Γράφει ο Μιχάλης Πούγουνας

Τον έβλεπα σήμερα που ανέβασε ένα βίντεο όπου παίζει και τραγουδάει το “Wonderful Tonight” του Eric Clapton μέσα στην τουαλέτα του σπιτιού του, φορώντας ένα κιτς σακάκι που είχε πάνω του κεντημένα μπλε και κόκκινα λουλούδια...

Παρακολουθώ γενικότερα τις καθημερινές ραδιοφωνικές εκπομπές που κάνει στον 95.5 FM στο Los Angeles και θεωρώ πως είναι ένας εξαιρετικός rock’n’roll κιθαρίστας και πολύ καλός μουσικός, με ιδιαίτερο και προσωπικό ήχο, τον οποίο εκτιμώ γι αυτό που κατάφερε παίζοντας το ζητιανόξυλο.

Ο Steve έχει κλείσει πια τα 63 και η διαδρομή που έχει διανύσει είναι μεγάλη, όχι τόσο λόγω της ηλικίας του αλλά λόγω των σκαμπανεβασμάτων στην ζωή του. Είναι αυτό ακριβώς που θα περίμενες πραγματικά από έναν rock ’n’ roll άνθρωπο 63 ετών.

Μην ξεχνάμε πως είναι το ένα από τα τέσσερα μέλη της μπάντας που με τον έναν και μοναδικό της δίσκο (το The Great Rock ’n’ roll Swindle δεν πιάνεται) άλλαξε την πορεία της μουσικής βιομηχανίας - των Sex Pistols.

Οι άλλοι τρεις (δεν συμπεριλαμβάνω τον Vicious) έκαναν άλλα πράγματα στη ζωή τους. Ακόμα και ο κολλητός του ο Paul Cook, ο ντράμερ των Sex Pistols, έχει μια κόρη, την Hollie Cook η οποία βγάζει σήμερα αξιοπρεπείς reggae δίσκους.

O Paul ήταν πάντα «αθόρυβος» (όσο αθόρυβος μπορεί να είναι ένας ντράμερ τέλος πάντων...) παίζοντας συνέχεια όλα αυτά τα χρόνια μέχρι το 2017 που κυκλοφόρησε έναν τρομερό, καταπληκτικό, τον καλύτερο δίσκο της χρονιάς , με τίτλο What In The World με τους ανανεωμένους Professionals (στους οποίους παίζει και ο Jones αλλά μόνο σε δύο τραγουδάκια γιατί μάλλον βαριόταν - αλλά μην ξεχνάμε πως κάποτε αυτή η μπάντα ήταν και δική του...)

Λίγοι έδωσαν σημασία στο ότι  όλα αυτά τα χρόνια ο Cook έπαιξε τύμπανα για τον Edwyn Collins (ναι! σε εκείνο το άλμπουμ που περιείχε και το "A Girl Like You"), τις Slits, τον Ian Brown, τους Sharks και πολλούς άλλους...

Σήμερα ο Cook κάνει περιοδείες με τους Professionals τροφοδοτώντας, στα 63 του κι αυτός, την ζωή του με rock ’n’ roll πολύ υψηλής περιεκτικότητας οκτανίων.

Με τον φίλο μου τον Θανάση τον Αρβανίτη καθόμαστε και μιλάμε αρκετά συχνά για τον Jones. Τον έχω κολλήσει κι αυτόν και παρακολουθεί τις εκπομπές του, οπότε επαναλαμβάνουμε πολλές φορές το κλασσικό "πως τα φέρνει η ζωή βρε παιδί μου..." Και ειδικότερα για τον Jones, «πως τα φέρνει η μουσική»...
O Steve γεννήθηκε στην αγαπημένη μου γειτονιά, το Shepherd's Bush του Λονδίνου, και ως νεαρός είχε τα προβλήματά του με την αστυνομία, καταγράφοντας στο ποινικό του μητρώο μια σύλληψη για κλοπή αυτοκινήτου. Εικάζεται ότι μεταξύ άλλων, είχε σουφρώσει μια κιθάρα από κάποια συναυλία των Small Faces, ενώ όταν ο Malcolm McLaren άνοιξε μαζί με την Vivienne Westwood το Sex στην Kings Road, το περίφημο μαγαζί για ρούχα και αξεσουάρ, ο Jones ψωλοκοπάναγε εκεί μέσα όλη μέρα γιατί υπήρχε ένα juke box. Ένας φτωχός αλητάκος που ήθελε, όπως όλοι οι νέοι άνθρωποι, να περάσει όσο καλύτερα του επέτρεπε η ηλικία και η οικονομική του κατάσταση.

