμο για το στούντιο, έβλεπα σπουδαίους μουσικούς στο μετρό και στις γωνίες των δρόμων που έπαιζαν για να βγάζουν το ψωμί τους. Ταυτόχρονα όμως, έπαιζαν και για να αλλάξουν τον κόσμο, ενθαρρύνοντας τους ανθρώπους που τους προσπερνούσαν προκειμένου να έχουν μια καλύτερη μέρα. Επομένως, στην ουσία η μουσική του δρόμου είναι η φωνή των ανθρώπων. Αυτό λειτουργεί αμφίδρομα – παίζεις για τα χρήματα (change) αλλά και για να αλλάξεις (change) τον κόσμο. Έτσι πήρε το όνομα του το πρότζεκτ: Playing for Change.
Τι έχεις μάθει από τη συμμετοχή σου στο Playing For Change;
Mark: Αυτό που έχω μάθει είναι ότι ανεξάρτητα από το πόσα πράγματα μας χωρίζουν, η μουσική μπορεί να μας φέρει κοντά. Όπου κι αν πάω, όταν ηχογραφώ ένα τραγούδι σε όλο τον κόσμο, είναι σαν να ενώνω διαφορετικές θρησκείες, πολιτικές, διαφορετικές φυλές, όλα είναι διαφορετικά. Το θέμα με τη μουσική είναι ότι τα πράγματα που μας κάνουν διαφορετικούς είναι αυτά που μας κάνουν και πιο δυνατούς. Με αυτό τον τρόπο, βάζουν τις δικές τους εμπειρίες στα μουσικά τους όργανα, βάζουν αυτές τις εμπειρίες στο τραγούδι κι έτσι οι άνθρωποι ενώνονται περισσότερο σε όλο τον κόσμο μέσω της μουσικής. Δεν έχει σημασία αν η πολιτική μας διχάζει ή η θρησκεία μας διχάζει. Η μουσική φέρνει τους ανθρώπους κοντά.
Πως έχει επηρεάσει η μουσική τον τρόπο με τον οποίο βλέπεις τον κόσμο και τα ταξίδια που έχεις κάνει στην ζωή σου;
Mark: Καλή ερώτηση. Η φιλοσοφία μου είναι ότι η μουσική φέρνει χαρά στον κόσμο, έμπνευση. Όταν βλέπεις τον κόσμο μέσα από το φακό της μουσικής, τον βλέπεις σαν ένα όμορφο μέρος, είναι μια νέα περιπέτεια και μαθαίνεις ότι ο εχθρός είναι ο φόβος. Ο φόβος είναι το πρόβλημα και η μουσική μπορεί να καταστρέψει τον φόβο. Μπορείς να δεις τον κόσμο όπως έπρεπε να είναι. Δημιουργήσαμε αυτόν τον διχασμένο κόσμο, αλλά αρχικά οι άνθρωποι ζούσαν μαζί από την αρχή της δημιουργίας του. Πρέπει να γίνουμε ξανά ανθρωπότητα, που είναι η μόνη ομάδα στην οποία συμμετέχουμε όλοι. Η μουσική μας διευκολύνει να το δούμε αυτό ως πραγματικότητα.
