Γράφει ο Αντώνης Ζηβας
Ο κοινωνικός φασισμός είναι το σημείο που μας δείχνει επακριβώς πόσο πολύ έχει πετύχει τους στόχους του ο θεσμικός, πολιτικός και οικονομικός φασισμός. Ο ριζοσπαστικός οργανωμένος φασισμός που εκφράζεται μέσα από ανάλογου τύπου κόμματα και οργανώσεις δεν αποτελεί τόσο μεγάλο πρόβλημα για τους ανθρώπους που δρουν μέσω των ανταγωνιστικών ιδεών απέναντι στη κυριαρχία. Για τον λόγο ότι είναι ορατός και κάνει ότι μπορεί για να είναι ορατός, είτε με τα τάγματα εφόδου του, είτε με τη προπαγάνδα του, είτε με την θεσμική του παρουσία εντός του πολιτεύματος.
Το μεγαλύτερο και πιο δύσκολο τόσο στη λύση του, όσο και στην αντιμετώπισή του ζήτημα, είναι οι κοινωνικός εκφασισμός που προωθείται μεθοδικά και υπόγεια από το ίδιο το σύστημα που τον γεννά, στοχεύοντας ειδικότερα σε νεανικά μυαλά.
Χτίζοντας μεθοδικά μια κοινή (trendy) αντίληψη-δηλαδή ιδεολογία μέσω της κοινωνίας του θεάματος και των διαύλων της επικοινωνίας της.
Τόσο ο βιασμός ενός εφήβου στο Ίλιον από συνομήλικούς του, συνοδείας βίντεο που μοιραζόταν προς κοινή οπτική "βρώση", όσο και ο δολοφονικός εμπρησμός ενός ανάπηρου Ρομά που πήγε να πει τα κάλαντα στη Πάτρα από ανάλογους νέους που τον τραβούσαν επίσης βίντεο ανεβάζοντάς το στα κοινωνικά δίκτυα, μας αποκαλύπτει τη βαθιά σήψη που έχει προκαλέσει το υπάρχον σύστημα στα θεμέλια της κοινωνίας.
Μιας κοινωνίας που σταθερά αρνείται να συγκρουστεί-ακόμη και να αμφισβητήσει- τη κυρίαρχη τάξη, που την έχει καταντήσει: ρακένδυτη, φτωχή, χωρίς όνειρα, κατακλεμμένη και υποχρεωμένη να πληρώνει κάθε καπρίτσιο και επιθυμία των εξουσιαστών της από τη μία.
Και από την άλλη μια κοινωνία-τέρας με τους πιο κάτω από αυτή: μοχθηρή, ανελέητη, διεστραμμένα εκδικητική, κυνική και έτοιμη να χειροκροτήσει με χαρά την επόμενη "Τελική Λύση", αποθεώνοντας αυτούς που θα την ξεκινήσουν ξανά, εναντίον όσων δεν ταιριάζουν με τις επιθυμίες τους, τις ιδέες τους, το χρώμα τους, τη θρησκεία τους, ή την άρνηση να υποταχτούν στις παρανοϊκά διεστραμμένες νόρμες τους.
Αυτή η κοινωνία δεν πρόκειται να δει ποτέ την αλήθεια και τη πραγματικότητα. Δεν την ενδιαφέρει έχει εθιστεί τόσο πολύ στον κοινωνικό φασισμό, νιώθει κομμάτι του και δεν θέλει να αλλάξει τίποτε από αυτά.
Πως να πείσεις κάποιον που τον έχουν πείσει ότι είναι ανώτερος από κάποιους άλλους, να πιστέψει ότι δεν είναι;
Ειδικότερα όταν τον έχουν πείσει επίσης ότι τα προνόμιά του απειλούνται αποκλειστικά και μόνο από αυτούς;
Επιστρέψαμε στο 1933...
Αντώνης Ζήβας
Ο Αντώνης Ζήβας είναι D.J. ραδιοφωνικός παραγωγός και record sellector εδώ και 28 έτη. Παράλληλα έχει υπάρξει μπασίστας σε διάφορες γνωστές-άγνωστες Punk και Alternative μπάντες από τη δεκαετία του '80 ως τις μέρες μας, ενώ ανήκει στο απροστάτευτο υπό εξαφάνιση είδος των δισκοπωλών. Γεννήθηκε στη Πάτρα, αλλά διάλεξε να ζήσει για πάρα πολλά χρόνια στη Κρήτη, όπου και απέκτησε τη Κρητική υπηκοότητα, την οποία διατηρεί ακόμη με πείσμα. Τα τελευταία χρόνια κατοικεί στη κοιλιά του τέρατος που ονόμασαν Αθήνα, περιφέροντας το σάρκιον του σε διάφορα Booth της Αθηναϊκής νύχτας και μία φορά την εβδομάδα τα μεσημέρια των Σαββάτων, ξαποστένει στο μικρόφωνο του metadeftero.gr, μέσα από την εκπομπή Reclaim The Music
Αντώνης Ζήβας
Ο Αντώνης Ζήβας είναι D.J. ραδιοφωνικός παραγωγός και record sellector εδώ και 28 έτη. Παράλληλα έχει υπάρξει μπασίστας σε διάφορες γνωστές-άγνωστες Punk και Alternative μπάντες από τη δεκαετία του '80 ως τις μέρες μας, ενώ ανήκει στο απροστάτευτο υπό εξαφάνιση είδος των δισκοπωλών. Γεννήθηκε στη Πάτρα, αλλά διάλεξε να ζήσει για πάρα πολλά χρόνια στη Κρήτη, όπου και απέκτησε τη Κρητική υπηκοότητα, την οποία διατηρεί ακόμη με πείσμα. Τα τελευταία χρόνια κατοικεί στη κοιλιά του τέρατος που ονόμασαν Αθήνα, περιφέροντας το σάρκιον του σε διάφορα Booth της Αθηναϊκής νύχτας και μία φορά την εβδομάδα τα μεσημέρια των Σαββάτων, ξαποστένει στο μικρόφωνο του metadeftero.gr, μέσα από την εκπομπή Reclaim The Music
