Γράφει ο Μίκης Παντελούς
Η προέλευση του όρου "honky tonk" αμφισβητείται αν και αρχικά χρησιμοποιήθηκε ως αναφορά σε «ανήθικες» παραστάσεις βαριετέ ή στους χώρους που τις φιλοξενούσαν. Σήμερα χρησιμοποιείται για να περιγράψει φτηνά μπαρ δεύτερης κατηγορίας, στα οποία συνήθως παίζεται country μουσική προς διασκέδαση των θαμώνων (ενίοτε τα μπαρ αυτά δουλεύουν και με γυναίκες, εξ ου και το "Honky Tonk Women" των Rolling Stones), αλλά και την ίδια τη μουσική που παίζεται σε αυτού του είδους τα μέρη. Τέτοια μπαρ συναντάει κανείς συχνά στις νότιες, νοτιοδυτικές πολιτείες της Αμερικής.
Πολλοί γνωστοί καλλιτέχνες της country μουσικής όπως οι Jimmy Rogers, Loretta Lyn, Patsy Cline, Ernest Dubb, Johnny Horton και άλλοι, ξεκίνησαν την καριέρα τους τραγουδώντας σε honky tonks ως ερασιτέχνες.
Το πρώτο είδος μουσικής που υιοθέτησε τον όρο, ήταν ένας τρόπος παιξίματος στο πιάνο, μια μετεξέλιξη της μουσικής των σαλούν που είχαν πιανίστα και της εποχής του ragtime (βλέπε Scott Joplin), με περισσότερη έμφαση στο ρυθμό παρά στην αρμονία ή τη μελωδία. Το στυλ αυτό αναπτύχθηκε σε ένα περιβάλλον όπου τα πιάνα (όρθια πιάνα) τύχαιναν ελάχιστης φροντίδας και περιποίησης, με αποτέλεσμα είτε να είναι ξεκούρδιστα είτε να τους λείπουν κάποια πλήκτρα. Αυτού του είδους το "honky tonk" με πιάνο, ήταν ο προάγγελος του boogie-woogie (και του blues πιάνου γενικότερα), όπως διαπιστώνουμε σε ένα από τα τραγούδια του Jelly Roll Morton με τίτλο “Honky Tonk Music” που ηχογραφήθηκε το 1938, αλλά και στο “Honky Tonk Train Blues” του Meade Lux Lewis που ηχογραφήθηκε αρκετές φορές από το 1927 έως το 1950 και διασκευάστηκε από πολλούς μουσικούς, μεταξύ αυτών ο Oscar Peterson.
Το δωδεκάμετρο instrumental “Honky Tonk” των Bill Dogget and his Combo, με τη συνεχόμενη ακολουθία του σαξοφώνου και τον αργόσυρτο ρυθμό του, ήταν μια από τις πρώτες rock and roll επιτυχίες. Επίσης, ο Fats Domino από τη Νέα Ορλεάνη, ήταν ακόμη ένας "honky-tonk piano man", του οποίου τα τραγούδια “Blueberry Hill” και “Walking to New Orleans” γνώρισαν μεγάλη επιτυχία στα pop charts.
Πριν τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, η μουσική βιομηχανία είχε αρχίσει να αποκαλεί τη μουσική hillbilly που παιζόταν από το Texas και την Οκλαχόμα έως την δυτική ακτή, “honky tonk”. Στη διάρκεια της δεκαετίας του '50, το honky tonk διένυσε τη χρυσή εποχή του, με ονόματα όπως οι Webb Pierce, Hank Locklin, Lefty Frizzell, Ray Price, Faron Young, George Jones, and Hank Williams.
*Το παρόν κείμενο είναι μια ευγενής προσφορά του Μίκη Παντελούς και του μπαρ "Honky Tonk" (Μπόταση 5, Εξάρχεια) όπου μπορείτε να χαλαρώσετε απολαμβάνοντας την μπυρίτσα σας και ακούγοντας blues/jazz/honky-tonk και ό,τι αγαπάει η ψυχή σας...
