Φωτογραφίες: Τηλέμαχος Παπαδόπουλος (QoQ Photos)
Ανταπόκριση: Δημήτρης Τζάνογλος
Σάββατο 25 Μαρτίου και αμέσως μετά τον μπακαλιάρο σκορδαλιά, όλοι οι δρόμοι οδηγούσαν στο Gagarin για την παρουσίαση του πολυαναμενόμενου, εδώ και κάποια χρόνια, δίσκου «Το Hip Hop της Μεσογείου» από την σύμπραξη των Social Waste με τα Αντίποινα ή αλλιώς από την σύμπραξη του Hip Hop με παραδοσιακά όργανα.
Ο κόσμος στήριξε και με το παραπάνω και όταν στις 22:00 ανέβηκαν στη σκηνή οι Cerebro για να ανοίξουν τη βραδιά – ο χώρος ήταν σχεδόν γεμάτος. Με τον DJ Magnum (a.k.a. Βαγγέλης D.St8) στα decks, οι Zarquon (Αχιλλέας Τοσικιάν) και Misdeal (Παναγιώτης Σιμόπουλος) μας παρουσίασαν έξι κομμάτια τους. Οι στίχοι τους είχαν κοινωνικοπολιτικό περιεχόμενο και ο κόσμος φάνηκε να διασκεδάζει. Highlight το τελευταίο τους κομμάτι Σκύλευση, με το συνδυασμό metal μουσικής και rap να δένει εξαιρετικά.
(Το setlist των Cerebro: 1) Στάζω χολή 2) Δεύτε λάβετε σκότος 3) Σαν εκτοξεύομαι 4) Αλλάζω θέμα 5) Ασπίδα 6) Σκύλευση)
Χωρίς καθυστέρηση, ανέβηκαν στη σκηνή οι Social Waste μαζί με τα Αντίποινα και με τον DJ Magnum να παραμένει στη θέση του. Το Intro του δίσκου ακολούθησε το ομώνυμο με το νέο δίσκο κομμάτι Το Hip Hop της Μεσογείου, στο οποίο ο κόσμος έκανε αισθητή την παρουσία του και φάνηκε εξ αρχής ότι θα ζήσουμε μια πολύ όμορφη βραδιά. Η συνέχεια ήταν επίσης αφιερωμένη στον δίσκο με τα Έχω αμολύσει τους στίχους μου, Τι κρύβει το μολύβι, Μια αλήθεια κι ένα ψέμα και Σαν το γέροντα χειμώνα να καλωσορίζονται επίσης από τον κόσμο.
Κάπου εκεί, όπως μας ενημέρωσε ο Λεωνίδας (SW), στο Gagarin βρίσκονταν και κάποιοι συνοδοιπόροι τους από την αρχή της παρουσίας τους ως μπάντα, οι οποίοι δεν ήταν άλλοι από τους Βέβηλο και Παράφρονα (Βαβυλώνα). Ξεκίνησαν την guest τους εμφάνιση με το Βιβλίο των ηρώων του δρόμου από τον δίσκο-βιβλίο του Βέβηλου και στη συνέχεια, στη σκηνή ανέβηκε ο Τσέκος για το Με λένε δρόμο επίσης από τον ίδιο δίσκο. Η «βοήθεια» του κοινού ήταν και εδώ πολύ μεγάλη κάτι που κορυφώθηκε στο γνωστό και μη εξαιρετέο Policemania που ακολούθησε και ταρακούνησε το Gagarin. Τα κομμάτια Βέβηλος και Λευτεριά έκλεισαν το σχήμα αυτό, το οποίο και γουστάραμε όλοι, πάνω και κάτω από τη σκηνή.