Σε εκείνη την ιστορική πλέον τηλεοπτική εκπομπή του Bill Grundy, όπου η ΕΜΙ έστειλε τους Sex Pistols στην θέση των Queen επειδή οι τελευταίοι δεν προλάβαιναν να πάνε μιας και βρίσκονταν σε περιοδεία, οι τέσσερις πιτσιρικάδες με την παρέα τους βρήκαν στον μπουφέ τζάμπα αλκοόλ και πλακώθηκαν στα ξίδια. Όμως και ο ίδιος ο Bill Grundy τα είχε τσούξει σε ένα κοντινό μπαράκι πριν να πιάσει δουλειά κι έτσι όταν η εκπομπή βγήκε στον αέρα στις 6 το απόγευμα, σε μια ζώνη για παιδιά και νοικοκυρές (η εκπομπή μεταδιδόταν μόνο στην περιοχή του Λονδίνου, ασχέτως αν την επόμενη μέρα όλο το νησί έμαθε τα μαντάτα, ενώ ακόμα κι εμείς στην Ελλάδα έχουμε δει τι συνέβη σε εκείνα τα τριάμισι λεπτά ακόμα κι εμείς στην Ελλάδα) ήταν όλοι τους «ντέφι»...

Ο Jones όντας πιο κόκκαλο απ' όλους, ξεφουρνίζει την απάντηση “we fuckin’ spent it” στην ερώτηση του Grundy “19 χρονών παιδιά, τι τα κάνατε τόσα λεφτά που σας έδωσε η εταιρεία” και ο παρουσιαστής αρχίζει να κάνει καμάκι στην Siouxsie, καταλήγοντας να της πει πως «καλά θα ήταν να βρεθούμε εμείς οι δυο μετά την εκπομπή...»

Και τότε ο Jones άρχισε να βρίζει τον Grundy στον αέρα...

Πατάω εδώ μια παύση για να προσθέσω ότι πάντα αναρωτιόμουν κατά πόσον άραγε αυτή η αντίδραση μπορεί να επηρέασε το μέλλον της μπάντας...

Τι θα είχε συμβεί αν δεν ξεκίναγαν τα καντήλια και αν όλα πήγαιναν ήρεμα δίχως να συμβεί κάτι...

Γεγονός πάντως είναι ότι και οι ίδιοι οι Sex Pistols ομολογούν σήμερα πως φεύγοντας από τον τηλεοπτικό σταθμό, βρίσκονταν σε αξιοθρήνητη κατάσταση καθώς πίστευαν ότι είχαν πλέον τελειώσει σαν συγκρότημα με την απερισκεψία τους να βρίσουν στην εκπομπή.

Για να δώσω ένα παράδειγμα: είναι σαν να έχεις βγει στην εκπομπή του Γιώργου Παπαδάκη, ας πούμε, και να αρχίσεις να λες «γαμιέσαι», «μαλάκα» κλπ κλπ...

Ο McLaren που τους μανατζάριζε, τους είχε παρατήσει αμέσως μόλις βγήκαν απ το κτήριο και είχε φύγει τρέχοντας. Ίσως να είχε φύγει και λίγο νωρίτερα...

Αυτή η αναπάντεχη φάση, ήταν όμως και η φωτιά στο φιτίλι που έβαλε τους Sex Pistols σε κάθε αγγλικό σπίτι. Τους έκανε “a household name”, που λέμε και στα Ελληνικά...

Όλοι γνωρίζουμε τι συνέβη από την επόμενη μέρα...

Αυτή ήταν ως εκεί η μια πλευρά της ζωής του Jones...