Ποια ήταν τα σημαντικά σημεία της καριέρας σου και ποια τα χειρότερα;
Mark: Μια από τις καλύτερες στιγμές της ζωής μου ήταν με τον Grandpa Elliot. Ο Grandpa Elliot είναι ένας καταπληκτικός μουσικός του δρόμου από τη Νέα Ορλεάνη, είναι τυφλός, και έχει παίξει σε όλο τον κόσμο. Επίσης, περιοδεύει με την μπάντα του Playing For Change. Δίνει παραστάσεις στους δρόμους της Νέας Ορλεάνης εδώ και 60 χρόνια. Ερμηνεύει για μερικούς ανθρώπους που περπατούν δίπλα του κάθε φορά τραγουδώντας ένα τραγούδι. Μας δόθηκε η ευκαιρία και πήγαμε τον Grandpa Elliot στη Βραζιλία για να εμφανιστεί σε μια συναυλία με 20.000 άτομα. Όταν βγήκε στη σκηνή, αντιμετωπίστηκε σαν σούπερ σταρ, όπως ο Έλβις. Είχαν βγάλει αφίσες, είχαν φτιάξει μπλουζάκια με την εικόνα του και όλοι τον λάτρευαν. Έτσι, όταν βγήκε στην σκηνή μπροστά σε 20.000 ανθρώπους που ούρλιαζαν, δεν μπορούσε να τους δει, μπορούσε όμως να τους ακούει. Έσφιξε το χέρι μου καθώς σήκωνα το δικό του στο πλήθος και δεν θα ξεχάσω ποτέ εκείνη τη στιγμή, επειδή δείχνει την πραγματική δύναμη της μουσικής και ότι η μεγαλύτερη μουσική στον κόσμο δεν είναι για τους σούπερ σταρ. Έχει να κάνει με την ψυχή και με τα πράγματα που πράγματι σε συνδέουν. Αυτό εκφράζει ο Grandpa Elliot, οπότε είναι υπέροχο να βλέπεις τέτοια στήριξη από όλο τον κόσμο. Τον ήξεραν ελάχιστοι άνθρωποι στο δρόμο και τώρα τον γνωρίζουν εκατομμύρια σε όλο τον κόσμο. Νομίζω ότι αυτό δείχνει πραγματικά τη δύναμη της μουσικής.
Το χαμηλότερο σημείο είναι ότι το μάντρα που σκεφτόμουν όταν ξεκινούσα το πρότζεκτ είναι «υπέρτατη επιτυχία μέσω της επιμονής». Έτσι, αν κοιτάξω πίσω, νομίζω ότι κάθε χαμηλό σημείο που είχα με αυτό το πρότζεκτ έχει μετατραπεί σε κάτι καλύτερο. Μπορεί να βρεθώ σε μερικά από τα πιο επικίνδυνα μέρη του κόσμου ανησυχώντας για την ασφάλεια της ομάδας μου, αλλά επειδή βρισκόμαστε εκεί για την μουσική, καταλήγουμε προσκεκλημένοι αυτού του κόσμου, οπότε το αρνητικό γίνεται θετικό. Όλα τα προβλήματα που συναντήσαμε ήταν απλώς μια ευκαιρία να αναπτυχθούμε.
Μετά από τόσα ταξίδια που έχεις κάνει, ποια είναι τα συμπεράσματα σου από τις τοπικές σκηνές της λαϊκής μουσικής; Από φλαμένγκο, τάνγκο, σον, ρέγκε μέχρι σόουλ, μπλους και άλλα είδη σε όλο τον κόσμο;
Mark: Μου αρέσει αυτό γιατί μου αρέσει να βλέπω πού έχει ταξιδέψει η μουσική. Το πιο σημαντικό για τη μουσική είναι ότι υπάρχει παντού. Διαφορετικά στυλ περνούν σε όλο τον κόσμο. Πολλά από αυτά που ηχογραφώ είναι μπλουζ και πολλά μπλουζ προέρχονται από τη Δυτική Αφρική. Μου αρέσει να δουλεύω πάνω σε μουσική που ενώνει μουσικούς, οι οποίοι είχαν χωριστεί εξαιτίας του δουλεμπορίου. Έτσι, ξεκινώντας με τη μουσική στην Γκάνα, το Μάλι, τη Σενεγάλη και την Καραϊβική, την Τζαμάικα, την Αϊτή και τον Μισισιπή, βάζεις όλες αυτές τις γενεαλογίες μαζί και έτσι έχεις τα μπλουζ. Κάθε τοπική παράδοση τροφοδοτεί τον ωκεανό σαν ένα ποτάμι, με τον ωκεανό να είναι τα μπλουζ. Μπορείς να διαπιστώσεις ότι το ίδιο συμβαίνει με το φλαμένκο και τους τσιγγάνους. Επίσης, η μουσική που προέρχεται από το Κονγκό καταλήγει να ασκεί μεγάλη επιρροή στη μουσική της Νότιας Αμερικής, ιδιαίτερα στη ρούμπα. Κι έτσι μου αρέσει να φτιάχνω μουσική που ενώνει ξανά όλους αυτούς τους πολιτισμούς, οι οποίοι έχουν διαχωριστεί από τις τοπικές παραδόσεις τους και στη συνέχεια να κάνω όλο αυτό ένα μεγαλύτερο μέρος της εικόνας της μουσικής και έπειτα να λέω αυτή την ιστορία σε όλο τον κόσμο.
