Ένας άπορος αργοπεθαίνει σε ένα παγκάκι, σε μία πυλωτή πολυκατοικίας ή μέσα σε μία χαρτόκουτα. Ένας άνεργος μόνος και σε απόγνωση αυτοκτονεί απ τα αδιέξοδα. Κάποιοι άλλοι που σήκωσαν κεφάλι και αντιστάθηκαν λιώνουν στις φυλακές σαν τρομοκράτες και νούμερο ένα εχθροί της καθεστηκυίας τάξης, καθώς μερικά μέτρα μακρυά από τους εξωτερικούς τοίχους της φυλακής, ένα τζάνκι λιώνει μονάχο στην γωνιά από φτηνιάρικη σίσα κι ένα χουλιγκάνι εκτελεί το παρόν του άφραγκο αλλά κρεμασμένο στα κάγκελα δοξάζοντας κάποιους συνομήλικους του που αμείβονται με εκατομμύρια επειδή μόνο και μόνο κλωτσάνε ένα κομμάτι δέρμα γεμισμένο με αέρα.
Ένα παιδί που πεινάει, ένας άνθρωπος που πονάει...
Οι περισσότεροι κάτοικοι των μεγάλων αστικών κέντρων, δεν βλέπουν τίποτα όταν κινούνται στη πόλη. Τα μάτια τους είναι ανοικτά αλλά δεν βλέπουν. Δεν βλέπουν τους άστεγους να κοιμούνται στα πεζοδρόμια. Δεν βλέπουν τους τοξικομανείς που τρυπιούνται στους δρόμους.
Δεν βλέπουν ανθρώπους μισοπεθαμένους στα παγκάκια. Δεν βλέπουν αυτούς που μπαίνουν στα λεωφορεία ζητώντας βοήθεια. Δεν βλέπουν διαδηλωτές να ξυλοκοπούνται απ’ την αστυνομία. Δεν βλέπουν τα γκράφιτι ή τις αφίσες στους τοίχους. Δεν βλέπουν λουλούδια που φυτρώνουν σε ρωγμές τσιμέντου. Δεν βλέπουν τίποτα γιατί τυφλώθηκε η ψυχή τους.
Αν τα δούμε μεμονωμένα, θα δούμε μόνο κρίκους, βίας, απανθρωπιάς, μισαλλοδοξίας και αδικίας.
Η αποθέωση όμως της δύναμης, το μίσος στη διαφορετικότητα, (όπως αυτή εγγράφεται στο DNA του κάθε ξεχωριστού κρίκου), η λατρεία του θανάτου και η βία στο αλλότριο (εθνικό/ φυλετικό/ χρωματικό/ κλπ) είναι ιδεολογικά προσημασμένη. Είναι φασισμός και τίποτε λιγότερο ή περισσότερο.
'Όλοι αυτοί οι κρίκοι δεν είναι άσχετα ριγμένοι στη ροή της ζωής, αλλά είναι κρίκοι που συγκροτούν και πλέκουν την αλυσίδα της σκλαβιάς μας.
Γιατί οι αλυσίδες της σκλαβιάς σφυρηλατούνται και θεμελιώνονται στο εργαστήρι και στο έδαφος του ατομικισμού, του παρτακισμού, του «καλά να είμαστε εμείς», του μην «ασχολείσαι με ότι δεν σε αφορά», του «κοίτα την δουλειά σου» και προχώρα και στα παλιά σου παπούτσια ο κόσμος όλος.
Για αυτή την εθελούσια αυτοτύφλωση, όσο και για τη κατασκευή και τελικά το δέσιμο του κορμιού μας, άλλος περισσότερο, άλλος λιγότερο, όλοι έχουμε μερίδιο στην αλυσίδα.
