Γράφει ο Χρήστος Κορναράκης
Οι Murder Capital, το κουιντέτο από το Δουβλίνο που το 2019 μας χάρισε το When I Have Fears, ένα άλμπουμ που τους καθιέρωσε ως πρωτοπόρους της σύγχρονης post-punk σκηνής, επιστρέφουν με το Blindness. Ένα έργο που, σαν μεθυσμένη ανάμνηση μιας νύχτας γεμάτης ένταση, παλεύει με τις αγωνίες και τις αντιφάσεις της εποχής μας. Δεν πρόκειται για μια απλή επανάληψη της επιτυχημένης τους συνταγής, αλλά για μια αδιάκοπη εξέλιξη, μια προσπάθεια να αφήσουν πίσω το παλιό τους δέρμα και να αναζητήσουν κάτι πιο ωμό, πιο σπλαχνικό. Ξεχάστε τις προσεκτικά δομημένες ιστορίες του "Gigi's Recovery" και ετοιμαστείτε για μια σειρά από επείγουσες αναφορές από την καρδιά του προβλήματος, όπου κάθε κομμάτι φωτίζει μια διαφορετική πτυχή του καλλιτεχνικού τους κόσμου.
Το Blindness δεν είναι ένα άλμπουμ που σε παίρνει απαλά από το χέρι. Σε ρίχνει με το κεφάλι στη δίνη με το "Moonshot", ένα ηχητικό κοκτέιλ μολότοφ που θέτει αμέσως τον τόνο. Η ενέργεια είναι απτή, μια ακατέργαστη, άγρια δύναμη που μοιάζει λιγότερο με μια υπολογισμένη καλλιτεχνική δήλωση και περισσότερο με μια πρωτόγονη κραυγή. Αυτή η αμεσότητα είναι ένα χαρακτηριστικό γνώρισμα του άλμπουμ. Το συγκρότημα, καθοδηγούμενο από την επιθυμία να συλλάβει την ακατέργαστη ουσία της μουσικής του, αποφεύγει την γυαλιστερή λάμψη των προηγούμενων προσπαθειών προς όφελος ενός πιο οργανικού, σχεδόν αντιπαραθετικού ήχου.
Αυτή η ακατέργαστη ενέργεια, ωστόσο, δεν είναι απλώς άσκοπη επιθετικότητα. Καναλιζάρεται μέσα από μια ποικιλόμορφη ηχητική παλέτα που αψηφά την εύκολη κατηγοριοποίηση. Ενώ το DNA της post-punk είναι ακόμα παρόν, ιδιαίτερα στις πριονωτές κιθάρες και τους ρυθμούς οδήγησης κομματιών όπως το "Can't Pretend To Know", το Blindness εξερευνά ένα ευρύτερο φάσμα επιρροών. Υπάρχουν αντηχήσεις της εναλλακτικής ροκ της δεκαετίας του '90 στα βρώμικα riffs του "Words Lost Meaning", ένα κομμάτι που ανατέμνει τις θολές γραμμές μεταξύ θρησκευτικής και ρομαντικής αφοσίωσης με ένα κυνικό, σχεδόν κουρασμένο από τον κόσμο μάτι. Στη συνέχεια, υπάρχει η εκπληκτική τρυφερότητα του "A Distant Life", ένα τραγούδι που αποκαλύπτει κάτι ευάλωτο κάτω από το συχνά λειαντικό εξωτερικό του συγκροτήματος. Είναι μια απόδειξη της ανάπτυξής τους ως τραγουδοποιοί, της προθυμίας τους να εξερευνήσουν τις πιο ήσυχες, πιο ενδοσκοπικές γωνιές του μουσικού τους σύμπαντος.
Το επίκεντρο του άλμπουμ, "Love of Country", είναι ένα απλωμένο, εξαμελές έπος που ασχολείται με το ακανθώδες ζήτημα του εθνικισμού με αμείλικτη ειλικρίνεια. Χτισμένο πάνω σε ένα θεμέλιο ακουστικής κιθάρας, το τραγούδι επιτρέπει στα δυνατά φωνητικά του James McGovern να βγουν στο προσκήνιο. Η παράδοσή του είναι ταυτόχρονα μυώδης και ευάλωτη, συλλαμβάνοντας τα περίπλοκα συναισθήματα που περιβάλλουν αυτό το φορτισμένο θέμα. "Θα μπορούσατε να με κατηγορήσετε που μπέρδεψα την αγάπη σας για τη χώρα με το μίσος για τον άνθρωπο;" ρωτά, μια ερώτηση που αιωρείται βαριά στον αέρα, μια σκληρή υπενθύμιση των κινδύνων της τυφλής αφοσίωσης.
