Γράφει ο Αντώνης Ζήβας
Ο Μπάμπης Λάσκαρις είναι ένας άνθρωπος από αυτούς που αγαπώ: Ευαίσθητος αλλά όχι ικέτης, από αυτούς που εκλιπαρούν για λίγη αγάπη και περισσότερη αναγνώριση. Όχι ότι αυτά δεν τα έζησε, απεναντίας μάλιστα: κάποτε ήταν ο μεγάλος rock star του Ηρακλείου Κρήτης. Η μπάντα του, οι Sex Beat, θεωρούνταν στα μέσα της δεκαετίας του '80 μια από τις πιο ελπιδοφόρες garage-punk μπάντες και αν δεν είχε την έδρα της στη μακρινή Κρήτη της εποχής και ακόμη περισσότερο στην Ελλάδα, κατά τη γνώμη μου σίγουρα θα είχε αφήσει μια σοβαρή και ανεξίτηλη παρακαταθήκη στη μακρόχρονη ιστορία του rock n roll.
Ο Μπάμπης όμως, εκτός από καταπληκτικός κιθαρίστας-συνθέτης-τραγουδιστής είναι και ένας υπέροχος συγγραφέας, κάτι που αναδεικνύεται μέσα από τη προσωπική του αυτοβιογραφία που κυκλοφόρησε τον Οκτώβριο του 2021 από τις εκδόσεις Τυφλόμυγα με τίτλο To Be Human: Il Gran Rifiuto. Γενικότερα, οι αυτοβιογραφίες είναι ένα συγγραφικό είδος όπου ο συγγραφέας συνήθως είναι άπληστα γενναιόδωρος με τον εαυτό του, νάρκισσος και υπερφίαλος. Σε αυτή την αυτοβιογραφία όμως δεν θα βρείτε καμιά προσωπική γενναιοδωρία - το αντίθετο: θα διαβάσετε μια αδυσώπητη αυτοκριτική όπου μέσα από τη νοσταλγία του παρελθόντος έρχεται η σκληρή πραγματικότητα του παρόντος, πράγμα που ο Μπάμπης γνωρίζει και το εκθέτει μέσα από ένα βλέμμα κατανόησης της πραγματικότητας του, δίχως όμως να εγκαταλείπει τίποτε από όλα αυτά που τον έχουν διαμορφώσει: Οι μεγάλοι του έρωτες, οι φίλοι, οι παιδικές αναμνήσεις, τα κιθαριστικά ακόρντα μέσα από παραμορφώσεις, τα λόγια των στίχων. Σε αυτό το μικρό, αλλά ταυτόχρονα μεγάλο βιβλίο καταγράφεται η ζωή ενός ανθρώπου μέσα από συλλαβές και γράμματα που τεντώνουν τους διφθόγγους: φράσεις τραγουδιστές, ένρινες, κομμένες από παύσεις και αναστεναγμούς.
Κάθε άνθρωπος έχει τον φυσικό του χώρο· ούτε η περηφάνια ούτε η αξία καθορίζουν το υψόμετρο: αυτό το αποφασίζει η παιδική ηλικία. Στη περίπτωση του Μπάμπη Λάσκαρι, η παιδική του ηλικία και τα οικογενειακά του βιώματα καθόρισαν τη ζωή του μέσα από μία διαδοχή τελετών, δίχως να καταναλώνει άσκοπα τον χρόνο του εξαντλούμενος σε αβρότητες. Καταγράφει τα πράγματα, μετατρέποντας τις πράξεις σε ιεροτελεστίες και τα γεγονότα σε τελετές. Είχε ανακαλύψει τον κόσμο μέσα από τη μουσική και πίστευε ότι ο κόσμος ήταν η μουσική. Άλλος ένας ταγμένος πιστός που έγινε ο όμορφος Άγγελος που όλες/οι θέλουν στο πλάι τους, όπως όλοι εκείνοι οι έκπτωτοι rock άγγελοι που αγαπήσαμε στη ζωή μας: άλλος τον Sid Vicious, άλλος τον Jim Morrison, άλλος τον Lou Reed.
