ΓΡΑΦΕΙ Ο ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΚΟΣ
Αν και παραγνωρισμένοι ή, τουλάχιστον, όχι τόσο αναγνωρισμένοι και αναγνωρίσιμοι όσο θα τους άξιζε, οι Venom κυκλοφόρησαν το μακρινό πλέον 1981 το Welcome To Hell, ένα από τα πιο σημαντικά ντεμπούτα στην ιστορία της σκληρής μουσικής. Και αναφέρομαι με τον όρο "σκληρή μουσική" κι όχι heavy metal ή κάτι παρεμφερές, επειδή οι Venom (όπως και οι μουσικά συγγενείς τους Motörhead) ουδέποτε υπήρξαν ακραιφνείς και ... καθαρόαιμοι μεταλάδες, όπως λ.χ. oι Judas Priest (κι αυτοί από το Sad Wings Of Destiny και μετά) ή οι Iron Maiden (από την έλευση του Bruce Dickinson και μετά).
Oι Venom ήταν ένα ιδιαίτερο αμάλγαμα ταχύτατου metal (θαυμαστές τους οι Metallica) για τα δεδομένα της εποχής, ενώ ταυτόχρονα κρατούσαν γερά από τον λαιμό αυτή την punk/hardcore έκρηξη των τελών της δεκαετίας του 1970 που απογειώθηκε κατά τη δεκαετία του 1980 και παρήγαγε διαφόρων προσεγγίσεων και εντάσεων punk/metal πειραματισμούς.
Όταν ακούς το πρώτο τους άλμπουμ δεν μπορείς να αποφασίσεις (αν φυσικά νιώθεις αυτή την ανάγκη) τί ακριβώς παίζουν αυτοί οι άνθρωποι και, το σημαντικότερο: τι διάολο άκουγαν σπίτι τους και είχαν όλες αυτές τις περίεργες εμπνεύσεις; Thrash πριν από το thrash ή crossover πριν από το crossover; Πάντως, όρισαν και καθόρισαν το black metal μέσα στη δίνη της NWOBHM κίνησης, τότε δηλαδή που κάποιοι άλλοι έθεταν τα θεμέλια και τα όρια του κλασικού heavy metal ήχου τουλάχιστον στο Ηνωμένο Βασίλειο, αν όχι σε ολόκληρη την Ευρώπη.
Oι Venom εκείνη την περίοδο θέλησαν να το τραβήξουν ακόμα παραπέρα μουσικά και στιχουργικά, αποφασίζοντας να εξαπολύσουν μια ακραία αισθητική επίθεση με την πρώτη τους προσπάθεια Welcome To Hell και εν πολλοίς τα κατάφεραν.
Από την ενορχήστρωση, την παραγωγή, το εξώφυλλο του δίσκου, από τους στίχους (που όσο αστείοι κι αν ακούγονται σήμερα, τότε μάλλον προκαλούσαν τεράστια εντύπωση), ακόμα και από τον ίδιο τον τίτλο, οι Venom έθεσαν, μαζί με τους Motörhead, τις προδιαγραφές μιας μουσικής αφετηρίας, που τα επόμενα χρόνια έμελλε να πρωταγωνιστήσει στο λεγόμενο σκληρό ήχο, δημιουργώντας διάφορα είδη (thrash, black, death), κάνοντας μουσικοκριτικούς και κοινό να ερίζουν για το αν το τάδε ή το δείνα συγκρότημα είναι περισσότερο ή λιγότερο metal, περισσότερο ή λιγότερο punk, λες και η μουσική είναι ράτσα σκύλου που του επιβάλλουν την αναπαραγωγή καθαρόαιμων απογόνων.
Οι Venom και οι Motörhead είχαν λύσει εξαρχής αυτά τα προβλήματα αφού αισθάνονταν πανκομέταλα ή μεταλοπανκιά χωρίς να χρειάζεται να κάνουν δήλωση μουσικών φρονημάτων, χωρίς να προβληματίζονται αν αυτή η σύζευξη είναι υγιής ή άρρωστη, χωρίς απολογισμούς και διαχωριστικές γραμμές. Μάλλον άφησαν αυτή τη δουλειά για τα μουσικά περιοδικά της εποχής.
Άλλωστε, στην παραπάνω ερώτηση απάντησαν ξεκάθαρα οι Venom με στο δεύτερο άλμπουμ τους Black Metal με το ομώνυμο τραγούδι: "Lay down your soul to the gods rock ‘n’ roll".