Το Blindness δεν είναι χωρίς ελαττώματα. Η λίστα κομματιών, αν και δυναμική, περιστασιακά αισθάνεται ασύνδετη, χωρίς τη συνεκτική αφηγηματική γραμμή που διέτρεχε το "Gigi's Recovery". Ορισμένα κομμάτια, όπως το "Born Into The Fight", ενώ έχουν στιγμές λαμπρότητας, αισθάνονται κάπως υποανάπτυκτα. Αλλά ακόμα και αυτές οι ατέλειες συμβάλλουν στη συνολική προσωπικότητα του άλμπουμ. Είναι ενδείξεις ενός συγκροτήματος που πιέζει τον εαυτό του, πειραματίζεται με νέους ήχους και ιδέες, ακόμα κι αν τα αποτελέσματα δεν είναι πάντα τέλεια γυαλισμένα.
Το τελευταίο τμήμα του άλμπουμ είναι ιδιαίτερα συναρπαστικό. Μετά την ακατέργαστη ενέργεια του "The Fall" και την punk-infused ωδή στον Shane MacGowan στο "Death of a Giant", το άλμπουμ στρέφεται προς ένα πιο αιθέριο, σχεδόν ονειρικό ηχητικό τοπίο. Τα "Swallow" και "Trailing A Wing" προσφέρουν μια στιγμή ανάπαυσης, μια ματιά ομορφιάς μέσα στο σκοτάδι. Είναι μια απόδειξη της ευελιξίας του συγκροτήματος, της ικανότητάς τους να προκαλούν ένα ευρύ φάσμα συναισθημάτων χωρίς να θυσιάζουν τη βασική τους ταυτότητα.
Το Blindness είναι ένα άλμπουμ που απαιτεί να το ακούσεις, όχι απλώς να το «ακούσεις». Είναι ένα προκλητικό, συχνά ανησυχητικό έργο που αντικατοπτρίζει την πολυπλοκότητα του κόσμου στον οποίο ζούμε. Οι Murder Capital, με την ακατέργαστη ενέργεια και την αμείλικτη ειλικρίνειά τους, έχουν δημιουργήσει ένα άλμπουμ που μένει μαζί σου πολύ μετά τη σίγαση της τελευταίας νότας. Είναι μια απόδειξη του καλλιτεχνικού τους οράματος, της προθυμίας τους να αναλάβουν κινδύνους και της ακλόνητης δέσμευσής τους στη δύναμη της μουσικής. Αν και μπορεί να μην είναι ένα τέλειο άλμπουμ, είναι βαθιά ανθρώπινο, μια ακατέργαστη και αδιάκοπη αναζήτηση της αλήθειας στο σκοτάδι.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΣΧΕΤΙΚΑ:
To Antics των Interpol: Μια Βουτιά στα Σκοτεινά Νερά της Ψυχής (20 Χρόνια Μετά)...
Χρήστος Κορναράκης
Ο Χρήστος Κορναράκης γεννήθηκε μια ζεστή μέρα του Ιούλη στην Αθήνα. Παράλληλα με τις σπουδές του (υποκριτική, μάρκετιγκ και επικοινωνία) και όντας συλλέκτης δίσκων από τα παιδικά του χρόνια, αρθρογράφησε επί μία δεκαετία στο blog fromthebasement.com και στην μετέπειτα εξέλιξη του, το ypogeio.gr. Η ένταξη του στην ομάδα του Merlin’sMusic Box αποτελεί φυσική εξέλιξη.
Χρήστος Κορναράκης
Ο Χρήστος Κορναράκης γεννήθηκε μια ζεστή μέρα του Ιούλη στην Αθήνα. Παράλληλα με τις σπουδές του (υποκριτική, μάρκετιγκ και επικοινωνία) και όντας συλλέκτης δίσκων από τα παιδικά του χρόνια, αρθρογράφησε επί μία δεκαετία στο blog fromthebasement.com και στην μετέπειτα εξέλιξη του, το ypogeio.gr. Η ένταξη του στην ομάδα του Merlin’sMusic Box αποτελεί φυσική εξέλιξη.