Το βιβλίο είναι γεμάτο από παιδικές και νεανικές μνήμες, από τις πρώιμες ηδονές ενός μουσικού που είχε τη τύχη να αγαπηθεί από πολύ κόσμο, να ερωτευτεί και να τον ερωτευτούν παράφορα, για να καταλήξει στο σήμερα. Κατακλύζεται από τους στοχασμούς ενός ανθρώπου που θα μπορούσε να έχει γίνει φιλόσοφος. Η γραφή είναι μαγνητική και δεν σε αφήνει να πάρεις τα μάτια σου από τις σελίδες. Είναι ένα βιβλίο απόλυτης προσωπικής εξομολόγησης, γραμμένο με ιδιαίτερα ποιητικό τρόπο, ευστροφία, ειρωνεία, συναισθηματική φόρτιση, αλλά και την απαραίτητη κριτική απόσταση. Πρόκειται για ένα αφήγημα με γοητευτική γραφή, γεμάτη τεχνάσματα και υπαινιγμούς που εξυπηρετούν τον εξομολογητικό του τόνο και σε κάποια σημεία το ειρωνικό έως αυτοσαρκαστικό του ύφος. Το επίπεδο του έντεχνου λόγου είναι ιδεώδες.
Πιστεύω ότι ο Μπάμπης Λάσκαρις θέλησε με αυτόν τον τρόπο να ξεκαθαρίσει τους ιδεολογικούς του λογαριασμούς με το παρελθόν. Μέσα από τη συγγραφή, ανακατασκεύασε τον εαυτό του για να απαντήσει σε ερωτήματα που τον απασχολούσαν σε όλη τη διάρκεια της ζωής του μέχρι σήμερα. Η λογοτεχνική αυτοβιογραφία που καταθέτει, είναι η προσπάθειά του να προσεγγίσει το ποιος ήταν και γιατί έκανε αυτά που έκανε, συσχετίζοντας τον εαυτό του με τους άλλους και συνδέοντας το παρελθόν του με το παρόν, σε μια κρίσιμη καμπή της ζωής του στη διάρκεια της οποίας αισθάνθηκε την ανάγκη να αξιολογήσει την μέχρι τότε κατεύθυνση της ζωής του. Όπως γράφει και ο ίδιος σε ένα σημείο: «Είναι εξαιρετικά δύσκολο να αυτοβιογραφείται κανείς: κι αυτή η δυσκολία δεν έγκειται τόσο στο να δώσει μια απάντηση στο γιατί το κάνει, όσο στο να ανασύρει τα κεντρικά νοήματα, τα κίνητρα και τα ερείσματα της εποχής και της ψυχοσύνθεσής του. Εν ολίγοις, οφείλει να υπηρετεί το Νόημα της Τέχνης. Αλλ' αυτό δεν είναι πάντα εφικτό. Σκοπός, νόημα... ίσως η ζωή να τα διαθέτει και τα δύο, κι αυτή η ανάγλυφη εκμαίευσή τους να αποτελεί και το στόχο της όποιας αυτοβιογραφίας: να δώσει ένα φως. Ένα φως στον αναγνώστη».
Ο Μπάμπης Λάσκαρις γεννήθηκε το 1962 στην Αθήνα. Το 1979 επέλεξε το rock n roll σαν τρόπο ζωής και διεύρυνσης της τοπικής συλλογικότητας, αλλά και σαν κεντρικό άξονα επικοινωνίας. Το 1985 δημιούργησε στο Ηράκλειο της Κρήτης όπου σπούδαζε στη φυσικομαθηματική σχολή τους Sex Beat με τους οποίους σε μια πρώιμη DIY κατάσταση κυκλοφόρησε έξι άλμπουμ σε μορφή κασέτας (1985-1989) και άλλη μια με λόγο πλαισιωμένο με μουσική το 1982. Έχει εργαστεί σαν συντάκτης σε περιοδικά και τοπικές εφημερίδες, ενώ έχει επιμεληθεί και εκδώσει τον Μικρό Λόμπο του John Nance (Οκταήμερο, 2004). Έχει επίσης γράψει τα βιβλία: Punk: Η ιστορία μιας Επανάστασης (Οξύ, 2007) και Noise Full of Love: Το Αγγλόφωνο Ελληνικό Ροκ στη δεκαετία του '80 (Τυφλόμυγα, 2017). έχει επίσης συμμετάσχει στη ποιητική ανθολογία Εν Καμίνω (Τυφλόμυγα, 2019).