Αυτός ο κόσμος τσακίζει τους ανθρώπους και στο μέρος που τσακίζονται εμφανίζεται ένα ράγισμα. Κι όσοι αρνούνται να τσακιστούν, αυτούς ο κόσμος τους σκοτώνει. Σκοτώνει χωρίς να λογαριάζει τους πολύ γενναίους, τους πολύ δυνατούς και τους πολύ ρομαντικούς.
Αν δεν είστε από αυτούς θα σας σκοτώσει επίσης.
Όμως τότε θα αφήσει τον χρόνο να κάνει την δουλειά του.
Αντώνης Ζήβας
Ο Αντώνης Ζήβας είναι D.J. ραδιοφωνικός παραγωγός και record sellector εδώ και 28 έτη. Παράλληλα έχει υπάρξει μπασίστας σε διάφορες γνωστές-άγνωστες Punk και Alternative μπάντες από τη δεκαετία του '80 ως τις μέρες μας, ενώ ανήκει στο απροστάτευτο υπό εξαφάνιση είδος των δισκοπωλών. Γεννήθηκε στη Πάτρα, αλλά διάλεξε να ζήσει για πάρα πολλά χρόνια στη Κρήτη, όπου και απέκτησε τη Κρητική υπηκοότητα, την οποία διατηρεί ακόμη με πείσμα. Τα τελευταία χρόνια κατοικεί στη κοιλιά του τέρατος που ονόμασαν Αθήνα, περιφέροντας το σάρκιον του σε διάφορα Booth της Αθηναϊκής νύχτας και μία φορά την εβδομάδα τα μεσημέρια των Σαββάτων, ξαποστένει στο μικρόφωνο του metadeftero.gr, μέσα από την εκπομπή Reclaim The Music
Αντώνης Ζήβας
Ο Αντώνης Ζήβας είναι D.J. ραδιοφωνικός παραγωγός και record sellector εδώ και 28 έτη. Παράλληλα έχει υπάρξει μπασίστας σε διάφορες γνωστές-άγνωστες Punk και Alternative μπάντες από τη δεκαετία του '80 ως τις μέρες μας, ενώ ανήκει στο απροστάτευτο υπό εξαφάνιση είδος των δισκοπωλών. Γεννήθηκε στη Πάτρα, αλλά διάλεξε να ζήσει για πάρα πολλά χρόνια στη Κρήτη, όπου και απέκτησε τη Κρητική υπηκοότητα, την οποία διατηρεί ακόμη με πείσμα. Τα τελευταία χρόνια κατοικεί στη κοιλιά του τέρατος που ονόμασαν Αθήνα, περιφέροντας το σάρκιον του σε διάφορα Booth της Αθηναϊκής νύχτας και μία φορά την εβδομάδα τα μεσημέρια των Σαββάτων, ξαποστένει στο μικρόφωνο του metadeftero.gr, μέσα από την εκπομπή Reclaim The Music
Αντώνης Ζήβας
Ο Αντώνης Ζήβας είναι D.J. ραδιοφωνικός παραγωγός και record sellector εδώ και 28 έτη. Παράλληλα έχει υπάρξει μπασίστας σε διάφορες γνωστές-άγνωστες Punk και Alternative μπάντες από τη δεκαετία του '80 ως τις μέρες μας, ενώ ανήκει στο απροστάτευτο υπό εξαφάνιση είδος των δισκοπωλών. Γεννήθηκε στη Πάτρα, αλλά διάλεξε να ζήσει για πάρα πολλά χρόνια στη Κρήτη, όπου και απέκτησε τη Κρητική υπηκοότητα, την οποία διατηρεί ακόμη με πείσμα. Τα τελευταία χρόνια κατοικεί στη κοιλιά του τέρατος που ονόμασαν Αθήνα, περιφέροντας το σάρκιον του σε διάφορα Booth της Αθηναϊκής νύχτας και μία φορά την εβδομάδα τα μεσημέρια των Σαββάτων, ξαποστένει στο μικρόφωνο του metadeftero.gr, μέσα από την εκπομπή Reclaim The Music