(Το setlist του Βέβηλου με τον Παράφρονα: 1) Το βιβλίο των ηρώων του δρόμου, 2) Με λένε δρόμο (με Τσέκο), 3) Policemania, 4) Βέβηλος, 5) Λευτεριά)
Επιστροφή των Social Waste στη σκηνή με το Στη γιορτή της Ουτοπίας, ένα κομμάτι που, κατά την ταπεινή μου γνώμη, έχει από τους καλύτερους στίχους που έχουν γραφτεί στο ελληνικό Hip Hop, κάτι με το οποίο μάλλον συμφωνούσε και το υπόλοιπο Gagarin τραγουδώντας το σχεδόν όλο. Η φωνή του Γιάγκου Χαιρέτη, απ’ τα μεγάφωνα, άνοιξε το Θα τον αλλάξουμε εμείς και στη συνέχεια τα Όταν ραπάρω και Ποτοσί πριν το επίσης αγαπημένο μου Μάτια μεγάλα. Θα καταντήσω κουραστικός αν αναφέρω πάλι την συμμετοχή του κοινού και για αυτά τα κομμάτια οπότε καλό είναι να θεωρείται ως δεδομένο από εδώ και πέρα. Τα Για να νικήσουν, Ο λύκος και Τα σχολεία που πήγα έδωσαν τη θέση τους στο Θα ’τανε δε θα ’ταν 15, κομμάτι που αναφέρεται στη δολοφονία του Berkin Elvan από αστυνομικό στην Κωνσταντινούπολη και που παραλληλίζεται άμεσα με τις δολοφονίες του Μιχάλη Καλτεζά και του Αλέξη Γρηγορόπουλου. Κάπου εκεί ήρθε η ώρα να τραγουδήσουμε πάλι όλοι μαζί για έναν άνθρωπο που ακόμα ζητάει τούτο το χώμα, Για τον Άρη πριν πούμε και ένα τραγούδι αφιερωμένο Του Χρόνη Μίσσιου. Όπως μας ενημέρωσαν από την σκηνή οι Social Waste, το Μες στο κρασί μου βλέπω θάλασσες θα ήταν το τελευταίο τους τραγούδι. Η αλήθεια είναι πως η συναυλία θα μπορούσε να κλείσει με αυτό το τραγούδι, με το beat να δίνει εξ ολοκλήρου τη θέση του στα παραδοσιακά όργανα.
Ευτυχώς όμως, χωρίς να έχουμε το παρωχημένο πλέον κατεβαίνω-από-τη-σκηνή-και-ανεβαίνω-μετά-από-ένα-λεπτό, μας υποσχέθηκαν τρία ακόμα κομμάτια. Το Σαν πρόκες έδωσε τη θέση του στο Τι άλλο να κάνω για έναν (προ)τελευταίο χορό, πριν τραγουδήσουμε για το τέλος ότι Με τον καιρό να ’ναι κόντρα έχει τιμή σαν πετάς.
Εν κατακλείδι, ήταν μια πραγματικά όμορφη βραδιά που απέδειξε ότι το Hip Hop ταιριάζει εξαιρετικά με τα παραδοσιακά όργανα και πώς το ζουμί μιας καλής συναυλίας είναι να φεύγεις γεμάτος, και χαμογελαστός. Πόσο μάλλον αν σε αυτά προστεθεί η πολιτική και κοινωνική ευαισθητοποίηση.
Σημαντική η συμβολή του Γιάννη Μιχαηλίδη (ποντιακή λύρα, του Βαρτάν Αμποβιάν (ακορντεόν, πνευστά) και του Νίκου Παπουτσή (φωνή)
Το setlist των Social Waste με τα Αντίποινα: 1) Intro, 2) Το Hip Hop της Μεσογείου, 3) Έχω αμολύσει τους στίχους μου, 4) Τι κρύβει το μολύβι, 5) Μια αλήθεια και ένα ψέμα, 6) Γέροντας χειμώνας, 7)Στη γιορτή της Ουτοπίας, 8) Θα τον αλλάξουμε εμείς, 9) Όταν ραπάρω, 10) Ποτοσί, 11) Μάτια μεγάλα, 12) Για να νικήσουν, 13) Ο λύκος, 14) Τα σχολεία που πήγα, 15) Θα ‘τανε δε θα ‘ταν 15, 16) Για τον Άρη, 17) Του Χρόνη, 18) Μες στο κρασί μου βλέπω θάλασσες, 19) Σα πρόκες, 20) Τι άλλο να κάνω, 21) Με τον καιρό να ‘ναι κόντρα)
Το Merlin’s Music Box βρέθηκε στο Gagarin, κατέγραψε και σύντομα θα παρουσιάσει ολόκληρη τη συναυλία. Ωστόσο, σε καμία περίπτωση ένα video δεν μπορεί να αποτυπώσει τη πραγματικότητα. Γι’ αυτό όταν εμφανιστούν κάπου κοντά σας να είστε όλοι εκεί!
