Γράφει ο Χρήστος Κορναράκης
Η δεύτερη και τελική σεζόν του Andor δεν είναι απλώς ένα ακόμα κεφάλαιο στον γαλαξία του Star Wars• είναι μια σκοτεινή, ώριμη, σχεδόν ντοκιμαντερίστικη κατάδυση στις εσώτερες δομές εξουσίας, καταστολής και αντίστασης. Ο Tony Gilroy και η ομάδα του καταφέρνουν να μετατρέψουν το sci-fi πλαίσιο σε ένα αιχμηρό πολιτικό σχόλιο που, με την αφορμή της Αυτοκρατορίας, μιλά ανοιχτά για τους μηχανισμούς του φασισμού, τη γραφειοκρατία της καταπίεσης, και τη σύνθλιψη της ανθρώπινης υπόστασης προς όφελος ενός απρόσωπου συστήματος.
Ο Cassian Andor του Diego Luna, στον οποίο εστιάζει περισσότερο η σεζόν απ’ ό,τι στην πρώτη, δεν είναι πια απλώς ένας άνθρωπος που σπρώχνεται στην Εξέγερση – είναι το ζωντανό παράδειγμα του πώς ένα σύστημα συνθλίβει τον ατομικισμό, την ελευθερία και την ηθική, αναγκάζοντας ακόμα και τους πιο απρόθυμους να πάρουν θέση. Και η θέση αυτή, στον κόσμο του Andor, δεν είναι ποτέ καθαρή, ποτέ άνετη – είναι μια θέση μέσα σε λάσπη, αίμα και σιωπή.
Οι τοποθεσίες – από το Coruscant και το Chandrila, μέχρι το Ferrix και το Ghorman – λειτουργούν ως πολιτικοί καθρέφτες. Το Coruscant, καρδιά της γραφειοκρατίας και του ελέγχου, αποπνέει ψυχρή δύναμη και συμβολίζει την εξουσία που δεν χρειάζεται να σηκώσει όπλο για να σε καταστρέψει. Το Chandrila, με την επίφαση ευγένειας και διπλωματίας, αποκαλύπτει τον ρόλο της «εκλεπτυσμένης συνενοχής» των ελίτ. Το Ferrix είναι ο χώρος της καθημερινής αντίστασης, της εργατικής τάξης που αντιδρά όχι με μεγαλεπήβολες δηλώσεις αλλά με πράξεις, θυσίες και οργή.
Η σειρά δεν αναπαριστά απλώς μια Αυτοκρατορία που σκοτώνει και φυλακίζει. Αναπαριστά μια Αυτοκρατορία που σε αναγκάζει να συνεργαστείς στην ίδια σου την καταπίεση. Η Mon Mothma, ερμηνευμένη με φινέτσα από τη Genevieve O'Reilly, βρίσκεται παγιδευμένη σε μια πολιτική αποστειρωμένη και απάνθρωπη, όπου ακόμα και η επιβίωση απαιτεί συμβιβασμούς ηθικά καταστροφικούς. Ο Syril Karn και η Dedra Meero εκπροσωπούν την φανατική πίστη στο Σύστημα – όχι από προσωπικό συμφέρον, αλλά από μια βαθιά εσωτερικευμένη πίστη ότι η τάξη είναι υπέρτατη αξία. Είναι άνθρωποι του μηχανισμού που έχουν απορροφήσει τόσο πλήρως την ιδεολογία της Αυτοκρατορίας, ώστε μετατρέπονται σε αυτόματες μονάδες καταστολής.
Το Andor δεν κρύβει τις επιρροές του: από τις ιστορικές απεικονίσεις της αποικιοκρατίας και των ολοκληρωτικών καθεστώτων, μέχρι τις μοντέρνες μορφές ελέγχου μέσω πληροφορίας, προπαγάνδας και μαζικής απάθειας. Ο ρόλος των φυλακών – όπως η συγκλονιστική απεικόνιση στο Narkina 5 – είναι όχι μόνο μέσο καταναγκασμού, αλλά εργαλείο αποπροσωποποίησης και εξανδραποδισμού. Η εργασία ως τιμωρία. Η σιωπή ως επιβίωση.