Mark Johnson
Τι σου λείπει από την μουσική του παρελθόντος και ποια είναι τα συναισθήματα σου;
Mark: Αυτό που μου αρέσει στη μουσική του παρελθόντος είναι ότι βασίστηκε σε μια παράσταση. Μια στιγμή στο χρόνο με διαφορετικούς μουσικούς μαζί να ερμηνεύουν ένα τραγούδι που στη συνέχεια θα είχε όλη την ενέργεια αυτών των διαφορετικών ανθρώπων που συμμετείχαν. Η σύγχρονη μουσική αποτελείται περισσότερο από μέρη και κομμάτια. Χρησιμοποιούν έναν υπολογιστή για να δημιουργήσουν ένα ρυθμό και στη συνέχεια έναν τραγουδιστή για να παρέχει έναν ορισμένο όγκο από νότες, ενώ χρησιμοποιούν ξεχωριστά έναν κιθαρίστα και έναν μπασίστα. Είναι αυτός ο χωρισμός που το διαφοροποιεί. Προτιμούσα την μουσική που γινόταν και ήταν κάτι περισσότερο από μια παράσταση. Με αυτόν τον τρόπο, αυτή η παράσταση έχει αίσθηση και η μουσική είναι πάντα ένα συναίσθημα προτού γίνει ήχος. Ο Keb' Mo' είπε ότι «Εάν την αισθανόμαστε, τότε θα ακούγεται πάντα καλά». Είναι ένας από τους ήρωές μου και ένας θρυλικός μουσικός των μπλουζ. Είπε ότι η μουσική προκαλείται πρωτίστως από το συναίσθημα. Λατρεύω τη μουσική που γίνεται με συναίσθημα, είτε προέρχεται από το παρελθόν είτε από το παρόν.
Με ποιον τρόπο θα ήθελες να επηρεάσει τους ανθρώπους το Playing For Change;
Mark: Η ιδέα της δημιουργίας μουσικής είναι για να προκαλεί συναισθήματα στους ανθρώπους. Αισθάνονται έμπνευση, αισθάνονται σύνδεση, αισθάνονται ζωντανοί! Έτσι, αυτό που θα ήθελα να κάνει η μουσική, η μουσική μας, είναι να εμπνεύσει τους ανθρώπους, να τους κάνει να χαμογελούν περισσότερο. Αυτά είναι τα πράγματα που αλλάζουν τον κόσμο.
Υπάρχει κάποιο πρότζεκτ που θα ήθελες περισσότερο να εκπληρωθεί;
Mark: Είναι τόσα πολλά. Ένα από τα πρότζεκτ για τα οποία είμαι ενθουσιασμένος αυτή τη στιγμή είναι η συνεργασία μας με τον Yusuf Cat Stevens για την 50ή επέτειο του τραγουδιού του, «Peace Train», με τη συμμετοχή μουσικών από πέντε ηπείρους, οι οποίοι παίζουν ταυτόχρονα. Στο μέλλον ανυπομονώ να γίνουν περισσότερες συναυλίες με μουσικούς από όλο τον κόσμο για να γιορτάσουμε αυτή την ιδέα ζωντανά στη σκηνή.