Μέχρι την επόμενη φορά λοιπόν!
Τηλέμαχος Παπαδόπουλος
Γεννήθηκα σε πολύ νεαρή ηλικία με μία έμφυτη τάση προς τα παχυντικά, τα ανήθικα και τα θορυβώδη. Έκτοτε προσπαθώ, με μέτρια επιτυχία, να τελειοποιήσω το ταλέντο μου αυτό.
Που και που πατάω κουμπιά φωτογραφικών μηχανών. Σπανιότερα μπορεί να πω και 2-3 πράγματα που γνωρίζω για κάποια πράγματα, πάντα με πραγματιστική άποψη και πραγματικά καλές προθέσεις, φιλοδοξώντας κάποια στιγμή να στρώσω με αυτές το δρόμο προς την κόλαση.
Τηλέμαχος Παπαδόπουλος
Γεννήθηκα σε πολύ νεαρή ηλικία με μία έμφυτη τάση προς τα παχυντικά, τα ανήθικα και τα θορυβώδη. Έκτοτε προσπαθώ, με μέτρια επιτυχία, να τελειοποιήσω το ταλέντο μου αυτό.
Που και που πατάω κουμπιά φωτογραφικών μηχανών. Σπανιότερα μπορεί να πω και 2-3 πράγματα που γνωρίζω για κάποια πράγματα, πάντα με πραγματιστική άποψη και πραγματικά καλές προθέσεις, φιλοδοξώντας κάποια στιγμή να στρώσω με αυτές το δρόμο προς την κόλαση.
Τηλέμαχος Παπαδόπουλος
Γεννήθηκα σε πολύ νεαρή ηλικία με μία έμφυτη τάση προς τα παχυντικά, τα ανήθικα και τα θορυβώδη. Έκτοτε προσπαθώ, με μέτρια επιτυχία, να τελειοποιήσω το ταλέντο μου αυτό.
Που και που πατάω κουμπιά φωτογραφικών μηχανών. Σπανιότερα μπορεί να πω και 2-3 πράγματα που γνωρίζω για κάποια πράγματα, πάντα με πραγματιστική άποψη και πραγματικά καλές προθέσεις, φιλοδοξώντας κάποια στιγμή να στρώσω με αυτές το δρόμο προς την κόλαση.
Δημήτρης Τζάνογλος
Ο Δημήτρης Τζάνογλος είναι γεννημένος το 1992 στην Αθήνα. Αγαπάει την λογοτεχνία και ασχολείται ερασιτεχνικά με τη συγγραφή κειμένων, μερικά εκ των οποίων έχουν δημοσιευθεί σε κάποιες λογοτεχνικές ιστοσελίδες. Επίσης αγαπάει πολύ τη μουσική και ειδικότερα τον σκληρό ήχο που, μέσω του Merlin’s Music Box, μπορεί να τον υπηρετήσει και γραπτώς.
Δημήτρης Τζάνογλος
Ο Δημήτρης Τζάνογλος είναι γεννημένος το 1992 στην Αθήνα. Αγαπάει την λογοτεχνία και ασχολείται ερασιτεχνικά με τη συγγραφή κειμένων, μερικά εκ των οποίων έχουν δημοσιευθεί σε κάποιες λογοτεχνικές ιστοσελίδες. Επίσης αγαπάει πολύ τη μουσική και ειδικότερα τον σκληρό ήχο που, μέσω του Merlin’s Music Box, μπορεί να τον υπηρετήσει και γραπτώς.
Δημήτρης Τζάνογλος
Ο Δημήτρης Τζάνογλος είναι γεννημένος το 1992 στην Αθήνα. Αγαπάει την λογοτεχνία και ασχολείται ερασιτεχνικά με τη συγγραφή κειμένων, μερικά εκ των οποίων έχουν δημοσιευθεί σε κάποιες λογοτεχνικές ιστοσελίδες. Επίσης αγαπάει πολύ τη μουσική και ειδικότερα τον σκληρό ήχο που, μέσω του Merlin’s Music Box, μπορεί να τον υπηρετήσει και γραπτώς.