Stee Marriott

  • O Steve Marriott και η εποχή του...

    Γράφει ο Μιχάλης Πούγουνας

    Όταν ήμουν στην ηλικία που όλοι έχουν κάποιον μεγαλύτερο αδερφό ή αδερφό φίλου, που τύχαινε να έχει μια αξιοπρεπή ροκ δισκοθήκη, έπεσε στα χέρια μου το ομώνυμο άλμπουμ των Humble Pie.

    Πέρασαν πολλά χρόνια από τότε, ίσως και 30, μέχρι να το βρω ξανά σε κάποιο δισκοπωλείο και να το κάνω δικό μου, όπως είχα κάνει δικό μου κι ένα άλλο άλμπουμ που είχα ακούσει την ίδια μέρα από εκείνον τον φίλο, το καταπληκτικόBanquet των Lucifer’s Friend που με είχε στοιχειώσει με το “Spanish Galleon” και την φωνάρα του John Lawton (αργότερα στους Uriah Heep).

    Μένει να βρεθεί άλλος ένας δίσκος βινυλίου για να κλείσω τα ακούσματα μιας και μόνο ημέρας από την παιδική μου ηλικία, τοJunkies Monkeys & Donkeys των Ισραηλινών Jericho Jones, το οποίο δεν είναι κάτι το αριστουργηματικό, απλά το θυμάμαι μαζί με τα άλλα δύο νοσταλγικά (υπάρχει ολόκληρο και στο YouTube) αλλά δεν καίγομαι και πάρα πολύ να το αγοράσω γιατί για κάποιο λόγο μου θυμίζει Μεσογειακά καλοκαίρια και Ελληνικές ταινίες του ‘70 με Λάκη Κομνηνό, «Ένα Καλοκαίρι» κλπ... άμα το ακούσετε θα καταλάβετε...

FEATURED VIDEOS

  • 1

Login