Ποια πιστεύεις ότι θα είναι η μεγαλύτερη αλλαγή στον κόσμο στο εγγύς ή το απώτερο μέλλον;
Mark: Η τεχνολογία είναι σπουδαίο πράγμα, αλλά φαίνεται ότι τα πάντα τελικά κάνουν τους κύκλους τους. Αυτό που ελπίζω είναι ότι οι ανθρώπινες σχέσεις θα συνεχίσουν να είναι το σημαντικότερο πράγμα. Πολλές φορές, ζώντας μέσω του τηλεφώνου ή του υπολογιστή μας, είναι δύσκολο να διατηρούμε σχέσεις με άλλους ανθρώπους. Απλά πιστεύω ότι είναι σημαντικό να κρατήσουμε την ψυχή μας σε οποιαδήποτε κατεύθυνση κι αν συνεχίσουμε ως πλανήτης. Γι' αυτό υποστηρίζω την μουσική εκπαίδευση. Όσο περισσότερους μουσικούς έχουμε σε αυτόν τον πλανήτη, τόσο καλύτερος θα είναι ο κόσμος.
Που θα σε πήγαινε μια χρονομηχανή;
Mark: Στην τελευταία συναυλία του Otis Redding ή στο Roxy το 1973 με τον Bob Marley, εκεί που ερμηνεύει το «No Woman No Cry». Εκεί θα ήθελα να ταξιδέψω.
Ποιο είναι το μυστικό της καλής ζωής; Τι σημαίνει ευτυχία για τον Mark;
Mark: Άλλη μια καλή ερώτηση. Νομίζω ότι η ευτυχία για μένα είναι να βιώσω όσες περισσότερες εμπνευσμένες μουσικές στιγμές μπορώ στη ζωή μου. Αυτός ήταν ο στόχος μου όταν ξεκίνησα στα νιάτα μου, να βγω έξω και να αποκτήσω όσο το δυνατόν περισσότερες εμπνευσμένες μουσικές εμπειρίες. Αυτό θα με οδηγήσει σε πολλές σπουδαίες στιγμές στη ζωή. Μπορείς να πάρεις τόσα πολλά μαθήματα και μπορείς να τα μάθεις χαμογελώντας μαζί με ανθρώπους που είναι σε θέση να γίνουν μέρος ενός πράγματος, το οποίο είναι μεγαλύτερο από τον εαυτό σου. Αν πιστεύουμε σε κάτι μεγαλύτερο και αν πιστεύουμε ο ένας στον άλλον, νομίζω ότι έχουμε το κλειδί για μια καλή ζωή και αυτή τη ζωή θα ήθελα να την ζήσω.
Έχεις γνωρίσει πολλούς σπουδαίους μουσικούς από όλο τον κόσμο. Ποιοι από αυτούς αποτέλεσαν τη μεγαλύτερη εμπειρία για σένα; Ποια ήταν η καλύτερη συμβουλή που έχεις πάρει και που την χρησιμοποιείς ως μότο στην ζωή σου;
Mark: Υπάρχουν μερικές ερωτήσεις πάνω σε αυτό. Η μεγαλύτερη μουσική εμπειρία για μένα ήταν όταν γνώρισα έναν ντόπιο μουσικό του δρόμου, τον Roger Ridley. Είναι ένας μουσικός του δρόμου που εμφανίζεται σε πολλά από τα βίντεό μας, και εμφανίστηκε στο βίντεο του «Stand By Me». Πρώτα απ' όλα, δεν είχα ακούσει καλύτερο τραγουδιστή στη ζωή μου. Δεύτερον, δεν είχα ακούσει καλύτερο μουσικό του δρόμου. Τον ρώτησα με μια φωνή σαν τη δική σου, όπως του Ότις Ρέντινγκ, γιατί τραγουδάς στους δρόμους; Για να κάνω χαρούμενους τους ανθρώπους. Όταν έχεις τόσο ταλέντο και ο στόχος σου είναι να κάνεις χαρούμενους τους ανθρώπους, η επίδραση που θα έχεις στον κόσμο είναι απροσμέτρητη. Αλλάζει καθημερινά τη ζωή τόσων ανθρώπων χάρη στο ταλέντο του και την επιθυμία του να δώσει χαρά. Γι' αυτό ονομάζουμε το Playing For Change, επιχείρηση χαράς. Γιατί με αυτό τον τρόπο τιμούμε την κληρονομιά του Roger Ridley, ενώ επίσης έχει να κάνει με την πεποίθηση ότι δημιουργούμε κάτι στη ζωή μας που ανυψώνει τους ανθρώπους. Έτσι φτάνουμε στην καλύτερη συμβουλή που μου έχουν δώσει ποτέ και είναι από έναν φίλο μου που είναι 98 ετών, τον Norman Lear, έναν θρύλο εδώ στην Αμερική. Ο Norman μου είπε ότι τρία πράγματα στη ζωή μας θυμίζουν ότι συνδεόμαστε όλοι μεταξύ μας: η μουσική, το γέλιο και η υπέρβαση. Και αυτό είναι το μότο μου. Να ασχολούμαι με τη μουσική, με το γέλιο και με κάτι μεγαλύτερο από τον εαυτό μου.