Ο Μπάμπης Λάσκαρις είναι ένας άρτιος άνθρωπος, φτιαγμένος από όλους τους ανθρώπους, που αξίζει όσο όλοι, που αξίζει όσο και οποιοσδήποτε. Και πραγματικά αισθάνομαι υπερήφανος που με θεωρεί φίλο του. Γιατί είναι ένα από αυτά τα ρωμαϊκά κεριά που διαλέξαμε να γίνουμε και που περιγράφει με τόση όμορφη αγριάδα ο Τζακ Κέρουακ. Με μια ψυχή από αυτές που, όπως έλεγε ο Γιώργος Σεφέρης: «Οι ψυχές που έκαναν τη μεγάλη άρνηση είναι οι πιο καταφρονεμένες απ' όλες που βλέπουμε σ' ολόκληρη τη Κόλαση».
Το βιβλίο του Μπάμπη Λάσκαρι κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Τυφλόμυγα
Αντώνης Ζήβας
Ο Αντώνης Ζήβας είναι D.J. ραδιοφωνικός παραγωγός και record sellector εδώ και 28 έτη. Παράλληλα έχει υπάρξει μπασίστας σε διάφορες γνωστές-άγνωστες Punk και Alternative μπάντες από τη δεκαετία του '80 ως τις μέρες μας, ενώ ανήκει στο απροστάτευτο υπό εξαφάνιση είδος των δισκοπωλών. Γεννήθηκε στη Πάτρα, αλλά διάλεξε να ζήσει για πάρα πολλά χρόνια στη Κρήτη, όπου και απέκτησε τη Κρητική υπηκοότητα, την οποία διατηρεί ακόμη με πείσμα. Τα τελευταία χρόνια κατοικεί στη κοιλιά του τέρατος που ονόμασαν Αθήνα, περιφέροντας το σάρκιον του σε διάφορα Booth της Αθηναϊκής νύχτας και μία φορά την εβδομάδα τα μεσημέρια των Σαββάτων, ξαποστένει στο μικρόφωνο του metadeftero.gr, μέσα από την εκπομπή Reclaim The Music
Αντώνης Ζήβας
Ο Αντώνης Ζήβας είναι D.J. ραδιοφωνικός παραγωγός και record sellector εδώ και 28 έτη. Παράλληλα έχει υπάρξει μπασίστας σε διάφορες γνωστές-άγνωστες Punk και Alternative μπάντες από τη δεκαετία του '80 ως τις μέρες μας, ενώ ανήκει στο απροστάτευτο υπό εξαφάνιση είδος των δισκοπωλών. Γεννήθηκε στη Πάτρα, αλλά διάλεξε να ζήσει για πάρα πολλά χρόνια στη Κρήτη, όπου και απέκτησε τη Κρητική υπηκοότητα, την οποία διατηρεί ακόμη με πείσμα. Τα τελευταία χρόνια κατοικεί στη κοιλιά του τέρατος που ονόμασαν Αθήνα, περιφέροντας το σάρκιον του σε διάφορα Booth της Αθηναϊκής νύχτας και μία φορά την εβδομάδα τα μεσημέρια των Σαββάτων, ξαποστένει στο μικρόφωνο του metadeftero.gr, μέσα από την εκπομπή Reclaim The Music
Αντώνης Ζήβας
Ο Αντώνης Ζήβας είναι D.J. ραδιοφωνικός παραγωγός και record sellector εδώ και 28 έτη. Παράλληλα έχει υπάρξει μπασίστας σε διάφορες γνωστές-άγνωστες Punk και Alternative μπάντες από τη δεκαετία του '80 ως τις μέρες μας, ενώ ανήκει στο απροστάτευτο υπό εξαφάνιση είδος των δισκοπωλών. Γεννήθηκε στη Πάτρα, αλλά διάλεξε να ζήσει για πάρα πολλά χρόνια στη Κρήτη, όπου και απέκτησε τη Κρητική υπηκοότητα, την οποία διατηρεί ακόμη με πείσμα. Τα τελευταία χρόνια κατοικεί στη κοιλιά του τέρατος που ονόμασαν Αθήνα, περιφέροντας το σάρκιον του σε διάφορα Booth της Αθηναϊκής νύχτας και μία φορά την εβδομάδα τα μεσημέρια των Σαββάτων, ξαποστένει στο μικρόφωνο του metadeftero.gr, μέσα από την εκπομπή Reclaim The Music
