Γράφει η Φαίη Φραγκισκάτου
Στις 16 Ιουνίου είχα την ευκαιρία ν’ ακούσω ζωντανά ένα ακουστικό σετ του Martyn Bates. Η μουσική του δύσκολα μπαίνει σε καλούπια και προσπαθώντας κανείς να την περιγράψει συναντά δυσκολίες, καθώς οι όροι (avant folk, post punk, alt rock, new wave) δείχνουν αδόκιμοι να περιγράψουν το εύρος και το ύφος του ήχου του. Κάπως έτσι, μετά το σπάνιο αυτό –για τα δικά μου δεδομένα– live, ένιωσα την ανάγκη να γράψω δυο λόγια γι αυτόν.
Το 1980 σε μια μικρή κωμόπολη (Nuneaton) λίγο βορειότερα του Coventry, ένας τεχνικός εργαστηρίου (Peter Becker) και ένας υπάλληλος νοσοκομείου (Martyn Bates) δημιουργούν το ντουέτο των Eyeless in Gaza. Το όνομά τους παραπέμπει στην ομώνυμη νουβέλα (αμετάφραστη στα ελληνικά, κατεβάστε και διαβάστε τη στα αγγλικά ΕΔΩ) του Αλντους Χάξλεϊ με θέμα την απομάγευση του τρόπου ζωής του πρώιμου μοντέρνου 20ου αιώνα. Η μουσική τους εξ αρχής είναι αντισυμβατική ακόμη και στο πλαίσιο της «ταμπέλας» του post punk, με ενορχήστρωση και φωνητικά να ξεπερνούν το φράγμα της ηλεκτρονικής μουσικής χωρίς ωστόσο να παραπέμπουν στο παραδοσιακό ακουστικό βρετανικό ήχο. Το ντουέτο υπήρξε αρκετά παραγωγικό μέχρι και τις αρχές των 90s. Στη συνέχεια ο Bates συνεργάστηκε με την Anne Clarke και πειραματίστηκε με τον ήχο του σε σόλο κυκλοφορίες, ενώ μετά τα μέσα της δεκαετίας του ’90 τόσο οι Eyeless in Gaza όσο και ο ίδιος συνέχισαν τους πειραματισμούς εισάγοντας πλέον στο ύφος τους στοιχεία παραδοσιακής βρετανικής folk.
Δεν έχω να προτείνω σε κάποιον ν’ ακούσει κάτι από τον Martyn Bates. Είναι από τις σπάνιες περιπτώσεις καλλιτεχνών που δημιουργεί ένα ηχητικό πεδίο που εξαρχής θα ελκύσει ή θα απωθήσει τον ακροατή. Συνήθως, οι ανήκοντες στη δεύτερη κατηγορία χαρακτηρίζουν τον Bates σκοτεινό. Θα έλεγα ωστόσο ότι δεν υπάρχει κάτι ηθελημένα σκοτεινό στην ενορχήστρωση και την ερμηνεία της μουσικής του, κάτι το τεχνηέντως «goth» βρετανικού στυλ. Πρόκειται για μουσική με εσωτερική χροιά, ερμηνευμένη με πάθος από έναν άνθρωπο που προέρχεται από την εργατική τάξη και όχι από τα ρομαντικά κολέγια των βρετανικών επικυρίαρχων κοινωνικών στρωμάτων. Είναι η μουσική ενός καλλιτέχνη, ο οποίος μελοποιεί πρόζα του Joyce, του Yeats, ακόμη και του Rilke, χωρίς να δημιουργεί έναν «αριστοκρατικού» τύπου ήχο περιορισμένης εμβέλειας, αλλά έναν ήχο με εσωτερικές προεκτάσεις και με έντονο το ύφος της ηχητικής ενδοσκόπησης που πάνω απ’ όλα παραμένει αυθεντικός.
Η δισκογραφία του Martyn Bates, εκτός από την εκτενή δισκογραφία των Eyeless in Gaza, είναι:
Σόλο άλμπουμ:
Dissonance/Antagonistic Music (cassette as Migraine Inducers) 1979
Letters Written (10" album), 1982
The Return of the Quiet, 1987
Love Smashed on a Rock, 1989
Letters to a Scattered Family, 1990
Stars Come Trembling, 1990
Chamber Music 1, 1994
Mystery Seas, 1995
Chamber Music 2, 1996
Imagination Feels Like Poison, 1997
Dance of Hours, 2001
Your Jewelled Footsteps (solo and collaboration works 1979–2006) (compilation), 2006
A Map of the Stars in Summer (lyric book with CD), 2008
Unsung, 2012
Arriving Fire, 2015
Fireworks & Jewels/The Colour of Amber, 2016
Συνεργασίες:
Anne Clark & Martyn Bates
Just After Sunset – The Poetry of Rainer Maria Rilke, 1998
Martyn Bates & M.J. Harris
Murder Ballads, 1998
Twelve Thousand Days (Martyn Bates & Alan Trench)
In the Garden of Wild Stars, 2000
The Devil in the Grain, 2001
At the Landgate, EP 2005
From the Walled Garden, 2006
Martyn Bates & Troum
To a Child Dancing in the Wind, 2006
Martyn Bates & Max Eastley
Songs of Transformation, 2007
Το πολύ όμορφο αθηναϊκό live του περασμένου Σαββάτου που πραγματοποιήθηκε στη Death Disco έχει αναρτηθεί στο youtube και μπορεί κανείς να το παρακολουθήσει EΔΩ
Φαίη Φραγκισκάτου
Η Φαίη Φραγκισκάτου γεννήθηκε το 1974 στην Αθήνα. Η μουσική μπήκε στη ζωή της με το τουμπου τουμπου ζα, που της τραγουδούσε η μαμά της όταν έκλαιγε. Συνεχίζει να ζει στην Αθήνα. Συνεχίζει ν ακούει τη φωνή του Παύλου Σιδηρόπουλου.
Κλαίει ακόμα καμιά φορά, κι ας μεγάλωσε.
Φαίη Φραγκισκάτου
Η Φαίη Φραγκισκάτου γεννήθηκε το 1974 στην Αθήνα. Η μουσική μπήκε στη ζωή της με το τουμπου τουμπου ζα, που της τραγουδούσε η μαμά της όταν έκλαιγε. Συνεχίζει να ζει στην Αθήνα. Συνεχίζει ν ακούει τη φωνή του Παύλου Σιδηρόπουλου.
Κλαίει ακόμα καμιά φορά, κι ας μεγάλωσε.
Φαίη Φραγκισκάτου
Η Φαίη Φραγκισκάτου γεννήθηκε το 1974 στην Αθήνα. Η μουσική μπήκε στη ζωή της με το τουμπου τουμπου ζα, που της τραγουδούσε η μαμά της όταν έκλαιγε. Συνεχίζει να ζει στην Αθήνα. Συνεχίζει ν ακούει τη φωνή του Παύλου Σιδηρόπουλου.
Κλαίει ακόμα καμιά φορά, κι ας μεγάλωσε.