Τι αντίκτυπο έχει το πρότζεκτ σου; Τι αντίκτυπο έχει η μουσική γενικότερα στα ανθρώπινα δικαιώματα, στα ατομικά δικαιώματα και ποιες είναι οι πολιτικές, θρησκευτικές και κοινωνικοπολιτιστικές επιπτώσεις της;
Mark: Η μουσική είναι η φωνή του λαού, αλλά είναι κάτι περισσότερο από αυτό. Είναι η αίσθηση του λαού. Σκέψου το για ένα λεπτό... η αίσθηση του λαού. Αυτό θα σου δώσει την ευκαιρία να καταλάβεις τι συμβαίνει και μετά να κάνεις αλλαγές. Σε κάθε κομμάτι της κοινωνίας που πρέπει να αλλάξει, να εξελιχθεί, να απαλλαγεί από το φόβο και την απληστία. Δεν μιλάμε μόνο για άτομα, μιλάμε για συστήματα σε όλο τον κόσμο που είναι εχθροί οποιασδήποτε κοινωνίας. Μιλάμε γι αυτό που μπορεί να βοηθήσει τους ανθρώπους να καταλάβουν τι είναι η μουσική. Μπορεί να σου δώσει τα εργαλεία για να σκέφτεσαι θετικά και να επιμένεις σε δύσκολους καιρούς. Δεν μπορείς να αισθάνεσαι έναν αρνητισμό στις δύσκολες στιγμές της ζωής σου, επειδή αυτό θα σε οδηγήσει σε περισσότερο αρνητισμό. Νομίζω ότι αυτό κάνει η μουσική, είτε πρόκειται για κοινωνικά είτε για πολιτικά δικαιώματα. Όλα όσα αντιμετωπίζουμε ως κοινωνία, όταν τα δούμε μέσα από το πρίσμα της μουσικής, τότε θα είναι από την θετική τους πλευρά. Αυτό που μας χρειάζεται είναι οι θετικές λύσεις που μπορούμε να τις αισθανθούμε. Αυτό κάνει η μουσική για εμάς, γι' αυτό την επινοήσαμε. Για τις ευκαιρίες που μας δίνει προκειμένου να υπερβούμε τις δύσκολες στιγμές μας και να ανυψώσουμε ο ένας τον άλλον.
Από που πηγάζει η δημιουργικότητα σου;
Mark: Μάλλον επειδή ανέκαθεν ήθελα να προσπαθώ να δω το φως στα μάτια των άλλων ανθρώπων και να προσπαθώ να βρω το καλό μέσα σε κάποιον, γιατί αν μπορείς να βρεις το θετικό σε κάποιον, τότε έχεις αυτή τη σύνδεση. Πιστεύω ότι με αυτό τον τρόπο θα μπορούσαμε να φερόμαστε καλύτερα ο ένας στον άλλο. Έχω το κίνητρο, επειδή η δημιουργικότητα μου δίνει τη δυνατότητα να κάνω αλλαγές. Ταυτόχρονα αλλάζω τον εαυτό μου, προσπαθώντας να γίνω καλύτερος άνθρωπος, προσπαθώντας να ακούσω περισσότερο και να καταλάβω περισσότερα και να δω τα πράγματα μέσα από τις εμπειρίες των άλλων ανθρώπων. Δημιουργικότητα και τέχνη, αυτά είναι πάντα εργαλεία για να μπορείς να βλέπεις τον κόσμο με έναν νέο τρόπο και να βοηθήσεις στην αναδημιουργία της ελπίδας και των ευκαιριών. Πιστεύω ότι θα τα καταφέρουμε ως άνθρωποι. Αυτό είναι το κίνητρό μου.