Και τώρα η άλλη:

Αν και το αγαπημένο ναρκωτικό του αγγλικού punk rock ήταν οι αμφεταμίνες (λόγω φθήνιας) λίγοι ήταν οι πάνκηδες που έκαναν χρήση ηρωίνης (τους περισσότερους τους γνωρίζουμε σήμερα από τα κηδειόσημά τους). Αρχικά επειδή η ηρωίνη δεν ήταν τόσο διαδεδομένη στα rock υπόγεια της Αγγλίας, μέχρι που την έφεραν στο νησί οι Heartbreakers του Johnny Thunders και με τους οποίους βγήκαν σε περιοδεία... ποιοι άλλοι? Μα οι Sex Pistols, φυσικά.

Εκεί ήταν που ο Sid Vicious γνώρισε  την Nancy Spungen, μια εικοσάχρονη Αμερικανιδούλα διαγνωσμένη με σχιζοφρένεια, που εκείνη την εποχή ήταν φίλη του Jerry Nolan, του ντράμερ των Heartbreakers και είχε γίνει τσιμπούρι στην μπάντα, ακολουθώντας την ακόμα και στην Αγγλία…

Κάπου εκεί, με τέτοιες συναναστροφές, πρέπει να ξεκίνησε και ο Jones το βελόνι.

Οι Heartbreakers έμειναν στην Αγγλία για κάμποσο καιρό, χωρίς την οικονομική δυνατότητα να επιστρέψουν στην Αμερική, παίζοντας οπουδήποτε μπορούσαν για να εξασφαλίζουν ένα πιάτο με φαγητό και λίγη «ζουζού», ενώ οι Pistols... εκτοξεύθηκαν...

Έπειτα όμως αυτό που συνέβη στην μπάντα και την διάλυσή της στο San Francisco, το Rock ’n’ Roll Swindle και όλα τα σχετικά, ο Jones απέμεινε με τον κολλητό του, τον Paul Cook, και σχημάτισαν ένα εφήμερο σχήμα, τους The Professionals οι οποίοι, όπως προανέφερα, επανέκαμψαν προσφάτως.

Αρχικά προσπάθησαν να κάνουν τους Sham Pistols με τον Jimmy Pursey και τον Dave Tregunna των Sham 69, αλλά δεν έδεσε το γλυκό και έπειτα από κάποιες πρόβες τα παράτησαν...

[Σε αυτή την φάση, ο Stiv Bators βλέπει το κενό που αφήνει ο Pursey στους Sham 69, παρατάει τους Dead Boys, πηδάει σε ένα αεροπλάνο και φεύγει για να συναντήσει τους εναπομείναντες Sham 69 προκειμένου να σχηματίσουν τους Wanderers και να κυκλοφορήσουν ένα και μοναδικό, πάρα πολύ καλό αλλά παραγνωρισμένο άλμπουμ με τίτλο Only Lovers Left Alive. Αυτή η κίνηση του Stiv θα οδηγήσει λίγο αργότερα και στη δημιουργία των Lords of The New Church με τον Brian James (Damned), τον Dave Tregunna (Sham 69) και τον Rat Scabies (Damned) αρχικά, ο οποίος αργότερα αντικαταστάθηκε από τον Nick Turner (Barracudas)].

Τα ναρκωτικά έχουν κάποιες περίεργες ιδιότητες και κάποιες από αυτές σε κάνουν να τα σκέφτεσαι όλη μέρα και να «κολλάς» με όποιον πιστεύεις ότι έχει τις «άκρες», τους ανθρώπους που θα σου προμηθεύσουν την επόμενη δόση...

Έτσι, το 1978 βρίσκουμε τους Steve Jones και Paul Cook να συμμετέχουν στο So Alone, το πρώτο σόλο άλμπουμ του Johnny Thunders (13 χρόνια πριν βρεθεί νεκρός εξ αιτίας των ναρκωτικών) ενώ άρχισαν να κάνουν παρέα και με τους Thin Lizzy, με τον Phil Lynott δηλαδή, που ήταν γνωστός στο κύκλωμα για την εξάρτησή του από την ηρωίνη και που τελικά εγκατέλειψε τα εγκόσμια πέντε χρόνια πριν από τον Thunders...