Η σχέση του Cassian με τη Bix Caleen (Adria Arjona) αποκτά πολιτική βαρύτητα πέρα από το ρομαντικό υπόβαθρο. Η Bix, βασανισμένη από το ίδιο το σύστημα, δεν είναι απλώς σύμμαχος ή θύμα• είναι ο ζωντανός φορέας της ψυχικής φθοράς που προκαλεί η κρατική βία. Η απουσία χρόνου για πένθος, η απανωτή απώλεια και η συνεχιζόμενη σύγκρουση αντικατοπτρίζουν την ίδια την εμπειρία κάθε κοινότητας που ζει υπό μόνιμη κατάσταση εξαίρεσης.
Το φινάλε της σειράς δεν είναι μια λύτρωση, ούτε ένας ηρωικός θρίαμβος. Είναι ένα τέλος πικρό, αναγκαίο και βαθιά ανθρώπινο. Η Εξέγερση δεν θριαμβεύει επειδή είναι ηθικά ανώτερη – αλλά επειδή δεν έχει άλλη επιλογή. Η Αυτοκρατορία δεν ηττάται επειδή είναι αδύναμη – αλλά επειδή οι άνθρωποι αποφασίζουν πως η ζωή δεν αξίζει να ζεις μέσα στον φόβο και τη σιωπή.
Το Andor δεν είναι μια ακόμη σειρά Star Wars. Είναι μια υπενθύμιση ότι η καταπίεση δεν έρχεται πάντα με στρατιώτες και λέιζερ. Έρχεται με χαρτιά, συσκέψεις, «εθνική ασφάλεια» και τον εκφοβισμό της κανονικότητας. Και η ελευθερία – όταν έρθει – δεν μοιάζει με παρέλαση. Μοιάζει με επιβίωση.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΣΧΕΤΙΚΑ:
Η Νύχτα των Ζωντανών Νεκρών του George A. Romero: Και οι «βρικόλακες» έγιναν ζόμπι...
Χρήστος Κορναράκης
Ο Χρήστος Κορναράκης γεννήθηκε μια ζεστή μέρα του Ιούλη στην Αθήνα. Παράλληλα με τις σπουδές του (υποκριτική, μάρκετιγκ και επικοινωνία) και όντας συλλέκτης δίσκων από τα παιδικά του χρόνια, αρθρογράφησε επί μία δεκαετία στο blog fromthebasement.com και στην μετέπειτα εξέλιξη του, το ypogeio.gr. Η ένταξη του στην ομάδα του Merlin’sMusic Box αποτελεί φυσική εξέλιξη.
Χρήστος Κορναράκης
Ο Χρήστος Κορναράκης γεννήθηκε μια ζεστή μέρα του Ιούλη στην Αθήνα. Παράλληλα με τις σπουδές του (υποκριτική, μάρκετιγκ και επικοινωνία) και όντας συλλέκτης δίσκων από τα παιδικά του χρόνια, αρθρογράφησε επί μία δεκαετία στο blog fromthebasement.com και στην μετέπειτα εξέλιξη του, το ypogeio.gr. Η ένταξη του στην ομάδα του Merlin’sMusic Box αποτελεί φυσική εξέλιξη.
Χρήστος Κορναράκης
Ο Χρήστος Κορναράκης γεννήθηκε μια ζεστή μέρα του Ιούλη στην Αθήνα. Παράλληλα με τις σπουδές του (υποκριτική, μάρκετιγκ και επικοινωνία) και όντας συλλέκτης δίσκων από τα παιδικά του χρόνια, αρθρογράφησε επί μία δεκαετία στο blog fromthebasement.com και στην μετέπειτα εξέλιξη του, το ypogeio.gr. Η ένταξη του στην ομάδα του Merlin’sMusic Box αποτελεί φυσική εξέλιξη.