Πως επιλέγεις τα τραγούδια για το Playing For Change;
Mark: Υπάρχουν πολλοί και διαφορετικοί λόγοι για την επιλογή ενός τραγουδιού. Όπως η επιλογή του τραγουδιού "Stand By Me" ή "One Love" που ενθαρρύνουν την ενότητα. Ή, τραγούδια όπως το "Gimme Shelter" ή το "Get Up Stand Up", επειδή η ζωή συμβαίνει τώρα και υπάρχουν παιδιά που λιμοκτονούν, άνθρωποι που υποφέρουν και άχρηστοι πόλεμοι που συμβαίνουν. Προσπαθώ να διαλέγω μουσική που να ταιριάζει με τα συναισθήματα που βιώνουμε όλοι. Μερικές φορές χρειάζεσαι τραγούδια για να σε ανυψώσουν και να σε πάνε μπροστά. Δεν μπορείς να μένεις ακίνητος. Ξεκινά με τον καθένα μας ξεχωριστά. Θέλουμε όλοι στον κόσμο να αισθάνονται μέρος αυτού του πρότζεκτ επειδή η μουσική είναι για όλους.
Γιατί πιστεύεις ότι το πρότζεκτ Playing For Change συνεχίζει να έχει τόσους πολλούς υποστηρικτές;
Mark: Νομίζω επειδή είναι ειλικρινές. Η μουσική που κάνουμε είναι ειλικρινής και οι άνθρωποι μπορούν να την αισθανθούν. Είναι καινοτόμο με την έννοια ότι φέρνει ένα στούντιο υψηλής ποιότητας στον κόσμο και δίνει την ευκαιρία στον κόσμο να δει την εκπληκτική μουσική, τα όργανα, το χρώμα και τους διαφορετικούς τύπους ανθρώπων. Νομίζω ότι όλοι το αισθάνονται αυτό. Το Playing For Change είναι ένα καλό παράδειγμα, επειδή μπορεί κανείς να παρακολουθήσει τα βίντεο και να ακούσει τα τραγούδια, αλλά είναι αυτή η αίσθηση που το κάνει διαφορετικό από όλα τα άλλα και αυτό νομίζω ότι μας βοήθησε να αναπτύξουμε τα ακόλουθα σε όλο τον κόσμο. Πέρυσι το κανάλι μας στο YouTube είχε πάνω από 1 δισεκατομμύριο προβολές εκεί που πριν από 10 χρόνια είχε μόνο 10 προβολές. Αυτό δείχνει ότι ο κόσμος ψάχνει τρόπους για να εμπνευστεί και να συνδεθεί.