Σήμερα ο Jones ακούγεται μετανιωμένος για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα της ζωής του, όταν κοιμόταν σε καναπέδες φίλων του στην Αμερική, άφραγκος και σχεδόν ετοιμοθάνατος από την πρέζα, εκλιπαρώντας τη συγγνώμη τους στις συνεντεύξεις αυτές, για ζημιές που μπορεί να τους είχε προξενήσει ή για αντικείμενα που μπορεί να είχε κλέψει από το σπίτι τους για να τα πουλήσει και να βρει τα χρήματα για να σουτάρει την επόμενη δόση...Η μουσική τον πήρε από τα κακοφωτισμένα σοκάκια του Λονδίνου και τον βούτηξε μέσα στους τεκέδες, προσπαθώντας να τον σκοτώσει μέσα στα ξερατά και την ακράτεια της υπερβολικής δόσης  και φορώντας του ρούχα ποτισμένα από τον ιδρώτα της ηρωίνης...

Αν ψάξεις τη δισκογραφία του, θα τον βρεις να παίζει όλες τις κιθάρες στο Blah Blah Blah και στο Ιnstinct του Iggy Pop ή στο “Sally Sue Brown” του Bob Dylan. Θα τον βρεις σε κάποια τραγούδια του Kaleidoscope των Siouxsie & the Banshees ή σε δίσκους της Joan Jett, του Billy Idol, των Duran Duran και πολλών άλλων. Ο ίδιος έβγαλε και δύο προσωπικά άλμπουμ και όποτε τον ακούω να παίζει σήμερα τον βλέπω σαν έναν πολύ καλό rock ’n’ roll μουσικό, ο οποίος δεν κοκορεύεται ότι είναι κάποιος...

Απεναντίας, συχνά τσαλακώνει τον εαυτό του, ανεβάζοντας αστεία βιντεάκια στο προφίλ του, το οποία έχουν να κάνουν αποκλειστικά με μουσική και αυτό με κάνει να καταλαβαίνω ότι θέλει να περνάει καλά...

Μου έλεγε ο Θανάσης ότι  το 1996 που είχε πάει για να καλύψει τη συνέντευξη τύπου των Sex Pistols στο Λονδίνο για λογαριασμό του περιοδικού Ηχος, «πίσω από τα σημαιάκια της Αγγλίας με τα οποία είχαν γεμίσει τον χώρο, ο Jones ήταν ντυμένος σαν Ιταλός μαφιόζος...»

Πράγματι! Αν ψάξετε φωτογραφίες από εκείνη την ημέρα ή αν δείτε το βίντεο της συνέντευξης, ο Θανάσης έχει απόλυτο δίκιο...

Χάρηκα όταν έπειτα από αυτά τον είδα ζωντανά το 2008 με τους Sex Pistols, όπως χάρηκα όταν τον είδα και τον Οκτώβριο του 2018 στο Roxy του Χολιγουντ με τους Generation Sex (άλλη μια απόδειξη ότι αυτοί οι άνθρωποι  διαθέτουν χιούμορ) να παίζει με τον Billy Idol, τον Tony James και τον αγαπημένο του φίλο, τον Paul Cook, κάνοντας πλάκα ότι δεν θα την βγάλει καθαρή λόγω ηλικίας και κιλών...

Σας λέω, δεν ξέρω σαν άτομο πως είναι στις προσωπικές του σχέσεις, αλλά αν έχετε περάσει ξώφαλτσα σαν κιθαρίστα τον Steve Jones, κάντε μια χάρη στον εαυτό σας και ακούστε μερικές από τις δουλειές του...

Πάνω απ' όλα, είναι ένα ζωντανό παράδειγμα ότι το rock ’n’ roll μπορεί να σε πάρει από τον απόπατο και να σε ανεβάσει όσο πιο ψηλά αντέχεις, και μετά να σου βουτήξει το κεφάλι στη λερωμένη λεκάνη μιας τουαλέτας για να ξεράσεις όλα τα ναρκωτικά που έχεις καταναλώσει προτού σε επαναφέρει στη ζωή για να σου εξασφαλίσει ένα πιάτο με φαγητό και ένα ζεστό κρεββάτι για να κοιμηθείς...

We love Steve Jones.
Steve Jones Rules, OK?

Διαβάστε τα απομνημονεύματα του Steve Jones στο βιβλίο Lonely Boy: Tales from a Sex Pistol

ΑΚΟΥΣΤΕ ΤΙΣ ΕΚΠΟΜΠΕΣ ΤΟΥ ΜΙΧΑΛΗ ΠΟΥΓΟΥΝΑ στο Blackout Radio Show...