Ποιες είναι οι διαφορές και ποιες οι ομοιότητες μεταξύ κρατών και εθνών στον κόσμο; Πιστεύεις ότι υπάρχει διαφορά μεταξύ της Κεντρικής και της Νότιας Αμερικής; Της Δυτικής Αφρικής, της Ασίας από την Ανατολική Ευρώπη;
Mark: Οι ομοιότητες είναι εύκολες επειδή όλοι σε όλο τον κόσμο αναζητούν τα ίδια πράγματα στη ζωή, όπως ευτυχία, υγεία και χαρά για την οικογένεια, για τους φίλους τους και για την κοινότητά τους. Αυτό είναι παγκόσμιο φαινόμενο. Πριν υπάρξουν έθνη υπήρχε μια καθολική επιθυμία για αυτά τα πράγματα. Μια καλύτερη ζωή για τον εαυτό τους και όλους γύρω τους. Το βλέπεις αυτό παντού, γι 'αυτό με προσκαλούν σε όλα αυτά τα σπίτια, σε χωριά και σε μέρη που δεν θα μπορούσα καν να ονειρευτώ, επειδή όλοι σε όλο τον κόσμο μοιράζονται αυτή την ιδέα: να κάνουμε μαζί κάτι θετικό. Όταν εμφανίζεσαι με σύμμαχο την μουσική, όλες αυτές οι πόρτες ανοίγουν. Διαπιστώνω ότι είμαστε όλοι ίδιοι, η μόνη ομάδα στην οποία είμαστε όλοι μέλη είναι η ανθρώπινη φυλή. Πρώτα και κύρια, είμαστε η ανθρώπινη φυλή και οι διαφορές που έχουμε είναι αυτό που μας κάνει ξεχωριστούς. Αν πάτε στη Δυτική Αφρική υπάρχει φτώχεια, αλλά υπάρχει επίσης και μεγάλη χαρά. Είναι οι πιο ευτυχισμένοι άνθρωποι που θα συναντήσετε και με ελάχιστα υπάρχοντα. Αυτό μπορεί να μας διδάξει κάτι. Τι σημαίνει να είσαι ευτυχισμένος; Μπορείτε να πάτε σε άλλες χώρες που είναι πιο σύγχρονες, όπως η Ιαπωνία. Έχουν τις παραδόσεις τους που χρονολογούνται χιλιάδες χρόνια πριν και οι παραδόσεις της Δυτικής Αφρικής επίσης χρονολογούνται χιλιάδες χρόνια πριν. Έχουν τις δικές τους ιστορίες και παρόλο που ο καθένας είναι διαφορετικός, οι συνδέσεις τους είναι οι ίδιες. Είναι το γεγονός ότι τιμούν τους προγόνους τους και προσπαθούν να δημιουργήσουν έναν καλύτερο κόσμο για τα παιδιά τους. Αυτό είναι κάτι κοινό. Η καθημερινή ζωή είναι διαφορετική.
Ακριβώς. Ένας κόσμος, μια αγάπη...
Μαρκ: Ναι! Ένας κόσμος, μια αγάπη.
Τα links του Playing for Change:
Η συνέντευξη του Mark Johnson πρωτοδημοσιεύτηκε στο blog blues.gr
Ειρήνη Πολίτου
Κατοικώ στο κέντρο της Αθήνας και ρουφάω καθημερινά το πολύτιμο καυσαέριο αυτής της πόλης. Ταξιδεύω με το νου σε γνωστά και άγνωστα μέρη και απορροφώ την ενέργεια τους ώστε να μπορέσω να τη μεταδώσω στους φίλους, στους συνεργάτες και στους μαθητές μου. Κάποιες φορές τα καταφέρνω και κάποιες όχι. Εξάλλου η ζωή είναι ένα ατελείωτο ταξίδι…
Ειρήνη Πολίτου
Κατοικώ στο κέντρο της Αθήνας και ρουφάω καθημερινά το πολύτιμο καυσαέριο αυτής της πόλης. Ταξιδεύω με το νου σε γνωστά και άγνωστα μέρη και απορροφώ την ενέργεια τους ώστε να μπορέσω να τη μεταδώσω στους φίλους, στους συνεργάτες και στους μαθητές μου. Κάποιες φορές τα καταφέρνω και κάποιες όχι. Εξάλλου η ζωή είναι ένα ατελείωτο ταξίδι…
Ειρήνη Πολίτου
Κατοικώ στο κέντρο της Αθήνας και ρουφάω καθημερινά το πολύτιμο καυσαέριο αυτής της πόλης. Ταξιδεύω με το νου σε γνωστά και άγνωστα μέρη και απορροφώ την ενέργεια τους ώστε να μπορέσω να τη μεταδώσω στους φίλους, στους συνεργάτες και στους μαθητές μου. Κάποιες φορές τα καταφέρνω και κάποιες όχι. Εξάλλου η ζωή είναι ένα ατελείωτο ταξίδι…